10 mensen die verwoestende misleidingen hebben geleid

De definitie van 'misleiding' is vrij breed en kan een breed scala aan gedrag beschrijven. Het omvat mensen die witte leugens vertellen, degenen die niet noodzakelijkerwijs liegen, maar belangrijke informatie achterhouden, en mensen die kwaadaardig in bedrog strijden voor hun eigen persoonlijke of financiële winst. Het bedrog kan verwoestende en tragische gevolgen hebben voor zowel bedrieger als bedrogen.

10 Roxanne Janel Jones

Roxanne Janel Jones uit Kansas City, heeft een van de meest uitgebreide adoptiefraude ooit gepleegd. Hij leidde meer dan 23 paren en vijf adoptiebureaus in de VS en haalde duizenden dollars in het proces. De tegenvaller was vrij eenvoudig: Jones zou contact opnemen met adoptiebureaus die zeiden dat ze zwanger was en een huis moest zoeken voor haar baby. Het bureau zou haar dan in contact brengen met hoopvolle koppels. Nadat ze heeft afgesproken om haar baby bij het paar te plaatsen, vraagt ​​Jones om geld voor de kosten van levensonderhoud. Haar plan begon uiteen te vallen toen een van de aanstaande adoptieouders, een nieuwsproducent voor CBS, achterdochtig werd. De producent vertelde het netwerk, dat begon te onderzoeken.

Het netwerk had een andere producer pose als een potentiële adoptieouder en contact op met Jones, die nu naar de alias "Cindy Stevens" ging. Binnen enkele weken begon Jones om geld te vragen, zeggend dat ze het nodig had om te huren of dat ze uitgezet zou worden . Tijdens een persoonlijk gesprek in een hotelkamer, drukte de undercoverproducent Jones op details voor de baby. Toen Jones ontwijkend begon te worden, kwam een ​​onderzoekscorrespondent de kamer binnen en adviseerde Jones dat ze bij CBS News zaten. Jones probeerde te vluchten maar werd opgewacht door de politie, die haar arresteerde.

Jones had een medeplichtige, Taj Isaiah, die haar soms hielp door te doen alsof ze haar huisbaas was. Hij werd tot twee jaar gevangenisstraf veroordeeld en bevolen om $ 99,354 te betalen voor restitutie. Bij haar veroordeling richtte Jones zich tot de rechtbank en zei dat ze in 2009 begon met oproer omdat ze terugvalt in drugsgebruik. Ze werd veroordeeld tot zeven jaar en beval om $ 107,697 te betalen voor restitutie.

9 Sam Israel III

In 1996 richtte Sam Israel III de Bayou Hedge Fund Group op en diende als de CEO van het bedrijf. Hij werd al snel een rijzende ster in de beleggingswereld. Hij handelde via Goldman Sachs, een van de meest prestigieuze bedrijven in de sector, en zijn klanten waren enkele van de meest gerespecteerde investeerders op Wall Street. Tegen het begin van de jaren 2000 had het bedrijf een fortuin van $ 450 miljoen bijeengebracht.

Helaas waren deze winsten fictief. Israël had feitelijk een van de meest uitgebreide Ponzi-schema's in de Amerikaanse geschiedenis in handen. Bovendien misbruikten Israël en zijn CFO, Daniel Marino, fondsen voor persoonlijk gebruik. Om dit voor investeerders te verbergen en het uiterlijk van een winstgevend bedrijf te behouden, creëerden de mannen een nep accountantskantoor, dat zij gebruikten om het bedrijf te auditen.

In 2004, toen schulden toenamen en beleggers op zoek gingen naar hun geld, schortte Israël de handelsactiviteit op en begon miljoenen dollars aan verschillende bankrekeningen te koppelen. Dit trok de aandacht van ambtenaren, die een onderzoek begonnen.

In april 2008 werd Israël veroordeeld tot 20 jaar gevangenisstraf nadat hij schuldig was bevonden aan fraude. Hij kreeg ook de opdracht om $ 300 miljoen terug te betalen aan zijn investeerders. Na de veroordeling liet de rechter Israël op borgtocht vrij om zijn zaken op orde te krijgen.

Op 9 juni, de dag waarop hij zijn straf moest beginnen, werd Israël's SUV verlaten op Bear Mountain Bridge in New York, met 'Suicide is Painless' geschreven op het raam. Onderzoekers waren sceptisch, dus toen zijn lichaam er niet in slaagde zich te wassen, lanceerden ze een klopjacht. Op 2 juli gaf Israël zich over aan de politie. Hij werd veroordeeld tot een extra gevangenisstraf van twee jaar.

De regulerende instantie van de financiële sector gaf Goldman Sachs de opdracht om $ 20,6 miljoen te betalen aan opgeluikte investeerders, die zeiden dat ze het Ponzi-plan van Israël hadden moeten kennen.

8 Belle Gibson

https://www.youtube.com/watch?v=xsw90DY5gEI
De Australische Belle Gibson creëerde een groot financieel imperium toen ze beweerde dat ze de kansen had verslagen door niet-operabele hersenkanker te overleven. Volgens Gibson werd ze in 2009 gediagnosticeerd, maar door een combinatie van natuurlijke therapieën en het eten van heel voedsel was ze in staat om haar ziekte te stabiliseren. De jonge vrouw werd een beroemdheids- en wellness-expert op het gebied van sociale media en creëerde de app The Whole Pantry, waar zij haar tips voor gezond leven en eten vertelde. Bovendien had ze ook een kookboek gepubliceerd en een liefdadigheidsinstelling opgericht om anderen met kanker te helpen. Helaas was het allemaal een hoax; Gibson heeft nooit kanker gehad.

Haar beweringen begonnen zich te ontrafelen in maart 2015, toen ontdekt werd dat ze nooit de beloofde liefdadigheidsdonaties had gedaan. Nadat dit was onthuld, ontstonden er twijfels over haar diagnose van kanker. Geconfronteerd met publieke druk en verzet, gaf Gibson toe dat geen van haar verhalen waar was.

Twee maanden later veranderde Gibson haar verhaal en zei dat ze op een gegeven moment echt dacht dat ze kanker had, maar in 2011 openbaarde een hersenscan dat ze dat niet had gedaan. Dit verklaart nog steeds niet waarom ze haar Whole Pantry-app in 2013 creëerde en waarom ze het publiek bleef misleiden. Gibson beweert dat ze nog steeds van plan is om een ​​deel van haar zakelijke winst te doneren zoals beloofd, maar op dit moment zijn haar accountants nog steeds bezig met het uitzoeken van haar financiën.

Hoewel officieren van justitie besloten Gibson niet aan te vallen, zou ze wel burgerlijke actie kunnen ondernemen. Zowel Apple als Penguin Publishing hebben hun zakelijke partnerships met Gibson geannuleerd.

7 Michelle Gopaul

In december 2010 zagen Sejal en Viral Patel van Toronto een advertentie op Craigslist die te mooi leek om waar te zijn. De advertentie beweerde dat een producent van Bollywood op zoek was naar een Indiase baby voor een aanstaande productie en $ 15.000 betaalde voor een shoot van een dag.Hoewel het stel sceptisch was, reageerden ze na veel aandringen van een vriend op de advertentie.

Na verschillende e-mailuitwisselingen met een talentscout die zichzelf 'Dianne Miller' noemde, stemde de heer Patel erin toe elkaar te ontmoeten. Hij bracht zijn een-maand-oude dochter, Roma, naar het kantoor van Miller, dat zich in een plaatselijke stripwinkel bevond. Miller gaf Mr. Patal een paar formulieren om in te vullen, en terwijl hij bezig was ze af te maken, vroeg ze om de baby vast te houden. Met de pasgeborene in haar armen stapte Miller door de deur naar een aangrenzende kamer. Patel wachtte enkele minuten, maar werd steeds ongeruster toen Miller niet terugkeerde. Hij ging de kamer binnen en ontdekte dat zowel Miller als zijn baby verdwenen waren. Zich realiserend dat hij was gedupeerd en zijn baby was ontvoerd, nam hij contact op met de politie.

Het kidnappen van de baby was slechts een van de vele stappen voor Miller, die het kleine meisje nodig had om de laatste fase van haar uitgebreide misstap te voltooien. De echte naam van Miller was Michelle Gopaul. Gopaul was een 25-jarig model uit New York dat naar Toronto verhuisde om bij haar vriend te zijn. De relatie verliep niet en in een poging haar vroegere vriend terug te winnen, vertelde Gopaul hem dat ze zwanger was.

Ze plaatste zelfs zwangerschap updates op Facebook, vaak inclusief foto's. Nadat ze baby Roma had gestolen, nam Gopaul een taxi naar het huis van haar ex-vriend in het nabijgelegen Scarborough, waar ze de baby als de zijne presenteerde. Hij en zijn zusters stonden sceptisch tegenover haar verhaal en ze belden de politie.

Gopaul werd gearresteerd en beschuldigd van ontvoering van een persoon onder de leeftijd van 14. Ze werd veroordeeld tot tweeënhalf jaar gevangenisstraf. Roma was veilig teruggegeven aan haar ouders.

6 Joanna Leigh

Op 15 april 2013 werd Boston op zijn kop gezet toen twee broers, de 19-jarige Dzhokhar Tsarnaev en de 26-jarige Tamerlan Tsarnaev, de wereldberoemde Boston Marathon bombardeerden. De gruwelijke terroristische aanslag liet drie doden en meer dan 260 gewonden achter. De bevolking van Boston, die triomfeerde over de tragedie, rees in het gezicht van tegenslag en maakte "Boston Strong" hun oproep. Op bevel van de gouverneur werd het Boston One-fonds opgericht om de families en overlevenden van slachtoffers te helpen. Een van die overlevenden was Joanna Leigh.

Leigh keek naar een vriend die op de marathon liep toen ze de eerste explosie hoorde. Omdat ze getraind was in noodhulp, begaf ze zich naar de explosie om te helpen. Plots ontplofte een tweede bom op slechts 3 meter afstand van Leigh. Ze werd tegen een barricade in gestuurd en bewusteloos geslagen. Toen ze bijkwam, assisteerde ze de gewonden en hielp ze met ambulances. Ze slaagde er op de een of andere manier in om naar huis te lopen, waar ze de komende dagen bleef en zich ziek voelde. Ze ging uiteindelijk bijna twee weken na het bombardement naar de dokter en kreeg de diagnose traumatisch hersenletsel.

Bewerend traumatisch hersenletsel, gehoorverlies, verlies van gezichtsvermogen en PTSS, kon Leigh $ 8.000 krijgen van het Boston One Fund, meer dan $ 9.000 van een GoFundMe-pagina, bijna $ 2.000 van een fondsenwervende school en ontving een extra $ 18.000 in contanten en diensten, inclusief cosmetisch werk. Dit was echter niet genoeg geld voor Leigh, dus begon ze een agressieve campagne tegen het Boston One Fund, op zoek naar een uitbetaling van zeven cijfers. Haar hebzucht zou haar ongedaan maken, nu vragen over haar verwondingen nu werden opgeworpen. Na een onderzoek bleek dat Leigh tijdens de marathon niet gewond raakte.

Leigh werd gearresteerd en schuldig bevonden aan valse voorwendselen met vijf tellingen van meer dan $ 250 en één telling van het maken van een valse claim bij een overheidsinstantie. Ze werd veroordeeld tot een jaar gevangenisstraf (overgeschakeld naar drie jaar reclassering) en 300 uur gemeenschapstraining. Ze kreeg ook de opdracht om volledige restitutie te betalen en een evaluatie van de geestelijke gezondheid te ondergaan.

5 Elizabeth Coast

In 2007 werd de 17-jarige Hampton, Virginia, inwoner Elizabeth Coast betrapt op het bekijken van pornografisch materiaal op haar computer door haar ouders. Ze werden boos en eisten een verklaring. Uit angst dat ze op het punt stond geaard te worden, vertelde Coast haar ouders dat ze het materiaal aan het bekijken was omdat ze seksueel was mishandeld. Haar ouders begonnen haar te pressen voor details. Omdat ze dacht dat er geen uitweg was, verzon ze een uitgebreid verhaal.

Coast vertelde haar ouders dat het incident plaatsvond toen ze 10 jaar oud was. Ze verklaarde dat ze tijdens haar bezoek aan haar grootmoeder buiten speelde met de jongen die aan de overkant van de straat woonde, de 14-jarige Johnathan Montgomery, toen hij haar lastig viel. De ouders van Coast namen contact op met de politie, die Elizabeth interviewde. Na het horen van haar verhaal startte de politie een onderzoek naar de aantijging.

Montgomery werd gearresteerd. Hoewel er geen fysiek bewijs was, was de verklaring van Elizabeth genoeg om hem te veroordelen vanwege een verergerde seksuele batterij, gedwongen sodomie en seksuele penetratie met een voorwerp. Hij werd veroordeeld tot zeven en een half jaar in de gevangenis.

In 2012 kwam Elizabeth, die nu voor het politiebureau van Hampton werkte, terug om haar verhaal te herroepen, en gaf ze toe dat ze alles had verzonnen. Ze werd veroordeeld tot vijf jaar gevangenisstraf wegens meineed en veroordeeld tot het betalen van 90.000 dollar aan restitutie. Haar vonnis werd teruggebracht tot twee maanden. Montgomery werd vrijgelaten uit de gevangenis. Op 20 december 2013 kreeg hij een certificaat van onschuld.

4 Linda Taylor

In 1976 was Ronald Reagan op het presidentiële campagnepad voor de Republikeinse Partij. Zijn belangrijkste platform was dat het verzorgingssysteem kapot was en hij de man was om het te repareren. In verschillende van zijn toespraken vertelde hij het verhaal van een naamloze vrouw uit Chicago die de regering voor honderdduizenden dollars bedroog en naar haar verwees als de 'Welzijnskoningin'. Hoewel velen dachten dat het niets anders was dan een anekdote, vrouw was echt, en haar bedrog was zelfs groter dan Reagan beweerde.

Martha Miller werd geboren in 1926 en ging vaak onder de naam "Linda Taylor." Met behulp van 80 verschillende aliassen, 30 adressen en 15 verschillende telefoonnummers, was Taylor in staat 28 jaar lang verschillende socialezekerheidscontroles uit te voeren, welzijnscontroles te ontvangen voor 27 niet-bestaande kinderen, en ontvang voordelen voor drie overleden echtgenoten.

Ze werd uiteindelijk betrapt toen ze $ 14.000 aan contant geld, bont en juwelen in haar appartement miste. De hoofdonderzoeker herkende haar naam of gezicht niet, maar haar maniertjes en diefstal leken bekend. Hij was in staat om een ​​glas uit haar huis te sluipen en het te sturen voor het testen van vingerafdrukken. Er werd onthuld dat de vingerafdrukken van dezelfde vrouw waren, die onder een andere naam werd beschuldigd van het indienen van een valse inbraak. Hij besloot om verder te onderzoeken en ontdekte de diepte van Taylor's fraude. In 1977 werd Taylor gearresteerd en aangeklaagd voor 31 tellingen van fraude. Ze werd schuldig bevonden en veroordeeld tot 2-6 jaar gevangenisstraf.

Hoewel Taylor in 2002 stierf, hield haar verhaal daar niet op. Tijdens haar proces tegen welzijnsfraude werd Taylor ook onderzocht voor ontvoering. In 1964 werd baby Paul Fronczak uit een ziekenhuis ontvoerd door een vrouw die zich voordeed als verpleegster. De politie ontving veel tips dat Taylor erbij betrokken was, maar ze waren niet in staat om een ​​rechtszaak tegen haar aan te spannen. In 2014 kwam de zoon van Taylor, Johnnie Harbaugh, met nieuw bewijsmateriaal tegen zijn moeder, wat de FBI ertoe bracht opnieuw naar Taylor te kijken.

3 Jorge Dominguez

Al vanaf jonge leeftijd leren we politieambtenaren te vertrouwen en te respecteren. Over het algemeen, als we een bestelling ontvangen of hun knipperende lichten op de snelweg zien die aangeven dat we moeten stoppen, voldoen we zonder twee keer na te denken. Helaas maken sommige roofdieren gebruik van dit blinde vertrouwen om hun slachtoffers te plunderen.

Op 26 september 2005 wachtte de 53-jarige Luz Heredia van Melrose Park, Illinois, op haar collega's om haar op te halen voor werk. Toen ze omhoog gingen, werd Heredia door een man benaderd. Ze stapte in de auto voordat hij haar kon bereiken. De man flitste een badge en probeerde de passagiersdeur te openen en Heredia uit het voertuig te verwijderen. Ze realiseerde zich dat iets niet klopte en zei dat de chauffeur moest wegrijden.

De man stapte in zijn truck en volgde hen. Toen hij zijn groot licht flitste, reed de bestuurder over. Weer benaderde de man het voertuig en flitste zijn badge, de bewoners opdracht gevend hem te identificeren. Hij vertelde Heredia om met hem mee te gaan en trok haar uit het voertuig. Toen hij met Heredia vertrok in zijn truck, riepen haar collega's 911.

Heredia werd minder dan twee uur later gevonden. Ze was gedeeltelijk gekleed en was venijnig geslagen. Ze werd naar het ziekenhuis gebracht maar stierf een paar dagen later aan haar verwondingen. De politie kon de moord koppelen aan de 32-jarige Jorge Dominguez. Een zoektocht in zijn voertuig onthulde een insigne evenals bloederige damesbroeken en -ondergoed. Bovendien was Heredia's portemonnee bij hem thuis.

Dominguez pleitte schuldig voor moord, diefstal en verergerde ontvoering. Hij werd veroordeeld tot 47 jaar gevangenisstraf.

2 Linsey Cotton

Het ingewikkelde web van misleiding van Linsey Cotton was buitengewoon complex. Het begon allemaal in 2012, toen ze een nepprofiel creëerde op een online datingsite, zich voordeed als een vrouw genaamd 'Stephanie'. Ze begon een internetrelatie met de 33-jarige Michael McDonough, die duizenden berichten met hem deelde.

Over een periode van een jaar spinde Cotton een uitgebreid verhaal dat Stephanie ziek was geworden en een medische behandeling moest ondergaan waarvoor geheimhoudingsovereenkomsten nodig waren. Michael zou Stephanie kunnen zien als hij erin toestemde om geheimhouding te betrachten en zich met haar te verloven. Ze verklaarde verder dat ze geld nodig had om te helpen met zorg en ondersteuning. Cotton sleepte Michael's 52-jarige moeder, Margaret, en de 23-jarige zus Nicola ook mee naar de kamer door contact met hen op te nemen, zich voordoend als Stephanie of iemand die haar kende. De familie McDonough voelde sympathie voor Stephanie en besloot de zieke jonge vrouw te helpen. In totaal gaven ze £ 6,685 aan geld en geschenken, inclusief een verlovingsring.

De oplichter nam een ​​nog meer dramatische wending toen Cotton Margaret en Nicola bedreigde, zeggend dat ze de geheimhoudingsovereenkomsten hadden verbroken. Cotton verklaarde dat ze, tenzij ze haar geld zou geven, naar de autoriteiten zou gaan. Cotton begon toen een campagne van bedreigingen en pesterijen tegen de vrouwen. Op 10 mei 2013 werden Margaret en Nicola gevonden in een hotelkamer in Greenock, Schotland. Ze werden met zelf toegebrachte wonden naar het ziekenhuis gebracht. Beide vrouwen zouden later sterven aan hun verwondingen.

Katoen werd gearresteerd en pleitte schuldig aan bedreigingen en probeerde geld af te persen. Ze werd veroordeeld tot drie jaar gevangenisstraf.

1 Gwen Araujo

Daten kan ingewikkeld en moeilijk zijn, vooral voor transgenders. Ze worden geconfronteerd met de moeilijke beslissing wanneer ze hun potentiële partners moeten vertellen dat ze een ander geslacht zijn geboren. Als ze deze informatie te vroeg onthullen, lopen ze het risico een potentiële partner af te schrikken, maar als ze hen te laat vertellen, moeten ze wellicht de woede onder ogen zien van iemand die voelt dat ze zijn misleid. Dit is precies wat er met Gwen Araujo is gebeurd.

Newark, Californië, inwoner Gwen Araujo werd geboren als Edward Araujo. Opgroeiend, identificeerde ze zich als een vrouw. Na vele discussies en met de steun van haar moeder, veranderde ze haar naam in Gwen, begon hormoonbehandelingen en begon te leven als een vrouw.

In de zomer van 2002 begon Gwen rond te hangen met een nieuwe groep vrienden, waaronder Michael Magidson, Jose Merel, Jason Cazares en Jaron Nabors. Met uitzondering van Cazares, had Gwen seksuele ontmoetingen met elk van de mannen, zonder te onthullen dat zij een geboren man was.Gwen zorgde ervoor dat ze verstopte dat ze een penis had, alleen bezig met anale en orale seks. De mannen begonnen echter vermoedens te krijgen over het geslacht van Gwen.

In oktober 2002 werd Gwen uitgenodigd op een feest bij Merel thuis. Op het feest begon de groep het geslacht van Gwen te bespreken. Ze werd naar de badkamer gebracht en gedwongen te bewijzen dat ze een vrouw was. Toen de mannen erachter kwamen dat Gwen eigenlijk een man was geboren, vlogen ze woedend. Gwen werd geraakt met voorwerpen, waaronder blikjes en een braadpan, woest geslagen en gewurgd. Uiteindelijk sloegen haar 'vrienden' haar hoofd in met een schop. Haar lichaam werd in een ondiep graf gedumpt.

De mannen werden gearresteerd en beschuldigd van moord in de eerste graad en het plegen van een haatmisdaad. Cazares, 26 jaar oud, en Nabors, 22 jaar oud, stemden in met pleidooien en werden respectievelijk veroordeeld tot 6 en 11 jaar gevangenisstraf. Magidson, 25, en Merel, 26, werden schuldig bevonden aan tweedegraads moord. Beide mannen werden echter niet schuldig bevonden aan het plegen van een haatmisdaad. Ze werden veroordeeld tot 15 jaar tot levenslang in de gevangenis.