Delen:
10 gruwelijke feiten over het bloedbad op het Tiananmen-plein
Het bloedbad op het Tiananmen-plein was meer dan alleen maar een foto. Vandaag is het vereeuwigd in het beeld van een eenzame man die tegen een rij tanks staat. Maar 'Tankman' was slechts een klein moment in een strijd voor vrijheid die zich afspeelde over 50 lange dagen en in bijna elk deel van het land.
De strijd begon op 15 april 1989, toen de dood van Hu Yaobang, een partijleider met democratische neigingen, tot protesten in het hele land leidde. Studenten kwamen uit met zeven eisen die pleiten voor grotere vrijheden en een einde maken aan corruptie bij de overheid.
Het begon als een vreedzaam protest. Maar het werd al snel gewelddadig en na verloop van tijd een bloedbad dat voor altijd in de geschiedenis zal worden weggeëtst.
Uitgelicht afbeeldingstegoed: voyjer.com10 politieagenten slaan 300 studenten bij Xinhua Gate
Meer dan een maand voordat het bloedbad begon, brak de eerste zweem van geweld uit bij Xinhua Gate. Studenten van universiteiten in heel Beijing kwamen protesteren. Een menigte van ongeveer 10.000 mensen organiseerde een sit-in voor de poort en riep Premier Li Peng op om naar buiten te komen en hen te ontmoeten en te roepen: "Lang leve de democratie!"
Een bende van 1000 politieagenten kwam naar buiten om het bevel te handhaven, hun armen te verbinden om een cirkel te vormen rond 300 van de belangrijkste demonstranten en ze te blokkeren voor de anderen. De studenten zaten vast - en voor het eerst begonnen dingen gewelddadig te worden.
Sommige studenten probeerden de politiebarricade te doorbreken, terwijl anderen stenen en flessen grepen en naar de politie gooiden. Aanvankelijk deden de officieren, onder bevel om de studenten geen pijn te doen, niets anders dan ze tegenhouden. Maar tegen de ochtend waren hun orders veranderd.
Ambtenaren stuurden bussen naar de site om de studenten terug naar hun campussen te brengen, maar enkele van de 300 weigerden te vertrekken. Toen ze weerstand boden, haalde de politie, gefrustreerd van frustratie, hun wapenstokken tevoorschijn en sloeg de studenten half dood. Ze werden de bussen op gesleurd met hoofden gebarsten en bloedend en kleren rood van bloed.
Een vreedzaam protest was officieel gewelddadig geworden. Vanaf dat moment was er geen weg meer terug.
9 protestanten brachten het eten van de soldaten
Zelfs na het Xinhua Gate-incident voelden veel demonstranten zich nog steeds solidair met de soldaten die waren ingezonden om de vrede te bewaren. Sommige demonstranten voedden zelfs de soldaten.
Op 19 mei, na meer dan een maand van protesten, gaf de Chinese regering het bevel om de troepen te sturen. Ze begonnen naar het Tiananmen-plein te marcheren, maar mensen zwermden de straat op om hun weg te blokkeren. Duizenden mensen, studentendemonstranten en sympathieke burgers, renden de straat op en smeekten de soldaten om niet verder te gaan.
De soldaten zaten vast, geblokkeerd door mensenmassa's die slogans naar ze zongen en lezingen gaven. Maar de mensen lieten de troepen niet lijden. Volgens een militaire man, Chen Guang, brachten demonstranten de gevangen soldaten eten en hielpen ze hen naar de badkamers te escorteren om er zeker van te zijn dat ze veilig waren.
"We kregen te horen dat ze slechte mensen waren," zei Chen Guang, "maar de studenten leken zo eerlijk en oprecht."
Het was een daad van vriendelijkheid die maakt wat erachter kwam des te gruwelijker. Al gauw gingen Chen Guang en zijn eenheid er doorheen en sluipen in het hart van de stad in vermomming. Daar zouden ze de opdracht krijgen om het vuur te openen voor de mensen die hen een paar dagen eerder voedsel hadden gebracht.
8 Een generaal werd gearresteerd omdat hij Force weigerde te gebruiken
Voordat de partijbeambten de opdracht gaven om soldaten naar binnen te sturen, brachten de functionarissen de commandanten van de troepen naar het hoofdkwartier. Ze kregen de opdracht om hun steun aan de partij toe te zeggen en hun bereidheid om hun eigen volk met militaire macht te bestrijden.
Slechts één man weigerde: generaal-majoor Xu Qinxian. "Het Volksleger is nooit in zijn geschiedenis gebruikt om de mensen te onderdrukken", vertelde hij later aan de pers. Uitspreken, wist hij, nam een risico met zijn leven. Maar dit, besloot hij, was beter dan het openen van vuur op het Chinese volk. "Ik zou liever worden onthoofd dan een crimineel te zijn in de ogen van de geschiedenis," zei hij.
Toen de orders kwamen, voelden veel soldaten zich hetzelfde als Xu Qinxian. Zeven commandanten stuurden een petitie rond om de regering te vragen opnieuw te overwegen. "Het volksleger behoort toe aan het volk", schreven zij, "en kunnen zich niet tegen de mensen keren. Nog minder kan het de mensen doden. "
Commandant Xu Feng verborg zijn divisie in de buitenwijken van Beijing, deed alsof zijn radio defect was en dat hij de opdracht niet hoorde om hem te zeggen dat hij op Tiananmen moest marcheren.
De mannen werden niet gedood, maar Xu Qinxian werd voor de rechtbank gedaagd, veroordeeld tot vijf jaar gevangenisstraf en verbannen om ooit Peking binnen te komen. Misschien was het het wel waard. Voor vandaag wordt hij herinnerd als een held en niet, zoals hij vreesde, een crimineel in de geschiedenis.
7 De eerste soldaten die het vuur openden, werden niet verteld om de protestanten neer te schieten, maar dat gebeurde hoe dan ook
De regering gaf de opdracht levende rondes te gebruiken om het Tiananmen-plein schoon te maken, maar ze hielden de details vaag. Ze konden geen bevel geven om burgers schriftelijk te beschieten, dus hebben ze nooit gespecificeerd of die kogels waarschuwingsschoten of dodelijk vuur zouden zijn. De soldaten moesten dat zelf beslissen - en ze zelf de schuld geven.
Er werd hen beloofd dat er "geen juridische gevolgen" zouden zijn als hun kogels de lichamen van mensen binnengingen. Toch wezen sommige mannen hun geweren gewoon omhoog en vuurden waarschuwingsschoten af, waarbij ze weigerden hun eigen mensen te doden.
Niet iedereen had echter moeite om de mensen pijn te doen.Inmiddels waren de protesten vaak gewelddadig. Sommige mensen gooiden met stenen en flessen naar de soldaten, terwijl anderen probeerden de voertuigen van de troepen met ijzeren staven uit elkaar te wrikken. Sommige soldaten werden boos en sommigen waren op zoek naar een excuus om te doden.
Een groep soldaten ondertekende een eed in hun eigen bloed om het Tiananmen-plein te ontruimen. Een bataljon marcheerde naar het centrum van de stad onder het motto: "Bereik Tiananmen of sterf!"
"Niemand zei om te schieten, maar het was als, 'We gaan ze een lesje leren,'" herinnerde een soldaat, Wang Yongli. "En toen lanceerden die soldaten hun woede."
Het bloedbad in Tiananmen was begonnen.
6 tanks liepen over de vluchtende studenten
Toen het bloedbad eenmaal was begonnen, bleven er maar weinigen op het plein. De regering lanceerde gasbommen, vuurde live rondjes in de menigte en rende door met tanks. De meeste mensen renden voor hun leven. Zelfs nadat ze naar hun eigen huis waren gegaan, werden sommige mensen echter achtervolgd en afgeslacht.
Een student herinnerde zich dat twee van zijn klasgenoten gewoon waren weggelopen toen de chaos begon, een langzaam tempo op een fietspad. Het gas was uitgelaten, maar ze konden zich niet voorstellen dat de overheid hen zou beletten naar huis te gaan. Dus terwijl iedereen in paniek raakte, liepen ze langzaam en onvoorzichtig rond.
Een tank liep echter achter hen aan en achtervolgde de vluchtende groep. De twee jongens die ervoor hadden gekozen om te lopen, werden het eerst verpletterd. Eén werd ter plaatse gedood. De andere had zijn bekken verpletterd onder de treden van een oorlogsmachine, waardoor hij kreupel en stervende een langzame, pijnlijke dood had die jaren duurde.
De getuige telde 11 studenten verpletterd door de stormloop van de tank. De ene genaamd Fang Zheng bevestigt het verhaal en zegt dat hij een meisje uit het pad van de tank droeg toen zijn benen onder het voertuig werden getrokken en verpletterd. Hij was een discuswerper op olympisch niveau, maar nu was zijn carrière voorbij. De rest van zijn leven zou hij onder strikte overheidsopdrachten staan om iemand te vertellen die vroeg of hij zijn benen had verloren bij een auto-ongeluk.
5 A Mob Tore Apart Een APC vol soldaten
Terwijl de kolommen met tanks en gepantserde personeelschepen (APC's) het Tiananmen-plein binnenrolden, viel een van de APC's uit de formatie. Al snel bevond het zich omringd door een menigte woedende mensen.
De chauffeur probeerde veilig uit de menigte te komen voordat ze het voertuig in de uithoek hadden, maar hij kon het niet. Terwijl hij zijn voertuig herpositioneerde, rende hij per ongeluk een paar demonstranten over en verpletterde ze tot de dood.
De menigte werd wild. Deze keer zijn ze niet weggelopen. Een menigte sprong bovenop de APC en begon het uit elkaar te scheuren. Ze trokken de mannen binnen in het voertuig en sloegen de mannen dood neer en staken het voertuig in brand, terwijl de soldaten toekeken.
Het leger reageerde niet meteen, doodsbang dat ze het nog erger zouden maken. Maar toen ze hun kameraden eenmaal hadden zien doden en hun voertuig hadden vernietigd, openden ze het vuur in de menigte en sprongen tientallen mensen neer terwijl de anderen renden voor hun leven.
4 Chengdu was nog gewelddadiger
Het bloedbad op het Tiananmen-plein gebeurde niet alleen op het Tiananmen-plein. Protesten braken uit op plaatsen in het hele land, en die in Chengdu was mogelijk nog gewelddadiger.
De menigte verzamelde zich daar op het Tianfu-plein, een plaats die ze 'Kleine Tiananmen' hadden genoemd. Aanvankelijk waren ze vredig. Maar toen er werd verteld wat er in Beijing was gebeurd, veranderde het.
De mensen van Chengdu gingen de straat op met spandoeken met de tekst "Vierde bloedbad op 4 juni" en "We zijn niet bang om te sterven." Toen de politie kwam, slingerden de demonstranten stenen naar hen. De politie sloeg terug met traangas en stokken, en de hele plaats barstte los in chaos.
Een volledige strijd brak uit tussen de mensen en de politie. Volgens getuigen ging een menigte de strijd aan met een man waarvan ze dachten dat hij een agent was, gooide hem op de grond en stampte met zijn gezicht totdat er niets meer over was. Anderen zeggen dat ze politieagenten mensen als vrachtwagens in vrachtwagens zagen slingeren, ze op elkaar stapelden en die stikken die op de bodem vastzaten.
Tegen het einde raakten 1.800 mensen gewond in Chengdu. Acht werden dood bevestigd en nog veel meer verdwenen gewoon. Sommige families moesten de rest van hun leven doorbrengen met de eis om te weten wat er met hun zoons was gebeurd.
3 fotografen werden geslagen en beroofd
Er waren overal in Peking fotografen en journalisten, maar dat betekende niet dat de regering daar blij mee was. Ze wilden geen beelden van het bloedbad, en ze stuurden het Public Security Bureau - de geheime politie van China - om te voorkomen dat foto's het land zouden verlaten.
Charlie Cole, de man die een World Press Award won voor zijn foto van de 'Tank Man', moest zijn leven wagen om de foto te nemen. Toen hij naar het dak van zijn hotel liep om foto's te maken, werd hij aangepakt door de geheime politie. Ze sloegen hem met een veewapen, sloegen hem bloedig en stalen zijn hele film.
Hij overtuigde hen echter om hem zijn camera te laten houden en wist een ongebruikte film te verbergen. Toen hij de top bereikte, zag hij Tank Man in actie en brak de beroemde foto. Maar toen moest hij een manier vinden om het eruit te krijgen.
Cole ging terug naar zijn kamer en plakte zijn foto's in zijn toilettas vlak voordat de geheime politie door zijn deur binnenkwam. Nogmaals, ze sloegen hem bloedig en stalen zijn film. Deze keer echter namen ze ook zijn paspoort en dwongen hem een verklaring te ondertekenen waarin stond dat hij tijdens de krijgswet illegale foto's had gemaakt.
Maar ze hebben nooit de foto's gevonden die hij had verborgen.Toen de kust vrij was, sloop Cole naar buiten met de foto's, haastte ze naar het AP-kantoor en haalde de beelden van het bloedbad naar de wereld.
2 Tankman werd gevangen door de geheime politie
Cole was niet de enige die Tank Man ving. Er zijn ook video's van zijn act en ze geven ons een aardig idee van wat er is geworden van de man die opstond tegen een kolom met tanks.
De man die alleen bekend staat als 'Tankman' staarde in een kolom van 25 tanks en daagde hen uit hem over te lopen. Toen duidelijk werd dat hij ze niet zou laten passeren, wat ze ook probeerden, trokken sommige mannen hem uit de weg.
In de video's zien we een man op een fiets naar boven rijden en Tank Man afleiden, terwijl een groep mannen in het blauw achter hem aan komt rennen om hem te grijpen. Getuige Charlie Cole beschreef de mannen als geheime politie. Terwijl ze Tank Man wegtrekken, gooien de fietser en de mannen in het blauw een samenzweerderige golf naar de tanks.
We kunnen het niet met zekerheid zeggen, maar het lijkt erop dat deze mannen zich geen zorgen maakten over zijn veiligheid. Het waren officieren die hem naar de gevangenis sleurden. Dat is zeker wat Charlie Cole gelooft. "Ik denk dat de regering hem waarschijnlijk heeft geëxecuteerd," zei Cole. "Mensen werden in die tijd veel minder geëxecuteerd dan wat hij deed."
De enige verklaring van de regering is een vage uitdrukking van secretaris-generaal Jiang Zemin. Gevraagd naar Tank Man door een Amerikaanse journalist, zei Jiang alleen: "Ik denk dat ik het nooit heb gedood."
1 Deng Xiaoping smeekte de soldaten als martelaren
Op 9 juni, kort nadat het ergste achter de rug was, hield voorzitter Deng Xiaoping een toespraak over het bloedbad. Hij belde de politie en de soldaten die waren omgekomen in het bloedbad 'verdedigers van het volk'. Toen zei hij tegen de menigte: 'Ik stel voor dat wij allemaal staan en een stille eerbetoon brengen aan de martelaren.'
Die martelaren waren echter alleen de soldaten, niet de demonstranten. De burgers die op de honger waren gestapt, strijden voor democratie en zijn neergeschoten door hun eigen leger, zei hij, waren geen "gewone mensen". Deze mensen, verklaarde Deng Xiaoping, waren "de droesem van de samenleving".
"We mogen nooit vergeten hoe wreed onze vijanden zijn," zei Deng. Hij specificeerde niet wie die vijanden waren, maar hij zei het een paar dagen nadat hij het Chinese leger opdracht had gegeven om zijn eigen burgers neer te schieten. "Voor hen zouden we geen jota van vergeving moeten hebben."
Mark Oliver levert regelmatig bijdragen aan Listverse. Zijn schrijven verschijnt ook op een aantal andere sites, waaronder StarWipe van The Onion en Cracked.com. Zijn website wordt regelmatig bijgewerkt met alles wat hij schrijft.