10 Achtervolgde onopgeloste massamoorden

Er zijn niet zo veel onopgeloste massamoorden, omdat de dader meestal zelfmoord pleegt of niet kan ontsnappen aan het einde van hun rampspoed. Als ze proberen onder te duiken, is de gemeenschap altijd woedend en is er een enorme druk van de politie om de moordenaar voor de rechter te brengen. Er zijn echter nog steeds een paar angstaanjagende massamoorden die misschien nooit worden opgelost.

10The Saint-Jean-De-Losne Bejaardentehuis Vuur

In april 1980 begon een seniorenwoning in Saint-Jean-de-Losne, Frankrijk, in vlammen op te gaan. De werkers in het huis probeerden het gebouw te evacueren, maar helaas verloren 14 vrouwen en 7 mannen hun leven in het vuur en 10 anderen raakten ernstig gewond. In feite hebben slechts drie bewoners van het huis de veiligheid zonder letsel bereikt.

Bij het onderzoek van de brand hebben de autoriteiten ontdekt dat de branden opzettelijk op vier verschillende plaatsen in het verpleeghuis zijn geplaatst. Een van de vuren werd gestart met een oude jas, en een andere begon toen een bijbel-, een kruis- en een stoffen kelkdeksel in brand werden gestoken. De politie gelooft dat het het werk was van een geestelijk gestoorde bewoner, maar geeft toe dat geen van de bewoners een voorgeschiedenis van geestesziekte had. Er werden nooit verdachten gearresteerd in verband met de dodelijke brand.

9De Bear Brook-moorden

In 1985 werd een vat gevonden in Bear Brook State Park in New Hampshire. Binnen waren de overblijfselen van een klein meisje en een jonge vrouw die waarschijnlijk tussen de 23 en 32 jaar oud was. Beiden leken te zijn gestorven aan stomp trauma aan het hoofd voordat ze in het vat waren gestopt. De politie probeerde de moorden te onderzoeken, maar ze konden de lichamen niet identificeren en de zaak werd uiteindelijk koud.

In 2000 ging een rechercheur die de zaak heropende terug naar de plek waar het vat werd gevonden en ontdekte een ander vat op slechts 90 meter (300 voet) afstand dat de lichamen van twee jonge meisjes bevatte. Ze testten de lichamen en ontdekten dat ze rond dezelfde tijd werden vermoord als de slachtoffers van het andere vat. DNA-testen bewezen dat de vrouw uit het eerste vat zeker familie was van ten minste twee van de kinderen, en waarschijnlijk alle drie.

Een mysterie is hoe een jonge vrouw met drie kleine kinderen zou kunnen verdwijnen en niet als vermist zou worden opgegeven. Op 13 juni 2013 bracht het National Center for Missing & Exploited Children een 3-D reconstructie uit van de hoofden van de slachtoffers in de hoop dat iemand een van hen zou herkennen. Momenteel zijn zij de enige niet-geïdentificeerde slachtoffers van moord die bekend zijn bij de moordafdeling van de New Hampshire Attorney General.

8Het Burger Chef-bloedbad

Op 17 november 1978 waren vier jonge personeelsleden werkzaam bij de Burger Chef in Speedway, Indiana. Geen van hen is ooit thuisgekomen. Toen de politie het onderzocht, ontdekten ze dat het restaurant ook $ 500 miste. De politie dacht aanvankelijk, nogal optimistisch, dat de bemanning net het geld had genomen en was gaan feesten.

Zaterdag kwam en ging zonder enig teken van de bemanning. Op zondag werden hun lichamen gevonden in een veld op 32 kilometer (20 mijl) van de Burger Chef. De zestienjarige Daniel Davis en de 17-jarige Ruth Shelton werden beiden doodgeschoten, de 20-jarige Jayne Friedt was doodgestoken en de 16-jarige Mark Flemmonds was met een ketting doodgeslagen.

De politie gelooft dat ten minste twee mannen de winkel kwamen beroven terwijl de bemanning de nacht opende en de dood van de werknemers het gevolg was van een fout die verkeerd ging. Niemand is ooit gearresteerd in verband met de gruwelijke massamoord.

7Massacre aan boord De belegger

In september 1982, de vissersboot De belegger werd in brand aangetroffen in een inham nabij de stad Craig in het zuidoosten van Alaska. Aan boord vonden de autoriteiten de lichamen van de schipper, Mark Coulthurst, zijn zwangere vrouw Irene, hun twee kinderen, de vierjarige John en de vijf jaar oude Kimberley en vier tiener-bemanningsleden. Sommige van de slachtoffers waren zo zwaar verbrand dat ze alleen konden worden geïdentificeerd via hun tandheelkundige gegevens, maar autoriteiten geloven dat ze allemaal zijn neergeschoten voordat de brand werd gestart.

De politie onderzocht de misdaad en twee jaar na het bloedbad rekenden ze John Kenneth Peel aan, die ooit een bemanningslid op de boot was geweest. Ooggetuigenverslagen zetten Peel bij het gebied waar De belegger was verankerd en vervolgens weer in de buurt van de baai waar de boot werd verbrand. Peel werd twee keer geprobeerd en werd tijdens de tweede proef vrijgesproken. Het bleek dat hij op het moment van de moord aan een andere boot had gewerkt. Niemand anders is ooit gearresteerd in verband met de moorden.

6The Fager Family Murder

Op 31 december 1988 keerde Mary Fager na een bezoek aan het gezin gedurende drie dagen terug naar Wichita, Kansas. Toen ze de deur binnenkwam, vond ze haar man dood met twee kogels op zijn rug. In de kelder vond ze haar negen jaar oude dochter Sherri naakt en gewurgd in het bubbelbad, terwijl haar 16-jarige dochter Kelli was vastgebonden met elektrische tape en verdronk.

Tijdens de jaren '70 en '80 in Wichita was er een sadistische seriemoordenaar actief die al in 1974 een gezin had afgeslacht. Hij stond bekend als de moordenaar van BTK, later te worden geïdentificeerd als Dennis Rader. Een paar dagen na de moord kreeg de politie een brief van BTK waarin stond dat hij fan was van de moordenaar, maar hij was niet degene die de fagers had gedood. Na de arrestatie van Rader in 2005 werd bevestigd dat Rader inderdaad degene was die de brief had geschreven.

De hoofdverdachte in de zaak was een man genaamd William Buttersworth. Hij was een aannemer die op het moment van de moord renovaties uitvoerde in het huis van de Fager. Hij werd voor het laatst gezien op 29 december 1988 en hij werd op 2 januari gevonden in de auto van de Fagers in Florida. Hij beweerde dat hij zich de laatste twee dagen niet kon herinneren, dus liet de rechter hem tijdens het proces onder hypnose brengen.In een hypnotiserende trance gaf hij toe dat hij in het huis van de Fager was geweest, waar hij een storing had gehoord en vervolgens de lichamen in het huis had gezien. Getraumatiseerd, vertrok hij in de auto van de Fager - naar een andere staat. Na een lange rechtszaak werd hij vrijgesproken toen slechts twee juryleden hem schuldig bevonden. Simpel gezegd, hij had geen drijfveer gehad en er waren geen getuigen om tegen hem te getuigen. De zaak blijft open tot op de dag van vandaag, met Buttersworth als enige verdachte. Zijn verblijfplaats is onbekend.

5De Lane Bryant-opnamen

Op 2 februari 2008 wandelde een Afro-Amerikaanse man met een lange, husky build de Lane Bryant outlet store in Tinley Park, Illinois binnen. Hij poseerde als bezorger en, eenmaal binnen, kondigde hij aan dat het een overval was. Onder schot plaatste hij de winkelmanager, een parttime verkoopmedewerker en vier klanten in de achterkamer en bond ze vast. De manager kon de politie bellen, maar het was te weinig te laat. De man opende alle zes vrouwelijke werknemers en doodde er vijf.

De politie arriveerde en probeerde het winkelcentrum te sluiten, maar de schutter was al gevlucht. Tot op de dag van vandaag zijn er nooit arrestaties geweest in de massamoord, ondanks de vele media-aandacht. Barack Obama heeft zelfs een verklaring over de tragedie vrijgegeven. Er is momenteel een beloning van $ 100.000 voor informatie die leidt tot de identiteit van de moordenaar.

4The Walker Family Murder

In 1959 maakte de familie Walker zich klaar om hun tweede kerstdag samen door te brengen als een gezin van vier. Rond 19:30 uur op 19 december trok de 24-jarige Christine de boerderij van de familie in nadat ze een paar boodschappen had gedaan. Later werd ontdekt dat ze niet op haar normale plek had geparkeerd omdat er waarschijnlijk een tweede auto was geweest, iemand die Christine kende. Ze vermoedde niets, opende de deur en liet hem het huis in. Eenmaal binnen verkrachtte hij de moeder van twee voordat hij haar twee keer in haar hoofd opnam.

Cliff en de twee peuters, Jimmie en Debbie, kwamen rond 4.35 uur bij het huis aan. Zodra Cliff door de deur liep, werd hij in zijn hoofd geschoten. De moordenaar schoot Jimmie vervolgens in zijn hoofd voordat hij zijn wapen op Debbie richtte. Hij schoot zijn laatste kogel op haar af, maar toen dat haar niet doodde, werd hij gedwongen te improviseren. Hij droeg de peuter de badkamer in en verdronk haar in de badkuip. Daarna liet hij de lichamen in het huis achter en verliet het toneel. Hun lichamen werden de volgende ochtend door Cliff's jachtmaatje gevonden. De moordenaar liet veel aanwijzingen achter, waaronder een duimafdruk op het bad, een bloederige cowboylaars en cellofaan uit een pakje sigaretten, maar geen van deze hielp de politie bij het onderzoek.

Er zijn in de loop van de jaren 587 verdachten in de zaak geweest. Ze omvatten Perry Smith en Dick Hickock, die de familie Clutter in Holcomb, Kansas, hebben vermoord, een misdrijf dat het onderwerp werd van Truman Capote's In koelen bloede. Maar toen de lichamen van Smith en Hickock in 2012 werden opgegraven, konden ze geen overeenkomst vinden tussen hun DNA en de monsters van de Walker-boerderij. Het bloederige mysterie blijft tot op de dag van vandaag onopgelost.

3 De Moore's Ford Lynching

Op 25 juli 1946 waren vier Afro-Amerikanen - de 28-jarige George Dorsey, zijn vrouw Murray, zijn zus Dorothy Dorsey Malcom en haar echtgenoot, Roger Malcom - in een auto bestuurd door de mannenbaas, Loy Harrison. Ze waren op weg naar huis toen ze een groep blanken tegenkwamen die de Ford-brug van Moore op het platteland van Georgia blokkeerden. De menigte trok de twee mannen uit de auto en begon ze te slaan. Toen een van de vrouwen de leider van het lynchen herkende, werden de vrouwen ook uit de auto getrokken. Ze werden van de weg gehaald en vastgemaakt aan een boom, waar het gepeupel 60 ronden afvuurde op de twee stellen.

Ondanks het feit dat er getuigen waren en het feit dat de brute moord op klaarlichte dag plaatsvond, is er nooit iemand gearresteerd voor de misdaad. Een mogelijk motief achter het lynchen was dat George, die 10 maanden vóór het dienen in de Tweede Wereldoorlog was teruggekeerd, 'leelijk was' door te praten met blanke vrouwen.

De misdaad maakte nationale krantenkoppen en de FBI onderzocht, maar ondanks hun beste inspanningen konden ze niemand ertoe brengen te bekennen en kwamen er geen getuigen naar voren. In 2001 werd de zaak officieel heropend, maar niemand is ooit veroordeeld voor de massamoord.

2De bloedbaden in de familie Burnham And Wayne

Rond 2 uur 's middags op 20 september 1911, in Colorado Springs, werden de lichamen van Alice May Burnham, haar zes jaar oude dochter en haar drie jaar oude zoon dood in hun bed gevonden. De zus van Alice, die de lichamen ontdekte, rende de weg op en trok de aandacht van alle buren behalve de familie Wayne, die naast haar woonde. Toen mensen naar hen gingen kijken, werden ook zij dood in hun bed gevonden. De jonge Wayne-familie bestond uit de 30-jarige Henry, 25-jarige Blanche en hun één jaar oude baby.

Ergens in de nacht was de moordenaar door een van de ramen naar binnen geklommen en een fles inkt omgegooid. Hij pakte vervolgens een bijl en liet een handafdruk achter op de hendel van de inkt. Een voor een sloeg hij de slachtoffers dood met de botte kant van de bijl. Vervolgens maakte hij netjes de bedden op, stopte de nog warme lijken in hun lakens en ging weg, de bijl in huis achterlatend.

Toen de moorden werden ontdekt, A.J. Burnham, die de echtgenoot van Alice was, werd gearresteerd maar niet beschuldigd van de misdaad. Met behulp van de handafdruk links op de bijl, onderzoeken cold-case-onderzoekers nog steeds het misdrijf. Eén onderzoeker is van mening dat de moorden gepleegd zijn door een seriemoordenaar die de rails bereisde en het leven eiste van 25 mensen in het noordwesten.

1De Oklahoma Girl Scout Murders

Op 12 juni 1977 kampeerden de achtjarige Lori Farmer, de negen jaar oude Michelle Guse en de 10-jarige Doris Milner met hun Girl Scout-troep op kamp Scott in Oklahoma. Het was de eerste dag van het kamp, ​​en vroeg in de avond was er een onweersbui, waardoor de meisjes gedwongen werden in hun tent te blijven. Ergens in de nacht heeft iemand de drie meisjes gekidnapt. Ze werden verkracht, geslagen en gewurgd voordat ze in hun slaapzakken werden gestopt. Hun lichamen werden de volgende ochtend ontdekt door een hulpverlener nadat ze zich realiseerde dat de meisjes vermist werden.

Gene Leroy Hart werd beschuldigd van de schokkende moorden. Hij was een ontsnapte gevangene die al sinds 1973 op de vlucht was en in de buurt van het kamp was opgegroeid. Hij werd oorspronkelijk gearresteerd voor het kidnappen en verkrachten van twee zwangere vrouwen, samen met inbraaklasten. Hij werd echter vrijgesproken van de beschuldigingen toen hij voor de rechter werd gebracht. Hij stierf een korte tijd later aan een hartaanval op 35-jarige leeftijd in de gevangenis voor niet-verwante beschuldigingen.

Na de moorden was het kamp gesloten. DNA werd gevonden op een van de hoofdkussens van meisjes in 2007, maar experts zeiden dat het monster te veel was verslechterd en dat ze niet genoeg informatie konden verzamelen voor een positieve identificatie.