10 Haunting Small-Town Murder Mysteries

Een stereotype beeld van kleine steden is dat ze zo veilig zijn dat de burgers hun deuren ontgrendeld houden. Moorden, met name willekeurige gewelddaden, zijn meer een stedelijk probleem. Maar sommige kleine steden zijn zo geplaagd door een onopgeloste moord dat het hun landschap voor altijd heeft veranderd.

10 The Saxtown Ax Murders

Saxtown is een klein stadje buiten Millstadt, Illinois, en het bestond voornamelijk uit Duitse immigranten. Het is ook de thuisbasis van een gruwelijke onopgeloste moord die plaatsvond in de nacht van 19 maart en de ochtend van 20 maart 1874.

Er wordt aangenomen dat iemand op de deur van de boerderij van de Stelzriedes klopte, en toen Fritz Stelzriede op de kloppen reageerde, werd hij gedood met een bijl. Vanaf daar ging de moordenaar door het huis en vermoorde Fritz's vader (Frederick), zijn moeder (Anna), zijn grootvader, zijn drie jaar oude broer en zijn acht jaar oude zus. Ze werden allemaal gedood met een bijl en een paar hadden ook hun kelen doorgesneden. Een buurman vond de lichamen op de middag van 20 maart. Hij kwam naar de Stelzriedes kijken omdat hij die dag niemand had gezien die op de boerderij werkte.

Een theorie met betrekking tot het motief was dat de grootvader geld en goud in huis had verstopt. Er werd geen geld gevonden na de moorden, maar er was geen manier om te weten of er geld was geweest in de eerste plaats.

Een andere theorie was dat Frederick Boeltz, die getrouwd was met de zus van Anna, de familie Stelzriede had gedood om hun erfenis te incasseren of om ervoor te zorgen dat hij en zijn vrouw een aanstaande erfenis zouden krijgen die voor de Stelzriedes was bedoeld. Boeltz verhuisde na de moorden naar Nebraska, veranderde zijn naam en werd nooit beschuldigd van de moorden.

De derde theorie is gebaseerd op de kracht van de bijlschommelingen, die vrij krachtig waren. Het is mogelijk dat een ontevreden boerenknecht, die ervaring had met het gebruik van een bijl, de zes familieleden afslachtte.

9 De Be-Lo-moorden

Net na 6:00 PM op 6 juni 1993 ging een gewapende aanvaller de supermarkt Be-Lo binnen in Windsor, North Carolina, toen de winkel voor de nacht gesloten werd en de zes werknemers binnenin verbaasde. Hij leidde alle werknemers naar de vleessnijkamer, waar hij hun polsen bond met ducttape. Hij stapelde de medewerkers vervolgens in drie afzonderlijke stapels en schoot op de stapels mensen totdat hij geen kogels meer had. Nadat hij zijn geweer had gelost, greep de man een hakmes en sneed de keel van één persoon door en stak vervolgens andere lichamen in tot het mes brak in de rug van een slachtoffer. Na de rampage, die beschreven werd als 'methodisch', liet de man alle zes medewerkers achter om te sterven. Verbazingwekkend genoeg was één van de slachtoffers in staat om vrij te komen en belde 911. De overval liet drie mensen dood en twee gewond. Eén persoon overleefde op wonderbaarlijke wijze ongedeerd.

De misdaden schokten de stad Windsor, die een bevolking van minder dan 4.000 mensen had ten tijde van de moorden. De zaak blijft onopgelost ondanks het feit dat de overlevende slachtoffers een beschrijving van de moordenaar kunnen geven. Hij werd beschreven als een zwarte man, ongeveer 30-35 jaar oud, met een neus met een smalle brug die mogelijk het gevolg was van een sportblessure. Er is een beloning van $ 30.000 voor informatie en de politie hoopt dat iemand naar voren zal komen.

8 Nicole Lee Hattamer

In de nacht van 26 december 1989 verdween de 10-jarige Nicole Lee Hattamer uit haar wieg in het huis van haar grootouders in Holcombe, Wisconsin. De tienermoeder van de baby, haar grootouders en de jongere broer en zus van de moeder waren op dat moment allemaal thuis. Niemand kon de baby vinden. De familie belde 911 en first responders doorzochten het gebied. Kort na middernacht werd het bevroren lichaam van de baby met de voorzijde naar beneden, 22 meter (72 voet) van het huis in de achtertuin gevonden. Het is duidelijk dat Nicole het zelf niet heeft gehaald.

Een autopsie werd uitgevoerd, waaruit bleek dat het kind stierf aan een borstletsel of aan een blootstelling. De politie gelooft dat de borstblessure werd veroorzaakt toen Nicole een paar voeten werd gegooid en op haar borst terechtkwam, wat inwendige bloedingen veroorzaakte. De politie gelooft ook dat de baby buiten stierf omdat ze een enkel grassprietje vasthield.

De onopgeloste moord achtervolgde de gemeenschap, die slechts een bevolking van 920 mensen had. De FBI heeft de misdaad in 1992 onderzocht maar heeft geen aanwijzingen gegeven. Er waren ook twee John Doe-hoorzittingen, één in april 1990 en één in december 1998. John Doe-hoorzittingen zijn speciale hoorzittingen om informatie te verzamelen voor een actief onderzoek, en de enige mensen in de rechtbank zijn de rechter, de officier van justitie, de rechtbankverslaggever, de getuige en de getuige van de getuige. Ook mag de advocaat van de getuige de getuige niet helpen.

Tijdens het proces in 1990 pleitten de grootouders van Nicole, Lou Ann en Lee Hattamer, voor een vijfde op enkele vragen. Ook zei de gepensioneerde sheriff die aan de zaak werkte dat hij het raadselachtig vond dat niemand uit de familie Hattamer ooit de afdeling van de sheriff had gebeld om de voortgang van de zaak te controleren.

De politie gelooft dat de enige manier waarop de misdaad zal worden opgelost, is of iemand nieuwe informatie erkent of naar voren brengt.

7 The Grande Prairie Killings

Op 20 juni 1918, in Grande Prairie, Alberta, een stad met ongeveer 1.000 inwoners, ontdekte een lokale inwoner dat het huis dat Joseph Snyder en zijn zoon Stanley deelden, in brand stond. Nadat het vuur was weggeëbd, vond de politie beide Snyders naar binnen. Ze waren neergeschoten en er lag een .38-kaliber revolver naast Joseph.

In eerste instantie werd aangenomen dat het een tragische moord-zelfmoord was. Dat veranderde vier dagen later, toen mensen een vreemde geur merkten op de boerderij van Ignace Patan, op 7 kilometer (4 mijl) afstand. Een groep mannen ging op onderzoek, en ze vonden de lijken van Patan, minister Frank Purzychowsky, en de stropers Charles Zimner en John Wudwand.Patans keel was doorgesneden, maar de andere drie mannen waren allemaal in hun hoofd geschoten. Het bleek dat het geweer dat werd gebruikt om de Snyders te doden, eigenlijk van Patan was, wat betekent dat de moordenaar iedereen op de boerderij van Patan afslachtte voordat hij verderging naar de Snyders. Wat echt geweldig was aan de moorden was dat de moordenaar slechts vijf schoten afvuurde. Elke single was een kill-shot.

Het motief achter de moorden op de boerderij van Patan was waarschijnlijk een beroving. Patan en Wudwand hadden zojuist 5.000 dollar van de bank teruggetrokken om een ​​boerderij te kopen. Na de moord werd slechts $ 108 gevonden. Toen, in september, bloederige rekeningen in omloop kwamen in Grande Prairie, en ze kwamen allemaal van de bank in de stad, maar de teller wist niet meer wie de bloedige rekeningen had binnengebracht.

De buurman die de lichamen van de Snyders ontdekte, was de enige die ooit werd beschuldigd van de misdaden, maar zonder bewijs tegen hem werd hij binnen een uur vrijgesproken.

6 Beverly Jaye Potter-Mintz

Rond 23:00 uur op 23 februari 1987, stopte de moeder van Beverly Jaye Potter-Mintz, Loren Potter, bij Beverly's huis in Leland, North Carolina, met een bevolking van minder dan 2000 mensen. Toen ze daar aankwam, vond ze de deur van haar dochter ontgrendeld, wat ze nogal vreemd vond. Potter kwam het huis binnen en hoorde haar kleinzoon in de achterkamer huilen. Ze ging naar de slaapkamer van Beverly en vond haar 23-jarige dochter, vastgebonden en onbeweeglijk op haar bed. Haar hoofd was bedekt met een kussensloop en de kamer spetterde van het bloed. Potter verwijderde de kussensloop en ontdekte dat de keel van haar dochter werd doorgesneden tot het punt van onthoofding. Potter greep haar kleinzoon en vluchtte het huis uit.

De politie arriveerde in het bloederige tafereel en bepaalde dat Beverly was verkracht voordat ze werd vermoord. Ze interviewden de zoon van Beverly, die op dat moment thuis was, en hij zei dat er iemand op de deur had geklopt. Beverly keek door het kijkgaatje, maar daar was niemand. Toen ze de deur opendeed, stormde een blanke man, die de zoon niet herkende, door de deur en viel Beverly aan.

Er zijn twee theorieën over wat er met Beverly is gebeurd: de eerste was dat de moordenaar haar via een advertentie had gevonden. Destijds had de lokale krant een promotie waarbij mensen gratis één advertentie konden draaien gedurende één week. De week voor de moord had Beverly een advertentie lopen proberen om een ​​waterbed te verkopen. Toen het niet verkocht was, voerde ze een andere advertentie uit met het telefoonnummer van haar moeder, zodat ze opnieuw kon profiteren van de gratis advertentiepromotie. Op de ochtend van haar moord belde Beverly's moeder haar rond half negen 's morgens om te zeggen dat er een man langs kwam kijken naar het bed. Op de plaats delict vond de politie een krant met de advertentie van Beverly in rood omcirkeld. De politie gelooft dat de moordenaar het meebracht en achterliet.

Andere onderzoekers zijn het daar niet mee eens en denken dat de gerubriceerde advertentie een list was. Ze geloven dat Beverly gestalkt was omdat de moordenaar wist dat er geen man in het huis was en hij bracht touw en een wapen mee naar de plaats delict. Er wordt ook geloofd dat hij een vreemde was, en daarom is Beverly's zoon levend achtergelaten.

Door de jaren heen werden een aantal verdachten onderzocht, maar ze hadden allemaal solide alibi's. De zaak blijft koud.

5 Mary Ann Holmes

https://www.youtube.com/watch?v=T2kMLcltfiE
Op 9 juli 1995 hield Mary Ann Holmes, een 29-jarige alleenstaande moeder van twee, een werfverkoop in haar huis in Thatcher, Arizona, met een bevolking van ruwweg 4.000 in die tijd. Tijdens de werfverkoop sprak Holmes openlijk over hoe goed een idee was vanwege hoeveel geld ze verdiende.

De volgende ochtend rende de vierjarige dochter van Holmes naar het huis van een buurman. Ze was gebonden en naakt en ze zei dat haar moeder dood was. De politie werd gebeld. Ze hebben Holmes in haar slaapkamer vermoord. De moordenaar had Holmes geboeid en gebruikte toen een groot mes of een bijl om Holmes in het hoofd te slaan totdat ze dood was. Men geloofde dat hij Holmes na haar dood seksueel had aangerand. Helaas waren de dochters van Holmes gedwongen en gedwongen om de hele aanval te volgen.

In de loop van het onderzoek werden 75 mensen geïnterviewd, waaronder een ex-vriend die Holmes achtervolgde, maar de zaak werd koud. In 2013, de tv-show van TNT Koude rechtvaardigheid onderzocht de zaak en liet het DNA-bewijs dat werd achtergelaten getest. Helaas leverde dit geen verdachten op. Wat ze wel weten van de moordenaar is dat hij methodisch was omdat hij de touwen, de handboeien en zijn wapen bij zich had. De enige beschrijving die de vierjarige dochter van Holmes van de man kon geven, was dat hij groot was en dat hij een 'leeuw' was. De politie weet niet of dat betekent dat hij lang haar had, zoals een leeuwenmanen, of dat hij een leeuwentatoegering.

4 Georgia Jane Crews

Rond 17.30 uur op 8 april 1980 liep de 12-jarige Georgia Jane Crews uit haar huis in Montverde, Florida, een klein stadje met 397 inwoners. Toen de vijfde leerling niet naar huis terugkeerde, doorzocht haar familie, de politie en vrijwilligers het gebied voor haar. Twee dagen nadat ze vermist was, kreeg de sheriff van het graafschap een telefoontje van een man die zei: "Kent u dat 12-jarige meisje dat u zoekt? Ze is dood. 'Hij hing toen op.

De man maakte twee soortgelijke telefoontjes. De ene werd gemaakt aan de grootmoeder van Georgia en de andere aan de echtgenote van de politie-marshal van Montverde. De beweringen van de beller zouden acht dagen later worden bevestigd, toen het ontbindende lichaam van Georgië ongeveer 40 kilometer (25 mijl) verderop werd gevonden in een schaars bosrijk gebied in een park achter een Kmart. Ze droeg dezelfde kleren waarin ze was verdwenen, en er waren geen tekenen van aanranding. Ze was gestorven als gevolg van een enkele steekwond aan de achterkant.

De onopgeloste moord op een jong meisje is genoeg om elke gemeenschap te shockeren. Wat nog verontrustender was, was dat vrijwel iedereen in de stad elkaar kende en dat er tijdens het ontvoeren geen vreemden of vreemde voertuigen in het gebied waren gespot. Dit heeft geleid tot speculatie dat de moordenaar van Georgië mogelijk een inwoner is geweest.

Helaas zijn de telefoontjes nooit getraceerd en is de opname van de oproep naar de politie verloren gegaan. Er is ook heel weinig fysiek bewijs en de politie gelooft dat de enige manier waarop het misdrijf zal worden opgelost, is als iemand nieuwe informatie naar voren brengt.

3 Holly Piirainen en Molly Bish

https://www.youtube.com/watch?v=ufB_vkIZtCQ
Op 5 augustus 1993 bezochten de 10-jarige Holly Piirainen en haar broer hun grootouders in Sturbridge, Massachusetts, met een bevolking van niet meer dan 10.000 mensen. Terwijl ze daar waren, gingen ze naar het huis van een buurman om wat puppy's te zien. Ze werden gescheiden en alleen haar broer keerde terug naar het huisje van de grootouders. Het gebied werd snel schoongemaakt, maar het enige spoor dat ze van Holly vonden, was een schoen. Haar lichaam zou niet worden gevonden tot 23 oktober, op minder dan 16 kilometer (10 mijl) afstand van waar ze werd ontvoerd. Jagers vonden haar lichaam in een bosrijke omgeving langs een landelijke weg.

De verdwijning en de ontdekking van het lichaam weergalmde door heel Massachusetts als gevolg van de zinloosheid en willekeur van de misdaad. Een persoon die contact opnam met de familie Piirainen was de 10-jarige Molly Bish uit de nabijgelegen stad Warren, Massachusetts. Ze schreef ze een brief toen Holly vermist werd, die zei: "Het spijt me zeer, ik wou dat ik het goed kon maken met jou. Holly is een heel mooie meid. Ze is bijna net zo groot als ik. Ik wou dat ik Holly kende. Ik hoop dat ze haar hebben gevonden. '

In een vreemde draai van het lot, op 27 juni 2000, toen Molly 16 was, werkte ze als badmeester in een vijver bij Warren, en ze verdween nadat haar moeder haar had afgezet. Ondanks een massale zoektocht en veel media-aandacht, werden de skeletresten van Molly pas in juni 2003 gevonden. Vanwege de toestand van het lichaam was het onmogelijk om de oorzaak van de dood te vertellen, maar ze weten wel dat ze begraven was in een ondiep graf 8 kilometer (5 mijl) ver van haar huis in een bosrijke omgeving.

Afgezien van de brief worden de meisjes die uit dezelfde regio van Massachusetts worden ontvoerd en hun lichamen in soortgelijke stortplaatsen worden gevonden, onduidelijk of de twee moorden met elkaar verband houden. Dat gezegd zijnde, delen ze enkele hoofdverdachten.

In 2012 werd een man genaamd David Pouliot gekoppeld aan Holly's moord. Hij had een strafblad met betrekking tot drugs, maar hij had geen geschiedenis van geweld of zedendelicten. Onderzoekers beweerden DNA-gegevens te hebben waaruit bleek dat Pouliot in de buurt was ten tijde van de ontvoering, maar het bewijs bracht hem niet definitief in verband met de ontvoering of de moord. Helaas kon de politie Pouliot nooit vragen naar het DNA-bewijs omdat hij in 2003 was overleden aan natuurlijke oorzaken.

Twee broers, Rodney en Randy Stanger, zijn ook verdachten. Rodney was een verdachte in de dood van Molly, en Randy is een hoofdverdachte in Holly's moord. Rodney is 25 jaar bezig om zijn vriendin in februari 2008 dood te steken. Een laatste verdachte in beide moordzaken was Gerald Battistoni, die in de buurt kampeerde ten tijde van de moorden. Hij bekende nooit de moorden en hij stierf in 2014.

Ondanks enkele sterke verdachten is niemand ooit beschuldigd van een van beide misdaden.

2 De familie Kunz

In 1987 bestond de familie Kunz uit zes van de 950 burgers van Athene, Wisconsin. De familie was nogal ongewoon, om het zacht uit te drukken. Ze waren een teruggetrokken groep die bestond uit vier oudere broers en zussen die nooit getrouwd waren geweest en hun hele leven in de boerderij hadden gewoond. Ze waren Irene (82 jaar), Clarence (76 jaar), Marie (72) en Helen (70). De andere twee leden van de familie Kunz waren de zonen van Helen, Kenneth en Randy. Randy woonde in het huis en was vaak in de buurt van zijn moeder, terwijl Kenneth in een aanhangwagen naast het huis woonde.

In de ochtend van 4 juli maakte Kenneth een gruwelijke ontdekking: Irene, Clarence, Marie en zijn 30-jarige broer Randy waren allemaal dood. Ze waren allemaal twee keer in het hoofd geschoten met een 22-kaliber geweer. Helen was vermist.

Toen de politie bij het huis aankwam, ontdekten ze dat de boerderij geen binnenleidingen had en er werd veel gekookt op een houtkachel buiten. De Kunzen waren hoarders en hun plaats zat vol met vuilnis. Er was ook veel geld in het huis, in totaal $ 20.000. Dit maakte het moeilijk voor de politie om er zeker van te zijn dat het motief diefstal was omdat er geen manier was om te weten hoeveel geld er oorspronkelijk in het huis was.

Terwijl Helen vermist werd, werd ze als een verdachte beschouwd omdat ze weken voor de moord .22-kaliber munitie had gekocht en ze had bij de eigenaar van de ijzerhandel geklaagd dat ze boos was op haar familie omdat ze 'vuile films' zag. 'Randy zou de VHS-banden hebben besteld en Helen had ervoor betaald.

Een vreemde familiegeschiedenis kwam ook aan het licht toen Helen werd vermist: in 1905 werd de grootmoeder van de vier Kunz-broers en zussen vermoord door haar zoon, J. Wenzel Kunz. Hij was na de moord verbonden aan een psychiatrische inrichting. Toen ze in 1932, toen Helen 15 was, zwanger raakte bij Kenneth, zei de familie Kunz dat hun buurman, Frank Gumz, een 40-jarige veroordeelde dronkster, haar verkrachtte. Hij werd veroordeeld en veroordeeld tot 18 maanden, en hij stierf kort nadat hij zijn vonnis had uitgezeten. Tijdens zijn proces zei de advocaat van Gumz dat hij niet de vader was en stond erop dat de broer van Helen, Clarence, de echte vader was.Getuigen zeiden dat Helen en Clarence onafscheidelijk waren, en in interviews na de moorden zei Kenneth dat zijn vader Clarence was. Hij wist niet zeker wie Randy's vader was.

Naarmate de vreemdheid in de zaak groeide, wist de politie zeker dat als ze Helen zouden vinden, dit veel van het mysterie zou ophelderen. Maar toen ze werd gevonden, verwarde het alleen dingen. Negen maanden na het bloedbad werd het lichaam van Helen begraven in een moeras op 28 kilometer (17 mijl) afstand.

De enige beschuldigde in verband met de moorden was de 23-jarige Chris Jacobs III. Hij werd ervan beschuldigd een partij te zijn geweest bij de moorden in 1989. De politie geloofde dat Jacobs minstens één andere persoon hielp de moorden te plegen. Jacobs had geen alibi voor 10:30 PM, wat de geschatte tijd van de moorden was, en de bandensporen die bij de boerderij van de familie werden gevonden waren gelijkaardig aan de banden op de auto van Jacobs. Hij bezat ook een .22-kaliber geweer. Uiteindelijk zou Jacobs weten dat het gezin geld zou hebben omdat hij zijn auto had gekocht van Kenneth, jaren voor de moord, en hij had blijkbaar een envelop vol geld gezien.

De advocaten van Jacobs voerden aan dat hij, hoewel hij geen alibi had, om 23.00 uur thuis was in de nacht van de moord, wat betekent dat hij Helen niet naar het moeras had kunnen brengen, haar had kunnen vermoorden, haar begroeven en hebben gedreven thuis binnen een half uur. Wat het geweer betreft, Jacobs had .22-kaliber geweren, maar geen van de wapens in zijn bezit was het moordwapen, dat nooit werd gevonden. Jacobs werd uiteindelijk vrijgesproken van de moorden.

Toen, in 1993, op de dag voordat het statuut van beperkingen op was, riep de officier van justitie Jacobs de ontvoering van Helen op. Jacobs advocaten betoogden dat het een dubbele bedreiging was, maar de rechtbank oordeelde dat hij alleen was berecht voor de moorden en niet voor de ontvoering. Tijdens zijn ontvoeringszaak, die alle bewijsmateriaal uit het moordonderzoek gebruikte, zei zijn ex-vriendin, Stacy Weis, dat Jacobs bekende dat hij de Kunzes had vermoord. Weis kwam alleen naar voren nadat ze was gearresteerd in verband met een bankoverval en inbraak in Minnesota. Deze keer werd Jacobs schuldig bevonden en veroordeeld tot 31 jaar cel, de maximale straf voor ontvoering.

Jacobs heeft altijd zijn onschuld gehandhaafd, en niemand is ooit veroordeeld in verband met de moord op de leden van de Kunz-familie.

1 Gregory Villemin

Foto credit: Raphael Tassin

Lepanges-sur-Vologne is een klein dorp in het noordoosten van Frankrijk met een bevolking van minder dan 1.000 inwoners. Het is ook de thuisbasis van een van de meest brutale onopgeloste mysteries in de geschiedenis van het moderne Frankrijk.

Op 16 oktober 1984 ontving de oom van de vierjarige Gregory Villemin een telefoontje waarin stond dat Gregory was ontvoerd en vermoord. Onmiddellijk werden de ouders van Gregory en de politie gewaarschuwd. Kort na de oproep werd het lichaam van de vierjarige zwevend gevonden in de rivier de Vologne, ongeveer 7 kilometer (4 mijl) van zijn huis vandaan. Gregory's handen en voeten waren gebonden en hij was verdronken. De dag na de moord ontvingen de ouders van Gregory een brief in de post met de tekst: 'Ik hoop dat je sterft van verdriet, baas. Je geld kan je zoon niet teruggeven. Hier is mijn wraak, jij stomme klootzak. 'De brief was op de dag van de moord van het postkantoor in de stad gestuurd.

De ouders van Gregory, Christine en Jean-Marie Villemin, wisten wie verantwoordelijk was voor de moord, maar zij wisten zijn ware identiteit niet. Het was een mysterieuze man die de media de bijnaam "The Crow" gaven. De Crow had de Villemins al minstens drie jaar vóór de moord lastiggevallen door obscene en dreigende telefoontjes te plegen. Het paar nam zelfs enkele van de telefoontjes op, maar de stem werd nooit geïdentificeerd.

Er waren een aantal verdachten in de zaak. De eerste was Bernard Laroche, de neef van Jean-Marie. In februari 1985 werd Laroche vrijgesproken van alle beschuldigingen, wat Jean-Marie woedend maakte. Terwijl hij met journalisten sprak, beloofde Jean-Marie dat hij zijn neef zou vermoorden. Trouw aan zijn woord, schoot hij Laroche dood op 29 maart terwijl Laroche zijn werk verliet. Jean-Marie werd veroordeeld en veroordeeld tot vijf jaar gevangenisstraf.

De moeder van Gregory, Christine, was ook een verdachte in de moord. Ze was op de dag van de moord te zien op het postkantoor, er werden koorden gevonden die vergelijkbaar waren met die waarmee Gregory werd gebonden in de kelder van de familie, en de handschriftanalyse uit de brief bracht haar in verband. Ze werd zelfs als verdachte in juli 1985 vastgehouden, maar toen verbood een rechter elke vervolging van haar, een zeldzame actie.

Een ander interessant feit over de zaak is dat er veel DNA-bewijs is, waaronder speeksel achtergelaten op de stempel en DNA achtergelaten op de koorden. Toen de koorden in 2013 werden getest, waren de resultaten niet overtuigend, wat de waarschijnlijkheid van het vinden van de identiteit van de Crow en de moordenaar in het hart van "Affaire de Gregory" zeer onwaarschijnlijk maakt tenzij iemand nieuwe informatie of aanwijzingen naar voren brengt.