10 vrouwelijke seriemoordenaars uit de hele wereld

Geld, wraak, pure waanzin - dit zijn de belangrijkste redenen waarom deze vrouwen hun misdaden hebben gepleegd. Sommigen opereerden alleen, en sommigen hadden handlangers, maar ze hadden één ding gemeen: puur kwaad.

10 Beverley Allitt

Beverley Allitt werd geboren in 1968 en begon in 1991 te werken als kinderverpleegster. Gedurende een periode van 58 dagen vermoordde ze vier kinderen en viel nog eens negen kinderen aan, die het geluk hadden om te overleven. Van jongs af aan toonde ze signalen van het Münchausen-syndroom en later van Münchausen bij volmacht, wat haar acties kan verklaren. Münchausen is een psychische stoornis waarbij iemand ziekte of trauma veinst om aandacht te trekken. Ze werd uiteindelijk gearresteerd en berecht in Nottingham Crown Court in 1993, pleitte niet schuldig. Ze kreeg 13 levenszinnen voor moord en poging tot moord.

9 Raya en Sakina

De zusters Raya en Sakina hadden een drugs- en prostitutiering (samen met hun echtgenoten) in Alexandrië. Als zakenvrouwen zagen ze grote financiële kansen bij het doden en beroven van vrouwen. Van hun slachtoffers was bekend dat zij gouden sieraden droegen en grote hoeveelheden geld bij zich hadden. De zussen zouden het slachtoffer in een huurhuis lokken waar een van de mannen hen zou stikken. Daarna werd het lichaam ontdaan van waardevolle spullen en begraven onder het huis. De verdwijningen bleven niet onopgemerkt en de onderzoeken leidden uiteindelijk terug naar hen. Beide echtparen ontvingen doodvonnissen. Raya en Sakina waren de eerste vrouwen die in het moderne Egypte werden geëxecuteerd.

8 Martha Needle

Martha Charles, geboren in 1863 in Morgan, Zuid-Australië, groeide op in een arm en gewelddadig gezin en vertoonde al op vroege leeftijd tekenen van instabiliteit. In 1882 trouwde ze met Henry Needle en kreeg drie kinderen: Mabel, Elsie en May. In 1891 vergiftigde ze alle vier haar familieleden één voor één. Vervolgens verzamelde ze het verzekeringsgeld, waarvan de meeste ze gebruikte voor een familiegraf dat ze vaak bezocht.

Een jaar later werd ze als huishoudster ingehuurd door twee broers: Otto en Louis Junken. Ze begon een affaire met Otto, maar Louis verzette zich tegen de verloving. Hij werd op mysterieuze wijze ziek en stierf een paar maanden later. Otto's tweede broer, Herman, werd ook ziek na zijn intrek bij het stel. Deze keer onthulde de autopsie het arsenicum dat Martha aan het voeden was met Herman. Een onderzoek begon, en de lichamen van haar man, kinderen en het lichaam van Louis werden opgegraven. Alle behalve Mabel testten positief voor arseen. Martha verklaarde haar onschuld in de rechtbank maar werd schuldig bevonden en ter dood veroordeeld. Verrassend genoeg bleef Otto tot het einde aan haar zijde staan.

7 Jeanne Weber

Jeanne Weber werd geboren in 1874 en kreeg drie kinderen, van wie er twee stierven in 1905. In maart van dat jaar vermoordde ze vier kinderen door wurging, waaronder haar derde (en laatste) zoon en twee nichten. Ze vertoonden allemaal zichtbare tekenen van wurging die genegeerd werden door de artsen die de lichamen onderzochten. In april bleef Weber thuis met haar tienjarige neefje terwijl haar twee schoonzussen uit winkelen gingen. Toen ze vroeg terugkwamen, vonden ze dat Maurice naar lucht snakte en Weber met een waanzinnige uitdrukking op haar gezicht over hem heen stond.

Acht moordaanslagen werden ingediend, waaronder alle drie haar kinderen en twee anderen die stierven onder haar hoede. Ze werd vrijgesproken in februari 1906 vanwege haar briljante advocaat en misleide juryleden. Ze begon toen te werken als babysitter, wat resulteerde in nog twee doden. In 1908, vond een vader haar zijn 10-jarige zoon wurgen en moest haar drie keer slaan om haar het levenloze lichaam los te laten laten. Weber werd uiteindelijk gek verklaard en bracht twee jaar in een gesticht door voordat hij zichzelf ophing in 1910.

6 Juana Barraza

Juana Barraza werd geboren in 1956. Haar moeder was een alcoholist die haar eigen dochter ruilde voor drie biertjes. Die man verkrachtte herhaaldelijk Barraza, die vier van zijn kinderen baarde. Experts geloven dat Barraza rond 1990 haar moord begon. Haar slachtoffers waren altijd vrouwen boven de 60 - meestal alleenstaanden. Poserend als ambtenaar van de regering, zou ze toegang krijgen tot de huizen van de slachtoffers en ze vervolgens vermoorden en beroven.

Getuigen lieten de politie geloven dat de verdachte een man was gekleed in vrouwenkleren vanwege de mannelijke trekken van Barraza. Stel je hun verbazing voor toen ze een vrouw arresteerden die probeerde het huis van het nieuwste slachtoffer te ontvluchten. Vingerafdrukken uit Barraza brachten haar in verband met 10 moorden, maar er werden zeker nog 40 vermoord.

Barraza bekende vier moorden maar ontkende betrokkenheid bij alle andere gevallen. Ze werd in 2008 berecht en schuldig bevonden aan 16 aanklachten wegens moord en verzwaarde inbraak en 11 afzonderlijke moordaanslagen. Ze werd veroordeeld tot 759 jaar gevangenisstraf.

5 Helene Jegado

Helene Jegado werd geboren in 1803 en werd al vroeg opgeleid tot huishoudster. Zoals de meeste vrouwen vergiftigde Jegado haar slachtoffers met arsenicum. Haar eerste vermoedelijke vergiftiging was in 1833. Zeven mensen stierven gedurende drie maanden, inclusief een priester en Jegado's eigen zuster. Vanwege een recente cholera-uitbarsting in het gebied, vermoedde niemand iets. In 1850 vergiftigde ze verschillende bedienden in een ander huishouden. Toen de artsen een autopsie vroegen voor een van de slachtoffers, verklaarde Jegado haar onschuld uit het niets, voordat ze zelfs maar werd verdacht. Ze werd gearresteerd en berecht in 1851, maar werd alleen beschuldigd van drie moorden, drie moordpogingen en elf diefstallen. Jegado ontkende alle beschuldigingen maar werd schuldig bevonden, ter dood veroordeeld door guillotine en geëxecuteerd in 1852.

4 Maria Swanenburg

Maria Swanenburg kreeg de bijnaam Goede Mie omdat ze graag voor de kinderen en zieke mensen in haar arme wijk zorgde. In de loop van drie jaar vergiftigde ze elk gezin waarvoor ze werkte, te beginnen bij haar eigen ouders. Ze zou dan de nalatenschap van de overledene verzamelen en beweren dat ze die had verdiend voor haar diensten - vaak zonder geld achter te laten voor een begrafenis.Sommige van haar slachtoffers zijn erin geslaagd te ontsnappen aan de dood maar hebben onherstelbare schade opgelopen. De overlevenden leidden uiteindelijk tot haar ontdekking.

Ze werd in 1883 gepakt en berecht voor 90 moorden, maar schuldig bevonden aan slechts drie. Ze werd veroordeeld tot leven in een gevangenis, waar ze stierf in 1915.

3 Amelia Sach en Annie Walters

Sach en Walters, beter bekend als de Finchley Baby Farmers, begonnen ook hun vreselijke operatie in hoop op rijkdom. Sach bezat twee 'inham'-huizen in Londen rond 1900. Op een dag begon ze te adverteren dat baby's' konden worden achtergelaten 'en verzorgd - uiteraard tegen een vergoeding. De klanten waren meestal dienende meisjes die niet allebei hun kinderen en hun baan konden houden. Ouders werden zowel voor liegen als voor de adoptie in rekening gebracht voor een totaalbedrag van £ 25 tot £ 30.

Nadat een baby was geboren, zou Walters het vergiftigen met chlorodyne. Ze werden gepakt nadat Walters het vermoeden had gewekt van haar huisbaas (die ook een politieagent was). Een totaal aantal slachtoffers kon niet worden vastgesteld. Sach en Walters werden berecht en ter dood veroordeeld door in 1903 te hangen.

2 Vera Renczi

Vera Renczi werd in 1903 geboren bij een rijke familie. Renczi was mooi en ze stond erom bekend betrokken te zijn bij oudere mannen vanaf 15 jaar. Vrienden uit de vroege kindertijd beschreef Renczi als bezitterig en jaloers. Haar eerste huwelijk was met een rijke zakenman, die haar zoon Lorenzo verwekte. Renczi vermoedde hem van vals spelen, dus vergiftigde ze zijn wijn met arsenicum, en beweerde dat hij haar aan iedereen die daarom vroeg had verlaten.

Haar tweede man verdween een paar maanden later op dezelfde manier. Renczi besloot dat ze genoeg had van het huwelijk - maar niet van mannen. Haar vriendjes bleven verdwijnen totdat ze door een boze vrouw aan de politie werd gemeld (ze dateerde ook met getrouwde mannen). Op zoek naar haar huis, vond de politie een scène recht uit een verhaal van Edgar Allan Poe in haar wijnkelder: 32 mannelijke lichamen in verschillende stadia van ontbinding, elk in zijn eigen kist. Ze vermoordde ook haar zoon Lorenzo toen hij haar geheim ontdekte. Renczi bekende alle moorden en werd veroordeeld tot levenslang in de gevangenis, waar ze stierf aan een hersenbloeding.

1 Magdalena Solis

Magdalena Solis (ook bekend als de Hogepriesteres van het Bloed) was een Mexicaanse seriemoordenaar en sektelid. Ze werd op jonge leeftijd een prostituee en is een van de weinige gedocumenteerde gevallen van vrouwelijke seriemoordenaars met duidelijke seksuele motieven.

In 1963 werden Solis en haar broer gecontacteerd door een stel misdadigers, de gebroeders Hernandez. Ze hebben de arme en analfabete mensen van een kleine stad voor de gek gehouden door te geloven dat ze profeten van de Inca-goden waren. De dorpelingen zouden economische en seksuele belastingen betalen aan de broeders, nadat hen was beloofd dat de goden hen zouden belonen met schatten.

Na een paar maanden realiseerden de dorpelingen zich dat ze niet rijker werden, ondanks alles wat de 'profeten' zeiden. Dat is wanneer de broeders beweerden dat Magdalena de reïncarnatie was van een godin - om het geloof te herstellen. Magdalena eiste mensenoffers en bedacht een ritueel dat bestond uit het brute slaan, branden, snijden en verminken van het slachtoffer. De priesters dronken het bloed van het slachtoffer na het te hebben gemengd met kippenbloed. Bij de laatste offers bereikten ze het punt om het hart van het slachtoffer levend te ontleden.

In mei 1963 was een 14-jarige lokale per ongeluk getuige van een van die rituelen. Hij meldde het onmiddellijk aan de politie en een rechercheur begeleidde hem terug naar het dorp. Dat was de laatste dag dat iemand levend werd gezien, wat resulteerde in een verder politieonderzoek. De broers en zussen van Solis werden gearresteerd en de broers Hernandez gedood. Magdalena en Eleazar werden veroordeeld tot 50 jaar gevangenisstraf voor slechts twee moorden (die van de jongen en de detective) omdat de politie niet in staat was om hun deelname aan de andere moorden te bevestigen.