10 Lafhartige misdaden van opmerkelijke hoogleraren
Velen van ons, op een of ander moment, voelden dat onze leraren puur slecht waren. Dit was meestal te wijten aan het toewijzen van extra huiswerk, of het feit dat ze bijzonder moeilijk waren tijdens het beoordelen van je papieren. Zelden waren ze dat eigenlijk wel slecht, in tegenstelling tot de 10 hieronder. Deze professoren hebben verschillende lafhartige misdaden gepleegd, zowel tijdens als na hun loopbaan in het onderwijs, en we moeten allemaal de sterren danken dat we nooit een van hun lezingen hadden hoeven bijwonen.
10 John White Webster
De zaak-Parkman-Webster Murder
Vanwege de levensstijl die hij leidde onder de sociale elite, en de kosten die hij als hoogleraar tijdens het doceren van scheikunde dekte, verzamelde professor John White Webster enorme schulden die hij vrijwel geen kans had om te betalen tenzij hij veel leende van zijn vrienden.
Op 23 november 1849 bezocht een van deze vrienden, George Parkman, hem in zijn lab om de betaling te innen. Webster sloeg hem in een vlaag van woede in het hoofd met een stuk brandhout. Parkman leed een breuk en Webster was niet in staat om hem te doen herleven. Panicker, Webster sloot de deuren van de laboratoriumkamer op slot en gebruikte zijn medische instrumenten om het lichaam van Parkman te ontrafelen. Vervolgens verbrandde hij de resten van Parkman in de laboratoriumoven.
Er waren geen ooggetuigen, maar een week later - vanwege zijn eigen achterdochtige en zenuwachtige gedrag - werd Webster gearresteerd. Ondanks dat het lichaam van het slachtoffer al lang verdwenen was, kon een team van medische experts de plaats delict onderzoeken en waardevolle bewijzen produceren. Webster's proces, veroordeling en executie op 30 augustus 1850 was een van de eerste gevallen waarin forensisch bewijs werd gebruikt om schuldgevoelens buiten redelijke twijfel vast te stellen.
9Amy Bishop
De universiteit van Alabama in Huntsville Shooter
Foto credit: AP-bestand Amy Bishop was een docent geneeskunde aan de Harvard Medical School voordat hij anatomie en neurowetenschappen doceerde aan de Universiteit van Alabama in Huntsville (UAH). Op 12 februari 2010 woonde Bisschop een faculteitsvergadering bij, haalde een pistool tevoorschijn en schoot haar collega's neer, waaronder de voorzitter van haar afdeling. In totaal heeft ze drie leraren gedood en nog drie gewonden verwond.
Dit was niet eens de eerste drift van Bishop. In 1986, tijdens een familieargument, vermoordde ze haar broer met een jachtgeweer op de borst. De zaak werd gesloten omdat de familie van de bisschop beweerde dat het een ongeluk was. Het werd pas heropend na de schietpartij van de universiteit.
Bovendien, voorafgaand aan zijn toetreding tot de UAH, had Bishop drie niet-gepubliceerde romans geschreven met hoofdrolspelers die allemaal "wetenschappers of aspirant-wetenschappers" waren, net als zijzelf. Alle ervaren gewelddadige dagdromen, en een personage vermeldde zelfs dat ze "Een geweer ... Dood en vernietiging" zou brengen. Hel op aarde. Horror "naar een potluck gehost door haar baas.
Uiteindelijk ontdekten onderzoekers de mogelijke laatste druppel: bisschop had baanrecht geweigerd en moest haar maand die tijd in beslag nemen bij de instelling. Op 24 september 2012 werd Amy Bishop tot leven veroordeeld zonder voorwaardelijke vrijlating.
8James Keegstra
De antisemitische Free Speech Advocate
Fotocredit: de Canadese pers James Keegstra, een openbare schoolleraar in het kleine stadje Eckville, Alberta, Canada, was misschien een beetje te enthousiast geweest om zijn mening aan zijn klas te geven.
Keegstra was buitengewoon open over zijn antisemitische geloofsovertuigingen, ontkende dat de Holocaust ooit plaatsvond, en verklaarde dat het slechts een verzinsel was om sympathie voor de Joden te creëren. Keegstra verstrikt in de geest van zijn studenten dat Joden "misdadigers en gootratten" waren, en dat Joden mensenoffers brachten tijdens de Franse Revolutie. Waterpoort en de oorlog in Vietnam? Dat was ook de schuld van de Joden.
Keegstra, die ook de ex-burgemeester van de stad was, werd later aangeklaagd door de lokale rechtbanken voor het bevorderen van haatzaaien. Hij kreeg een boete van $ 5.000, maar hij was vastbesloten zijn goede naam te ontkennen. Hij reisde naar Dachau om een punt te bewijzen, en beweerde nonchalant dat het "geen massavernietigingscentrum was".
Zijn beroep zou uiteindelijk het Hooggerechtshof van Canada bereiken in 1990, waar Keegstra betoogde dat hij geen misdaden beging, maar eerder gewoon zijn vrijheid van meningsuiting uitoefende. Bovendien, beweerde hij, kon wat hij zei niet als haattaal worden beschouwd, omdat wat hem betreft alles wat hij over de joden zei 100 procent feitelijk was.
Justices zouden echter niet worden weerhouden van het feit dat zelfs als het binnen zijn recht lag om zijn mening te uiten, het schadelijk was voor de studenten om dergelijke tirades te horen. Hij kreeg een voorwaardelijke straf van een jaar, plus 200 uur gemeenschapstraining, in wat een mijlpaal in de juridische kringen van het land bleek te zijn.
7Anthony Blunt
De Britse spion die geheimen heeft verkocht aan de Sovjets
Fotocredit: The Times / Camera Press De memoires van Anthony Blunt werden sinds 1984 door de British Library verborgen, op voorwaarde dat ze na 25 jaar zouden worden vrijgegeven.
In 2009 werden de memoires voor het eerst eindelijk openbaar gemaakt. Blunt, een professor in de kunstgeschiedenis aan de universiteit van Londen, zou later de deskundige van King George VI worden op het gebied van kunst. Terwijl hij dienst had, raakte Blunt gevangen in de golf van marxistische idealen. Tegen 1928 had hij een tijdschrift opgericht met de naam onderneming, bedoeld om linkse idealen te omhelzen. Vier jaar later was hij een politiek agent voor de Sovjet-Unie geworden, een scoutend talent bij gelijkgestemde burgers van Engeland.
Blunt maakte tijdens de Tweede Wereldoorlog deel uit van MI5 en hield zich bezig met veiligheidskwesties. Later trad hij toe tot de SHAEF (Supreme Headquarters Allied Expeditionary Force). Van Blunt werd beweerd dat hij de Sovjets van geallieerde vooruitgang in Europa tot 1945 regelmatig had geïnformeerd, toen hij stopte met spionage voor hen.
Na de oorlog moedigden de Sovjets hem en anderen aan om te falen.Blunt verwierp het idee, vanwege zijn carrière in de Britse kunstscène. Later bekende hij zijn rol als Sovjet-spion in 1964 in ruil voor immuniteit. Deze zaak werd geheim gehouden door het publiek totdat Margaret Thatcher hem in 1979 onthulde, hem de "vierde man" noemde in de "Magnificent Five" van de KGB. Na deze tentoonstelling overwoog Blunt zelfmoord te plegen, maar in plaats daarvan zijn boeken te schrijven over kunst. Hij stierf een gebroken man op 26 maart 1983.
6Diederik Stapel
Zijn vele nep-experimenten
Foto credit: Koos Breukel Diederik Stapel, decaan aan de Universiteit van Tilburg, was een rijzende ster in de academische wereld. Al vele jaren publiceerde hij tal van studies over menselijk gedrag. Wist je dat een omgeving vol afval raciale spanningen met zich meebrengt? Hoe zit het met het feit dat het eten van vlees mensen egoïstisch en minder sociaal maakt? En wist je dat mensen de neiging hebben om slimmer te voelen nadat een familielid een prijs wint?
Stapel's fascinerende studies verschaften inzichten in de menselijke psyche en stelden hem een uitstekende reputatie in het hele land en in internationale academische kringen. Jammer dat bijna elke studie die hij deed 100% bologna was.
In 2011 werd Stapel benaderd door een collega nadat twee studenten beschuldigingen hadden geuit over de vervalste rapporten van de professor. Stapel gaf dit in eerste instantie de schuld aan jaloerse rivalen op de universiteit. Toen hij later door de rector werd geconfronteerd met meer dan 55 vervalste papieren met zijn naam erop, verdedigde Stapel zichzelf door zijn werk voor de instelling te benadrukken en te vermelden dat zijn onderzoeksmethoden slechts ongebruikelijk waren.
Uiteindelijk bezocht Stapel enkele van de locaties die hij gebruikte voor zijn eerdere experimenten. Hij werd gedwongen te constateren dat ze totaal anders waren dan hoe hij ze zelf beschreef in zijn publicaties. Stapel wist dat de mal op was toen hij zichzelf niet eens van zijn activiteiten kon overtuigen. Later die avond bekende hij zijn vrouw en een week later werd hij geschorst door de universiteit, die zijn fraude aankondigde via de persconferentie. Stapel heeft sindsdien oprecht berouw getoond voor zijn daden.
5 Sammmad Sarwar
Een real-life Walter White
Fotocredit: Pat Isaacs / Cavendish Press Mohammed Sarwar, een voormalig IT-professor aan het Burnage Media Arts College in Manchester, was een van de meest opvallende opvoeders van de instelling, evenals een onvermoeibare gemeenschapsorganisator en projectdeelnemer. Hij leidde toevallig ook een dubbel leven als drugsbaron.
Sarwar leidde een bende die hem onvoorstelbaar noemde "De leraar". Ze kochten grote hoeveelheden cocaïne en cannabis en verkochten ze overal in Manchester. Maar in tegenstelling tot fictieve drugsverslaafde professor Walter White uit Breaking Bad, Sarwar was niet van plan ooit zijn handen vuil te maken. Hij raakte de medicijnen zelf maar zelden aan, gewoon de operatie managen en coördineren van achter de schermen, terwijl hij natuurlijk een aanzienlijke winstverlaging optekende.
Hoewel er nooit een aanzienlijke hoeveelheid van de drugs in beslag werd genomen, kwamen er getuigen naar voren die getuigden dat Sarwar en zijn bende drugs leverden aan een plaatselijke gevangenis. Sarwar is sindsdien betrapt, veroordeeld en veroordeeld tot 21 jaar gevangenisstraf.
4John Yoo
De man achter de folterememo's van de Verenigde Staten
Foto credit: Newscom John Yoo en zijn ouders immigreerden naar Amerika toen hij een kind was. Hij studeerde uiteindelijk cum laude cum laude af van Harvard in 1989, waarna hij in 1993 hoogleraar rechten werd aan de University of California, Berkeley.
Toen de aanslagen op 11 september plaatsvonden, was Yoo de plaatsvervangend assistent-procureur-generaal bij het Office of Legal Counsel van het Amerikaanse ministerie van Justitie. In de weken na de aanslagen werd Yoo een van de grootste spelers van het departement, leidende tot enorme veranderingen in de bevoegdheden van de regering met betrekking tot het gebruik van marteling voor gevangenen. Deze werden gezamenlijk bekend als de 'folterememo's'.
Yoo's deskundigheid in de wetgeving heeft de reeds bestaande wetten ondermijnd, zoals de wetten die de Conventie van Genève de bevoegdheid geven om anti-folterwetten over de hele wereld te handhaven. Yoo heeft de nodige mazen gevonden om zijn regering in staat te stellen de internationale wetgeving te omzeilen en verdachte terroristen legaal te martelen.
Afgezien van het legaliseren van marteling, rechtvaardigde John Yoo ook het programma van de Bush-administratie voor het aftappen zonder bevel, dat hij sindsdien verdedigde als "de beste manier om een Al-Qaeda-medewerker te vinden, door alle e-mail, sms en telefoonverkeer tussen Afghanistan, Pakistan en de Verenigde Staten."
Ondanks deze controverses blijft professor Yoo lid van de faculteit UC Berkeley, doceert hij aan de Universiteit van Chicago, bekleedt hij de Fulbright Distinguished Chair in Law aan de Universiteit van Trento en werd hij zelfs bekroond voor zijn uitmuntendheid in juridische beurzen en onderwijs door de Federalistische maatschappij voor recht en openbaar beleid.
3Franz Six
De briljante nazi-opvoeder
Franz Six was doctor in de filosofie en doceerde aan de Universiteit van Königsberg. Hij was ook de voorzitter van Foreign Political Science aan de Universiteit van Berlijn, en was de eerste decaan van de faculteit voor buitenlandse landen.
Samen met zijn prestaties in de academische wereld was Franz Six ook lid van de Duitse Schutzstaffel (SS) en werd uiteindelijk lid van de SS-Brigadeführer (het equivalent van een brigadegeneraal van de Verenigde Staten). Reinhardt Heydrich, een van de meest wrede mannen in de nazi-hiërarchie, benoemde hem zelfs tot hoofd van een afdeling die de taak had antisemitische, antimasonische propaganda te creëren.
Afgezien van Joden en andere 'vijanden van de staat', bestudeerde de afdeling van Six ook prominente figuren onder de geallieerden. Hun namen werden opgeschreven in een "Black Book" voor gevangenneming, ballingschap of executie.Als 'Operation Sea Lion' (de nazi-invasie van Groot-Brittannië) was geslaagd, zou Six meerdere SS-doodseskaders hebben bevolen. Ze zouden hun Black Book-doelen, die meer dan 2.800 mensen telden, hebben afgerond en geliquideerd.
Met het falen van de invasie richtte Hitler zijn blik op de Sovjet-Unie. In Rusland leidde Franz Six een team van SS-boeven, genaamd de Einsatzgruppen, die honderden vermoordden in Smolensk, waaronder verschillende joodse intellectuelen.
In 1948 werd Six gevangen genomen en berecht. Pogingen om hem te verbinden met de gruweldaden in Rusland, evenals vermeende plannen voor Groot-Brittannië, mislukten echter allemaal. Hij werd veroordeeld tot tientallen jaren gevangenisstraf, maar werd pas vier jaar later vrijgelaten.
2Alberto Fujimori
Peruviaanse doodseskaders
Fotocredit: Martin Bernetti / AFP / Getty Images Alberto Fujimori was de zoon van Japanse burgers die naar Peru emigreerden. In 1961 studeerde hij af aan de Universidad Nacional Agraria in Lima, na zijn afstuderen aan de universiteit van Wisconsin en de universiteit van Straatsburg in Frankrijk. Na zijn terugkeer in Peru, sloot hij zich aan bij zijn alma mater en werd zijn decaan en rector van 1984 tot 1989.
In 1990 won Fujimori het Peruaanse voorzitterschap door zijn felle retoriek en kritiek op 'economische schokkende tactieken'. Helaas, slechts twee weken na zijn aantreden, zou hij zijn toevlucht nemen tot een eigen schoktactie: de prijs van benzine verhogen van US $ 0,13 naar US $ 4, een stijging van meer dan 3.000 procent. Dit veroorzaakte enorme ontberingen voor de vele al arme burgers van Peru. Het proces is bekend geworden als "Fujishock."
Critici hebben ook aangehaald dat Fujimori toestemming gaf voor de activiteiten van de Grupo Colina, een doodseskader dat verdachte rebellen midden in de nacht zou ontvoeren, ze zou executeren en hun lijken in het midden van nergens zou begraven. Grupo Colina is ook in verband gebracht met de moorden en verdwijningen van verschillende vakbondsleden en politieke activisten die de woede van de president hebben verdiend.
Veel van de gruweldaden van Fujimori bleven geheim tot 2000. Aantijgingen van omkoping leidden toen tot het publiek en ontdekten dat hun president zijn inlichtingencommandant opdroeg zijn rivalen te bespioneren, en de media en de rechterlijke macht krachtig te bewapenen.
Fujimori vluchtte snel naar Japan om de publieke verontwaardiging te laten sudderen, hoewel hij in 2005 terugkeerde naar Peru in de hoop zijn positie terug te winnen. Oorspronkelijk landde hij in Chili en werd hij op verzoek van de Peruaanse autoriteiten onmiddellijk vastgehouden door Chileense functionarissen. Sindsdien is hij veroordeeld voor mensenrechtenschendingen en veroordeeld tot 25 jaar gevangenisstraf.
1Gwangju Inhwa Schoolhoogleraren
Het Gwangju Massa-verkrachtingsincident
Foto credit: CJ Entertainment In de loop van de jaren zijn we misschien (helaas) gewend geraakt aan verhalen over leraren die seks hebben met hun leerlingen. Maar geen geval benadert het Gwangju-incident in Zuid-Korea voor pure gruwel. Van 1996 tot 1997 en vervolgens van 2000-2007 mishandelden en verkrachtten in totaal zes leraren hun studenten in de Gwangju Inhwa School, een school voor slechthorenden niet minder. De boosdoeners die de kinderen met een handicap misbruikten, waren niet alleen gewone leden van de faculteit, maar ook de hoofd- en administratieve directeur van de school!
Toen een van de leraren deze daden hoorde, werd de politie ingeschakeld om de daders te arresteren, die allemaal een veroordeling kregen. Jammer genoeg zijn vanwege enkele juridische mazen en verouderde verjaringstabellen enkele van de veroordelingen van de veroordeelden volledig verminderd of volledig weggegooid. Het administratieve hoofd werd daadwerkelijk vrijgegeven en kreeg een proeftijd. Andere faculteitsleden zouden naar verluidt een korte gevangenisstraf hebben gekregen en mochten daarna zelfs weer in de school werken.
De film en roman Dogani ("The Crucible" in het Engels) gaf een grafische weergave van de gruwelijke daad en maakte de bevolking woedend. Meer dan 50.000 mensen ondertekenden petities om de zaak te heropenen en mogelijk de school helemaal te sluiten. Het Zuid-Koreaanse parlement heeft bijna unaniem geoordeeld om strengere wetten goed te keuren tegen seksuele misdrijven en degenen die zich richten op minderjarigen en gehandicapten. Wat de Gwangju Inhwa School betreft, deze is in 2011 genadig gesloten voor goed.