Delen:
10 gevallen van ongeoorloofde arrestatie die je geest zal raken
Onrechtmatige arrestatie is angstaanjagend. Je zou op het ene moment alleen maar bezig kunnen zijn met je bedrijf, en naar een zwarte politie-site worden afgevoerd voor een op douche gebaseerde ontmoeting met een dude met de bijnaam 'The Butt Shredder' de volgende. Maar zorgen maken zoals de gedachte is, althans het is onwaarschijnlijk. Zoals, er is geen manier om ooit te worden weggehaald omdat je het woord "salade" verkeerd hebt begrepen of omdat je woonplaats toevallig een naam heeft gedeeld met een terreurgroep of zoiets.
Oh wacht. Dat is precies wat er gebeurde met de volgende mensen
10The Salad Terrorist
In de periode vlak na 11 september schoten onrechtmatige arrestaties omhoog. Honderden onschuldige mensen werden vastgehouden naast echte terroristen. Maar de fouten van de CIA waren in veel gevallen begrijpelijk. Niet zo dat van de 14-jarige Mohammed Al-Gharani, opgepakt in Pakistan. Hij eindigde 11 jaar in Gitmo dankzij een misverstand over het woord 'salade'.
Zijn zaak leest als de plot van een hilarische, op martelingen gebaseerde farce. Mohammed sprak Saoedisch Arabisch, maar de CIA gebruikte een Jemenitische vertaler. Ze vroegen hem of hij wist waar hij grote hoeveelheden 'zalat' moest bemachtigen, en of hij thuis veel had in Pakistan. In het Jemenitische Arabisch betekent "zalat" "geld". In Saoedi-Arabisch betekent het "salade".
Vanuit het gezichtspunt van Mohammed was hij naar een zwarte site getrokken en nu vroegen de ondervragers van de CIA hem om informatie over salade te geven. Dat deed hij. Hij vertelde hun dat hij heel veel had Zalat thuis. Hij gaf hun lijsten met plaatsen in Pakistan waar ze konden komen Zalat te allen tijde. De CIA besloot dat ze een Al-Qaeda-financier hadden gekidnapt en hem in Gitmo hadden begraven. Het duurde 11 jaar voordat iemand de verwarring besefte.
9De man uit Al-Qaidah
Als de meesten van ons werden ontvoerd door de CIA en ondervraagd om te weten te komen of we Al-Qaeda kenden, zouden we waarschijnlijk het gevoel hebben "nee" te zeggen. Maar dan zijn de meesten van ons niet van het kleine stadje Al- Qaida. Qaidah in Jemen. Maak kennis met Emad Hassan, die net buiten de stad opgroeide. Tijdens zijn studie in Pakistan na 9/11 werd hij gegrepen door de CIA, die eiste dat hij zou toegeven dat hij al-Qaeda kende. Hassan, antwoordde ja.
In de loop van een lang verhoor vertelde Hassan herhaaldelijk aan de Amerikaanse ondervragers dat hij Al-Qaidah heel goed kende. Hij zei dat Al-Qaidah de enige plek was die als thuis voelde. Hij zei dat hij graag op dit moment terug zou willen zijn in Al-Qaidah. De CIA dacht dat ze zouden lukken.
Dankzij de verwarring werd Hassan in Guantanamo Bay gegooid en 13 jaar vastgehouden. Pas toen advocaten van Reprieve de stad CIA Al-Qaidah op Google Maps lieten zien, besefte iemand dat ze een belachelijke fout hadden gemaakt.
8De veroordeelde moordenaar met een luchtdicht Alibi
In detectiveshows betekent het geven van een personage aan een luchtdicht alibi dat ze niet langer een verdachte zijn. Als alleen het echte leven zo werkte. In 1986 werden Derrick en Duane Moo Young geëxecuteerd, in ganglandstijl, in een hotel in Miami. De Britse burger Kris Maharaj werd gearresteerd. Hij had zes betrouwbare getuigen die zeiden dat hij 30 mijl verwijderd was van de plaats delict. De rechter wierp één blik op zijn luchtdichte alibi en besloot om hem toch in de dodencel te zetten.
De Moo Youngs waren nauw betrokken bij de Colombiaanse cocaïnehandel. Ze hadden onlangs gestolen van Pablo Escobar, een man die niet bekend staat om zijn beledigingen. Een paar jaar na de rechtszaak kwamen twee ex-mannen van het Escobar-kartel van Medellin naar voren en beweerden dat ze de executie hadden uitgevoerd. Escobar zelf zei dat hij hen had laten vermoorden. De belangrijkste getuige van de staat tegen Maharaj veranderde zijn getuigenis. De rechter werd gearresteerd voor omkoping.
Maar niets van dat alles veranderde. Maharaj's doodvonnis werd omgezet, maar hij blijft tot op de dag van vandaag gevangen.
7De door de overheid goedgekeurde gids voor terrorisme
Toen Rizwaan Sabir een bestand met de naam 'Al-Qaeda Training Manual' downloadde, had hij waarschijnlijk moeten verwachten dat de politie zou gaan kloppen. Laat maar zitten dat hij een Ph.D. student studeert contraterrorisme aan de Nottingham University van Groot-Brittannië. Het maakt niet uit dat een hardcopy van het bestand al bestond in de bibliotheek van de universiteit. En laat staan dat Sabir zijn handleiding rechtstreeks van een website van de Amerikaanse overheid heeft gedownload ... wacht. Wat?
Het is waar. Het "terrorismemateriaal" dat Sabir had gedownload, was een geannoteerde versie van een Al-Qaeda-brochure die vrij verkrijgbaar was op websites van de federale overheid. Nog gekker, het werd ontworpen en geüpload om degenen die contraterrorisme bestuderen te helpen nieuwe strategieën tegen de jihadistische dreiging te ontwikkelen. Dit is precies wat Sabir probeerde te doen. In plaats daarvan kwam hij terecht voor terrorisme.
Sabir bracht meer dan zes dagen door in een Britse gevangenis voordat iemand besefte dat dit duidelijk een vergissing was. Hoewel Sabir later een schadevergoeding van £ 20.000 ontving, moet de politie van Nottingham nog toegeven dat ze een fout hebben gemaakt.
6De valse claim van verkrachting die zijn aanklager miljoenen opleverde
Gevangenis is niet leuk voor verkrachters. Dus stel je voor hoe het voelt om door die hel te gaan, wetende dat je onschuldig bent. Stel je nu voor dat je dat allemaal doormaakt, terwijl aan de buitenkant je onterechte aanklager 1,5 miljoen dollar verdient om je in te kaderen. Vanaf 16-jarige leeftijd was dit het leven van Brian Banks.
In 2002 had Banks een spontane seksuele ontmoeting met studiegenoot Wanetta Gibson. Gibsons moeder hoorde wat ze wilden en sloeg op het dak. Dus Gibson deed wat een jonge psychopaat zou doen. Ze vertelde haar moeder dat ze de jonge linebacker niet had verleid. Ze was door hem gewelddadig verkracht.
Ook al bleef haar verhaal veranderen, geloofde Gibson. Banken werd vijf jaar gevangen gezet. Gibson daagde de zomercursus uit voor een uitbetaling van $ 1,5 miljoen.Pas tien jaar later ontstond de waarheid. In een zeldzaam moment van empathie, regelde Gibson een ontmoeting met haar slachtoffer om zich te verontschuldigen. Banks legde heimelijk het gesprek vast, waarbij Gibson toegaf dat ze de verkrachting had gepleegd, maar de politie niet wilde vertellen voor het geval ze haar onterecht betaalde geld zou verliezen. De opname was genoeg om de overtuiging van Banks eindelijk ten val te brengen.
5 Khaled El-Masri deelt zijn naam met een gevaarlijke terrorist
Soms delen twee mensen op deze planeet een naam. Zo was het geval met Khaled El-Masri en, eh, Khaled El-Masri. De ene was een gevaarlijke terrorist die de jihad tegen het Westen wilde voeren. De andere was een gezagsgetrouwe Duitse burger op vakantie in het land Macedonië. Wil je raden welke de CIA heeft ontvoerd en gemarteld?
In 2003 werd de goede El-Masri uit een bus gehaald en vastgehouden door de Macedonische geheime politie. Na 23 dagen gaven ze hem over aan de CIA, die hem binnen een centimeter van zijn leven sloeg, hem naar Afghanistan vloog en hem op een zwarte plek dumpte waar hij herhaaldelijk werd verkracht door de lokale bewakers. Ondertussen was de slechte El-Masri op grote schaal in Afghanistan, en hielp geld en wapens naar het afslachten van westerlingen.
Pas vier maanden na de ontvoering besefte de CIA dat ze de verkeerde man hadden gekregen. Ze vlogen El-Masri naar Albanië, zetten hem af op een eenzame weg en vertelden hem niet achterom te kijken. Vele jaren later vervolgde El-Masri met succes de Macedonische regering voor een onrechtmatige arrestatie. Hij heeft nooit een verontschuldiging of compensatie van de CIA ontvangen.
4Italy kan zwarte mensen niet onderscheiden
Medhanie Yehdego Mered is de grootste klootzak waar je nog nooit van hebt gehoord. Een mensensmokkelaar die opereerde in de Middellandse Zee, was hij verantwoordelijk voor de Lampedusa schipbreuk in 2013 die meer dan 360 migranten voor de kust van Italië heeft verdronken. In de zomer van 2016 heeft Rome hem uit Eritrea uitgeleverd om terecht te staan. Tenminste, dat is wat ze zeiden dat ze hadden gedaan. In werkelijkheid wijst al het bewijs erop dat ze de verkeerde man uitleverden.
De man die op proef was, leek helemaal niet op Mered. Eritreeërs identificeerden hem als Medhanie Tesfamariam Berhe, een landarbeider. Hij had Berhe's ID-kaart bij zich. Overlevenden van de Lampedusa zei dat hij niet Mered was. Mereds vrouw herkende hem niet. Het meest verdoovende van alles was dat Mereds eigen Facebook-account foto's van hem bleef plaatsen op feestjes nadat hij zogenaamd was gearresteerd.
Deze zaak loopt nog, maar vanaf 17 januari 2017 hebben Italiaanse parlementsleden een onderzoek ingesteld om vast te stellen of zij de juiste man hebben. We gokken erop dat het antwoord "nee" zal zijn.
3Maryland kan de blanken niet onderscheiden
In 1984 werd Kirk Bloodsworth gearresteerd voor de mishandeling en moord op een negenjarig meisje in de staat Maryland. Getuigen hadden de moordenaar duidelijk beschreven als een vijf meter lange, magere, besnorde kerel met blond haar. Het was een open en gesloten zaak ... met slechts één probleem. Bloodsworth was zes voet, schoon geschoren, had rood haar en was enorm dik. Desondanks probeerde de staat Maryland hem en gooide hem in de dodencel.
Misschien is het domste aspect van dit alles dat de politie onlangs een man had gepakt die de verdachte beschrijving op een tee afsloot. Hij was onlangs gevangen gezet voor de verkrachting en probeerde een andere minderjarige te vermoorden, en zat opgesloten in de gevangenis op een cel verwijderd van Bloodsworth. Maar het is niemand ooit gelukt om twee en twee samen te stellen. Bloodsworth werd alleen bevrijd toen een DNA-test uit 1992 bewees dat hij niet de moordenaar was. Hij was de eerste gevangene in de Amerikaanse geschiedenis die werd vrijgelaten.
2De onschuldige man met zijn eigen seksuele ontmoeting gevolgd
Het leven is niet zo leuk voor de Britse burger John O'Neil. Nadat hij was gearresteerd voor aanranding, werd hij door een rechter als zo gevaarlijk beschouwd dat hij niet in de buurt van vrouwen kon worden toegelaten. Dienovereenkomstig was hij genoodzaakt de politie 24 uur van tevoren op voorhand op de hoogte te stellen van elke seksuele ontmoeting tijdens de voorwaardelijke vrijlating. Aangezien hij werd verdacht van aanranding, lijkt dit niet te gek ... totdat je hoort dat O'Neil's veroordeling voor de rechtbank werd vernietigd. Hij werd onschuldig gevonden. Toch blijft zijn vereiste om de politie op de hoogte te stellen voordat hij seks heeft, op zijn plaats.
Dat is juist. Een onschuldige man is wettelijk verplicht door de Britse regering om elke keer dat hij een seksuele ervaring wil hebben, van tevoren op de hoogte te stellen. Als je ooit een relatie hebt gehad of zelfs maar contact hebt gehad met iemand, weet je dat het uitermate moeilijk is om 24 uur op voorhand bevredigende, spontane seks te plannen. Maar de Britse rechtbanken hebben schijnbaar geen enkele wens om deze Orwelliaanse beperking te laten vallen. O'Neil wordt nog steeds beschouwd als 'extreem gevaarlijk voor vrouwen', het concept van onschuldig totdat bewezen schuldig wordt verdoemd.
1 De geëxecuteerde man omlijst door een alcoholische pedofiel
In 2008 werd Jack Alderman geëxecuteerd door dodelijke injectie door de staat Georgia. Hij zat sinds 1975 in de dodencel voor de moord op zijn vrouw en kind. Er was geen forensisch bewijs geweest dat hem ter plekke bond en alleen de meest wankele van de motieven. De hele overtuiging rustte op het getuigenis van John Brown, een drugsverslaafde, alcoholische pedofiel die de moord bekende maar vervolgens zijn verhaal veranderde om Alderman te impliceren.
Brown was een bekende fantast en verslaafde, met een geschiedenis van het seksueel misbruiken van kinderen en het gewelddadig aanvallen van vrouwen. Na de moord vertelde hij de politie dat hij de familie van Alderman had gedood. Vervolgens veranderde hij zijn verhaal om te zeggen dat hij en Jack hen samen hadden gedood. De officieren van justitie snijden hem een koopje toe. In ruil voor zijn verzonnen getuigenis ontving Brown 12 jaar. De waarschijnlijk onschuldige wethouder kreeg de doodstraf.
Tot het einde beweerde wethouder dat hij onschuldig was. Hij weigerde zelfs een pleidooi dat zijn straf zou omzetten in levenslange gevangenisstraf wegens schuldbekentenis. Brown diende ondertussen zijn vonnis en misbruikte vervolgens tientallen kinderen.
Morris is een freelance schrijver en een nieuw-gekwalificeerde leraar, nog steeds naïef in de hoop een verschil te maken in het leven van zijn studenten. U kunt uw nuttige en minder dan nuttige opmerkingen naar zijn e-mail sturen of een aantal andere websites bezoeken die hem op onverklaarbare wijze inhuren.