10 barbaarse strafvormen die vandaag nog steeds worden beoefend

Het is het geloof van sommigen dat de mensheid vooruitgang boekt, dus onze morele waarden te doen. Wanneer we naar de geschiedenis kijken, wordt dit duidelijk. Slavernij werd ooit beoefend en overal ter wereld als legitiem geaccepteerd, terwijl het vandaag de dag bijna volledig is uitgeroeid. Op het gebied van strafrecht hebben we een langzame maar wijdverbreide uitfasering gezien van vele lijfstraffen die als uitzonderlijk wreed werden beschouwd. Helaas blijven er enkele geïsoleerde plaatsen en mensen die sommige van deze gruwelijke vormen van straf blijven beoefenen. Deze lijst zal tien van de meest barbaarse vormen van straf bekijken die vandaag nog steeds worden beoefend.

10 Flogging

Flogging is een straf waarbij een persoon geslagen wordt met een zweep of een stok. De straf was gemeen tot de 19e eeuw, toen deze geleidelijk werd vervangen door andere vormen van straf, voornamelijk gevangenisstraf.

Vandaag de dag wordt geseling veroordeeld door organisaties zoals de Verenigde Naties en Amnesty International als een overdreven wrede vorm van straf, en het is in veel landen verboden. Toch zijn er nog steeds enkele landen die doorgaan met het beoefenen van geseling als een vorm van straf waaronder Saoedi-Arabië, Iran en Sudan. In de landen waar nog steeds geseling wordt gepleegd, kan de straf worden opgelegd aan mannen, vrouwen en kinderen voor een aantal schijnbaar kleine misdaden, en deze vindt vaak plaats in het openbaar.

In een bijzonder bekend geval in 2014 werd een Saudische man met de naam Raif Badawi veroordeeld tot 1000 zweepslagen en tien jaar gevangenisstraf wegens "belediging van de islam" op een online blog. Zijn veroordeling en straf zijn wereldwijd geprotesteerd door duizenden mensen. Ondanks internationale verontwaardiging blijft geseling op sommige plaatsen een geaccepteerde vorm van straf.

9Caning

Net als geseling is stokslagen een vorm van straf waarbij een persoon met een stok wordt geslagen. De stakingen van de stok kunnen zeer pijnlijk zijn omdat ze vaak de huid breken en littekens veroorzaken. Net als geseling is stokslagen op grote schaal veroordeeld en toch blijft het op sommige plaatsen een brute vorm van straf.

Een van de meest productieve gebruikers van stokslagen is de Republiek Singapore. Alleen al in 2012 voerde Singapore 2.203 caning-zinnen uit, waarvan er veel aan illegale immigranten en vandalen werden gegeven. Onlangs werden twee Duitsers die in Singapore studeerden veroordeeld tot negen maanden gevangenisstraf en drie slagen van de stok nadat ze in een trein met spuitende graffiti werden betrapt.

Ondanks het protest van talrijke mensenrechtenorganisaties en een internationaal handvest dat wrede en vernederende vormen van straf verbiedt, blijven Singapore en een paar andere landen de legitimiteit van deze harde straffen verdedigen.

8Solitary Confinement

Als het op straf aankomt, beschouwen we degenen die fysieke pijn veroorzaken vaak als de barbaarse methoden. Toch beschouwen velen de bestraffing van eenzame opsluiting als barbaars, omdat het geestelijk en psychisch schade toebrengt aan degenen die het ervaren. Eenzame opsluiting is het totale isolement van een gevangene. Het is gereserveerd voor alleen de ergste criminelen en degenen die een gevaar vormen voor de rest van de gevangenispopulatie. Deze gevangenen brengen vaak ergens tussen 22-23 uur alleen door in een kleine cel, met slechts een uur of zo toegewezen aan openluchtrecreatie.

Eenzame opsluiting is aan de kaak gesteld door de Verenigde Naties, evenals door andere mensenrechtengroepen, maar het wordt nog steeds gebruikt op sommige plaatsen, waaronder de Verenigde Staten, die momenteel ongeveer 80.000 gevangenen in eenzame opsluiting heeft. Eén rapport van de Human Rights Watch beschrijft de ervaring van eenzame opsluiting als "de afwezigheid van normale sociale interactie, van redelijke mentale stimulus, van blootstelling aan de natuurlijke wereld, van bijna alles dat het leven menselijk en draaglijk maakt ... [het] is emotioneel, fysiek en psychologisch destructief. "

7Dismemberment

Een van de meest schokkende vormen van straf die nog steeds wordt gebruikt, is verkorting (ook bekend als amputatie). Uit elkaar vallen is het verwijderen van een aanhangsel zoals een arm, been, hand of voet.

Afhankelijk van het geval en de locatie kan de verminking in een medische omgeving worden uitgevoerd door artsen die worden gedwongen de operatie uit te voeren, in welk geval de veroordeelde buiten bewustzijn zal zijn. In andere gevallen hebben de veroordeelden misschien niet zoveel geluk en zal de verkorting op veel grovere manieren worden uitgevoerd, waarbij handen en voeten helemaal zonder verdoving worden afgesneden.

In sommige landen, zoals Saoedi-Arabië, Iran en Sudan, worden handen en voeten vaak afgesneden voor verschillende misdaden. Het is een traditie die zijn basis vindt in de islamitische sharia, waarin dieven worden gestraft door een hand te verliezen. In sommige gevallen wordt "kruisamputatie" gebruikt als straf voor misdaden zoals een gewapende overval waarbij de rechterhand en de linkervoet beide worden afgesneden.

Het gebruik van verminking als straf is veroordeeld als marteling, en volledig in strijd met de mensenrechten, door vele prominente internationale rechtengroepen. Toch blijft deze groteske vorm van rechtvaardigheid een vaste huurder van de wet in veel van de landen die de Sharia-wetgeving implementeren.

6Blinding

Vanaf 1979 werd Iran bestuurd door de sharia. Een bepaald aspect van de wet, bekend als "qesas", maakt fysieke vergelding mogelijk tegen criminelen die gewelddadige misdaden hebben gepleegd. Dit is gebaseerd op het oude principe van een "oog om oog". Deze wet staat toe dat gruwelijke fysieke straffen worden genivelleerd tegen criminelen, inclusief de straf van verblinding.

Bij deze straf worden één of beide ogen van de misdadiger verblind door gutsen of zuur. Het wordt meestal gebruikt als vergelding in gevallen waarin een slachtoffer verblind wordt door een aanval. In Iran is dit soort wraak niet ongebruikelijk, omdat vreselijke zuuraanvallen, bedoeld om het slachtoffer te verblinden en te ontsieren, maar al te vaak voorkomen.Iran is niet de enige plaats waar je blindheid kunt gebruiken; de straf wordt ook gebruikt in Saoedi-Arabië.

5Beheading

Veel mensen zijn misschien geschokt om te horen dat onthoofding een vorm van executie is die vandaag nog steeds wordt gebruikt. Het is echter de verontrustende waarheid. Het is de Islamitische Staat (ISIS) bekend om op grote schaal gevangenen, vijandige soldaten en gijzelaars te onthoofden. Deze onthoofdingen worden vaak in het openbaar uitgevoerd en worden meestal gefilmd en online gezet. De Islamitische Staat is een bloeddorstige terroristische groep, en helaas is zo'n gruwelijk geweld van hen verwacht.

Er is echter één soevereine natie erkend door de internationale gemeenschap die ook onthoofdt: Saoedi-Arabië. Saoedi-Arabië volgt een strikte interpretatie van de Sharia-wetgeving die het mogelijk maakt dat bepaalde misdaden zoals verkrachting, moord, afvalligheid en drugshandel onder andere strafbaar zijn met de dood. Deze executies worden vaak door onthoofding gedaan, waarbij het hoofd van de veroordeelde in het openbaar wordt afgehakt met een zwaard. In 2015 voerde Saoedi-Arabië minstens 157 mensen uit, van wie er velen werden onthoofd. Ondanks internationale druk blijft de snelheid van onthoofdingen en executies in Saoedi-Arabië toenemen.

4Stoning

Sten is een vorm van executie waarbij een groep mensen stenen gooit naar een persoon die veroordeeld is voor een misdaad (meestal overspel) totdat ze dood zijn. Het is verontrustend dat deze barbaarse vorm van straf nog steeds op sommige plaatsen in de wereld wordt gebruikt. Het stenigen is een legale vorm van executie in Iran, Saoedi-Arabië, Soedan, de Verenigde Arabische Emiraten, Pakistan en Jemen. Hoewel technisch gezien illegaal, komt het ook voor in delen van Afghanistan, Somalië, Nigeria, Mali, Maleisië en Irak.

Overspel is de misdaad die doorgaans de straf van steniging ontvangt. Opgemerkt moet echter worden dat vrouwen veel vaker worden veroordeeld of verdacht van overspel dan mannen, en daarom vormen vrouwen de meerderheid van de steniging van slachtoffers. In een bijzonder gruwelijke zaak uit 2008 werd een jong meisje in Somalië voor duizenden mensen ter dood gestenigd. Amnesty International meldde dat het meisje slechts 13 jaar oud was en dat ze was veroordeeld voor overspel nadat ze had geprobeerd te melden dat ze was verkracht voor de islamistische groep die het gebied bestuurde.

3 Kruisiging

Kruisiging is een vorm van executie waarbij een persoon aan een kruis wordt genageld en achtergelaten om langzaam te sterven. Het kan uren of zelfs dagen duren voordat de persoon sterft en uiterst pijnlijk is. Hoewel de meeste mensen de straf van de kruisiging beschouwen als een die lang geleden is uitgestorven, vindt kruisiging toch nog steeds plaats. ISIS-militanten staan ​​erom bekend diegenen te kruisigen die proberen hen te weerstaan.

Er is echter ook een andere plaats waar kruisiging bekend is. Ja, je raadt het al, Saoedi-Arabië. Onder het Saoedische wetboek van strafrecht is kruisiging een wettelijke vorm van straf en executie. In een geval dat internationaal de aandacht trok, veroordeelde de Saoedische regering een 17-jarige jongen genaamd Ali al-Nimr tot de kruisiging vanwege zijn deelname aan anti-overheidsprotesten. In Saoedi-Arabië vindt de kruisiging plaats na de dood, waarbij het dode lichaam op een openbare plaats wordt gekruisigd om als waarschuwing voor anderen te dienen. Amnesty International heeft de daad veroordeeld als "de ultieme vorm van wrede, onmenselijke en vernederende straffen."

2Premature begrafenis

Voortijdig begraven is wanneer een persoon levend wordt begraven als een manier om ze te doden. Levend begraven is een nachtmerriesituatie; de gedachte alleen al is de meeste mensen beangstig. Maar in de afgelopen jaren, met de groei van de Islamitische Staat, hebben we een voortijdige begrafenis gezien als een middel tot executie.

In 2014 kwam er een rapport naar voren dat militanten van de islamitische staat honderden leden van de Yazidi-minderheidsgroep hadden gedood nadat ze zich verzetten tegen de Islamitische Staat. Volgens het rapport begroeven ze vele vrouwen en kinderen levend. Volgens andere rapporten begroef ISIS ook enkele van hun eigen soldaten levend als straf voor het ontvluchten van het slagveld.

Voortijdige begraving is ook gemeld in delen van Turkije. In een bepaald geval werd een Turks meisje van 16 levend door haar familie in hun tuin begraven in een zogenaamde "eerwraak". Turkije heeft geprobeerd eerwraak te plegen, wat gebeurt wanneer een meisje of vrouw wordt geacht hebben het gezin in ongenade gelaten en moeten dus worden gedood om de eer van het gezin te herstellen. Hoewel zeldzaam, blijven eerwraak en voortijdige begrafenis plaatsvinden in Turkije.

1De dood door branden

Misschien wel de meest gruwelijke manier van sterven, de dood door verbranding was een populair middel van executie in de Middeleeuwen, vaak gereserveerd voor degenen die waren veroordeeld voor hekserij, ketterij en verraad. Schokkend genoeg blijft de dood door branden als een vorm van straf en executie in sommige delen van de wereld worden gebruikt. ISIS heeft honderden mensen levend verbrand en filmde vaak de executies. In 2014 verbrandden ze de levende 26-jarige Moaz al-Kasasbeh, een gevangen piloot uit Jordanië, in een gruwelijke vertoon van wreedheid.

Het is echter niet alleen ISIS. In Kenia is er een voortdurend probleem van dorpelingen die levende mensen verdenken die verdacht worden van hekserij. Evenzo, op plaatsen waar er weinig wetshandhaving is, of de mensen de politie niet vertrouwen, kunnen ze besluiten het recht in eigen handen te nemen, soms rechter, jury en beul worden. In 2015 werd in 2015 een 16-jarig meisje in Guatemala levend verbrand door een menigte voor haar vermeende rol in de moord op een taxichauffeur. In 2016 werd een man in Venezuela levend verbrand voor een schijnbare overval.

Het voortdurende gebruik van de dood door branden als een straf en vorm van executie is een angstaanjagende herinnering aan de duistere realiteit van onze moderne wereld. Hoewel we als soort technisch vooruitstrevend zijn, en in sommige opzichten moreel gezien, worden we nog steeds geplaagd door barbaarse vormen van geweld en dood.