10 Doldwaze loterijzwendel en schandalen

Miljoenen mensen dromen ervan de loterij te winnen, ook al zijn de kansen om de jackpot te winnen astronomisch. Je hebt meer kans om door bliksem getroffen te worden, president te worden of een Olympische gouden medaille te winnen. Dat is waarom sommige mensen het niet aan het lot overlaten. Ze proberen gewoon het systeem te bedriegen om de jackpot te winnen.

10 Het Cash WinFall-schandaal

Kort na het loterijspel Cash WinFall werd uitgegeven door de Massachusetts State Lottery in 2004, mensen met een uitgebreide kennis van waarschijnlijkheid en statistieken vonden een vreemde gril in de prijzenstructuur. Het spel zou ongeveer elke drie maanden een jackpot van $ 2 miljoen opbouwen, en dan zou er een gelijkspel zijn voor de $ 2 miljoen. Zolang niemand de $ 2 miljoen won, wat slechts één keer in de zeven jaar was gebeurd, betaalde het spel een groot aantal kleinere prijzen in wat een "rolldown-week" werd genoemd.

Nadat de waarschijnlijkheid van het winnen voor dit spel was berekend, werd het duidelijk dat als iemand $ 100.000 aan tickets besteedde, ze zeer waarschijnlijk winst op hun investering zouden maken tijdens de laatste weken. Hoe meer iemand heeft uitgegeven, hoe groter de winsten die ze konden verwachten. In 2010 realiseerde een groep MIT-studenten zich dat als ze genoeg geld zouden uitgeven, ze de jackpot zelf naar $ 2 miljoen konden duwen en een nieuwe week konden creëren zonder dat iemand anders dat wist. Ze kochten 700.000 kaartjes en wonnen 860 van 983 kaartjes met prijzen van $ 600 of meer.

Tussen 2004 en 2010 besteedde een kleine groep gokkers $ 40 miljoen en won in totaal $ 48 miljoen korting op hun tickets. Ambtenaren bij de Staatsloterij van Massachusetts wisten blijkbaar van de tekortkoming in het systeem, maar ze hielden het spel gaande omdat ze winst maakten aan mensen op de andere 350 dagen van het jaar. De game werd uiteindelijk stopgezet in 2010 nadat een rapport werd gepubliceerd door De Boston Globe.

9 Virginia State Lottery Scandal

De Virginia State Lottery was slechts een paar jaar oud toen ze een jackpot van $ 27 miljoen op 15 februari 1992 aankondigden. De jackpot veroorzaakte opschudding in het gebied, met mensen in de rij om tickets te kopen. Maar kort nadat de tickets in de uitverkoop waren gekomen, merkten functionarissen van de loterij dat de kaartjes te goed gingen verkopen.

Het is onduidelijk hoe ze de loterij hebben ontdekt, maar een beleggingssyndicaat uit Australië besefte dat de loterij een lucratieve investering was. Bij de loterij werden zes getallen gekozen van 1 tot 44, wat iets meer dan zeven miljoen combinaties opleverde die het winnende nummer konden bevatten. Het syndicaat besteedde dus meer dan $ 5 miljoen aan het kopen van $ 1 loten. De enige reden waarom ze niet elk mogelijk aantal hadden gekocht, was vanwege gebrek aan tijd.

Een van de vijf miljoen tickets van het syndicaat was de winnaar van de jackpot, dus de Virginia State Lottery moest de prijs van $ 27 miljoen betalen. Na de tekening hebben ze wijzigingen in de loterij doorgevoerd om blokaankopen te ontmoedigen. Ook zijn de kansen om de loterij te winnen veel slechter geworden. Als het syndicaat vandaag hetzelfde plan zou willen trekken, zouden ze meer dan 175 miljoen kaartjes moeten kopen.

8 Andy en Nayel Ashkar

Vlak voordat een kraslot van $ 5 miljoen op het punt stond af te lopen in maart 2012, brachten Andy en Nayel Ashkar uit Syracuse, New York, het winnende ticket naar het kantoor van de New York Lottery. Maar er waren een paar problemen met hun claim.

Andy zei dat hij het kaartje in 2006 had gekocht, maar hij wachtte om de prijs te claimen omdat hij verloofd was en niet wilde dat het geld de relatie zou beïnvloeden. Hij vertelde ook aan het loterijkantoor dat hij minder dan $ 5 miljoen zou nemen als hij de persconferentie kon overslaan waarin ze de winnaars bekend maakten. Loterijambtenaren volgden de verkoop van het kaartje naar de winkel dat Andy en Nayel's ouders bezaten. Al deze dingen maakten loterijfunctionarissen achterdochtig voor de broeders.

Toen het kantoor een openbare aankondiging deed dat de broeders het ticket aan het claimen waren, nam Robert Miles contact op met het loterijkantoor en vertelde hen dat het ticket van hem was. Nadat Miles het ticket in 2006 had gekocht, dacht hij dat hij $ 5 miljoen had gewonnen. Toen Miles naar de winkel gingen die eigendom was van de Ashkars, overtuigden de broers hem ervan dat hij slechts $ 5.000 had gewonnen.

Verslavend om te kraken in die tijd raakte Miles verward en geloofde hen. De broers boden Miles $ 4000 aan voor het ticket, zodat hij het niet hoefde op te eisen en te wachten op het geld, dat belast zou zijn. Hij stemde toe, hoewel hij altijd vermoedde dat de broers hem hadden afgeranseld. Maar hij dacht niet dat hij er iets aan kon doen. Als hij hen beschuldigde, zou het zijn woord zijn tegen het hunne, en Miles geloofde niet dat iemand een crackverslaafde zou geloven. Miles had het geld ook nodig. Hij verklaarde in 2008 faillissement.

Nadat Miles het kaartje had opgeëist, werden de broers gearresteerd. Nayel werd vrijgesproken en Andy kreeg oorspronkelijk 8,5 tot 25 jaar gevangenisstraf. In juli 2015 werd zijn straf teruggebracht tot 5 tot 15 jaar. Miles ontving zijn prijs in augustus 2013.

7 Remmele Mazyck

Remmele Mazyck was de plaatsvervangend veiligheidsdirecteur van de Arkansas Scholarship Lottery van juli 2009 tot november 2012. Zijn carrière liep ten einde toen werd ontdekt dat Mazyck van werk stal. Niet alleen pennen of zelfs een nietmachine-hij stal krasloten.

Tussen november 2009 en oktober 2012 stal Mazyck in totaal 22.171 tickets en eiste bijna $ 500.000 aan prijzengeld op. Mazyck had de tickets uit het magazijn van de verkoper gehaald en hen toegewezen aan leveranciers die niet langer kaartjes verkopen. Toen ging hij naar het computersysteem en markeerde de tickets als promotie.

Loterijofficieren haalden uiteindelijk Mazyck in nadat ze een onevenredig aantal winnende tickets zagen, verbonden aan één loterijverkoper. Hun onderzoek leidde ertoe dat Mazyck werd gearresteerd en schuldig beval aan fraude.In november 2013 werd Mazyck veroordeeld tot drie jaar en een maand gevangenisstraf en moest hij $ 482.672 terugbetalen.

6 De Super 7 Swindle

In april 1988 ging Mark Herbst, een 33-jarige griffier bij een videotheek, naar het Pennsylvania Lottery-kantoor met een winnend ticket van 15 juli 1987 om zijn prijs van $ 15,2 miljoen te claimen. Herbst zei dat nadat hij het kaartje had gekocht, hij het als een bladwijzer had gebruikt en het vervolgens in een sigarenkist had gegooid. Hij controleerde het nadat hij een krantenartikel las over niet opgeëiste loterijprijzen.

Het loterijkantoor controleerde onmiddellijk het kaartje en vond er een probleem mee. Volgens hun gegevens was het winnende ticket gedrukt in Bucks County, maar het ticket van Herbst was gedrukt bij een outlet in Scranton. Ondanks de inconsistentie hield het loterijkantoor een persconferentie waarin Herbst als winnaar werd aangekondigd en overhandigde hij hem een ​​cheque voor zijn eerste betaling van $ 469.989,55.

Twee uur na de aankondiging bepaalden onderzoekers dat het ticket een vervalsing was. Ze belden de bank van Herbst en vertelden hen dat de cheque niet zou worden betaald. Op 1 mei confronteerde de politie Herbst. Hij bekende en gaf hen informatie over zijn partner, computer-expert Henry Rich. Rich werkte voor Control Data Corporation, dat de computerservices voor het Pennsylvania Lottery-kantoor leverde. Rich was in staat geweest om te scannen op niet-opgeëiste prijzen en vervolgens de computer te manipuleren om het winnende ticket af te drukken voor $ 15,2 miljoen.

Rich werd gearresteerd toen hij probeerde zijn onterecht verkregen winsten op te halen bij de videotheek waar Herbst werkte. Beide mannen pleitten schuldig aan een aantal aanklachten, waaronder fraude. Rich kreeg 5 tot 10 jaar gevangenisstraf terwijl Herbst twee tot vier jaar kreeg.

5 Zhao Liqun

Foto credit: 8ae8 via YouTube

In 2005 ontdekte loterijagent Zhao Liqun, die in Anshan, China woonde, een fout in het '3D'-systeem van de Welfare Lottery, waarmee hij binnen vijf minuten nadat de nummers waren aangekondigd tickets kon afdrukken met de winnende nummers. Hij drukte een aantal van deze winnende kaartjes van zijn drie machines en claimde vervolgens zelf een aantal geldprijzen. In de veronderstelling dat het misschien verdacht lijkt als hij constant de loterij wint, heeft hij een aantal van zijn familie en vrienden geld in kaartjes gestort en het geld naar hem gebracht, voor een totaal van 28 miljoen yuan (US $ 3,8 miljoen).

Tegen het einde van 2006 had het Welzijn Loterij Centrum van de provincie Liaoning de oplichting ontdekt. Liqun werd gearresteerd in januari 2007. Hij werd schuldig bevonden en veroordeeld tot levenslang in de gevangenis. Hoewel hij in november 2007 in beroep ging, werd het vonnis bevestigd.

4 Ontario Lottery And Gaming Corporation Corruption Scandal

Foto credit: Raysonho

Tussen 1999 en 2006 ontving de Ontario Lottery and Gaming Corporation in Canada een aantal frauduleuze loterijclaims van loterijleveranciers. Een van de meest opvallende gevallen gebeurde in 2003. Winkeleigenaar Jun-Chul Chung en zijn zoon, Kenneth Chung, hadden regelmatig winnende tickets gestolen van mensen die hun kaartjes bij de Chungs 'supermarkt in Burlington, Ontario hadden gecontroleerd.

De Chungs zouden zeggen dat de kaartjes verliezers waren, bewaar ze en claimde later de prijzen zelf. Dit omvatte de 26 december 2003 Super 7 jackpot die $ 12,5 miljoen waard was. Twee maanden na het stelen van het kaartje, Kathleen Chung, dochter van Jun-Chul, claimde de jackpot. Ambtenaren bij de loterij waren verdacht maar betaalden het geld toch.

In de daaropvolgende jaren onderzocht het loterijkantoor en de provinciale politie van Ontario het onevenredige aantal loterijverkopers dat de loterij won. Tegelijkertijd zenden Canadese nieuwsprogramma's informatie over het probleem uit. In 2007 bracht de Ombudsman van Ontario een rapport uit over het probleem, waarbij de claim van de Chungs als een van de vijf verdachte gevallen naar voren kwam. Nog eens $ 100 miljoen werd verondersteld te zijn gewonnen door insiders, waaronder 214 van de 5.713 grote jackpots.

In 2010 werden alle drie de Chungs beschuldigd van fraude en het witwassen van geld. De loterij deed ook een beroep op het publiek om de echte winnaars te vinden. Na een korte tijd bevestigden ze de echte koper van het jackpot-ticket - zes collega's die de kabel legden voor de kost. In januari 2011 kregen ze de jackpot plus rente toegekend.

3 Het Milanese Lotto-schandaal

Tussen december 1998 en januari 1999 arresteerde de politie in Milaan, Italië, negen mensen in verband met een ingewikkelde loterijfraude die mogelijk al jaren aan de gang is. Op dat moment had elke Italiaanse stad een eigen loterij. Milan plaatste al hun lotnummers op zilveren ballen, waarbij geblinddoekte kinderen de winnende nummers van een tumbler haalden. Dit proces lijkt te zorgen voor willekeurigheid, maar het systeem is opgelost.

Omdat er veel met belastingambtenaren te maken hadden, werden de kinderen omgekocht met speelgoed om de juiste cijfers te kiezen. Hen werd verteld om ballen te voelen die soepeler en groter waren dan de andere.

De fraude duurde waarschijnlijk zes jaar, totdat de ambtenaar van het ministerie van Financiën die de regeling uitwerkte op een andere taak werd geplaatst. Maar zijn coconspirators waren niet klaar om het geld op te geven. Ze wilden dat de ambtenaar medewerkers bij zijn oude posting zou krijgen om de oplichterij opnieuw te starten, maar hij weigerde. Dus de coconspirators begonnen hem lastig te vallen, en vuurden zelfs een wapen af ​​op zijn auto en op de bedrijven van zijn familie. Zijn vrouw ging naar de politie, wat leidde tot de arrestaties.

2 The Hot Lotto Scandal

In december 2010 kondigden functionarissen van de Multi-State Lottery Association (MSLA) de winnende nummers aan voor een Hot Lotto-jackpot van $ 16,5 miljoen. Bijna een jaar later, op 9 november 2011, riep Canadese advocaat Philip Johnston het hoofdkwartier van de loterij in Des Moines om te zeggen dat hij het winnende ticket had. Hij vroeg of ze hem gewoon een cheque konden sturen omdat hij te ziek was om te reizen.

Het loterijkantoor, dat beelden had van de surveillance van de aankoop bij een benzinestation in Des Moines, vroeg Johnston enkele eenvoudige vragen om zijn aankoop van het ticket te bevestigen. Johnston antwoordde verkeerd, dus zijn bod werd afgewezen.

Twee weken later belde Johnston terug, vermoedelijk namens een anonieme, rijke klant, die het prijzengeld wilde laten overmaken naar een Belize-tegoedrekening voor Hexham Investments. Johnston werd opnieuw ontkend omdat de wet vereiste dat loterijwinnaars publiekelijk geïdentificeerd moesten worden.

Toen stuurde Robert Sonfield uit Houston, Texas, de persoon die in het bezit was van het fysieke ticket, het ticket van Federal Express naar Crawford Shaw, een advocaatvriend in New York City. Shaw huurde een advocatenkantoor in Des Moines in en stuurde het kaartje naar hen.

Minder dan twee uur voor de deadline om de prijs te claimen, gingen de advocaten van Des Moines naar het kantoor van de loterij en eisten dat het geld werd overgedragen aan Hexham Investments. Maar Shaw had "Hexham" verkeerd gespeld op de juridische formulieren, dus nogmaals, het bod werd geweigerd. Shaw had ook een ontmoeting met loterij functionarissen, maar was niet succesvol in het verkrijgen van het geld. Tegen die tijd waren loterijofficieren begonnen met een onderzoek.

Ze volgden Robert Sonfield, de man met het ticket, naar Eddie Tipton, de directeur van de beveiliging van de MSLA, via een wederzijdse vriend genaamd Robert Rhodes. Er was ook bewijsmateriaal van de "Draw Room" van de loterij die naar verluidt Tipton betrof, een van de slechts vijf mensen die toegang hadden tot de beveiligde ruimte.

Naar verluidt, Tipton knoeide met de beveiligingscamera's in de Draw Room op 20 november 2010. Toen hij terug naar de kamer een korte tijd later en hackte de computer om de winnende nummers te kiezen. Op 23 december kocht Tipton of een medeplichtige het winnende ticket. Tipton gaf het ticket vervolgens door aan Rhodos en Sonfield, en daar kwamen de advocaten bij.

Tipton werd gearresteerd en veroordeeld in juli 2015. Hij werd veroordeeld tot 10 jaar gevangenisstraf, maar hij is momenteel op borgtocht in afwachting van een hoger beroep.

1 Ashwinder Singh

In juli 2011 bracht een niet-geïdentificeerde 61-jarige man zijn Lotto 6/49 ticket naar een tankstation in Winnipeg, Manitoba, om te controleren. Na controle van het ticket bewaarde kassier Ashwinder Singh (32) met opzet het ticket omdat het voor meerdere trekkingen was en de klant het niet opmerkte.

Later in de week dacht de oudere man dat hij het ticket dat Singh had bewaard was kwijtgeraakt, dus kocht hij net nog een kaartje met dezelfde nummers die hij elke week speelde. Toen de tekening plaatsvond, wonnen beide tickets elk meer dan $ 90.000. Toen zowel Singh als de man probeerden de prijs op te eisen, wisten functionarissen van Western Canada Lottery Corporation dat er iets vreemds aan de hand was. Ze interviewden Singh en hij gaf toe het eerste lotenticket te houden.

Omdat Singh niet de rechtmatige eigenaar van het eerste ticket was, kreeg de niet-geïdentificeerde man beide uitbetalingen, in totaal meer dan $ 180.000. In een poëtische meevaller voor de ongeïdentificeerde man won hij twee keer zoveel omdat hij het tweede ticket nooit had gekocht als Singh hem het originele ticket had teruggegeven. Nadat hij schuldig pleitte voor poging tot fraude, ontving Singh in september 2013 een voorwaardelijke zin van 18 maanden plus een proeftijd.