10 Totally Disturbing Creepy-Crawly Videos

Hoewel de natuur vaak mooi is, kan het ook ronduit verontrustend zijn. Kijk onder een blok, zoek rond in een schuur of kijk uit in je badkamer, en je zult ongetwijfeld een paar griezelige kruipers op de loer liggen. Angstaanjagende insecten, vreselijke spinachtigen en parasitaire plagen zijn overal, en als je een camera bij je hebt, zou je gewoon een scène kunnen vangen die recht uit een horrorfilm komt.

Waarschuwing: de meeste van deze video's zijn waar niet voor de zwakkeren van hart.

10 De grillig grote spin-worm

Het is een onmiskenbaar feit dat spinnen acht-legged demonen uit de hel zijn. Het is ook een feit dat parasieten walgelijke monsters zijn die van de aardbodem moeten worden geveegd. En wanneer deze twee bij elkaar komen, krijg je een YouTube-video waarmee de meest diervriendelijke activisten naar de dichtstbijzijnde opgerolde krant grijpen.

In januari 2013 vond Brent Askwith een onevenredig grote spinachtige rond zijn huis kruipend. In plaats van voor zijn geweer te gaan (zoals een normaal iemand zou doen) pakte Askwith een spuitbus en doodde het wezen ... nou ja, tenminste een van de wezens. Plotseling begon een verontrustend lange worm af te spoelen van de buik van de spin. Het werd passend beschreven als een 'gefrituurde buitenaardse worm', Askwith nam de parasiet op de vingers terwijl deze op de grond kronkelde voordat hij het afmaakte met een laatste straal spuit.

Dus wat was Askwith's mysteriemonster? Nou ja, in een interview met De Huffington Post, Verklaarde Harvard-entomoloog Dr. Brian Farrell dat de spin gastheer was voor een parasitaire nematode of, meer specifiek, een rondworm. Listige lezers zijn geen vreemdeling van dit smerige beest, een wezen dat vaak opduikt in ongekookt varkensvlees. Dus de volgende keer dat je bacon aan het bakken bent, onthoud dan wat er uit die spin is gekropen en zorg ervoor dat je grondig werk doet.

9De paddenmoordkever

Kevers zijn overal. Volgens het University of California Museum of Paleontology in Berkeley zijn er meer dan 350.000 bekende soorten. Dat is maar liefst 22 procent van alle soorten beschreven door de mens! Met zoveel rondlopen met een schede gevleugelde beest, zou het geen verrassing moeten heten dat wetenschappers elke dag nieuwe dingen leren over onze zesvoetige buren ... en sommige van deze ontdekkingen zijn behoorlijk gruwelijk.

Neem bijvoorbeeld de Epomis kever, vloek van kikkers en padden overal. In 2011 ontdekten onderzoekers van de Universiteit van Tel Aviv dat vanaf het moment dat ze uitkomen, Epomis larven worden gedreven door de drang van een seriemoordenaar om amfibieën te vermoorden. Sterker nog, het is alles wat ze eten. Kikkers en padden worden aangetrokken door beweging, dus lokken de larven hun prooi door een rituele dans uit te voeren, hun antenne wiegend terwijl ze hun monddelen openen en sluiten. De opgewonden kikker beweegt steeds dichterbij als de larve sneller en sneller beweegt. Dan schiet de kikker uit zijn tong, verwacht een gemakkelijke snack, alleen de larve ontwijkt en springt op het gezicht van de kikker. De kleine Dracula begint de kikker van zijn kostbare lichaamsvloeistoffen leeg te maken, en eenmaal zijn dorst gelest, eet de larve huid, vlees, organen - alles behalve botten.

Deze veldslagen zijn verbluffend eenzijdig. De onderzoekers van Tel Aviv waren geschokt om erachter te komen dat, van de 400 tests, de Epomis larven bijna altijd gewonnen. Eens, slaagde een pad erin om de kever door te slikken en hem twee uur lang te laten zitten ... voordat hij hem terug gooide en werd gedood door zijn avondeten, een mooie scène die je hier kunt bekijken.

Wanneer larven opgroeien, leren ze andere verrukkelijke wezens te waarderen, maar hebben ze nog steeds een voorliefde voor een fijne kikkervis. In de bovenstaande video, de volwassene Epomis kever neemt een pad, en dingen eindigen niet goed voor onze amfibieënvriend. Zich bewust van het gevaar, nadert de pad het insect en plotseling is de kever helemaal over hem heen. De Epomis is als een gestoorde stierrijder, die zich vasthoudt terwijl de pad ramt en tevergeefs springt. Het insect gebruikt zijn krachtige kaken om de rug van de pad open te snijden, waardoor de spieren die aan de achterbenen vastzitten, worden verbroken, waardoor het verlamt. De kever helpt zichzelf dan aan het paddenstoelensoep en neemt uren de tijd om de hele amfibie te verslinden. En ja, zoals de grote Alan Grant ooit zei: "Je leeft nog als ze je beginnen te eten."

8The Worm-Eating Snail Of New Zealand

Nieuw-Zeeland is de thuisbasis van allerlei rare wezens zoals gigantische wetas, takahes en hobbits, maar geen ervan is zo lang aan het wachten als de powelliphanta-slak slak. De gigantische buikpotige groeit tot 9 centimeter (3,5 inch) breed en brengt zijn dagen door op loof onder bladeren en boomstammen. Wanneer de zon eindelijk ondergaat, kruipen de slakken uit hun schuilplaatsen voor een nacht van seks (wat vrij gemakkelijk is, aangezien ze allemaal hermafrodieten zijn) en voedsel. En hoewel het een groot, slijmerig feest voor de slakken is, is het behoorlijk angstaanjagend voor regenwormen.

Terwijl de meeste slakken liever kauwen op groenten, de powelliphanta-slak is een grote carnivoor die zijn eten een beetje meer wriggly houdt. Deze sluipende jager traceert langzaam - heel langzaam - regenwormen en slakken, en wanneer hij een nietsvermoedende ringelmoes vindt, zuigt hij de worm op als een lange, gladde noedel. Dood door powelliphanta-slak is behoorlijk onaangenaam, vergelijkbaar met het eindigen in een Sarlacc. De mond van de slak zit vol met kleine, naar achteren gerichte tanden die op de arme wormen klikken terwijl spijsverteringsenzymen hun vlees oplossen. Spaghetti, iemand?

7Ants Mate With Eaten Queen

Drone mieren hebben één doel in het leven: als enige mannetjes in de kolonie is hun enige taak om te paren met de koningin (waarna ze de emmer schoppen). Om de jongens in de stemming te brengen, laat het vrouwtje chemische stimuli vrij die de dudes wild maken. En als ze eenmaal zijn ingeschakeld, kunnen de drones zich maar op één ding concentreren.In feite zijn ze zo opgewonden dat ze zelfs kunnen copuleren met een lijk, iets wat Adrian Skippy Purkart uit de eerste hand ontdekte.

De Slowaakse natuurfotograaf nam de video hierboven, die een groep amoureuze wintermieren, een stervende koningin en een nogal dreigende krabspin omvat. Tijdens het paarritueel snauwde de spinachtige het vrouwtje en begon haar ingewanden uit te zuigen. Maar toen het roofdier haar hoofd droog dronk, bleef de koningin feromonen vrijgeven, en moedigde de drones aan om door te gaan. De mieren negeren de spin slechts een paar centimeter van de weg en de mieren werkten gewoon door, allemaal terwijl hun dame haar hersens liet slurpen. Over verdraaid gesproken.

6Bidsprinkhaan jaagt kolibrie
Ga naar 0:55

Kolibries zien er misschien niet zo uit als ze in de wereld zorgen hebben, maar in werkelijkheid zijn hun levens enger dan een Slavenher-film van Wes Craven. Terwijl ze van bloem tot feeder zweven, kijken ze constant naar hun rug en houden ze hun ogen open voor roofdieren. Ze hoeven zich niet alleen zorgen te maken over de allernieuwste vleeseters, zoals katten, haviken en slangen, maar dankzij hun kleine formaat moeten ze zich zorgen maken over wezens als kikkers, spinnen en vissen. Zelfs wespen kunnen een angel leveren die krachtig genoeg is om een ​​volwassen hummer te doden. Als je de kleinste vogel ter wereld bent, is de wereld vol gevaren.

Er is echter één kolibriejager die bijzonder verontrustend is. Ga de bidsprinkhaan in. We hebben al aardig wat gelezen over dit meditatieve monster en weten dat het zo ongeveer alles eet, van insecten tot hagedissen. Toch is het idee dat een beest een schattige vogel verslindt een beetje schokkend, vooral omdat mantises zo berekenend zijn. Als een huurmoordenaar die een slachtoffer besluipt, zullen mantissen bloemen of feeders uitzetten waar ze veel activiteit van de kolibrie hebben opgemerkt. Zoals de jager in de bovenstaande video, zullen ze geduldig wachten tot een hummer te dichtbij komt en dan de vogel vasthaken met Jedi-achtige reflexen. Hun scherpe foreclaws spietsen de arme vogel aan en, ervan uitgaande dat er geen nieuwsgierige mensen meedoen, zullen ze maximaal twee dagen doorbrengen met hun luchtig tussendoortje.

De bidsprinkhaan in de video is niet sterk genoeg om een ​​maaltijd te scoren, maar je kunt tenminste zijn geduld en snelheid bewonderen. Als je een meer gelukkige bidsprinkhaan wilt zien chowen, kun je dat hier bekijken. Wees gewaarschuwd. Het is niet voor vogelliefhebbers.

5 De beddewantsen voeden

Ooit gehoord van de oude uitdrukking "slaap strak en laat de bedwantsen niet bijten"? Nou, Louis Sorken zeker niet. Of misschien maakt het hem gewoon niet uit. Sorkin, entomoloog van het American Museum of Natural History, is vooral dol op bedwantsen, bloeddruppende vampiers die hotels veranderen in buffetten die de hele nacht duren. Hoewel er nogal wat beestjes zijn die liever eten op vleermuizen en vogels, Cimex lectularius alleen hunkert Homo Sapien hemoglobine. Zich schuilhoudend in matrassen, slippers of elke scheur die ze kunnen vinden, wachten ze tot hun eten in slaap valt (nacht of dag) voordat ze naar het hoofdgerecht gaan.

Tenzij ze vastzitten in een pot. Sorkin heeft ten minste twee collecties van de zesvoetige Nosferatus en - nou ja iemand moet ze voeren. Omdat je niet naar de plaatselijke dierenwinkel kunt gaan en een zak met bedwants kunt kopen, levert Sorkin de maaltijden zelf. Eenmaal per maand neemt de wetenschapper een met insecten gevulde pot, kantelt deze om en legt deze op zijn arm. De vraatzuchtige beestjes snellen naar de opening, steken hun kleine monddelen door een gaasovertrek en drinken hun vulling. Sorkin zegt dat het geen pijn doet, hoewel er daarna een enorme rode knobbel op zijn arm zit. Stel je nu voor dat iemand die pot op je bed schonk en die dingen de hele nacht liet voeden. Je kunt beter je lakens vanavond controleren.

4A Mosquito in actie

Hoewel we allemaal eerder muggen hebben gezien, krijgen we meestal alleen een glimp van wat er aan de hand is wanneer ze ons steken met hun nare naalden. Onderzoekers van het Pasteur Instituut in Parijs besloten dat te veranderen. Met behulp van een geanesthetiseerde muis en een krachtige microscoop keken ze naar verschillende malariamuggen (het was een studie over malaria) die het knaagdier beet en naar bloed zochten. De resulterende video is behoorlijk eng eng.

Het griezeligste deel is hoe de monddelen van de mug heen en weer kunnen buigen. Volgens wetenschapsschrijver Ed Young bestaat de "naald" van de mug eigenlijk uit zes delen, waarvan sommige in de video te zien zijn. Er is een set van kaken en een set maxillae die duidelijk zichtbaar zijn op 0:24. Eigenlijk zijn de maxillae behoorlijk scherp en zinken in cellen als schoenplaten die in een voetbalveld graven. Ze laten de mug toe dieper en dieper te duwen terwijl de naald rond jaagt zoals de NTI-sonde uit De afgrond.

Interessant genoeg vonden de wetenschappers dat malariamuggen het moeilijker hadden om bloedvaten te vinden dan gezonde muggen. Ze theoretiseren de Plasmodium parasieten hebben mogelijk het zenuwstelsel of de veranderde genen in de monddelen van de muggen gekaapt. Hoe dan ook, geïnfecteerde muggen hebben meer tijd nodig om voedsel te zoeken, waardoor de malariaparasieten voldoende tijd hebben om een ​​nieuwe gastheer binnen te vallen. Wanneer de muggen echter een bloedvat vinden, is het verbazingwekkend walgelijk.

3De man met mijten in zijn oor

Bid dat je nooit last hebt van otoacariasis. Het is niet levensbedreigend. Het is gewoon ongelooflijk goor. De toestand houdt verband met mijten ... kamperen in je oor.

Voor degenen onder u die dapper genoeg zijn om op 'spelen' te klikken, toont de bovenstaande video een Taiwanese arts die een otoscopisch onderzoek uitvoert bij een 70-jarige man. De septuageen heer beweerde dat hij "een gevoel van volheid" in zijn rechteroor had ervaren gedurende ongeveer twee maanden.Terwijl de camera dieper peilde, ontdekte de arts uiteindelijk een hele kolonie huisstofmijten die rond zijn gehoorgang kropen. Omdat mijten de neiging hebben om te doen, kauwden deze mannen weg op de huid van de oudere man. En als ze niet op zijn derma dronken, haalden ze het op met andere mijten en legden ze veel eieren. Dat is juist. Zijn gehoorgang was een broedmachine geworden voor een hele familie van spinachtigen.

Gelukkig schreven artsen een medicijn tegen mijten voor dat wonderen verrichtte, en de kleine geleedpotigen binnen ongeveer twee maanden wegvaagden. En maak je geen zorgen. Die 'volheid' die je nu in je oor voelt, is waarschijnlijk gewoon wax. Waarschijnlijk.

2De Goliath Birdeater tegen The Fer-De-Lance

https://www.youtube.com/watch?v=QjgRFONRwJ4

Dames en heren, dit is het belangrijkste evenement van de avond. Eerst introduceren, hebben we Bothrops asper, ook bekend als de fer-de-lance. De dodelijkste slang in Zuid-Amerika, dit reptiel met scherpe noppen is verantwoordelijk voor 50 procent van alle slangenbeten in Costa Rica. En nu, met de introductie van de kampioen, hebben we de Goliath birdeater, een spinachtige die al in verschillende Listenders-lijsten voorkomt. De grootste tarantula ter wereld, dit beest kan een beenspanwijdte hebben van 30 centimeter (1 ft) en eet veel meer dan alleen vogels.

In deze verontrustende krachtmeting gebruikt de spin zijn ongelooflijke snelheid en behendigheid om de pitadder te bespringen. Ondanks de inspanningen van de slang om zijn weg vrij te kronkelen, heeft de birdeater een stevige grip en zal hij niet loslaten. Hoewel de bijt van de tarantula geen mens kan schaden, is zijn gif meer dan voldoende om een ​​slang te vermoorden. Met behulp van 1,2 centimeter (0,5 in) tanden, de spin penetreert de schilferige huid van het reptiel en injecteert een dodelijke mengsel van gif en enzymen die de ingewanden van de slang verandert in havermout. Het laat alleen maar zien dat acht poten beter zijn dan geen.

1De worm in de oogbol

Heeft er ooit een stofje in je oogbol gestaan? Of ooit geleden aan die beruchte aandoening die bekend staat als "roze oog"? Dan weet je hoe irritant het is wanneer je oog begint te kriebelen. Knip en wrijf alles wat je leuk vindt, maar het wordt alleen maar erger. Dat is waarschijnlijk hoe PK Krishnamurthy, een 75-jarige man uit India, zich in 2012 terugvoelde. Zijn rechteroog gaf hem behoorlijk wat problemen, en geen enkele hoeveelheid krabben of pootjes kon de vreselijke jeuk kalmeren.

Gefrustreerd bezocht hij het Fortis-ziekenhuis in Mumbai en liet artsen een kijkje nemen bij zijn gluurder om te zien wat er aan de hand was. Ze waren waarschijnlijk geschrokken om iets te zien dat lang en draadachtig slingerend net onder de sclera. Een kwartier later wist een arts met een pincet een worm van 13 centimeter (5 in) uit de oogbol van meneer Krishnamurthy te trekken. Hoe was de parasiet daar gekomen? Wel, doktoren zijn niet zeker. Op de een of andere manier kwam de worm in de bloedsomloop van de oudere man terecht en zwom hem in zijn oog. Misschien was het binnengekomen door een snee in zijn voet of stiekem aan boord van een verkeerd gebakken stuk varkensvlees. Hoe dan ook, artsen zeiden dat Krishnamurthy geluk had dat de parasiet niet in de hersenen terecht kwam. Hij heeft zich daar echt uit ontworsteld.