Delen:
10 Griezelige bovennatuurlijke verhalen uit het 19e-eeuwse Engeland
Hoewel ze misschien niet hadden geloofd in dingen als heksen en vampiers, hadden de Victorianen nog steeds een grote interesse in het bovennatuurlijke. Spookverhalen vertellen en lezen was een populair tijdverdrijf, vooral op kerstavond. Spiritualisme was ook razend populair, en stedelijke legendes zoals die van de beruchte, op de lentehielen gebaseerde Jack waren in de steden overvloedig aanwezig.
10The Hotwells Haunting
In april 1831 verhuisden een gepensioneerde advocaat, zijn dochter en drie bedienden naar een oud huis dat bekend staat als Hotwells bij de stad Bristol. Nog geen twee weken later vertrokken twee van de bedienden en klaagden dat het huis werd achtervolgd door een spookzwarte hond en een grote aap. Ze hoorden ook angstaanjagende geluiden op de zolder en de binnenplaats, alsof mensen werden geslagen en gewurgd.
Hoewel het huis nog een aantal bedienden wegjoeg, zag of hoorde de advocaat niets ongewoons tot november, toen een luide schreeuw hem midden in de nacht wakker maakte. De schreeuw kwam van boven, op het dak, en toen hoorde hij het geluid van 20 of 30 mannen die de dakpannen rukten en in de tuin gooiden.
Toen de advocaat buiten ging onderzoeken, vond hij niets in de tuin of op het dak. Na nog enkele incidenten als deze, besloot de advocaat om het huis in 1832 te verkopen. De volgende eigenaren ondervonden echter ook problemen en het huis werd afgebroken.
9De geest van Anne Boleyn
De beruchte Tower of London zou een van Engeland's meest spookachtige plaatsen zijn. Anne Boleyn, de tweede vrouw van koning Hendrik VIII, werd hier gevangengenomen en onthoofd in mei 1535. Anne's geest achtervolgt naar verluidt het Queen's House, het gebouw waar ze verbleef voor haar executie.
In 1864 kwam een bewaker van het Queen's House een zwevend wit figuur tegen dat mogelijk Anne's geest was. De figuur materialiseerde uit het niets, en toen de bewaker het doorboorde met een bajonet, bleef hij drijven. Dit deed de bewaker zo bang dat hij flauwviel en hij werd later bewusteloos gevonden door een meerdere.
Voor vermeend slapen op plicht was de bewaker hofstraf. Gelukkig eindigde de zaak in een vrijspraak, omdat andere bewakers naar voren kwamen en meldden dat ze dezelfde figuur ook zagen.
8The Thing In 50 Berkeley Square
Op 24 december 1887 besloten de matrozen Edward Blunden en Robert Martin de nacht door te brengen op 50 Berkeley Square, een huis in Londen dat tijdens het Victoriaanse tijdperk met allerlei spookachtige activiteiten werd geplaagd.
Blunden en Martin waren net uit West-Indië gekomen en omdat ze geen geld hadden, vonden ze het niet erg om het lege huis binnen te dringen en erin te slapen. Die nacht hoorden ze tijdens hun verblijf op de bovenverdieping iemand de trap opkomen. Een vormeloze massa kwam plotseling binnen en vulde de kamer, waardoor Martin de deur uit rende, de trap af en het huis uit.
Buiten vond Martin een politieman en legde uit wat er was gebeurd. Het was echter te laat om zijn vriend te redden. Vermoedelijk om aan het monster te ontsnappen, was Blunden uit het slaapkamerraam gesprongen en priemde zichzelf op een puntige reling die beneden was.
7De geest van Theodore Alois Buckley
In de nacht van 2 februari 1856 probeerde Kenneth R.H. Mackenzie in slaap te vallen toen hij plotseling een koude hand over zijn gezicht voelde. Toen Mackenzie zijn ogen opendeed, vond hij zijn vriend Theodore Alois Buckley naast zijn bed staan. Zonder een woord te zeggen, liep Buckley vervolgens naar het raam, waar hij even stond voordat hij uit het zicht verdween.
Hoewel Mackenzie het op dat moment niet wist, was zijn vriend drie dagen eerder overleden. In 1850 deed Buckley een belofte met Mackenzie dat degene die het eerst stierf, de ander als geest moest bezoeken. Buckley hield zijn belofte goed en verscheen zelfs een paar nachten later opnieuw aan zijn vriend, deze keer met een oude brief die hij had geschreven.
6De lichtgevende kamer van Taunton
In een uitgave van 1873 van het tijdschrift Opmerkingen en query's, een medewerker genaamd Mr. T. Westwood vertelde een raadselachtig verhaal dat hij 30 jaar eerder hoorde van een schildknaap in de stad Taunton. Terwijl hij op weg was naar huis van de jacht elke nacht, zag de schildknaap een verlaten huis in het gebied dat altijd een griezelig licht had dat scheen vanuit een centraal raam. Dit licht scheen altijd vanuit dezelfde kamer, dus de schildknapen noemden het 'De Lichtgevende Kamer'.
Op een nacht waren de schildknaap en een vriend op zoek naar de bron van het licht. Ze doorzochten elke kamer in het huis en bewaarden de lichtgevende kamer als laatste. Toen ze eindelijk de deur naar de verlichte kamer openden, waren ze geschokt om maar een paar meubels te vinden. Het licht leek natuurlijk en mat zich in alle opzichten gelijkmatig over elke plek in de kamer te werpen.
Nadat de twee vrienden waren vertrokken, zei de oude verzorger die hen binnen liet dat de familie die het gebouw bezette nooit die kamer gebruikte. Hij geloofde dat er geen spoken waren, maar dat het licht inherent was aan de kamer.
5The Ghosts Of Darlington Station
Op een winternacht in 1890 ging een nachtwaker op een Darlington-treinstation genaamd James Durham de kelder van de portier binnen om even uit te rusten en een hapje te eten. Terwijl Durham zichzelf opwarmde voor de open haard, liep een man in ouderwetse kleren de kamer binnen met een zwarte retriever. De man glimlachte naar Durham en sloeg hem zonder waarschuwing op de grond.
Durham probeerde de vreemdeling terug te slaan, maar zijn vuist ging dwars door het lichaam van de man. De man riep om zijn retriever en de hond beet Durham in de kuit. Hij en de hond liepen toen de kamer in waar ze waren binnengekomen.Hoewel de kamer geen andere uitgang had, vond Durham het leeg toen hij zijn aanvallers volgde.
In de komende paar weken verspreidde Durham het verhaal over de stad. Een oudere man genaamd Edward Pease was vooral geïnteresseerd en nodigde Durham uit naar zijn huis. Hij vertelde Durham dat een arbeider op het station enkele jaren geleden zelfmoord pleegde. De werknemer kwam niet alleen overeen met Durham's beschrijving van de geest, maar hij had ook een zwarte retriever.
4The Pig-Faced Lady Of Manchester Square
In de winter van 1814 verspreidden zich geruchten over Londen over een vrouw met een varkenshaar die met haar familie op het Grosvenor-plein in de stad woonde. Een menigte Londenaren achtervolgde de vrouw terwijl ze in haar rijtuig reed, en een jonge man genaamd Sir William Elliot beweerde zelfs door haar aangevallen te zijn.
In februari 1815 trok het verhaal de aandacht De tijden, die de behoefte voelde om er commentaar op te geven nadat een man de krant had gevraagd om een advertentie uit te voeren om de hand van de dame in het huwelijk te zoeken. De tijden, sceptisch over het bestaan van de vrouw, klaagde dat "onze landelijke vrienden nauwelijks weten welke idioten Londen bevat."
3De geest van William Field
In 1804 hing de Wheelwright William Field zichzelf op in het dorp South Moreton. Al meer dan 40 jaar achtervolgt het spook van Field het gebied in de buurt van zijn schuur, waardoor de dorpsbewoners bang worden. Tegen 1850 had een groep van 11 geestelijken er genoeg van en besloot de geest te bezweren.
Terwijl de geestelijken hun exorcisme uitvoerden, keken een paar broers genaamd John en James Parkes stiekem onder wat stro. Alvorens te worden uitgedreven, vroeg Field's Ghost of het een nabijgelegen haan of de "twee muizen onder het stro" werd gegeven.
Gelukkig gaven de geestelijken de haan weg en joegen toen het veld in een vijver. Om ervoor te zorgen dat de geest daar bleef, hebben ze ook op de een of andere manier een paal in hem gedreven om hem op zijn plaats te houden.
2The Kissing Ghost Of Renishaw Hall
In 1885 vierde Sir George Reresby Sitwell zijn 25e verjaardag met een feest in zijn voorouderlijk huis Renishaw Hall. Nadat ze in haar kamer had geprobeerd te slapen, klaagde een vrouwelijke gast tegen Sitwell dat ze het gevoel had dat haar in bed koud was. Sitwell nam de klacht niet erg serieus, maar zijn vriend Mr. Turnbull wel. Volgens Turnbull ontving een andere vrouw die een paar jaar eerder in de kamer was, ook koude, onzichtbare kussen.
Sitwell was een beruchte scepticus, nadat hij ooit een seance had ontmaskerd, waardoor hij media-aandacht kreeg. Hij verwierp geesten als hallucinaties en twijfelde verder aan de ervaring van zijn gast omdat ze een vrouw was.
Verbazingwekkend genoeg werd er ergens na het feest een lege kist gevonden onder de vloer van de spookkamer. Voor wie de kist was en waarom hij daar werd begraven, is een mysterie, hoewel sommigen beweren dat het van een jongen was die in de 18e eeuw verdronk.
1The Willington Mill Haunting
Tussen 1831 en 1847 woonde zakenman Joseph Procter Jr. en zijn gezin in Willington Mill, een molenhuis gebouwd op een terrein dat eens de locatie was van een heksendorp. De eerste paar jaar waren gewoon genoeg, maar in 1835 begonnen de Procters en hun bedienden onverklaarbare voetstappen in een lege kamer boven hun kinderkamer te horen lopen. Andere vreemde geluiden, zoals kloppen, rinkelende bellen en stemmen, waren al snel overal in huis hoorbaar.
Niemand in het huis werd gespaard voor de achtervolging. De kinderbedden beefden niet alleen maar werden 's nachts omringd door onzichtbare voetstappen. Een van de meisjes meldde dat ze het lichaamloze hoofd van een oude vrouw in bed naar haar zag staren, terwijl een ander een vrouw zag zonder ogen op haar moeders bed te leggen.
Het aantal andere verschijningen in het huis van de procteur was schijnbaar eindeloos: een grote witte kat die een oven binnenliep, een geest die buren staarde door een venster op de bovenverdieping en een dansend zakdoekachtig object dat buiten het huis vloog behoorde tot een paar van de geesten die door de Procters en hun vrienden en bezoekers werden opgemerkt.