Delen:
10 mensen die met dode verwanten hebben geleefd
Dood is onvermijdelijk, maar hoe we ermee omgaan is vaak gebaseerd op culturele praktijken of religieuze overtuigingen. In sommige gevallen bepalen psychische aandoeningen, criminele bedoelingen, angst voor wat er met zichzelf kan gebeuren of eenvoudige onverschilligheid hoe een persoon reageert op de dood van een familielid. Over het algemeen krijgen de overblijfselen van de overledene echter een soort respectvolle instelling.
Dat is niet altijd wat er gebeurt. In de meeste culturen, wanneer mensen reageren op de dood van een familielid door dagen, weken, maanden of langer bij de dode te blijven wonen, voelen mensen dat er een grens is overschreden, niet alleen tussen leven en dood, maar ook tussen het sociaal aanvaardbare en het taboe.
Featured image credit: BBC News10 Robert James Kuefler
Robert James Kuefler uit Minnesota ontkende dat hij een "moerbal" was voor het leven met de lichamen van zijn overleden moeder en broer voor een jaar. Hij deed dat, zei hij, omdat hij getraumatiseerd was. "Wat zou je doen?" Vroeg hij.
Autopsies op familieleden van Kuefler ondersteunden zijn bewering dat ze allebei in 2015 overleden aan natuurlijke oorzaken. White Bear Lake Police ontdekte de lijken in september 2016, de geur van verval leidde hen naar de skeletresten van Kuefler's 93-jarige moeder, Evelyn Lucille Kuefler, boven en het lichaam van zijn tweelingbroer, Richard John Kuefler, in de kelder. Nadat hij het lichaam van zijn broer op een stoel had gevonden, verplaatste Kuefler het naar de badkamer en zei dat het "in de weg zat".
Om vragen en bezoeken van vrienden en andere familieleden te weren, legden de kerstkaarten van Kuefler uit dat zijn moeder en broer in slechte gezondheid verkeerden. Ze wilden niet worden gebeld of bezocht, de aangegeven kaarten. Zijn moeder had de wens uitgesproken om thuis te sterven, zei Kuefler, en had geen begraafplannen.
De politie beschuldigde Kuefler ervan zich te bemoeien met een lijk of scène van de dood, een misdrijf, om hem psychologische hulp te bezorgen, hoewel Kuefler zei dat hij geen begeleiding nodig had.
9 Sangeeta Iyer
Een inwoner van Vasai, India, de 45-jarige Sangeeta Iyer woonde drie dagen samen met het lichaam van haar 42-jarige dode zuster Lalita, voordat ze haar overlijden aan de politie van Manickpur meldde in augustus 2014. Het was niet de eerste keer dat ze hun Pushpanjali Appartementsuite deelde met een overleden familielid. Een jaar eerder hadden zij en haar zus daar gewoond met het lichaam van hun overleden moeder. Na verstoten te zijn door de rest van hun familie, isoleerden de moeder en de zusters zich van de maatschappij, en de moeder en jongere zus verhongerden.
Sangeeta, die getrouwd was, woonde bij haar man tot hij haar verstootte. Omdat ze niet in staat was voor zichzelf te zorgen, ging ze bij haar moeder en jongere zus wonen. Sangeeta heeft de opdracht gekregen om een psychiatrische behandeling te ondergaan en haar appartement wordt verhuurd aan een andere huurder. De huur zal worden gebruikt om de medische rekeningen van Sangeeta te betalen.
8 Partha De
Autoriteiten vermoedden dat Arabinda De, die in de zeventig was, zijn huis in brand had gestoken om zichzelf te doden. Hun onderzoek naar de schijnbare zelfmoord in juni 2015 resulteerde in een nachtmerrieachtige ontdekking: de 44-jarige zoon van Arabinda, Partha De, woonde met de skeletresten van zijn zus, Debjani, 50, en haar twee honden.
Debjani was gestorven aan de honger, Partha, zei, na het vasten om kwade geesten af te weren waarvan ze geloofden dat ze door het huis spookten. Ze stierf op 29 december 2014 en haar honden stierven in augustus en september van hetzelfde jaar.
De politie zei dat het lichaam van Debjani en die van de honden in de slaapkamer van Partha werden gehouden. Een van de onderzoekers beschreef de slaapkamer van Partha als een stoffige puinhoop: "Er lag een stapel van ongeveer 50-60 botten aan één kant van het bed, met gebak en gebak in de buurt. Er was nog een kleine wieg met een skelet, half bedekt met een deken. Er waren een paar knuffels bij het hoofdeinde van het bed. "Het eten, zei Partha, was voor zijn zus en de honden. Hij bood hen elke dag iets te eten aan. De ramen in de slaapkamer en andere openingen werden afgedicht om te voorkomen dat de geur van het verval ontsnapte.
Hoewel zijn familie naast de deur woonde, was Partha grotendeels van hen vervreemd. Toen ze hem bezochten om zijn verjaardag te vieren, weigerde hij ze in huis te nemen. Een meid gekookt voor Partha, maar ze ging onmiddellijk daarna weg.
Partha werd gediagnosticeerd met depressieve psychose en de politie beschuldigde hem van het plegen van een handeling "waarschijnlijk om infectie van ziekte gevaarlijk voor het leven te verspreiden" en met weglaten van "informatie te geven aan openbare functionarissen." De politie vond een zelfmoordbrief die Arabinda op 8 juni schreef, suggererend hij had zijn eigen dood dagen eerder gepland.
Na behandeling in een psychiatrisch ziekenhuis werd Partha in februari 2017 vrijgelaten. Net als zijn vader pleegde hij zelfmoord door zijn woning te verbranden, een appartement waarin hij sinds zijn vrijlating had gewoond. Onderzoekers vonden benzine en een luciferdoosje in de badkamer, naast zijn verkoolde lichaam.
7 Brookline Woman
Buren noemden het $ 1 miljoen Brookline, Massachusetts, herenhuis spookachtig, maar ze hadden geen idee van wat er eigenlijk gebeurde in het huis van verschrikkingen: een van de bewoners, een 67-jarige vrouw, woonde bij het lijk van haar 66-jarige -oude zuster voor meer dan een jaar.
De teruggetrokken vrouwen waren hoarders die de voorkant van hun huis hadden afgesloten een jaar voordat een neef het lichaam van de jongere zus onder de keukentafel vond tijdens een bezoek aan hun huis in december 2016. Hoewel buren hadden aangeboden hun erf voor hen te onderhouden, hadden de zusters dit geweigerd. Volgens Dr.Kimberly Glazier Leonte, die gespecialiseerd is in hamsteren, hoarders, isoleert zich meestal van anderen omdat ze zich schamen. De oudere vrouw heeft mogelijk met het lijk van haar zuster gewoond, zei Leonte, omdat ze bang was om de autoriteiten op de hoogte te brengen.
De politie suggereerde een andere reden waarom de vrouw hen misschien niet had ingelicht. Ze zeiden dat ze pas van haar zusters dood hoorde nadat ze haar dat hadden verteld. Ondanks het feit dat ze samen in het huis woonden, wist de overlevende zus niet dat haar jongere broer of zus was overleden.
Vanwege de nalatigheid van de accommodatie veroordeelde de gezondheidsafdeling het huis als ongeschikt voor menselijke bewoning.
6 Mary Ellen Lyons
Michael Lyons, beter bekend als "Sonny," deelde een landelijke County Mayo, Ierland, bungalow met zijn twee zussen, Agnes en Mary Ellen Lyons. De zusters, die een tweepersoonsbed deelden, waren zo teruggetrokken dat Sonny nooit wist dat Agnes was overleden tot een jaar later, gedurende welke tijd Mary Ellen met de skeletresten van haar zus bleef slapen. Agnes had lang vóór haar dood een slechte gezondheid en was waarschijnlijk bedlegerig.
Vroom religieus, gaf Agnes aan in aantekeningen die ze had geschreven dat ze nooit gescheiden wilde worden van haar zus. John O'Driscoll, een inspecteur bij An Garda Siochana, de nationale politiedienst van Ierland, zei dat de zusters ervoor kozen zich te isoleren van de buitenwereld en hun contact met hun broer ernstig te beperken, voornamelijk met behulp van notities en boodschappenlijstjes voor hem achtergelaten.
Sonny, die de privacy van zijn zussen respecteerde, zag Agnes voor het laatst vier jaar voor haar dood, toen ze terugkeerde uit het ziekenhuis. Hij ontdekte Agnes 'stoffelijk overschot op 4 augustus 2004, toen hij haar ging vertellen dat Mary Ellen ziek was en onmiddellijk de politie op de hoogte bracht. Na een onderzoek naar de dood van Agnes besloten de autoriteiten om geen aanklacht in te dienen tegen Mary Ellen of Sonny.
5 Lynnette en Shayla Greenop
Op 10 november 2016 ontdekte Troon, de politie van Schotland, gewaarschuwd door een buurman die een vreselijke stank rook in het naastgelegen huis, niet alleen twee vogelspinnen, ratten, een konijn, een blinde kat en een herdershond met drie poten, maar ook het ontbindende lichaam van Sharon Greenop. De 46-jarige vrouw was misschien al maanden dood, terwijl haar dochter, Shayla, 19, en haar zus, Lynette, 38, in het huis bleven wonen alsof er niets was gebeurd.
Ze noemde zichzelf 'Mallak' en plaatste berichten op Facebook met de vermelding van de ziekenhuisopname van haar moeder nadat ze in de badkamer was gevallen. Sharon kwam thuis met steken in haar arm. Shalya zei dat ze voor haar moeder moest zorgen, maar haar opmerking dat 'Sharon op haar best iedereen anders dan alleen zichzelf', suggereerde dat de moeder en dochter misschien niet altijd goed met elkaar overweg konden.
Lynette weigerde vragen te beantwoorden die journalisten haar vroegen, en antwoordde "geen commentaar" op vragen over de vraag of zij kon uitleggen waarom de resten van haar zuster twee maanden in het huis waren geweest, of zij en Shayla in het huis met het lichaam hadden gewoond, en of kaarsen waren verbrand om de geur van Sharons ontleding te maskeren.
De politie beschuldigde Lynette later van het vermoorden van Sharon, die gehandicapt was door haar te mishandelen en te stikken. Sharon bleef achter om te sterven toen Lynette er niet in slaagde medische hulp in te roepen. Shayla, die ook was gearresteerd, werd bevrijd "in afwachting van verdere onderzoeken." Forensisch deskundigen hebben het toneel van Sharon's dood onderzocht en de zaak als "achterdochtig" behandeld. Lynette is ervan beschuldigd "niet in te stemmen met medische hulp en zo ernstige verwondingen toe te brengen dat het vermeende slachtoffer stierf als gevolg. "
4 Patrick Lara
In januari 2011 brak Adrian Lugo, 63, zijn arm. Zijn 45-jarige neef, Patrick Lara, die bij hem woonde, belde niet om hulp. Een paar dagen later stierf Lugo en stal Lara de pinautomaat van zijn overleden oom en plunderde Lugo's bankrekening om een 'gokverslaving' te financieren.
Lara leefde 30 dagen met de resten van zijn oom, totdat een familielid Lugo's beschimmelde lijk ontdekte en de politie van Merced County op de hoogte bracht, die Lara arresteerde op verdenking van onvrijwillige doodslag. De Californische verdachte werd naar de gevangenis gestuurd om te wachten op een proef met een borg van $ 175.000.
3 Mamak Lisa
In de regio Zuid-Sulawesi, Indonesië, leven met de doden is een deel van het leven.
Tijdens een familiebijeenkomst om koffie vroeg een familielid aan Mamak Lisa: "Hoe is het met je vader?" Iedereen wierp een blik op het bed in de kleine hoekkamer waarin hij lag. "Hij is nog steeds ziek," antwoordde ze. Haar vader, Paul Cirinda, is zelfs dood. Hij stierf 12 jaar geleden, maar Lisa houdt hem in haar huis en praat tegen hem alsof hij nog in leven is. Zijn lichaam is geïnjecteerd met formaline om zijn overblijfselen te behouden.
De Toraja zijn overwegend christelijk, maar animisme, een religieuze traditie die uitgaat van geesten die in alle dingen wonen, blijft. Voor de Toraja is er een dunne grens tussen leven en dood en tussen deze wereld en de volgende. Daarom brengt Lisa haar vader elke dag eten, drinken en sigaretten, baadt en ververst regelmatig zijn kleren, geeft hem een kom om als toilet te gebruiken en laat hem nooit onbeheerd of in het donker achter. Als ze niet op de juiste manier voor hem zorgt, kan de geest van haar vader problemen veroorzaken voor haar en haar familie. Zij en haar familie spreken met hem omdat ze geloven dat hij ze kan horen.
De praktijk van Torajan om overleden familieleden maanden of jaren in huis te houden, stamt van een eeuwenoud gebruik dat is ontworpen om overlevende familieleden niet alleen tijd te geven om te rouwen, maar ook om zich aan te passen aan de sterfgevallen van de familieleden waar ze van houden. 'Als we hem meteen zouden begraven, zouden we de pijn ook heel plotseling voelen,' legde Lisa uit, 'en we zouden geen tijd krijgen om met het verdriet om te gaan en ons aan te passen aan de scheiding.' Haar kinderen bezoeken het lichaam van hun grootvader en groeten hem en hem vragen te ontwaken zodat ze uit eten kunnen gaan.
Als de familie genoeg geld heeft gespaard om te betalen voor de 'grote begrafenis' die hun cultuur vereist, zullen ze Cirinda begraven. Na de weelderige dienst, die wel $ 50.000 zou kunnen kosten, zal Cirinda's lichaam in een grot tot rust worden gebracht. Net als anderen die zijn gestorven, zal hij om de twee jaar als eregast naar buiten komen tijdens de reünie van zijn familie, waar hij eten zal worden aangeboden, gewassen, gekleed in nieuwe kleren, een wandeling door het dorp zal maken en zal fotograferen met zijn geliefden.
2 Travis Butler
Begin november 1999, in Memphis, Tennessee, vreesde de negen-jarige Trais Butler dat hij in een pleeggezin zou worden geplaatst nadat zijn 30-jarige moeder, Crystal Wells, was overleden. Om een dergelijk lot te voorkomen, bedekte hij zijn moeders lichaam met notebookpapier en haar jas en woonde ze 30 dagen bij haar lijk, tot 6 december, toen familieleden hem bezochten.
Tijdens haar begrafenis kreeg Travis de Amerikaanse vlag te zien die de kist van zijn moeder had bedekt. Nadien, zijn zijn moeders grootouders, Shirley en H.P. Wilder nam hem mee naar Carthage, Missouri. Wells, die hoge bloeddruk en ademhalingsproblemen had, stierf blijkbaar aan natuurlijke oorzaken.
1 Kaling Wald en familie
Zes maanden lang lag het lichaam van Peter Wald, die op 52-jarige leeftijd stierf, in een slaapkamer op de bovenverdieping van het huis van zijn familie in Hamilton, Canada. Zijn vrouw Kaling, 50, en haar gezin, bestaande uit zes kinderen, van wie er vijf thuis wonen, geloofden dat God, in antwoord op hun gebeden, Petrus zou doen herrijzen, die stierf aan een voetinfectie die aan zijn diabetes was toegeschreven. Terwijl ze op zijn terugkeer wachtten, verzegelde Kaling hun slaapkamer om te voorkomen dat de geur het drukke huishouden binnendrong, waar ook andere volwassenen woonden.
Het gezin is in gebreke gebleven op hun hypotheek en in september 2013 kwam de sheriff hen uitzetten. Toen ontdekte hij Peter's zwaar ontbonden lichaam, dat knaagdieren aantrok. De familie had zijn bezittingen opgenomen in de spullen die ze hadden ingepakt bij de voorbereiding op de ontruiming en had geen poging gedaan het lijk van Petrus te verbergen. Hoewel de Children's Aid Society het gezin onderzocht, was er geen reden tot bezorgdheid en werd de zaak afgesloten. Kaling pleitte schuldig om de politie niet te informeren over het overlijden van haar man en werd veroordeeld tot proeftijd en counseling.