Delen:
10 krankzinnige tochten van 's werelds gevaarlijkste pretpark
Action Park in New Jersey was een van de eerste waterparken, terug in het wetteloze tijdperk dat de jaren tachtig was. Als gevolg hiervan waren veel van de attracties op zijn best experimenteel. Destijds was er weinig tot geen regelgeving over waterattracties - ze waren gewoon te nieuw. Hierdoor kwam Action Park met vrijwel alles wat ze wilden doen weg, zelfs met hun niet-waterattracties. De meeste van deze attracties waren niet veel meer dan dodelijke vallen die leken in het licht van de veiligheid. Voeg toe aan die dronken gasten (en sommige arbeiders), apathische (en soms stoned) tienerritjesbestuurders en een algemeen gevoel van roekeloosheid, en je hebt een recept voor verwondingen. Veel blessures.
10De Cannonball-lus
Sommige dingen gaan gewoon niet samen, en hoewel loops en achtbanen de beste vrienden zijn, zijn we er vrij zeker van dat glijbanen en lussen banden tegen elkaar hebben. Blijkbaar hebben de ingenieurs van Action Park nooit deze boodschap gekregen (of hun ingenieursdiploma's) en hebben ze het vlaggenschip van domheid gebouwd onder de naam "The Cannonball Loop".
Het was precies hoe het eruit zag: een glijbaan met een lus aan het einde ervan. Hoewel het fysiek niet mogelijk leek om door te komen, was de dia ongeveer een maand een actieve attractie op Action Park. Daarna gaf de staat het mandaat om te worden gesloten, waarschijnlijk omdat dit de meest hilarisch onveilige attractie ooit was.
Alles aan de Cannonball Loop was een gevaar voor de veiligheid. Er was een legitieme kans om de cirkel niet op te ruimen. In feite gebeurde dat zo vaak dat het park een luik moest installeren aan de onderkant van de lus zodat mensen er daadwerkelijk uit konden als ze het niet haalden. Niet dat degenen die het veel beter deden het beter deden - blauwe plekken, bloedneuzen en gebarsten schedels waren niet ongewoon. Sommige patroons verzamelden niet genoeg snelheid om de hele rij om de lus te "plakken" en vielen 3 meter (10 voet) op de neerwaartse helft. Gasten werden eigenlijk met water schoongespoten in de hoop dat het hen zou helpen om voldoende snelheid op te bouwen.
Een ander probleem was het zand en vuil dat zich op de bodem van de lus zou opbouwen en vreselijk krabben op de ruggen van mensen terwijl ze verder inzoomen op lusvorming. Aan het einde van deze onheilige terreur lag er niet eens een zwembad - de dia gooide zonder pardon degenen die de lus veroverden op een natte rubbermat. Er gaan geruchten dat ze de dia eerst hebben getest met crashtestdummy's - en dat ze uit het andere eind zijn gesprongen. Echter, wij weten die parkmedewerkers kregen $ 100 om het uit te testen. Nadat de rit was gesloten, werd deze niet gedemonteerd tot het park in 1996 van eigenaar veranderde. Tot die tijd stond het op zijn plaats aan de voorkant van het park en waarschuwde alle gasten voor de gruwelen die zich in Action Park bevonden.
9Aqua Scoot
In een wedstrijd van "dingen waar we waarschijnlijk geen glijbaan uit moeten halen" is Aqua Scoot de duidelijke winnaar. Deze "schuif" is volledig gemaakt van metalen rollen, zoals die die ze gebruiken om bagage op luchthavens te laten glijden. Ruiters stapten op een plastic slee en reden de rollers af naar een ondiep bassin eronder. Het water in het zwembad was slechts ongeveer 30 centimeter diep en het idee was dat de slee het zwembad zou raken en over het wateroppervlak zou scheren.
Er waren echter een paar problemen. Allereerst moest je in de juiste positie zitten om de slede over het water te laten skimmen. Als je dat niet was en toevallig had, zakte de slee gewoon weg als je het water raakte. Als je pech had, nam de slee een duikvlucht en gooide je met je gezicht naar het ongelofelijk ondiepe water, wat resulteerde in een reeks verwondingen. Er waren ook meldingen van mensen die zichzelf op de rollen knijpen, omdat het rollers zijn en geen materiaal dat je zou moeten gebruiken om dia's te maken, evenals mensen die worden geslagen met andere feestgangers die na hen uit de dia komen.
8De 'Grave Pool'
De "Grave Pool" is de lokale bijnaam die werd toegeschreven aan de golfslagbad van Action Park. Het was een van de eerste in zijn soort, en omdat het door de staat werd omschreven als een zwembad, hoefde Action Park alleen het water schoon te houden en strandwachten te houden. Er was altijd een minimum van 12 bewakers, en soms waren dat er maar liefst 20. Tijdens een druk weekend zouden de bewakers wel 30 saves in het zwembad maken, in tegenstelling tot de gemiddelde een of twee per seizoen dat een bewaker ergens anders kan verwachten te maken.
De helft van de zes doden van het park was het gevolg van mensen die in het golfslagbad verdronken. Veel ongelukken en bijna-verdrinkingen werden toegeschreven aan een combinatie van het ontwerp van het zwembad, dat golven hoger had dan ze hadden moeten zijn die veel langer hadden geduurd dan zou moeten, en het feit dat de meeste parkgangers uit de stad kwamen , waar ze niet veel zwemervaring kregen. Het was ook gemakkelijk voor mensen om te vergeten dat de zoetwatergolven lang niet zo levendig waren als de golven van de echte oceaan.
7Tarzan Swing
In theorie was de Tarzan Swing geen slecht idee. Het was een kabel van 6 meter lang die aan een stalen boog hing die op een diep bad lag. De gasten zouden op een platform staan, de kabel over het zwembad slingeren en dan in het water vallen. Er waren echter enkele ontwerpfouten. Ten eerste was het water geveerd en daardoor bevroor het - beduidend kouder dan het water in de rest van het park. De Tarzan Swing beweert een van de weinige niet-golfzwemmen in Action Park: een man stierf aan een hartaanval nadat hij het zwembad was binnengedrongen, vermoedelijk vanwege het koude water.
De overkant van het zwembad werd begrensd door de natuurlijke dijk, die zeker binnen het bereik lag.Maar om je geen zorgen te maken, besloot het park om een dunne schuimstofmat over het onderste gedeelte te leggen, waardoor het vrijwel onmogelijk is voor iemand om zichzelf te verwonden door in botsing te komen met de bank, beloven we.
Een andere grote tekortkoming in het ontwerp was dat de zip-line terug verdubbelde in de richting waaruit de lijn kwam, zodanig dat de zip-lijn volledig zicht had op de hele lijn. Veel renners beseften plotseling dat ze een publiek hadden en roekeloze stunts zoals backflips uitvoeren, obsceniteiten schreeuwen of zelfs 'lichaamsdelen' aan de toeschouwers toonden. Opmerkelijk is dat de Tarzan Swing vandaag nog steeds in bedrijf is.
6De Kayak-ervaring
De Kayak Experience was een van de meer tamme attracties in Action Park. Rijders kregen hun eigen kajak en navigeerden het op een ongeveer rechte helling met onderwaterfans die echte stroomversnellingen simuleerden. Het ergste waar je je zorgen over moest maken, was dat je kajak omsloeg en eruit moest en het omdraaide. Oh, en natuurlijk, dood door elektrocutie.
Tegen het einde van de operatie van de Kayak Experience, draaide een jonge man zijn kajak om. Toen hij uitstapte om het te repareren, stapte hij op een paar ontoegankelijke bedrading voor een van de fans, die hem tot de dood schokte. Twee van zijn familieleden in de buurt werden ook geëlektrocuteerd, maar ze overleefden. Het officiële lijkschouwersrapport zei dat de doodsoorzaak een hartstilstand was als gevolg van elektrocutie, maar Action Park-functionarissen ontkende elke verantwoordelijkheid. Een onderzoek wees uit dat het park geen enkele regelgeving had overtreden, maar onthoud dat er op dat moment maar weinig van waren om mee te beginnen.
Action Park droogde de Kayak-ervaring af en heropende het nooit na het incident. Hij zei dat gasten "er altijd door geïntimideerd zouden zijn." Een beetje een vreemde beweging, aangezien het park beweerde dat de rit niet verantwoordelijk was voor het doden van hem.
5Gladiator Jousting
Action Park had een paar jaar een hindernisbaan en steekspelwedstrijden geïnspireerd op de show Amerikaanse Gladiator. Voor het steekspelgedeelte strijden gasten tegen een 'gladiator' (lees: gespierde Action Park-medewerker) en proberen ze een voetstuk van 1 meter (3 voet) in de onderliggende pool te slaan. Een metalen voetstuk. Een natte, glad metalen voetstuk. Als het hen lukte om niet doodgeknuppeld te worden door de gladiator, werden ze beloond met de kans om door de grootste gladiator, genaamd "de Titan", op een voetstuk van 2 meter (6 voet) gekneveld te worden. Dit alles gebeurde natuurlijk voor menigten gasten om hun bloedlust te bevredigen.
En het park onderzocht de huidige werknemers niet om zijn gladiatoren te selecteren. Niemand zei: "Hé, Johnny, je ziet er goed uit. Neem dit extra grote wattenstaafje en gooi sommige gasten van een paar stokken. "Nee, in plaats daarvan hebben ze een aantal plaatselijke sportscholen onderzocht om de grootste en sterkste kerels te vinden die ze konden en zeiden ze dat ze zich niet hoefden te onthouden. Bovendien hadden de evenementen een presentator die commentaar zou geven en de gasten zou spotten die werden overklast door de gladiatoren.
4Surf Hill
Je hebt waarschijnlijk een attractie gezien die lijkt op Surf Hill in bijna elk waterpark waar je ooit bent geweest. Het was een grote glijbaan die werd opgesplitst in een aantal zij aan zij rijstroken, en renners racen elkaar op matten naar de bodem. Omdat het echter een van de eerste dia's in zijn soort was, hadden ze nog steeds niet alle knikken eruit gestreken. De scheidingslijnen tussen rijstroken waren niet hoog genoeg en het was heel gemakkelijk om rijstroken te verlaten. De zevende rijstrook had ook een sectie die iets sneller afliep dan de andere, waardoor het gemakkelijk was om lucht te krijgen. Tijdens pauzes maakten parkmedewerkers er een gewoonte van om in het café aan de voet van de glijbaan te zitten, omdat het bijna zeker was dat ze een wipeout of een verloren bikinitop zouden zien.
Toen de renners de bodem bereikten, merkten ze dat ze de slechtste van twee kwaden verkozen. U ziet dat er onderaan geen ruimte was voor het typische lange, rechte stuk dat moderne versies van deze dia's gebruiken om te vertragen. In plaats daarvan was er een met water gevuld bassin dat omhoog boog om een opgevulde muur tegenover de glijbaan te vormen. Als je te langzaam ging, zakte je in het bassin en je mat sloeg je in je gezicht. Maar als je te snel ging, schoof je de gebogen muur op en viel je achterwaarts in het bassin.
3Geronimo valt
Geronimo Falls was de actie van Action Park op speeddia's. Maar er was een vangst: de helling was ver meer steil dan de meeste speeddia's vandaag. Het was zo steil dat het eerste deel van de glijbaan was ingesloten omdat rijders vaak van de glijbaan aan de bovenkant kwamen en de omheining hen terug de glijbaan in dwong in plaats van naar beneden te vallen. Er was een metalen balk waar gasten met hun poten over de rand van de glijbaan naar toe konden hangen en zich erop konden laten vallen. Moesten ze dit doen? Waarschijnlijk niet, maar het kwam regelmatig voor. Rijders konden op weg naar beneden snelheden bereiken van bijna 100 kilometer per uur (60 mph).
Toen het park van eigenaar veranderde, werden de dia's waaruit Geronimo Falls bestond ontmanteld en werd een nieuwe groene snelheidsdia (H2 Oh No!) Met een lagere helling op hun plaats geïnstalleerd.
2De alpen glijbaan
Een andere waardige mededinger in onze "maak hier alsjeblieft geen dia's van, wat denk je er zelfs aan?" Wedstrijd is de Alpine Slide, een rodelachtige rit met een baan gemaakt van glasvezel en beton. Ruiters zaten in kleine plastic karren en renden met een razendsnelle snelheid de heuvel af. De wagens hadden remmen waardoor rijders hun snelheid konden regelen, maar ze waren berucht omdat ze niet werkten. Zonder remmen was het een uitdaging om ervoor te zorgen dat de wagen niet van de baan zou afdrijven - en veel mensen faalden die uitdaging.
Deze rit leidde tot zoveel bezuinigingen, schrammen, bulten, kneuzingen, snijwonden en huilende kinderen dat het onmogelijk is om bij te houden hoeveel arme zielen deze wangedrochtigheid hebben uitgeroeid. Er zijn meer persoonlijke verhalen over het verlies van huid op deze attractie dan over het berijden van een pretpark, en dit probleem werd nog verergerd door het feit dat Action Park een waterpark is. Mensen hadden de gewoonte om in hun badpak naar beneden te gaan.
Het werd ook de plaats van de eerste dood van het park toen de kar van een medewerker van het spoor wegvloog en van een hooibaal afketste (die daar ironisch genoeg voor veiligheid werd gezet), die hem van zijn kar scheidde. Hij tuimelde langs een dijk en sloeg dodelijk zijn hoofd tegen een rots.
De sporen namen zo veel van de heuvel in beslag dat de rijders een skilift namen om van de glijbaan af te dalen, en de skilift ging recht over de sporen. Dit leidde ertoe dat gasten op het liftspuwendeel en regelmatig beledigingen naar beneden gooiden bij de renners hieronder. Ondanks dit alles was het de populairste rit van het park en een parkofficier ging zelfs zo ver dat hij beweerde dat het "de veiligste rit was die er is." De alpine glijbaan werd neergehaald toen het park van eigenaar veranderde, maar je kunt nog steeds zien het pad dat het gebruikte op de grond onder de lift.
1Tank-tag
In de kern lijkt Tank Tag een beetje goed, schoon plezier en voor de gasten van Action Park waarschijnlijk ook zo. Maar voor de arbeiders was het letterlijk het slechtste station in het park dat werd gepost.
Denk aan de rit zoals de meeste botsauto's, met ruiters in een relatief klein omheind gebied, maar de botsauto's zijn tanks en de tanks zijn bewapend met tennisbalkanonnen. De omtrek van de behuizing was bekleed met gemonteerde tennisbalkanonnen die andere parkbezoekers konden betalen om te schieten op de tanks.
Af en toe stortte een van de tanks af, waardoor een van de werkers moest opraken en weer opstartte. Ondanks ontelbare borden geplaatst om dit te ontmoedigen, zouden de parkmedewerkers (die totaal ongewapend en onbeschermd waren) plotseling ieders doelwit worden en bekogeld worden met tennisballen. Praten over een stressvolle werkomgeving.