10 storende geanimeerde shorts die je nachtmerries zullen bezorgen

Animatie is een fantastisch visueel medium. Het is diegene waarmee de rijke binnenwereld van de verhalenverteller het meest direct tot leven kan komen, en dat is nooit meer dan met computergegenereerde beelden, waardoor hele verbazingwekkende werelden zijn weergegeven.

Dit kan echter iets van een tweesnijdend zwaard zijn. Want zoals je gaat zien, zijn de rijke innerlijke werelden van sommige kunstenaars eigenlijk heel angstaanjagend. Let op: de titel liegt niet. Deze geanimeerde shorts bevatten intense en verontrustende beelden en thema's.

10Parametrische expressie
Van Mike Pelletier

De Canadese kunstenaar Mike Pelletier heeft iets voor het smelten van het creatieve met het technologische. Dit stuk, weergegeven met de modelleersoftware MakeHuman, is gemaakt door menselijke spierbewegingen te vertalen in computeralgoritmen, die algoritmen aan te passen met behulp van griezelige, levensechte avatars, en vervolgens die parameters voorbij alle rationaliteit te zetten. aanschouwen Parametrische expressieen zeil recht de gapende golf van de griezelige vallei in.

Als je je ooit afgevraagd hebt wat er zou gebeuren als je zou kunnen lachen, blijf dan gewoon glimlachen, alle betrokken spieren strekken zich uit in hun eigen richtingen totdat ze allemaal recht uit je gezicht schieten - nou, dan is dit wellicht de film voor jou . Je hebt misschien ook wat problemen waardoor de rest van deze lijst bijna zeker verergert, dus we hopen dat je je dat nog nooit hebt afgevraagd.

9Glimlach
Van Yuval Markovich en Noam Abta

Dit bericht is technisch gezien slechts gedeeltelijk geanimeerd (het is de enige, we beloven het), maar welke animatie het is. Alle personages in dit stuk hebben gigantische, bolvormige geanimeerde hoofden die vastzitten aan echte lichamen, wat behoorlijk verontrustend is. En dat is voordat de echte gruwel van start gaat.

Gemaakt door studenten van Bezalel Academie van Kunsten en Ontwerp in Jeruzalem, Glimlach verscheen op YouTube in 2008. Het is moeilijk te doorgronden waar het concept zou kunnen zijn ontstaan; zijn verhaal, zoals het is, speelt meer als een uitzonderlijk levendige nachtmerrie dan iets anders (die hoofden helpen niet). Laat de trage, steeds surrealistischere opbouw tot een bizar onvermijdelijke conclusie over je heen kruipen. En de volgende keer dat je een vreemd meisje ontmoet met haar been in een cast, vraag haar dan misschien niet wat er is gebeurd.

8Ontsnap uit Hellview
Door Hadas Brandes

https://www.youtube.com/watch?v=WxDbL2xcHTM

Hadas Brandes is een andere illustere alumnus van de Bezalel Academie voor Kunst en Design, en we beginnen ons af te vragen of ze iets vreselijks met hun studenten doen. Ontsnap uit Hellview is alles wat de titel belooft. De kijker wordt aangetrokken door de eenvoudige, vriendelijke animatiestijl, uit balans gebracht met rare kleine visuele aanwijzingen, en uiteindelijk beloond met pure, gedestilleerde nachtmerriebrandstof.

De korte is het verhaal van een kleine jongen die op een avond een deur naar een magisch koninkrijk op de muur van zijn kamer trekt, nadat zijn moeder is gaan slapen. De dingen die daar gebeuren - met inbegrip van een vage, bijna dreigende ouderfiguur die niet lang genoeg op dezelfde plek zal blijven totdat de jongen zijn geruststellende (?) Omhelzing heeft bereikt - stuurt de kleine jongen terug de deur uit schreeuwend na een wanhopige ontsnapping van angstaanjagende achtervolgers. Maar zelfs veilig terug in zijn kamer, is er weinig licht of comfort aan het einde van de film.

7Crooked Rot
Van David Firth

Als Ontsnappen speelt als een destillatie van angsten uit de kindertijd, animator David Firth's Crooked Rot lijkt niets minder dan de botte, brutaal volwassen versie. Er zijn hier beelden te zien die net zo moeilijk te beschrijven zijn als te bekijken, en het zal geen verrassing zijn dat veel van Davids werk te maken heeft met geestesziekte en depressie, hoewel hij zegt dat hij mensen niet boos maakt.

Dit volledig stop-motion project bevat een originele score van de Zweedse componist Marcus Fjellström, die op zichzelf staat in termen van pure griezeligheid. Tot onze spijt moeten we u meedelen dat de inzendingen verontrusten terwijl we verder gaan, en dat de heer Firth verderop in de lijst verschijnt.

6Het trieste verhaal van Bad Breath Joe
Door Dimitri Kozma

Ben je op zoek naar een beetje adempauze voordat je de rest van deze hebt doorgezet? Dit stuk, de kortste op de lijst, is het product van de in Brazilië geboren Canadese multimediakunstenaar Dimitri Kozma. Zijn stijl combineert een beetje van de 'groteske' karikatuurmethode met cartooneske eigenzinnigheid - en het resultaat is zeer zenuwslopend, vooral in deze korte, die ogenschijnlijk over maatschappelijke druk en de (schijnbaar psychotische) lengtes gaat die mensen zullen accepteren.

We weten precies wat er in die laatste paar seconden zal gebeuren en de korte lijkt bijna wanhopig te proberen te spelen voor de lach. Maar als je ons probeert te vertellen dat je niet echt, echt, het gevoel hebt weg te kijken, vanwege het kleine kraken en het lichte splintergeluid in je hersenen terwijl het schot bleef hangen, dan proberen we je te vertellen dat je liegt.

5Glimlach
Van Aleksander Wasilewski

De tweede short op deze lijst met de titel Glimlach heeft niets gemeen met de eerste. Inderdaad, in plaats van een surrealistische, onsamenhangende nachtmerrie, is Flash-geanimeerde korte film van Aleksander Wasilewski kalm, opzettelijk en bijna zachtaardig in haar onderzoek naar koude, onwrikbare brutaliteit.

Voor een jury-achtig panel van wat wel of niet zijn leeftijdsgenoten is, wordt onze hoofdpersoon smekend door een knipperend teken (er zijn geen gesproken woorden) aan SMILE! En hij probeert het, hoewel het lijkt alsof zijn hart er niet in zit. Maak je geen zorgen, maatje, het wordt alleen maar moeilijker.

Het schokkende einde van dit stuk kan worden gezien als een abrupte tonale verschuiving. We zouden stellen dat dit niet het geval is, tenzij de betreffende verandering van 'somber' naar 'zielvernietigende wanhoop' gaat.

4Poppengezicht
Door Andrew Huang

We voelen de behoefte om te herhalen - we gaan naar huis. Door verder te gaan, gaat u ermee akkoord dat u, ja, zou willen presenteren met een aantal echt verwarde beelden. Verder gaan.

De in Los Angeles gevestigde kunstenaar en filmmaker Andrew Huang produceerde deze verrassende kortfilm, zijn commentaar op de nutteloze poging van de mensheid om een ​​bevredigend beeld voor onszelf te vinden tussen de vieze beelden die we door de massamedia krijgen. Zoals op het eerste gezicht lijkt, kan de koude, opvallende visuele stijl, in combinatie met expressieve animaties, dit kort maken en het vermogen geven om onder de huid te kruipen. Het meedogenloze einde dient ook om te onderstrepen wat in veel van deze stukken een thema lijkt te zijn, vooral deze laatste: een gevoel van totale nutteloosheid.

3Bingo
Van Chris Landreth

Chris Landreth is een veteraan met computeranimatie. Zijn baanbrekende werk heeft bijgedragen aan de ontwikkeling van Maya, een van de allereerste desktop-computeranimatietoepassingen. Zijn tekort Bingo was een van zijn eerste, geproduceerd in 1998. Desondanks zul je merken dat de animatie ... heel erg goed is. In feite was het waarschijnlijk dat er nog geen andere CG-animatie met zoveel bewegende delen werd geprobeerd. De ongelooflijk complexe en humeurige visuele stijl van de short is de perfecte aanvulling op een slecht, Twilight Zone-achtig gerucht over individualiteit.

Een eenzame man zit in een spotlight op een donker podium; hij lijkt niet zeker van wie hij is en hoe hij daar is gekomen. Maar de andere bewoners van het theater benaderen hem één voor één, met een suggestie voor hem - hij is Bingo. Bingo de Clown-O. Tegen de tijd dat de lichten eindelijk in dit theater verschijnen, vraag je je misschien af ​​wie je precies bent.

2Dog Of Man
Van David Firth

David Firth slaat opnieuw toe, met een stuk dat hij heel bondig beschrijft: "Deze gaat over een man en zijn hond." Dat is het. We veronderstellen dat je het op die manier zou kunnen beschrijven, als je Eraserhead ook zou omschrijven als een film over een man en zijn baby.

De eenvoudig geanimeerde short verbeeldt inderdaad een relatie tussen mens en hond. Een relatie die zo'n Cronenbergiaanse lichaamsafschuwing met zich meebrengt als elektrische stekkers squishily steken in schedels, kloppende kwaadaardige tumoren en verminking door een groot mes. Een kennelijk bod om te doen Crooked Rot lijken rustgevend en geruststellend, Dog Of Man treft dissonant, sanity-stretching aantekeningen bij elke afbeelding en elke reserve lijn van dialoog-met inbegrip van met name de laatste, verstikkende croon van "Heel erg bedankt."

1Pikadon
Van Renzo Kinoshita

Eindelijk hebben we een stuk van de ervaren Japanse animator Renzo Kinoshita. De directeur van de bekroonde kinderprogramma's voor televisieprogramma's uit de jaren '60 en '70 kreeg de opdracht om dit korte programma te produceren, en ja, het was gemaakt voor kinderen - Japanse schoolkinderen. Misschien zie je waar we naartoe gaan.

Geanimeerd in de liefdevolle, zachte stijl van de vroege Disney-kenmerken, brengt de korte bijna de hele eerste helft door, laat ons simpelweg de routines zien van verschillende burgers - een klein kind, een moeder die borstvoeding geeft, een karbestuurder - in de stad Hiroshima, vroeg op een augustusochtend in 1945. De tweede helft is precies wat je denkt dat het is. De korte bedoeling om zijn kijkers de volledige gruwel te tonen van wat er die dag in die stad gebeurde.

In tegenstelling tot de rest van de inzendingen op deze lijst, is de film niet bedoeld om te schrikken of te storen, maar om te onderwijzen over het vermogen tot vernietiging die schuilgaat in de meest duistere aspecten van de menselijke natuur. Het is om die reden de meest verontrustende van allemaal.