10 Creepy Historical Vampires waar je nog nooit van gehoord hebt

Wanneer mensen denken aan vampiers, denken ze meestal aan beroemde fictieve bloedzuigers zoals Dracula of zijn historische tegenhanger, Vlad de Spietser. Misschien zullen jongere mensen denken True Blood, The Lost Boys of de sprankelende vampieren van Schemering. Maar er zijn veel vampierverhalen die voortkwamen uit echte gebeurtenissen of mensen, zoals ...

10 Peter Plogojowitz

Peter Plogojowitz was een man uit de 18e eeuw Servië die stierf (nietwaar?). Behalve - volgens sommigen - bleef hij niet echt dood. Binnen 10 weken na zijn dood stierven negen mensen plotseling aan een mysterieziekte, en vóór hun dood beschuldigden ze allemaal Peter Plogojowitz ervan hen in hun dromen te smoren. Peter's eigen zoon meldde hem drie dagen na zijn dood in de keuken te hebben gezien en eiste eten - voordat hij ook op mysterieuze wijze stierf. Peter's vrouw vluchtte de stad uit nadat ze beweerde dat hij laat op een avond opdook om een ​​paar schoenen te vragen.

Het leger werd ingeschakeld en het lichaam van Peter werd opgegraven. Er werd gemeld dat hij ademde en dat zijn open ogen in beweging waren. Een staak werd door zijn hart gestoken, resulterend in een Tarantino-achtige stroming van bloed, en zijn lichaam verbrandde. De doden en dromen eindigden allemaal abrupt.

9 The Alnwick Castle Vampire

De Alnwick Castle-vampier dateert eigenlijk van vóór de term 'vampier'. De gebeurtenissen werden opgenomen door een Engelse kroniekschrijver met de naam William of Newburgh. Hij rapporteerde het verhaal van een man die terugkeerde uit de dood nadat hij stierf terwijl hij zijn bedriegende vrouw bespioneerde - hij zat gehurkt op het dak en viel. Hij keerde vervolgens terug als een wreker - een wandelende, rottend lijk-verspreiden pest in zijn kielzog.

Uiteindelijk verzamelde een priester enkele van zijn parochianen en vond het graf van de vampier. Ze openden het en staken het lijk met een schop neer. Warm bloed stroomde uit het lichaam en bevestigde hun vermoedens dat het het bloed van de levenden had gedronken (onthoud dat dit bijna 800 jaar voor Dracula van Bram Stoker was). Ze verbrandden het lichaam en de aanvallen hielden op.

8 Highgate Vampire

In 1969, begonnen de dode dieren - volledig afgevoerd van bloed en sportieve halswonden - te verschijnen op Highgate Cemetery in Londen. Toen meldden de getuigen een lange, donkere figuur die een kwaadaardig aura uitzond en een hypnotiserende blik had. Een man meldde dat hij verward en totaal verloren was toen hij probeerde de begraafplaats te verlaten. Plotseling zag hij zichzelf tegenover de Highgate Vampire staan ​​- die hem vasthield en hem vasthield aan de plek. Na een tijdje verdween het.

Berichten in de pers leidden ertoe dat het kerkhof vertrapt werd door een leger van zelfbenoemde vampierjagers. Ze hebben verschillende graven opgegraven en hebben natuurbeschermers ertoe aangezet om te lobbyen dat het kerkhof gesloten nachten is. Uiteindelijk namen waarnemingen en verslagen van de vampier af.

7 Sava Savanovic

Het enige dat beangstiger is dan vampieren zijn geesten. Maar stel je eens iets nog enger voor: een spookvampier. Zeg hallo tegen Sava Savanovic. Sava was een Servische vampier die in een oude molen woonde en zich voedde met onoplettende reizigers en molenaars die de molen naderden in het donker.

Savanovic werd niet gedood of verdreven zoals de meeste andere bloedzuigers op deze lijst. Volgens de lokale bevolking stopte hij simpelweg met het aanvallen van dorpelingen. Ondertussen werd de molen waar hij woonde generatie na generatie doorgegeven, elke nieuwe eigenaar was te bang om het gebouw te repareren totdat het uiteindelijk instortte. Nu vertellen de lokale bevolking dat hij is ontwaakt uit zijn lange sluimering en ronddoolt op het Servische platteland - op zoek naar een nieuw thuis. En het zijn niet alleen bijgelovige bewoners die deze beweringen doen. De werkelijke raad zelf zijn degenen die de waarschuwing uitdeden. Natuurlijk is het waarschijnlijk een publiciteitsstunt van het toeristenbureau van het gebied - we hopen.

6 The Vampire Of Croglin Grange

Deze gebeurtenis begon in de jaren 1800 toen de familie Cranwell zich vestigde in Groglin Range in Cumbria. Lady Cranwell zag vreemde lichten in de tuin beneden, maar dacht er niet aan totdat ze wakker werd om de lichten aan haar raam te vinden - maar het waren geen lichten. Het waren ogen.

Lady Cranwell was doodsbang omdat ze zag dat het ding buiten haar raam de panelen een voor een verwijderde voordat ze een verrotte hand door de grendel haalde. Haar broers hoorden haar schreeuwen en renden naar haar toe om haar te helpen, net op tijd aankomend om haar te zien bloeden van de hals toen een katachtige figuur in de duisternis naar buiten schoot.

De broers besloten de vampier te doden. Enige tijd later keerden ze terug naar het landgoed en zetten een valstrik op. Lady Cranwell deed alsof ze in dezelfde kamer had geslapen als waar de oorspronkelijke aanval plaatsvond. Toen de vampier probeerde weer door het raam te komen, sprongen de broers eruit met pistolen en schoten erop. Het schreeuwde en rende de nacht in. De volgende dag verzamelden de broeders een woedende menigte en zochten het kerkhof af tot ze een open grafkelder vonden. Binnenin waren geknaagde botten en een open kist met een rot lijk met een recente kogelwond. Onnodig te zeggen dat ze het hebben verbrand.

5 Jure Grando

Jure Grando was een boer uit Istrië, Kroatië die stierf in 1656. Naar verluidt had hij 16 jaar na zijn dood dorpelingen in het gebied geterroriseerd. Officiële documenten uit die tijd noemen hem een ​​'strigon', de lokale naam voor 'vampier'.

De zaak van Jure Grando is belangrijk in vampire folklore omdat het de eerste keer in de geschiedenis was dat het woord 'vampier' officieel werd toegepast op een persoon. Volgens de lokale bevolking zou hij 's nachts door het dorp dwalen en de deuren van mensen dichtslaan. Degene aan wie de deur klopt, zou sterven. Toen hij dat niet deed, zat hij zijn weduwe lastig voor seks. Uiteindelijk werden mensen het beu dat ze werden geterroriseerd door een ondood monster, dus een plaatselijke priester nam een ​​standpunt in en ging naar buiten om hem onder ogen te zien. Grando was geen partij voor de priester, die hem afsloot met een kruis. De priester en een paar dorpsbewoners achtervolgden hem terug naar zijn graf, groeven hem op en onthoofdden zijn lijk.

4 De Hunderprest van de abdij van Melrose

De "Hunderprest" was een bijnaam gegeven aan een 11e-eeuwse priester van Melrose Abbey in de Scottish Borders. Hij kreeg de bijnaam vanwege zijn favoriete tijdverdrijf: op een paard jagen met een stel jachthonden. ("Hunderprest" betekent "hondenpriester")

Het verhaal van de vampier van Melrose Abbey is ergens rond het jaar 1138 gebaseerd. In het leven was de Hunderprest een beetje een slechte man, dus toen hij stierf, keerde hij terug als een bewoner. Hij werd gedwongen het bloed van onschuldigen te drinken en veranderde in een vleermuis. Er wordt gezegd dat de monniken van de abdij, die een indrukwekkende draai-de-andere-cheekery vertoonden, tevreden waren om hem rond te laten lopen terwijl hij alles ondood was enzo, totdat hij zijn meesteres begon lastig te vallen voor seks.

Uiteindelijk kwamen de angstige monniken en priesters samen om hem neer te halen. Ze legden een wacht uit op het graf van de Hunderprest, waar hij opstond bij het vallen van de avond. De monniken, die een nogal niet-monnikachtig vermogen toonden om te schoppen, grepen hem met een goed getimede slag tegen het hoofd van een bijl. Ze hebben het lichaam van de vampier gecremeerd en zijn as verspreid, waardoor zijn schrikbewind werd beëindigd. Maar sommige legendes zeggen dat hij nog steeds rondwaart in het gebied.

3 The Vampires Of New England

Er waren niet veel verhalen over vampieren in Amerika - tot de donkere ontdekking van een graf in Griswold, Connecticut in 1990. Het graf bevatte de lichamen van boeren uit de 18e eeuw. Alles was normaal behalve één. Eén lichaam was onthoofd en het geraamte was herschikt in de vorm van een vrolijke roger.

Er werd besloten dat dit niet alleen een eenvoudige grafdiefstal was, aangezien 10 jaar na het overlijden geen waardevolle spullen waren verwijderd. Het weerspiegelde een geval in de naburige Jewett City waar rond dezelfde tijd 29 lichamen post mortem werden opgegraven en verbrand. Dit was iets van een vampierepidemie. De bekendste zaak uit die tijd is die van Mercy Brown, een meisje dat stierf aan tuberculose. Enige tijd later begon de rest van haar familie ziek te worden en één voor één te sterven totdat Mercy's lichaam werd opgegraven, opmerkelijk ongeschonden en verbrand bleek te zijn.

2 De Gorbals-vampier

Dit verhaal begon met het gerucht dat een vampier met ijzeren tanden op het kerkhof van Gorbals in Glasgow, Schotland was. De vampier had blijkbaar twee kinderen genomen. Binnen een paar uur was het kerkhof vol met kinderen met geïmproviseerde wapens zoals stokken en messen, op jacht naar de vampier.

Autoriteiten gaven de schuld aan het voorkomen van hysterie en de invloed van Amerikaanse strips zoals Tales From The Crypt. Maar sindsdien is erop gewezen dat er geen strips uit deze periode waren met vampiers met ijzeren tanden. Was er enige waarheid in de ijzeren tandvampier die 's nachts op het kerkhof rondsnuffelt en zich voedt met kinderen? Was de vampier denkbeeldig? Of was het net afgeschrikt door de aanblik van tientallen gewapende Glaswegians opgewonden door het vooruitzicht het te verslaan en het naar de hel te steken?

1 Elizabeth Bathory: The Blood Countess

Elizabeth Bathory is misschien de beroemdste vampier in de geschiedenis na Vlad de Spietser. Maar hoewel Vlad niet echt een bloedzuigende vampier was - alleen maar de inspiratie voor iemand - heeft Elizabeth Bathory misschien wel doorvoed en zich in bloed gewassen. Ze was een Roemeense gravin in de 16e eeuw die vreugde vond in het martelen van boeren. De marteling varieerde van eenvoudige aframmelingen en steekpartijen tot het piercen van vingers en lippen met ijzeren nagels of ze overgieten in ijskoud water en ze in de sneeuw laten sterven.

Geruchten dat Elizabeth een vampier was, begonnen toen beweerd werd dat ze baadde in het bloed van jonge meisjes. Naar verluidt begon ze hiermee de effecten van veroudering te verminderen, hoewel sommige historici deze bewering weerleggen als zijnde toegevoegd aan het verhaal na het feit. Uiteindelijk was Bathory levend ommuurd in haar kasteel, met alleen voldoende ruimte voor haar om lucht en voedsel te ontvangen tot ze jaren later stierf.