Delen:
10 Griezelige historische rekeningen van real-life vampiers
Hoewel het woord 'vampier' mogelijk in 1732 in het Engels is geïntroduceerd, hebben andere Europeanen honderden jaren lang verhalen over gereanimeerde bloedzuigende lijken opgenomen. Geloof in vampiers was wijdverspreid, zelfs tijdens de vroege Verlichting. De meeste Europeanen stopten in de volgende eeuw met het geloven in vampiers, hoewel ontmoetingen en waarnemingen tot ver in de 20e eeuw in sommige delen van het continent bleven bestaan.
10 De Dekekuoi Massavampieraanval
In Bulgarije zouden vampiers beginnen als spookachtige wezens voordat ze fysiek uit hun graf konden opstaan. In het beginstadium kon de vampier alleen vaag worden gezien door het menselijk oog. Tijdens de nacht gaven hun vormen echter gemakkelijk merkbare vonken af.
In 1863 werd het dorp Dekekuoi naar verluidt geplaagd door een menigte jonge sprankelende vampiers. De vampiers vielen dorpelingen aan, schreeuwden buiten hun huizen en gooiden koeienpoep naar afbeeldingen van heiligen. Hoewel de vampiers nog geen fysieke vorm hadden aangenomen, waren ze op straat nog steeds fonkelend te zien.
Een oude heks besloot uiteindelijk dat genoeg genoeg was en ging naar een plaatselijke begraafplaats. Toen ze de graven van de vampieren vond, besefte ze dat ze door gaten in hun grafstenen waren ontsnapt. De heks verzegelde de gaten en Dekekuoi ondervond nooit meer problemen met vampiers.
9 De Katakhanas van Kreta
In zijn werk uit 1837, Reist op Kreta, Heeft de Engelsman Robert Pashley een vreemd vampierverhaal opgenomen. Voordat Pashley Kreta bezocht had, was een herder onbewust in slaap gevallen voor het graf van een katakhanas, een plaatselijke soort vampier.
Die nacht vroeg een stem in het graf de herder om zijn wapens te verplaatsen, die de herder per ongeluk had achtergelaten in de vorm van een kruis. De herder dacht dat de stem van een katakhanas was, maar stemde ermee in om uit de weg te gaan als de katakhanas niemand kwaad zou doen. En ja hoor, de vampier doodde een paar pasgetrouwden tijdens zijn avondje uit en kwam thuis met een lever.
De gulle katakhanas boden zijn gast een stukje van het tussendoortje aan en toen liet de herder wat priesters weten wat er was gebeurd. Een menigte verzamelde zich later bij het graf en verbrandde het schepsel tot as. Eén vingernagel moest echter twee keer in brand worden gestoken voordat deze uiteindelijk werd vernietigd.
8 Justina Yuschkov
In het midden van de 19e eeuw Rusland, boeren vaak de schuld van vampieren voor de verspreiding van epidemieën. Men dacht dat de eerste persoon die aan een epidemie stierf een vampier was en dat de ziekte alleen kon worden gestopt als de vampier werd gedood.
Tijdens een cholera-epidemie in een dorp in augustus 1848 beschuldigde een medische officier genaamd Rubtsov een dood, zwanger meisje genaamd Justina Yuschkov ervan een vampier te zijn. Toen een paar boeren haar lijk controleerden, zagen ze dat haar mond open was, wat ze als een teken namen dat ze een vampier was.
De boeren sneden toen Justina's lichaam open en ontdekten dat haar baby vermist was. Het lichaam van het kind werd gevonden in de kist van Justina. Gelovend dat dit een definitief bewijs is dat Justina een vampier was, reden de boeren een paal door haar mond. Hoewel ze tevreden waren, walgde deze daad een voorganger in de regio, en hij rapporteerde het incident aan een districtsrechter.
7 The Vampire Of Blau
In het begin van de 14e eeuw stierf een herder genaamd Myslata in het dorp Blau in Bohemen. Na zijn dood werd Myslata een vampier en hij begon elke nacht met het terroriseren van het dorp. Verbazingwekkend genoeg kon hij iemand doden door alleen zijn naam uit te roepen, waardoor de persoon binnen acht dagen stierf.
Toen de boeren probeerden een paal door Myslata's hart te duwen, bespotte hij hen en zei dat hij de paal zou gebruiken om honden af te weren. Na die mislukte poging kreeg een professionele beul de opdracht Myslata kwijt te raken.
De beul en zijn bedienden brachten de vampier uit het dorp. Myslata schreeuwde en gooide zijn ledematen helemaal weg. De mannen duwden een stel staken in Myslata's lichaam en cremeerden hem om ervoor te zorgen dat hij dood bleef.
6 De Wollschlager-vampier
Van Duitse vampiers was bekend dat zij hun eigen familieleden als slachtoffers verkozen. In een berucht geval uit de 18e eeuw stierven verschillende leden van de adellijke familie Wollschlager op onverklaarbare wijze na de dood van een mannelijk familielid. Het gezin vreesde dat de oudere man verantwoordelijk was, dus stuurden ze Jozef, de neef van de beschuldigde vampier, om voor hem te zorgen.
Gewapend met een bijl en vergezeld door een monnik met een kaars waagde Joseph zich in de familiekapel in het moderne Jacobsdorf, Duitsland. Hoewel de monnik wegliep, was Jozef niet bang. Hij onthoofde het lichaam van zijn oom zonder een moment na te denken. De jonge man nam een deel van het bloed van de vampier voor een aandenken en er werd gezegd dat de Wollschlager-vampier zonder hoofd nog steeds in de crypte van het gezin was, meer dan een eeuw later.
5 Johannes Cuntius
Johannes Cuntius was een rijke wethouder die in de Silezische stad Pentsch woonde. Op een dag in 1592 werd hij ziek nadat hij door een paard was getrapt. Johannes werd krankzinnig van zijn ziekte en beweerde op zijn sterfbed dat hij een verschrikkelijke zondaar was.
Nadat Johannes begraven was, waren er berichten in de stad dat hij een vrouw verkrachtte, zijn oude huis achtervolgde en verschillende stadsgenoten, waaronder de zoon van een smid, overtrad. Verhalen van Johannes's ondode capriolen jaagden handelaren en reizigers weg uit de stad.
De stadsbewoners groeven uiteindelijk na een half jaar terroriseren zijn graf uit. Met de toestemming van sommige rechters werd het lichaam van Johannes in kleine stukjes gehakt en gecremeerd.
4 The Vampire Of Anantis Castle
In de late 12e eeuw verhaalde historicus William van Newburgh een verhaal dat hij had gehoord van een bejaarde monnik over een gereanimeerd bloedzuigend lijk dat het gebied van Anantis Castle naderde.
De vampier was ooit een man uit Yorkshire geweest die naar het kasteel was gevlucht, mogelijk gevlucht voor zijn vijanden of de wet. De man was een verschrikkelijk persoon in leven geweest, en hij was nog erger als een vampier. Zijn stank vergiftigde de lucht waar hij ook ging, en hij werd altijd achtervolgd door huilende honden die de duivel hem achterna stuurde.
Nadat de stad bijna was ontvolkt, groeven twee broers het lichaam van de vampier op en sloegen het met hun schop. Het lichaam van de vampier was opgeblazen, en na geraakt te zijn, liet het veel van het bloed ontsnappen dat het had gezogen. Om het schepsel te vernietigen, hakten de broers zijn hart eruit en staken zijn lichaam in brand.
3 The Vampire Of Buckinghamshire
Een ander interessant verhaal van William of Newburgh dat aan ons werd doorgegeven, betrof een vampier in Buckinghamshire, Engeland. Deze vampier bezocht zijn vrouw de dag nadat hij was begraven en probeerde haar in bed te doden. De vampier kwam nog twee nachten terug tot hij werd weggejaagd door een paar buren van de vrouw. Na dit incident begon hij de andere dorpelingen aan te vallen en overdag zelfs mensen aan te vallen.
Bisschop Hugh van Lincoln werd gevraagd wat hij met het monster moest doen. De collega's van de bisschop adviseerden het lichaam van de vampier te cremeren, maar Hugh beschouwde dat idee als heiligschennend. In plaats daarvan schreef hij een brief waarin hij de vampier van zijn zonden vergaf en deze brief werd op de borst van de vampier gelegd. Verrassend genoeg werkte de brief, en de vampier werd nooit meer gezien.
2 Paja Tomic
Hoewel de meeste Europeanen in de 20e eeuw niet meer vampiers namen, bleef het geloof in de wezens in sommige plattelandsgebieden bestaan. In het Bosnische dorp Tupanari bijvoorbeeld, werd gemeld dat een vampier actief was tussen april en mei 1923. Cvija Tomic, een weduwe, klaagde dat haar overleden echtgenoot, Paja, was teruggekeerd als een vampier en elke nacht door haar huis rende.
Sommige buren van Cvija waren sceptisch, maar anderen dachten dat ze de waarheid sprak. Na nog een maand hielden de zonen van Cvija, Stevo en Krsto, een stadsvergadering en kwamen overeen om het lichaam van hun vader te vernietigen.
Ze brachten een menigte boeren naar de begraafplaats en maakten het lichaam van Paja ontregeld. De menigte stak het lijk neer met een meidoornpaal, cremeerde het lichaam en gooide de overgebleven botten terug in het complot van de vampier.
1 De Medveda-vampierepidemie
Aan het einde van 1731 zag het Servische dorp Medveda 13 van zijn inwoners op mysterieuze wijze sterven in een tijdsspanne van slechts zes weken. De autoriteiten vermoedden de pest en ze stuurden een medisch specialist om dingen te controleren. Na het dorp te hebben onderzocht, kon de specialist geen enkel bewijs van de pest vinden. De dorpelingen spelden de doden in feite vast op een vampier genaamd Arnold Paole.
Paole had het dorp een paar jaar geleden achtervolgd en hij werd er eerder van beschuldigd vier mensen te hebben vermoord. Hij had ook dieren aangevallen. De 13 dorpelingen die stierven in de epidemie hadden vlees van deze dieren gegeten en het vlees werd verondersteld ze te hebben vergiftigd.
In januari was het dodental gestegen tot 17 en sommige doden waren zelf vampieren geworden. Na een ander officieel onderzoek, waaronder het uitvoeren van autopsies op alle doden, werden de lichamen van de vampieren vernietigd. Het rapport van het onderzoek was immens populair en al snel werd het verhaal bekend in heel West-Europa.