Delen:
10 bizarre objecten gemaakt van menselijke schedels
Ze hebben ooit onze hersenen gehuisvest en waren nauw verbonden met onze sensorische organen. Het zijn schedels. En wanneer het leven leeg is, zijn het griezelige artefacten van verloren levens. De dingen die van hen zijn gemaakt slaan ons als raar, vooral als er geen duidelijk verband is tussen de schedels en de objecten die daaruit zijn gemaakt.
10Pinhole-camera
De Derde-oogcamera van Wayne Martin Belger is gemaakt van de 150 jaar oude schedel van een 13-jarig, vermoord Texas-meisje. Om zijn camera te maken, boorde Belger een gaatje in haar voorhoofd en omringde hij de opening met juwelen in groen, amber en kastanjebruin, "voor het snijden" van de schedel in tweeën, in de buurt van de oren, "en wegglijden" de 4 by-5-inch film in deze sleuf. "
De camera compleet, Belger gebruikte het om verschillende landschappen te fotograferen, waarvan sommige er zo bizar uitzien als zijn camera.
9Candy
Een online banketbakker biedt "levensgrote schedels" volledig gemaakt van "Belgische chocolade." De zoete lekkernijen zijn in elk detail "anatomisch correct", omdat ze zijn gemaakt van een "mal gegoten uit een menselijke schedel."
De snoepschedels, die zes maanden eetbaar blijven, zijn ook verkrijgbaar in 'chocolaatjes van donker, melk, chili en karamel'. Ze worden met de hand gegoten en 'afgewerkt met een laagje fijn chocoladepoeder'.
8Cups
Oude Britten dronken dranken uit 14.700 jaar oude menselijke schedels. De bekers, gevonden in Gough's Cave, Somerset, Engeland, werden waarschijnlijk gebruikt in een ritueel, volgens wetenschappers van het Natural History Museum in Londen.
Ze zijn niet de enige schedels die als kelk gebruikt zijn. Anderen werden voor dit doel "in recentere tijden" gebruikt, zei paleontoloog Sylvia Bello, "in de Tibetaanse cultuur, in Fiji in Oceanië en in India." Hoewel de drankkeuze van de drinkers onzeker is, zei Stringer dat andere rituele schedels suggereren dat plengoffers kunnen "bloed, wijn en voedsel" zijn geweest.
7Kapalas
In het Sanskriet, kapala betekent menselijke "schedel", "kom", "vat" en "bedelkom", waarmee het bereik van de functies van het object wordt aangegeven en de activiteiten waarin het werd gebruikt. De schedels zijn van twee soorten. Eén is een complete schedel. De andere, de schedelkap, bestaat uit de bovenste helft van de schedel.
In kloosters hielden kapalas deegtaarten of wijn, symboliseerden "vlees en bloedoffers aan toornige goden van hindoe-India en boeddhistisch Tibet." Als een ritueel echter het gebruik van andere "substanties" vereiste, zouden de kapalas "goddelijke nectar" kunnen bevatten ... nectar (sperma), alcohol, ritueel gebak ... Vers bloed, merg, darmen, vet, "of" de hersenen, het hart en de longen van demonische vijanden. "Degenen die dronken van de kapalas geloofden dat ze aldus" de kennis en persoonlijkheid "van "De persoon aan wie de schedel toebehoorde." De schedels van prepubescente kinderen en het nageslacht van incestueuze bonden werden beschouwd als speciale potentie te hebben.
6Lyre
In een van de meer bizarre toepassingen van een menselijke schedel, werd de bovenkant van de schedel verwijderd en de rest van de schedel bedekt met huid om een vlak oppervlak te verkrijgen. Haarlokken werden aan de randen van de huid genaaid, een paar antilope-hoorns werden aan de achterkant van de schedel bevestigd en een houten stok werd bovenop de hoorns gemonteerd, dichtbij hun uiteinden. Antelope darm, vastgebonden aan de stok en getrokken door de oogkassen, vormde de snaren van het instrument.
De grisly lier, die de Centraal-Afrikaanse cultuur vertegenwoordigt, "werd gekocht aan het einde van de 19e eeuw." Aanvankelijk dacht men dat deze van Zuid-Amerikaanse afkomst was. Het doel van het ongebruikelijke artefact is onzeker, maar het kan ook de oprichting zijn van een 'inheemse ondernemer', ontworpen 'voor handel' met negentiende-eeuwse Europeanen. Vandaag maakt de schedellibel deel uit van de verzameling muziekinstrumenten van het Metropolitan Museum of Art van New York.
5Masks
Een Azteekse tempel in Tenochtitlan, Mexico, bevat "acht maskers gemaakt van menselijke schedels." Hoewel het doel van de maskers onzeker is, menen archeologen en antropologen dat ze zijn gemaakt van de schedels van "gedode krijgers en andere elite-leden van de oude Azteekse samenleving. "De schedels zijn mogelijk verkregen door mensenoffers, waarvan een van de middelen onthoofding was.
De maskers, gedragen door de sociale elite, waren decoratieve hoofddeksels. In één geval werd een mes in de Aztekenstijl in de neus geplaatst en in de voetjes werden pyrietogen geïnstalleerd.
4Props
Het gerucht zegt dat Disneyland's Pirates of the Caribbean-attractie werkelijke skeletten tentoonstelde onder zijn tentoonstellingen. Hoewel Walt Disney tevreden was met de aantrekkingskracht, waren zijn Imagineers naar verluidt dat niet. Omdat ze de faux-skeletten onrealistisch vonden, overtuigden ze vrienden in het UCLA Medical Center om hen "een paar griezelige rekwisieten van de anatomische afdeling" te geven, onthult Jason Surrell in zijn boek. Pirates of the Caribbean: From the Magic Kingdom to the Movies.
De echte skeletten werden vervangen, schrijft Surrell, eens de kunst van de Imagineeers zo ver gevorderd was dat ze hun creaties konden vervangen voor het echte werk. De werkelijke skeletten werden vervolgens "teruggestuurd naar hun land van oorsprong en kregen een goede begrafenis." Ondanks de garanties van de auteur, blijven er geruchten dat een paar van de werkelijke skeletten op locatie blijven.
3Rattles
Een van de meer bizarre items in de collectie van het Tennessee Department of Conservation zijn rammelaars gemaakt van menselijke schedels. De rammelaars werden ontdekt in het mortuariumcomplex Pinson Mound in Madison County, het gegraveerde paar dat naast de knieën van een volwassen man lag. De rammelaars waren gevuld met 'kleine gele kwartsietriviertjes' en gaten werden door de randen geboord zodat ze aan elkaar konden worden vastgemaakt. Geschud botsten de kiezelstenen met elkaar en maakten de kenmerkende geluiden van de rammelaars.
Snaar eivormige schelp kralen, gevonden met de rammelaars, zijn mogelijk aan hen gehecht. Een van de gegraveerde rammelaars draagt doolhofachtige gestileerde motieven tegen gearceerde lijnen die het weefpatroon van een mand kunnen vertegenwoordigen. De ovale ruimte in het midden van de motieven kan een vogeloog zijn. De andere gegraveerde rammelaar draagt een soortgelijke mandenpatroon achtergrond afgewisseld met drie diamanten, binnen die andere, kleinere diamanten, misschien bedoeld om de vier winden te suggereren.
2Rituele voorwerpen of trofeeën
Elf 8.000 jaar oude schedels en schedelfragmenten van volwassenen en kinderen, waaronder baby's, werden ontdekt in een nederzetting uit het stenen tijdperk in de buurt van Motala, Zweden. Twee geheel, de andere in twee stukken gebroken, waren doorboord en op staken gemonteerd. De vondst is uniek omdat het de enige bekende instantie van een dergelijke praktijk is tijdens deze prehistorische periode. Eén weergave van de opgezette schedels suggereert dat ze "gebruikt konden zijn voor secundaire begrafenisrituelen, waarbij de botten van individuen uit hun graf werden gehaald en opnieuw werden ingeblikt nadat hun lichamen waren ontbonden." Een ander vermoeden is dat "de schedels behoorden tot vijanden gedood in gevechten, niet vertrokken geliefden wiens rouwenden hen twee begrafenissen gaven, "en werden op de staken geplaatst en tentoongesteld zodat ze" als oorlogstrofeeën naar huis konden worden gedragen ".
Tot op heden is geen enkele hypothese uitgesloten, maar een chemische analyse van de schedels kan de ene of de andere bevestigen. Fredrik Hallgren, hoofd van het archeologische team dat de schedels ontdekte, zei: "Zwavel en strontium isotopen in de botten" moeten aangeven "of de schedels van de lokale bevolking zijn of van een verre plaats komen".
1Tools
Vijfduizend schedels, botten en botfragmenten gevonden in de oude stad Teotihuacan nabij het huidige Mexico-stad geven aan dat de Teotihuacanos de botten en schedels van hun overleden familieleden hebben omgezet in verschillende gereedschappen en huishoudelijke artikelen, zoals "knopen, kammen, naalden, spatels en tientallen andere alledaagse gebruiksvoorwerpen. "De lichamen van de doden moesten van volwassenen" in hun bloei "zijn en ze moesten relatief 'vers' zijn, zei Abigail Meza Penaloza van de Nationale Autonome Universiteit van Mexico, die leidde de archeologische expeditie.
Penaloza is ervan overtuigd dat de schedels en andere botten die van de lokale bevolking zijn. Het bot van de voorhoofdsholtes, zei ze, is 'zo onderscheidend en uniek dat het werkt als een vingerafdruk', en het komt overeen met dezelfde botten in alle skeletten die op de site worden gevonden. Daarom zijn de botten niet die van geofferde buitenlanders. Bovendien vertonen de botten "alleen sporen die zijn achtergelaten door het ontluchtingsproces en geen tekenen van rituele opoffering."