10 Betekenisvolle literaire momenten die verloren zijn gegaan in de vertaling

10 Betekenisvolle literaire momenten die verloren zijn gegaan in de vertaling (Boeken)

De grootste romanschrijvers van de geschiedenis zijn onder meer Tolstoj, Kafka en Proust, en hoewel geen van hen in het Engels schreef, doen hun boeken het goed in de Engelssprekende wereld. Maar niet alle aspecten van hun schrijven zijn gemakkelijk vertaalbaar. Enkele van de bekendste literaire werken hebben momenten die wij Engelstaligen volledig mislopen.

10Op zoek naar verloren tijdOpening

Fotocredit: moderne bibliotheek

Het schrijven van een grote openingszin is op zichzelf een vaardigheid. Zinnen zoals "Noem me Ishmael" en "Het was de beste tijd, het was de slechtste tijd" zijn bijna net zo beroemd als de romans waarin ze staan. De openingszin van Proust's Op zoek naar verloren tijdaan de andere kant is dat niet zo. In het Engels luidt het gewoon: "Ik ben lang geleden vroeg naar bed gegaan."

Dat is geen bijzonder opvallende manier om een ​​tekst van 1,5 miljoen woorden te beginnen die bedoeld is als een van de beste die ooit is geschreven. Het probleem is dat de Fransen eenvoudig onvertaalbaar zijn.

Het origineel opent met de woorden: "Longtemps, je me suis couche de bonne heure. "Helaas voor degenen onder ons die geen Frans spreken, heeft de geschreven tijd geen Engels equivalent. Proust's originele shows hij heeft het over een actie die plaatsvond in het verleden, maar heeft gevolgen die doorgaan tot het heden. De Engelse versie vertelt ons eenvoudig over een vroegere gewoonte van hem.

Dan is er het woord longtemps. Voor Franse lezers heeft het een enigszins mythische kwaliteit, zoals het starten van een verhaal met de zin: "lang, lang geleden ..." Ten slotte, bonne heure klinkt echt vergelijkbaar met bonheur of 'geluk'. Franse lezers houden dus meteen rekening met oude mythen, ideeën over geluk en het verstrijken van de tijd. Engelse lezers daarentegen hebben niets anders dan iemand die er een hekel aan heeft om laat op te blijven.

9BeowulfDe personages hebben belangrijke namen

Fotocredit: British Library

Het eerste Engelse epos, Beowulf is een overweldigend verhaal over Scandinaviërs die zich afzetten tegen afschuwelijke, nachtmerrieachtige wezens. Geschreven in het oud-Engels, het is zo goed als onleesbaar vandaag, tenzij je een vertaling hebt of een echte hang naar het leren van een dode taal. Hoewel het mogelijk is om het ritme van het gedicht in modern Engels te bewaren, kan hetzelfde niet worden gezegd van de namen van de personages. In het origineel voegen ze een geheel nieuw niveau van betekenis aan het verhaal toe.

De naam "Beowulf" alleen al is belangrijk. Letterlijk betekent de naam "wolf van de bij" - een zin die weinig zin heeft totdat je je realiseert dat "wolf" ook "vijand" betekent. "Bijen-vijand" was een Noord-Europese bijnaam voor beren, dankzij hun gewoonte om netelroos te plunderen voor honing. De naam Beowulf is bedoeld om beide afbeeldingen van wolven en beren op te roepen, wat aangeeft dat onze held de man is die het meest voorkomt in een boek over enkele zeer mannelijke mannen.

Andere namen geven aanwijzingen over personages of hun uiteindelijke lot. Een koppige koningin wordt letterlijk "macht" (Thryth) genoemd, terwijl haar verstandige tegenhanger "reflectie" (Hygd) wordt genoemd. Er is zelfs een personage genaamd "handschoen" (Hondsico) die in de monsters belandt glof (hol), een toevallig stukje voorafschatten dat alleen werkt als je zowel Oud als modern Engels kent.


8The Guardian Of The WordAccidental Rape Scene

Foto credit: Vintage Books

Culturele verschillen bemoeilijken de vertaling net als de taal. Een voorbeeld hiervan is Camara Laye's Behoeder van het Woord. Een verzameling epische verhalen uit Guinee hingen samen rond een eenvoudig kader, het boek bevat het verhaal van Maghan Kon Fatta, wiens vrouw Sogolon weigert met hem te slapen. Als reactie dreigt Fatta haar keel door te snijden en verleidt haar vervolgens op mespunt. Daarna wordt ze opnieuw helemaal verliefd op hem.

Voor de meeste Engelstalige lezers is er maar één manier om die scène te begrijpen: Fatta heeft Sogolon net geïntimideerd en met geweld verkracht. Toch lijkt dit niet de reactie die Laye in gedachten had. Volgens schrijver Ann Morgan is het bijna zeker de bedoeling dat de scène vanuit een symbolisch standpunt wordt geïnterpreteerd. In plaats van woede te voelen tegen het karakter van Fatta, zouden Guineese lezers de scène zien als een rituele metafoor die aansluit op het grotere verhaal.

7The Rhythm Of The Ilias Roept de zee op

Fotocredit: Johann Georg Trautmann

Het verhaal van de Trojaanse oorlog verteld door de ogen van een stel zeevarende Grieken, de Ilias is vandaag bekend als het vroegste werk van de westerse literatuur. De oceaan speelt een belangrijke rol in het verhaal en functioneert als een fysieke entiteit en een bron van metaforen. Het beïnvloedde ook de compositie van het gedicht. In het oorspronkelijke Grieks is het lezen van bepaalde passages bedoeld om het ritme van de zee op te roepen.

In de regels 795-800 van Boek 13 eindigen de laatste woorden van de eerste, derde, vijfde en zesde zin met wat de New Yorker roept "vloeibare" l 'geluiden. "Deze geluiden zijn bedoeld om beelden op te roepen van rollende golven, terwijl een herhaalde"p-ll"Geluidspatroon geeft de branding weer die op het strand breekt. Bovendien dupliceren twee adjectieven in de vierde regel elkaars medeklinkers op een manier die het levensechte geluid van surfen dupliceert. Nog uitgebreider, de laatste twee regels herhalen kenmerken van elkaar om de rijen Trojaanse soldaten te symboliseren die op het strand uitrukken.

Dit is ontzagwekkende dingen en het is bijna onmogelijk om accuraat te vertalen. Hoewel het Engels sommige van deze geluiden kan reproduceren, is het een dwaze game om ze te combineren met woorden die beide de betekenis en dubbele Homerische accenten zoals alliteratie overbrengen.Tenzij je de tijd hebt om Oudgrieks te leren, mis je altijd een deel van de Iliasis magie.

6Het epos van Askia Mohammed Werkt niet op papier

Fotocredit: Indiana University Press

In het begin van de jaren tachtig vertaalden onderzoekers een van Niger's grootste mondelinge epen in het Engels. Een lokaal inhuren griot (verhalenverteller) gedurende twee avonden in het dorp Saga, namen ze zijn toespraak op en brachten ze vervolgens 10 jaar lang zijn verhaal over op papier. Het resultaat was Het epos van Askia Mohammed, een belangrijke bijdrage aan de rangen van de Nigeriaanse cultuur. Helaas, als je dit epos in al zijn glorie wilt ervaren, zul je een moeten huren griot en leer het lokale jargon, omdat het episch werkt gewoon niet op papier.

Om te beginnen is het gebruik van geluid van vitaal belang voor Nigerien griots' verhalen. Met veel woorden in hun verhalen die onbekend zijn voor luisteraars, de griots maak in plaats daarvan het geluid en het ritme van hun verhaal belangrijker dan de werkelijke inhoud. De verhalen zelf zijn ook zo volkomen vloeiend dat het overschrijven van een definitieve versie naar het Engels onmogelijk is. Volgens Thomas Hale, die het team leidde dat het episch, griots hebben meerdere versies van elk verhaal en passen ze vaak aan om beter bij westerse onderzoekers te passen.

Het geschreven Epic van Askia Mohammed is gewoon een schaduw van het echte verhaal, wat onmogelijk is voor iemand buiten Niger om ooit te ervaren.


5GilgameshDe eerste regel heeft betekenislagen

Fotocredit: Penguin Classics

Ontdekt onder de brandende woestijn van Irak meer dan 2.000 jaar nadat het in eerste instantie was geschreven, de Het verhaal van Gilgamesj is een van de eerste meesterwerken van de literatuur. Hoewel er nu twee verschillende versies bekend zijn, wordt de meest beroemde versie (ook wel de Standaardversie genoemd) geopend met de regel: "Hij die de diepte heeft gezien." Poëtisch zoals dat is, het is slechts een fractie van wat de woorden betekenen in de oorspronkelijke standaard Babylonische.

Gilgamesh is het verhaal van een machtige koning die op zoek gaat naar onsterfelijkheid en in plaats daarvan komt met zijn uiteindelijke ondergang. Dientengevolge krijgt het woord 'diep' vele betekenissen. Afhankelijk van de vertaler kan deze worden weergegeven als "hij die alles heeft gezien", "hij die de afgrond heeft gezien" (di de dood) of "hij die Ea heeft gezien" - een verborgen kosmisch rijk vergelijkbaar met het concept van de hel . Het kan zelfs worden gelezen als Gilgamesj die een hoger spiritueel begrip van het universum verkrijgt of als voorafschaduwing van het moment in het gedicht wanneer Gilgamesh naar een heilige onderaardse zee duikt.

Dankzij de moeilijkheden om het standaard Babylonische in het Engels te vertalen, is precies wat de auteur bedoelde een onderwerp dat nog steeds een felle discussie inboezemt. Iedereen is het er echter over eens dat de volledige betekenis van de lijn verloren gaat in de vertaling.

4Kafka's Metamorfose Is meer dan alleen een fout

Foto via Wikimedia

Een verhaal uit 1915 over een man, Gregor Samsa, die wakker wordt om te ontdekken dat hij in een kever is veranderd, Kafka's Metamorfose is een van de meest beroemde romans ooit geschreven. Het concept heeft alles geïnspireerd, van Oscar-winnende films tot Simpsons spoofs. Toch missen ze bijna allemaal een belangrijk aspect. In de oorspronkelijke Duitse taal gebruikte de term Kafka, Ungeziefer, betekent meer dan alleen een bug.

Allereerst verwijst het niet alleen naar insecten. Ungeziefer kan worden gebruikt in verband met elke vorm van huisplaag, of het nu zes of slechts vier poten heeft. Het woord heeft ook een belangrijke afstamming: in het Middelhoogduits betekent het letterlijk 'schepsel ongeschikt voor opoffering'. Maar misschien wel het belangrijkste Ungeziefer impliceert kan helemaal niet in het Engels worden weergegeven. Volgens Leisteen, “Ungeziefer is een noodzakelijk vaag woord voor iets afstotelijks en onwelkoms in het huis, waarvan de weerzin door de ogen van zijn menselijke toeschouwer wordt bepaald. '

De eerste regel is te lezen als Gregor Samsa wakker wordt om te ontdekken dat andere mensen hem nu beschouwen als niet beter dan een kakkerlak. Hierdoor kunnen lezers het verhaal zien als iets van een metafoor voor terminale ziekte tot Kafka die reflecteert op zijn Joodse identiteit in een tijd waarin Joden als weinig meer dan ongedierte werden beschouwd.

3 Trouwe vertalingen van Oorlog en vrede Zijn onleesbaar

Foto via Wikimedia

De meeste vertalers proberen hun best te doen om zowel de betekenis als het ritme van de woorden van een auteur te behouden wanneer ze in het Engels worden geplaatst. Met een boek als Oorlog en vrededit is echter bijna onmogelijk. Een getrouwe Engelse versie van het meesterwerk van Tolstoj zou zoveel herhaling bevatten dat de meeste lezers het gewoon zouden opgeven.

Voor Russische lezers is het herhaaldelijk gebruik van bijvoeglijke naamwoorden een van de belangrijkste eigenschappen van het boek. Een beroemd stukje dat een dikke boer beschrijft, gebruikt vijf keer het woord 'rond' in één enkele zin. Een ander gebruikt het woord zes keer "weenden" in zoveel regels. Dit zijn niet alleen geïsoleerde incidenten. Oorlog en vrede zit zo vol met herhalende woorden dat Nabokov vond dat ze de sleutel waren om de filosofie van Tolstoj te begrijpen. Voor Engelse lezers neigt elke poging om deze structuur te repliceren er echter toe ons recht uit het verhaal te slepen. Terwijl het woord 'rondje' steeds opnieuw in het Russisch wordt gelezen, is het misschien poëtisch, in het Engels is het eerder vervreemdend.

Een ander probleem komt van Tolstoys liefde voor talen. De eerste alinea van Oorlog en vrede was oorspronkelijk in het Frans geschreven en in het algemeen bevat het boek genoeg Franse passages om een ​​kleine roman te vullen.Er zijn ook secties in het Italiaans, Duits en zelfs Engels, met Tolstoj die vaak van taal verandert in het midden van de zin. Omdat het behoud van dit aspect van het boek zijn potentiële publiek zou beperken tot polyglotten en academici, doen de meeste vertalers het eenvoudigweg niet.

2Het Evangelie van JohannesHet belangrijkste moment werkt alleen in het Grieks

Fotocredit: Caravaggio

In een boek vol iconische momenten, een deel van de Evangelie van Johannes onderscheidt zich van alle andere: het moment waarop Jezus drie keer aan Petrus vraagt ​​of hij van hem houdt. Het is een sleutelmoment in ons begrip van Petrus 'relatie tot Christus. Helaas werkt het alleen in het originele Grieks.

Anders dan modern Engels, had het oude Grieks meerdere woorden voor het uiten van liefde. Grieken konden hun gevoelens uiten met behulp van Eros (seksuele liefde), philia (vriendschap), of met open mond (onzelfzuchtige liefde). In de Evangelie van Johannes, Jezus vraagt ​​heel specifiek aan Petrus twee keer of hij van Hem houdt met het gebruik van de term met open mond ("Houd je onbaatzuchtig van Mij?"). Peter, die later ontkent Jezus te kennen, kan alleen antwoorden philia ("Ik hou van je als een vriend").

De keuze van woorden wordt nog belangrijker wanneer Jezus de derde keer aan Petrus vraagt. In plaats van opnieuw 'Agape' te zeggen, schakelt hij over naar 'Philia', naar het niveau van Peter. Dit verklaart waarom Peter voor de derde keer terugdeinst voor de vraag. Door zijn woorden terug te gooien, laat Jezus Petrus de beperkingen van zijn toewijding zien. Voor de oorspronkelijke lezers van de evangelieën zou dit een absoluut cruciaal tafereel zijn. In het Engels lijkt het gewoon alsof de Zoon van God slecht hoort.

1Finnegans Wake Zendt zijn vertalers Mad

Fotocredit: Penguin Classics

De laatste roman van James Joyce, Finnegans Wake is ofwel het beste wat ooit is geschreven of een onbegrijpelijke puinhoop, afhankelijk van wie je het vraagt. Hoewel technisch in het Engels, is het bijna onbegrijpelijk. Hier is een typische regel:

De val (bababadalgharaghtakamminarronnkonnbronntonneronntuonn-thunntrovarrounounwnwntoohoohoordenenthurnuk!) Van een eens wallstrait oldparr wordt vroeg in bed en later op het leven opnieuw door alle christelijke minstrelsy opnieuw getest.

Noot van de redactie: we moesten dat koppelteken toevoegen aan het superlange woord daarboven zodat het zichtbaar zou zijn. Het origineel bevat niet dat koppelteken.

Hoewel het lijkt op onzin, is dat uitputtend gevuld met toespelingen. Bijvoorbeeld, het cluster van letters "gharaghtak" in dat superlange woord verwijst naar de Hindoestaanse term voor onweer, plus een afzonderlijk woord dat "onstuimig" betekent. Het woord "wallstrait" verwijst naar zowel Wall Street als zich in zwaar weer bevindende (dwz, in crisis) dus functioneert als een verwijzing naar de Wall Street-crash. De uitdaging om deze dubbele en drievoudige betekenissen in een andere taal over te brengen, maakt vertalers vaak gek.

We bedoelen dat niet figuurlijk. Dai Congrong bracht acht jaar door met het vertalen van het eerste derde deel van het Wake naar het Chinees. Door haar eigen rekening heeft ze zoveel geleden dat haar lichaam wegkwijnde. De Franse versie heeft 30 jaar van het leven van de vertaler opgegeten, terwijl de Japanse versie zijn eerste vertaler liet verdwijnen en de tweede versie klinisch gestoord was. Zelfs de relatief onverstoorde Poolse versie duurde een decennium en eindigde met zijn vertaler boos en verklaarde dat het een verspilling van tijd was en de bron van talloze binnenlandse ruzies. Misschien is het geen verrassing dat het Joyce 14 jaar kostte om het ding te schrijven.

Morris M.

Morris is een freelance schrijver en een nieuw-gekwalificeerde leraar, nog steeds naïef in de hoop een verschil te maken in het leven van zijn studenten. U kunt uw nuttige en minder dan nuttige opmerkingen naar zijn e-mail sturen of een aantal andere websites bezoeken die hem op onverklaarbare wijze inhuren.