10 Transfixing Truths of Taxonomy

Taxonomie omvat het wetenschappelijk in kaart brengen van de genetische stamboom van alle levende soorten. Dankzij het detectivewerk van wetenschappers zijn we nog steeds bezig met het blootleggen van de soms schokkende feiten over soorten.

In deze perceptie-veranderende lijst, zullen we leren dat onze honden nauwer verwant zijn aan zeehonden dan aan katten; verken de verrassende identiteit van de nederige eendenmossel; en ontdek waarom zaadetende papegaaien een tand hebben die ontworpen is om wervels te breken:

10

Mountain Lion

Noord- en Zuid-Amerika worden bewoond door een enorme roofzuchtige kat die bekend staat als de poema of bergleeuw. Met een gewicht van meer dan tweehonderd pond en een lengte van meer dan negen voet groeit de kat agressief op prooi zo groot als vee en wilde paarden. Maar genetisch ... nou, de trotse roofdieren zouden dit niet graag willen horen, maar poema's lijken eigenlijk veel op de kleine katten die we thuis houden.

Wetenschappers hebben overtuigend vastgesteld dat de poema helemaal geen panter of leeuw is, maar een neef van de verkleinwoordige jaguarundi. "Bergleeuwen" spinnen en miauwen, en hun evolutionaire pad pas onlangs afgeweken van dat van hun naaste neef, de huiskat. De poema is daarom technisch gezien een kleine kat, maar dit is geen troost als je er ooit mee geconfronteerd wordt. Cougars zijn dodelijke jagers en cougar-geïnduceerde menselijke sterfgevallen worden vaak gemeld.

9

Papegaaien en valken

Ondanks hun felle kleuren, hun vermogen om te "praten", en hun vriendelijke persoonlijkheden, blijken papegaaien neven en nichten te zijn van angstaanjagende valken, de meest dodelijke jagers van alle levende vogels. Hoewel het idee dat papegaaien en valkjes verwant zijn voor sommigen nogal verbijsterend is, is de gelijkenis gemakkelijker verteerbaar als je het opzichtige verenpak uit de vergelijking haalt.

Valken hebben een vlijmscherpe indruk in hun snavel, de tomiale tand, die is ontworpen om het ruggenmerg van andere vogels te scheiden. Haviken en adelaars hebben deze tand niet en worden gedwongen hun prooi dood te trappen - soms enkele minuten nodig om het te doden. Ongelooflijk, het onderzoek van bepaalde papegaaien, waaronder de beroemde tortelduifjes, onthult dat zij ook een tomiale tand hebben, die zowel fysiek als genetisch bewijs verschaft voor hun link met valken.

8

muskox

De muskox is een enorme, levende fossiel, die door de afgelegen toendra-landschappen van Groenland, Scandinavië, Canada en Rusland zwerft. Het antwoord van het Verre Noorden op de bizon, de muskox is een van de weinige levende overblijfselen uit het Pleistoceen tijdperk, die ooit zij aan zij met mammoeten liepen. Met een gewicht tot duizend pond staat het ruige beest vijf voet lang bij de schouder en bezit een enorme hoornhelm.

Zoveel als dit schepsel lijkt op zijn naamgenoot, de os, het is eigenlijk een lid van de groep hoefdieren bekend als geiten antilopen, waardoor het een naaste verwant van binnenlandse schapen en berggeiten. Een zorgvuldige analyse van DNA en lichaamsstructuren geeft geloof aan deze contra-intuïtieve relatie - een ander bizar feit van taxonomische relaties en convergente evolutie.

7

Lamantijnen en olifantenshrews

De lamantijn, een enorm zeezoogdier dat een beetje op een walrus lijkt, komt oorspronkelijk uit de warme wateren van de kusten van de evenaar. In plaats van verwanten van de walvisachtigen of zeehonden te zijn, zoals we zouden verwachten, zijn zeekoeien de meest verwante familieleden van olifanten.

Hun verbazingwekkende genetische gelijkenis met olifanten wordt gedeeld met slechts één andere familie, de spitsmuizen van de olifant. Deze toepasselijk genaamde wezens zijn slechts zes centimeter lang, maar ze lijken eigenlijk op de olifanten waarvoor ze werden genoemd. Onderzoekers waren verbluft toen ze ontdekten dat de vreemde, langstaartige wezens eigenlijk verwanten waren van het echte werk.

6

Raaf

De raaf is een enorme, zenuwslopende en uiterst intelligente vogel, die arenden in de lucht kan overtreffen en zoogdieren zo groot als jonge schapen kan doden. Hoewel ze bijna wereldwijd te vinden zijn, denken maar weinig mensen na over waar ze in de evolutionaire boom kunnen passen.

Het antwoord kan de liefhebber van amateurvogels verbazen: in plaats van haviken of gieren te verenigen, zijn raven eigenlijk 's werelds grootste lid van de Sparrow-orde, Passeriformes. Hoewel ze een spanwijdte hebben van meer dan vijf voet en een schijnbaar schorre stem, hebben raven eigenlijk extreem goed ontwikkelde vocale structuren en kunnen ze een verscheidenheid aan verrassend mooie, hoge tonen vormen. Deze "superzangvogels" zijn ook in staat tot extreme aerobatische manoeuvres en zijn wereldwijd een van de drie intelligentste vogels. Het vermoeden bestaat dat ze hebben geleerd hoe ze wolven naar hun prooi moeten leiden, zodat ze de moord later kunnen vangen.

5

Elektrische paling

De elektrische paling is een zeven meter lange monstervis, afkomstig uit het Amazonegebied van Zuid-Amerika. Met een gewicht tot zestig pond heeft het een slangachtige vorm en is het zeker niet minder dodelijk dan de grootste constrictorslang. Maar wat velen niet weten, is dat de elektrische "paling" helemaal geen paling is, maar eerder een buitengewoon afwijkende messenvis.

Samen met verschillende andere soorten hebben ze afzonderlijk de palingachtige vorm ontwikkeld vanwege het jachtvoordeel dat wordt geboden door de heimelijke lichaamsvorm. De elektrische paling is nauw verwant aan de al even griezelige meerval, en zeer schokkend, aan de goudvis die we als huisdieren houden. Hoewel andere messen vis een miezerige lading kan produceren die in millivolt kan worden gemeten, is de paling-imitator in staat om een ​​verbazingwekkende vijfhonderd volt te produceren.

4

Zeehonden en hoektanden

Iedereen noemt "honden en katten" in één adem en beschouw ze in veel opzichten als iets vergelijkbaars, maar het komt niet vaak voor dat we "honden en zeehonden" zeggen. Katten en honden kunnen onze huizen delen, maar de echte overeenkomsten einde daar; ze zijn ongeveer net zo ver uit elkaar als kamelen en paarden.

De ware neef van de hond is niet de kat, maar zijn tegenhanger in de oceaan: de vinpot. Zeehonden (en beren, interessant genoeg) zijn leden van de onderorde caniformia, die bestaat uit hondenachtige carnivoren, waaronder honden zelf. Katten vallen in een heel andere onderorde. Sommige onderzoekers hebben zelfs gesuggereerd dat zeeleeuwen voor honden zijn wat zeemeerminnen voor mensen zouden zijn, als ze inderdaad zouden bestaan ​​...

3

Stekelbaars

De driedoornige stekelbaars is de kleine maar agressieve "tiddler" die vaak wordt gevangen door jonge vissers. Stekelbaarzen behoren tot de oudste vissen, met vreemde kenmerken en een zeer verrassende taxonomische relatie.

Hoewel het een minnow lijkt, is de stekelbaars een familielid van het zeepaardje, met veel fysieke overeenkomsten verborgen achter de pantserplaten en de drie vlijmscherpe stekels. Ze hebben kleine vinnen waarmee ze kunnen zweven als een zeepaardje en ze hebben ook dezelfde buisvormige mond. Sterker nog, mannelijke stekelbaarzen nemen de verantwoordelijkheid voor het bewaken van hun jongen, net als mannelijke zeepaardjes.

2

Papegaaiduikers en zeemeeuwen

Als we een prachtige papegaaiduiker zien - ook bekend als een 'zeeparegaai' - met zijn snavel vol vis, is een van de laatste dingen die we ons voorstellen een zeemeeuw. Maar papegaaiduikers maken deel uit van de orde charadriiformes en ze zijn de nauwste levende verwanten van de meeuwen, sterns en wulpen. Charadriiformes zijn de "meeuwachtige zeevogels", en de volgorde omvat enkele van de meest bekwame jagers ter wereld.

Papegaaiduikers hebben dichtere beenderen dan meeuwen, waardoor ze honderden meters door het water kunnen afdalen om diepzeevissen te vangen, in plaats van gedwongen te worden gevoerd aan de oppervlakte. Meeuwen op de oppervlakte voeden hun nichtjes vaak en grote mantelmeeuwen gaan zelfs zover dat ze kunnen jagen.

1

Eendenmossel

De nederige zeepok - de vloek van strandlopers, watersporters en walvissen sinds onheuglijke tijden - lijkt op het eerste gezicht slechts een bijzonder vervelende schaaldier te zijn. Het kan dus als een schok komen om te ontdekken dat dit vreemde gedopte dier eigenlijk geen verwantschap heeft met oesters, kokkels of mosselen.

Het blijkt dat de zeepok een naaste verwant is van krabben, kreeften en garnalen. Het begint zijn leven als een planktonische larve die op een garnaal lijkt. Na een periode van vrij zwemmen nestelt de zeepok op een stevig voorwerp - soms zelfs een groot zoogdier, zoals een walvis - en gaat zichzelf omringen met een zorgvuldig geconstrueerde kegel van calciumcarbonaat. Het voedt door zijn voelsprieten uit te breiden door een opening in de kegel en het grijpen van plankton te consumeren. In een gruwelijke draai, bevat een deel van dit plankton zeepokkenlarven - hoewel de mate waarin dit de zeepok verwart nog moet worden ontdekt.