10 Totally Weird Creature Adaptations

We kennen allemaal de schubben en klauwen die sommige dieren hebben ontwikkeld als aanpassingen. Maar andere wezens hebben eigenschappen aangenomen die zo bizar zijn dat de dieren er bijna uitzien als buitenaardse wezens. Zie science fiction tot leven komen als we kijken naar hagedissen die bloed huilen, wormen die bot smelten en vissen die bladen uit hun ogen schieten.

10De bizarre tong van de Okapi

De Okapi, inheems in afgelegen Afrikaanse bossen, lijkt op een paard met zebrastrepen, maar dit ongrijpbare dier is eigenlijk een naaste verwant van de giraffe. Het wordt meestal gevonden op hoogtes van meer dan 500 meter (1,640 ft), waar zijn olieachtige vacht het helpt droog te blijven in de constante motregen.

De tong van de okapi is grijpbaar en heeft de vorm van een buis en meet een indrukwekkende 30-36 centimeter (12-14 inch). De spiertong verwijdert hoofdzakelijk bladeren van planten, maar de lengte geeft het een ander speciaal vermogen: de okapi kan zijn eigen oogbol likken om hem schoon te maken. Het kan ook zijn eigen oor likken, hoewel het onduidelijk is waarom het zou willen.

9De botvrije worm zonder botten

Stel je voor dat je jezelf op een stapel voedsel gooit. Het is heerlijk, het is verleidelijk, maar je kunt het niet eten omdat je geen mond hebt. Maar wees nooit bang: in plaats van te kauwen en slikken, zweet je zuur op het eten. Het vaste voedsel smelt in bouillon en je zuigt het door je huid.

Dit is de dagelijkse routine van de osadex, ook wel bekend als de zombie-worm. Het zuur lost vlees en zelfs botten op, en door symbiotische bacteriën kan het primitieve dier de bevrijde voedingsstoffen opnemen.

Het paarsysteem voor deze soort is nog vreemder dan zijn voedingsgewoonten. De mannetjes leven feitelijk in het mannetje - tot 100 kleine mannelijke wormen leven in haar tegelijk, als een gedraaide omgekeerde harem, die alleen leeft om haar te bevruchten.

8 De bloedspuitende hagedis

Wanneer verstoord, schiet de grotere korthoornige hagedis van Noord-Amerika enorme hoeveelheden bloed uit zijn oogkassen. Het zorgt voor een uitzonderlijk effectieve afleiding en een groteske ontsnappingscène. En de vies smakende chemicaliën van het bloed kunnen een roofdier sturen als er iets in zijn mond komt.

Deze aanpassing is gemakkelijker voor de hagedis dan het afstoten van de staart, het andere beroemde griezelige hagedisafweermechanisme. Bloed is een hervulbare vloeistof in plaats van een ander lichaamsdeel dat moet worden teruggekweekt. Maar het vermogen van de hagedis om zichzelf te verdedigen met bloed is nog steeds beperkt. Kleine hagedissen konden in korte tijd gemakkelijk doodbloeden door te veel bloed te verliezen.

7Cannibal Babies

Caecilians behoren tot de vreemdste en meest enge amfibieën op deze planeet. Ze hebben nauwelijks zichtbare ogen en geen ledematen, dus ze lijken veel op wormen. Maar ze hebben verborgen tentakels en tanden die de prooi doden. Eén soort, Boulengerula taitanus van Zuidoost-Kenia, is het meest griezelig als een kind, wanneer het dieet volledig uit één ding bestaat: de huid van de moeder.

Tijdens het broedseizoen produceren de vrouwtjes een dikkere huid met hogere voedingsstoffen. De jongeren trekken de huid eraf en eten het met kleine tanden die op grijphaken lijken. De vrouwen vertonen geen nood bij dit gedrag.

De jongen worden uiteindelijk volwassen om zich te voeden met termieten en andere ongewervelden.

6The Unearthly Hooded Seal

De vlekkerige grijze klapmuts, afkomstig uit de Noord-Atlantische Oceaan, lijkt normaal genoeg - totdat hij zijn neus snuit.

De mannelijke zeehond heeft al één opblaasbare zak op zijn hoofd - de kap die het dier zijn naam geeft - maar wanneer hij ervoor kiest, kan hij een tweede uit één neusgat oppompen. De donkerrode ballon lijkt eruit te springen, omdat het zegel het brandt. De structuur, zoals zoveel andere mannelijke versieringen, helpt de zeehond partners aan te trekken.

5Laches 'Eye Knives

Clown loaches, extreem populair als aquariumvissen, zijn verkrijgbaar in veel dierenwinkels. Maar onvoorzichtige visverzorgers die modderkruipers oprapen, krijgen misschien iets meer dan waarop ze hadden gerekend in de vorm van vervelende bezuinigingen.

Deze verwanten van karper en minnows zijn ware vechtkunstenaars. Onder de oogkassen van modderkruinden staan ​​vlijmscherpe stekels die naar wens kunnen worden opgericht. Bekend als gevorkte suboculaire stekels, komen deze switchblade-achtige extensions tevoorschijn uit groeven onder het oog en slaan ze in het vlees van dieren die op het hoofd van de modderkruin zijn gericht.

4The Twisted Wrybill

http://www.youtube.com/watch?v=2_LoHjtd200
De bultrug is een plevierige plevier die oorspronkelijk voorkomt in Nieuw-Zeeland. Gevonden in de kronkelende, gevlochten rivieren van het Zuidereiland, heeft deze perfect gecamoufleerde kustvogel een onderscheiding die volkomen onbekend is in andere vogelsoorten. Door symmetrie weg te gooien, heeft deze soort een permanent naar rechts gebogen wetsvoorstel.

Je zou sceptisch kunnen zijn dat een scheve snavel helemaal enig voordeel biedt. Maar de bocht helpt de vogel voedsel te bereiken, waardoor het snel ongewervelde dieren van onder stenen kan vissen.

3 De wasbeerhond

http://www.youtube.com/watch?v=d9RbJEI_rYI
Natuurlijke selectie creëert soms vreemd vergelijkbare vormen uit zeer verschillende genetische bestanden. Een treffend voorbeeld van convergente evolutie vindt plaats in de hondenfamilie. De wasbeerhond lijkt, zoals de naam al doet vermoeden, uitzonderlijk op een wasbeer, maar het is een echte hond. Van nature tot Oost-Azië en geïntroduceerd in heel Europa, vertegenwoordigt de hond een primitief, voorouderlijk type honden en kan dit illustreren hoe de hondenfamilie begon.

Het gewicht en het soort vacht van de wasbeerhond variëren seizoensgebonden, met een maximaal gewicht van slechts 9-10 kilogram (20-22 lb). Ongebruikelijk voor een hond, kan dit schepsel in bomen klimmen voor voedsel en onderdak. De pelshandel in delen van Azië bedreigt het welzijn van deze dieren.

2Dismakende gieren en ooievaars

http://www.youtube.com/watch?v=IRhzMrW0wmM
Carrion-eating ooievaars en gieren leven in open, hete milieu's. Als gevolg daarvan hebben ze een buitengewoon vreemde koelstrategie ontwikkeld.De vogels zullen stromen urine en ontlasting langs beide benen leiden.

De verdamping koelt de vogels af. De zuurgraad desinfecteert ook het been van de vogel en wetenschappers hebben waargenomen dat het witte residu van het materiaal zonlicht reflecteert.

Alsof de gieren niet tevreden waren met zichzelf in vuil te wassen, hebben ze een even walgelijk mechanisme tegen vijanden: defensief braken.

1De verborgen armen van de mandester

Bepaalde zeesterren, bekend als korfsterren, groeien tot meer dan 60 centimeter (24 in) in diameter en breiden lange ranken uit die als vallen fungeren.

Wanneer de zeester wat zoöplankton ontdekt, verpakt deze de ranken rond de prooi en scheidt het slijm af om het te vangen. Dan trekt het het voedsel naar zijn mond, voedt het en verlengt de ranken opnieuw om zijn volgende slachtoffer te vangen.