10 Technologische vooruitgang die dieren eerst hadden

Het is gemakkelijk om te vergeten dat we vertrouwen op zoveel prachtige technologische doorbraken die gebaseerd waren op waarnemingen van de rauwe natuur. Nieuwe uitvindingen zijn altijd indrukwekkend, maar hoe nieuw zijn ze eigenlijk?

Dieren denken waarschijnlijk dat we een beetje laat zijn op het feest. Maar laat maar, laten we een moment nemen om de wederzijdse voordelen van geëvolueerd ontwerp te waarderen. Hier zijn 10 dingen waarvan je dacht dat ze allemaal menselijk waren. Je staat op het punt om te ontdekken dat dieren er als eerste zijn.

Uitgelicht beeldtegoed: phuquocislandguide.com

10 luchtremmen

Heb je ooit vlak voor de landing uit het raam van een vliegtuig gekeken en zag je langs de vleugel kleine lamellen verschijnen? Deze lamellen zijn ontworpen om te voorkomen dat het vliegtuig blijft hangen en vertragen.

Vogels hebben hun eigen versie van deze slimme technologie in de vorm van speciaal aangepaste veren. Vogelveren zijn grofweg verdeeld in primaire en secundaire veren, waarvan sommige essentieel zijn voor de vlucht en andere meer voor weergave.

Maar er is niets onpraktisch aan de veren van de vleugel die de "alula" wordt genoemd (de voorkant van de vleugel waar de "duim" van een vogel natuurlijk zou zijn). Deze veren kunnen door een vogel worden afgesteld om een ​​kleine gleuf te openen die helpt om de vogel te stabiliseren en een kraam in een langzame vlucht of bij de landing te vermijden. Netjes!

9 Sonar

Schepen, onderzeeërs en zeegaande apparaten zijn vaak uitgerust met sonar om te navigeren, obstakels te vermijden en doelen onder water te vinden. Sonar werkt door een geluid op een bepaalde frequentie uit te zenden, waardoor geluidsgolven in de omgeving worden verspreid.

De geluidsgolven botsen op vaste objecten en keren terug naar het sonarapparaat dat ze heeft uitgezonden. Het sonarapparaat verzamelt vervolgens informatie over de vorm, grootte en afstand van de objecten. Dit is natuurlijk vooral handig voor het leger, maar het waren walvissen en dolfijnen die het eerst uitvonden!

Deze verbazingwekkende dieren kunnen verschillen onderscheiden van zelfs zeer kleine objecten op een afstand van 15 meter (50 voet) met alleen hun sonarvaardigheden. Ze hebben geen elektronisch apparaat nodig om hun frequenties over de oceaan uit te zenden. Ze zijn geëvolueerd om hun eigen stemmen en de receptoren in hun lichaam te gebruiken om hun weg onder de zee te vinden.

Er wordt gedacht dat de dieren een "soundscape" in hun gedachten creëren door de constante feedback, waardoor ze een kaart van hun omgeving kunnen maken. Ze gebruiken hun sonar ook om eten en vrienden te vinden.

Militaire sonar is zo vergelijkbaar met walvis sonar dat het zelfs dezelfde frequentie gebruikt: ergens tussen 100 Hz en 500 Hz. Sommige mensen hebben gespeculeerd dat dit de oorzaak kan zijn van veel massale strandingen van dolfijnen en walvissen, omdat ze in de war raken tussen hun eigen signalen en die van de militaire apparaten.

De marine heeft hun sonar tot 235 dB getest, terwijl walvissen gewoonlijk sonarsignalen uitzenden met een snelheid van ongeveer 170 dB. Het is mogelijk dat de luidere signalen het richtingsgevoel van de zeedieren verstoren en ze van koers veranderen. Toch is het indrukwekkend dat iets dat door walvissen wordt gebruikt zo effectief is dat mensen niets hebben gevonden dat beter werkt.

8 Bioluminescentie

Over zeedieren gesproken, onze onderwaterliefhebbers hebben zowat alles gebruikt om hun overleving te verbeteren. Lang voordat de mens glow sticks, glow-in-the-dark stickers en nachtlampen uitvond, gloeiden vissen op de bodem van de oceaan al eeuwen weg.

Vuurvliegjes, glimwormen en zelfs sommige soorten schimmels gebruiken ook bioluminescentie in hun voordeel. Al deze organismen zijn geëvolueerd om in het donker te gloeien om uiteenlopende redenen als het aantrekken van vrienden, het lokken van prooien naar hen toe, het waarschuwen van roofdieren en het communiceren met anderen van hun soort.

Veel onderzoek is - en nog steeds - geïnvesteerd in bioluminescentie als een biotechnologie met veel potentiële toepassingen in de moderne wereld. De belangrijkste chemische stof die hierbij betrokken is, is luciferine, dat een korte levensduur heeft in zijn actieve toestand van lichtopbrengst. Verschillende bedrijven werken aan dit probleem, met de mogelijkheid van straatverlichting en sommige soorten medische procedures die in de toekomst afhankelijk zijn van bioluminescentie.

Bioluminescentie wordt gecreëerd door een eenvoudige chemische reactie waarbij luciferine, een enzym en enkele andere cofactoren specifiek voor individuele wezens en planten betrokken zijn. Mensen zijn nog maar net bezig met het inhalen - maar het is nooit te laat om te leren!

7 Zonne-energie

Foto credit: nautil.us

Onlangs bestudeerde een groep wetenschappers gevlekte salamanders en ontdekte dat de embryo's van deze dieren algen bevatten die in de baby salamanders leven voordat ze uitkomen. De algen overleven door het eten van het afval geproduceerd door de embryo's van de baby salamander. Op hun beurt produceren de algen energie en voeding voor de zich ontwikkelende baby's.

Deze salamanders (die amfibieën zijn, geen reptielen zoals hagedissen) worden voornamelijk opgevoed via fotosynthese, hetzelfde proces dat door bladeren op bomen wordt gebruikt om zonlicht in energie om te zetten. Het lijkt ook op de manier waarop fotovoltaïsche cellen (zonnepanelen) zonlicht omzetten in elektriciteit.

6 UV-detectie

Mensen zijn voortdurend onderhevig aan de effecten van UV-licht, maar we kunnen het niet op natuurlijke wijze zien. Dat is waarom het zo gemakkelijk is om verbranding door de zon te krijgen. Tegenwoordig kunt u lichtdetectoren kopen die uv-golven "vertalen" naar een vorm die u kunt zien.

Normaal gezien kunnen we UV-licht niet zien vanwege het aantal eiwitten in onze ogen. Wat op aarde?

De structuur van het oog van een dier bestaat deels uit eiwitten die opsins worden genoemd. Sommige dieren hebben slechts één of twee soorten opsins in hun ogen, dus ze zien minder kleuren en soorten lichtgolven dan mensen. Daarentegen hebben we drie typen opsins, waardoor we een breed kleurenspectrum kunnen zien.

Sommige dieren, zoals de kameleon, hebben echter meer dan drie soorten opsins in hun ogen.Dus kameleons kunnen UV-lichtstralen zien in aanvulling op de kleuren die mensen zien. Er zijn waarschijnlijk veel meer details over planten, voorwerpen en andere dieren die een kameleon zal kunnen waarderen die we niet kunnen.

Kameleons doen dat allemaal met hun blote ogen, geen apparaten nodig. Er zijn veel andere reptielen, insecten, vogels en in water levende wezens die ook UV-licht kunnen zien.

5 Farming

Landbouw lijkt misschien geen technologische vooruitgang, maar het is relatief nieuw in termen van menselijke geschiedenis. Bij het vergelijken van het niveau van massaproductie en de hoeveelheid vee zien dingen er nu heel anders uit dan 50 jaar geleden.

Mieren hebben echter al veel langer dan 50 jaar intensief gekweekt. Ze houden ervan zich te voeden met de kleverige, suikerachtige afscheidingen die bladluizen uitpuffen na het eten van planten.

Dientengevolge doen de mieren er alles aan om een ​​continue toevoer van deze "honingdauw" te verzekeren door te voorkomen dat de bladluizen zich te ver van de mierenkolonie verplaatsen. De mieren zullen de vleugels van de luizen afbijten en chemicaliën uitstoten die de groei van deze vleugels vertragen. Stiekem!

Alsof dat nog niet genoeg was, bleken er onlangs mieren groepen bladluizen te hebben omringd met de chemische voetafdrukken van de mieren, die normaal gesproken worden gebruikt om het grondgebied van de mierenkolonie te markeren. Deze voetafdrukken lijken de bladluizen traag te maken en het is onwaarschijnlijk dat ze van hun plek verdwijnen, waardoor de mieren betrouwbare toegang hebben tot hun favoriete suikerhoudende voedselbron.

Net als de boerderijdieren die door mensen worden gehouden, is er echter een voordeel voor de bladluizen. De chemische voetafdrukken maken kennelijk roofdieren, zoals lieveheersbeestjes, ervan af de bladluizen te eten. Dus de slavenluizen worden op zijn minst beschermd tegen die grote, enge, gevlekte insecten ... dankzij de mieren.

4 Geluiddicht

Als je ooit tijd hebt doorgebracht in een geluiddichte kamer, had je misschien genoten van hoe vredig het was. Een combinatie van isolerende lagen, absorberende materialen en meer creëren een atmosfeer waar weinig vreemd geluid te horen is.

Al generaties lang gebruiken uilen deze eigenschappen om minder vreedzame redenen. Om binnen te glijden en hun nietsvermoedende prooi met dodelijke precisie weg te rukken, moeten uilen volledig stil zijn omdat de knaagdieren die zij eten een ongelooflijk gevoelig gehoor hebben.

Bijvoorbeeld, de veren van de kerkuil zijn zo zacht en fijn dat het zich niet kan veroorloven om te jagen bij nat weer omdat het dan waterig en koud zou worden. Dit is de wisselwerking voor de perfect geluiddichte body van de uil, die ideaal is om in het donker te zweven tot op een afstand van een paar voet van een klein zoogdier voordat hij naar beneden valt om hem weg te vagen in die scherpe klauwen. Het enige geluid is een piepgeluid!

Het is het ontwerp van de veren die dit bereiken. Tiny verdeelt en vezels scheiden de luchtstroom door de vleugels. Dit voorkomt het "raspen" van geluiden, die worden veroorzaakt door luchtweerstand, die een kenmerk zijn van de vlucht van andere vogels.

3 Klonen

Na de controverse over Dolly de schapen, had je misschien aangenomen dat klonen een nieuw en vreemd fenomeen was. Als je echter een alternatieve mening wilt, vraag het dan aan een zeester (oftewel zeesterren).

Zeesterren hebben zich aseksueel probleemloos gereproduceerd voordat klonen zelfs maar een woord was. Niet alleen dat, maar zeesterren die zichzelf klonen, leven langer en gezonder dan zeesterren die zich seksueel voortplanten.

Klonen past dus duidelijk bij deze wezens. Bovendien, als een zeester een ledemaat breekt of zelfs zijn lichaam doormidden breekt, zal het schepsel gewoon opnieuw groeien en zichzelf regenereren als dat nodig is. Sommige soorten hebben zelfs het vermogen om een ​​nieuw lichaam te produceren uit een deel van een afgehakte ledemaat.

Zeesterren zijn kennelijk de experts als het gaat om klonen, dus misschien moeten we het aan hen overlaten?

2 GPS

De migratie van vogels is nog steeds een opmerkelijk mysterie voor wetenschappers. Er zijn veel mogelijke verklaringen voor hoe vogels weten waar ze naartoe moeten gaan: de positie van de zon, het gebruik van een sterrenkaart, hun reukvermogen, detectie van het magnetisch veld van de aarde of zelfs de herinnering aan oriëntatiepunten van hun vorige reizen.

Maar geen van deze lijkt volledig uit te leggen hoe vogels zo succesvol en consistent kunnen navigeren naar afgelegen bestemmingen, vaak onder vijandige omstandigheden en soms zonder eerdere ervaring met de routes. Het is alsof ze een zeer geavanceerde GPS-technologie hebben - die ver vooruit is op de menselijke capaciteiten - al ingebouwd in hun kleine vogelbrein.

De theorie van het magnetisch veld lijkt het meest waarschijnlijk, omdat vossen ook zijn getoond om zichzelf af te stemmen op het magnetisch veld van de aarde om te jagen. Als andere dieren verstand hebben van magnetische velden, lijkt het niet meer dan normaal dat vogels dat ook zijn. Het is tenslotte niet zo anders dan de kompassen die mensen gebruiken om te navigeren!

1 intrekbare messen

De bescheiden huiskat slaat weer toe met een kras van genialiteit. Zijn klauwen kunnen naar believen worden vrijgegeven of worden ommanteld, waarbij de klauwen scherp blijven en de kat zichzelf niet kan verwonden wanneer hij zijn poot gebruikt om zijn gezicht te wassen. De klauwen kunnen teruggetrokken worden in zachte integrale doppen in de poot van de kat, zodat ze niet in gevaar komen.

Heeft dit al die ingewikkelde, intrekbare gadgets op je zakpenknife geïnspireerd? Het zou geweldig zijn om te denken dat je huiskit het idee opriep voor zo'n ongelooflijk handige tool en veiligheidsfunctie.