10 dierbaarste dieren die gemene kannibalen kunnen worden

Het is een bekende waarheid dat iedereen gewoon dol is op schattige dieren. Zelfs de koudste harten kunnen worden gesmolten door speelse kleine puppy's, en een zwerm eendjes die waggelt, zal zeker een glimlach op iemands gezicht toveren. Maar net als elke andere soort hebben deze knuffelige kleine beestjes zeker hun ondeugden. Elk van deze lieve dieren geniet van een nogal verschillend dieet - ze beoefenen allemaal regelmatig kannibalisme. Kannibalisme vindt plaats wanneer een lid van een soort bereidwillig andere leden van dezelfde soort eet, en in veel van deze gevallen gaat het om de gewelddadige moord op vrienden of familie. Maar toch, het feit dat deze dieren moorddadige maniakken zijn, verandert niets aan het feit dat ze er schattig uitzien.

10 Prairiehonden

Als al je zussen kinderen bij je man hebben, is het goed om de kinderen te eten, toch? Op de Amerikaanse vlaktes lijken prairiehonden dat zeker te denken. Deze schattige gravende wezens zijn misschien niet zo vriendelijk, ondanks hun reputatie als onze klassieke harige vrienden. Een zeven jaar durend onderzoek dat in de jaren tachtig werd gepubliceerd, toonde aan dat daden van kannibalisme in kolonies van prairiehonden met zwarte staart in 51 procent van alle nesten de dood van sommige nakomelingen veroorzaakten.

Een typische coterie - de naam voor een familie van prairiehonden - bestaat uit één mannetje, meerdere vrouwtjes en alle jonge nakomelingen van de groep. Interessant genoeg komt het kannibalisme het vaakst voor als lacterende vrouwtjes in de coterie de jongen van de andere vrouwtjes opeten. Dit betekent dat velen uiteindelijk hun eigen neven en nichten eten. Sommigen suggereren dat deze gewelddadige acties pogingen kunnen zijn om de bevolkingsdichtheid in de kolonie te beheersen, maar het kan zijn dat de moeders die borstvoeding geven gewoonweg wanhopig zijn om iets te eten.

De acties van de prairiehonden worden nog meer verwrongen, echter, weken na de moordpartij - veel vrouwen proberen dezelfde jongen van de prairiehond te voeden die ze niet lang geleden hebben geprobeerd te eten. Aldus worden de massamoorden van de lente snel vergeten en de prairiehonden gaan terug naar hun eenvoudige leven als schattige, harige herbivoren.

9 heremietkreeften

Het leven kan behoorlijk saai zijn voor een heremietkreeft, maar als er iets speciaals gebeurt, zoals de brutale dood van een andere krab, dan is het reden voor feest! Heremietkreeften lijken zeker onschadelijk, met hun kleine formaat en verlegen karakter. Als het echter om overlevingsinstincten gaat, kunnen de kreeftachtigen ronduit primitief zijn. Wanneer heremietkreeften door een ruiende fase gaan, verliezen ze hun exoskeletten die bescherming bieden. Ze worden snel prooi voor andere krabben in het gebied en worden vaak aangevallen en gegeten voor voedsel. Zeer agressieve krabben zullen niet eens wachten op deze fase; in plaats daarvan proberen ze de schelp van een medekrab op te rukken en het voor zichzelf te nemen.

Wat misschien wel aan de basis ligt van al dit gewelddadige gedrag, is de ijverige houding die de krabben aannemen. Recente studies hebben aangetoond dat wanneer heremietkreeften de geur van dode krabben voelen, ze onmiddellijk opgewonden raken en beginnen te jagen op voedsel. Vaak is het meest gemakkelijk verkrijgbare voedsel de volgende heremietkreeft.

8 kikkervisjes

Opgroeien is een tijd van grote verandering en kansen in het leven van een kikkervisje. Elke dag ontmoeten deze amfibische baby's een nieuwe persoon die probeert hun longen door te prikken en op te eten. In de vijver is het eten van je eigen soort niet echt een probleem voor de kikkervisjes. Onderzoek heeft aangetoond dat kikkervisjes elkaar opeten als er geen betere voedselopties beschikbaar zijn. Zelfs als er beter voedsel rond is, moeten kikkervisjes nog op de uitkijk staan ​​als ze in dicht opeengepakte groepen zitten. Onder deze omstandigheden kunnen een of meer kikkervisjes de ander aanvallen in een dodelijke competitie - iedereen vecht voor een kans om volwassen te worden, en het uitschakelen van andere concurrenten verhoogt hun overlevingskansen.

Soms zullen de kikkervaders van kikkervisjes ze zelfs naar een gebied brengen waar ze waarschijnlijk door anderen zullen worden opgegeten, een opvoedingsmethode die elke mens ineenkrimpt. De vaders laten hun kinderen achter in vijvers waar ook meerdere grotere kikkervisjes leven, mogelijk omdat de leefomstandigheden van de vijver goed moeten zijn als anderen daar gedijen. Dit is echter meestal alleen maar bedoeld om de kans op overlijden van de pasgeboren kikkervisjes te vergroten, omdat ze vaak door de andere bewoners worden gegeten. Jeugd en puberteit zijn moeilijke tijden voor iedereen, maar de meeste soorten hoeven zich in ieder geval geen zorgen te maken dat ze door hun vrienden levend worden opgegeten.

7 egels

In de wereld van een egel is er een trefzekere methode die kan helpen omgaan met angst: blijf kalm en verslind je pasgeboren baby's. Deze vertederende, stekelige dieren worden over het algemeen gehouden als huisdieren, maar veel eigenaren beseffen niet dat egels vaak kannibaal worden wanneer de broedtijd rondkomt. Deze timide wezens worden heel gemakkelijk bang, vooral direct nadat een moeder is bevallen. Allereerst zorgt de aanwezigheid van een andere mannelijke egel direct na het fokken voor spanning bij de egel familie. Ten tweede kan bijna elke verstoring, wanneer in gevangenschap gehouden, voor een egel buitengewoon beangstigend zijn, waardoor ze gestrest raken. Ten slotte kan een krappe of kleine woonkamer tot agressief gedrag leiden.

Al deze factoren veroorzaken vaak dat één of beide egelouders drastische maatregelen nemen. Als een van beide ouders het geringste vermoeden heeft, zal hij niet aarzelen om zijn eigen pasgeboren baby's in de steek te laten of zelfs te eten. In sommige opzichten gebruiken de egels hun kinderen gewoon als troostmaaltijd in tijden van nood.

6 eendjes

Het is onmogelijk om niet van deze knuffelige vogels te houden, en niemand kan het weerstaan ​​om een ​​zwerm kuikentjes rond te zien waggelen. Velen realiseren zich echter niet dat eenden niet al te jong zijn tegen het kannibalisme. Eendjes die slechts vier weken oud zijn, kunnen de gewoonte ontwikkelen om andere eendjes te eten.

Nog verbazingwekkender is de motivatie achter deze wreedheid.Kannibalisme kan eenvoudig worden aangespoord door verveling. Natuurlijk kunnen andere factoren, zoals verdringing, slechte ventilatie en een tekort aan voedingsstoffen, bijdragen aan de drang van een eendje om andere eendjes te eten. Dit pluimvee is vatbaar voor pikken en scheuren bij elkaar voordat ze delen van andere kuikens eten. Ze houden er ook van om elkaar te imiteren, dus agressie en kannibalisme verspreiden zich snel doorheen een kudde. Naarmate meer en meer eendjes meedoen aan het plezier, kan een koppel gemakkelijk een hoog dodental berekenen.

5 katten

Het leven als een kitten is zeker gemakkelijk. Een pasgeboren kitten kan met garen spelen en zich nestelen met zijn broers en zussen, en het hoeft zich slechts af en toe zorgen te maken dat een van zijn ouders het eet. Huiskatten zijn extreem veel voorkomende huisdieren die in huishoudens over de hele wereld leven, maar velen realiseren zich niet dat kittens een substantieel risico lopen om door oudere katten, zelfs hun ouders, te worden opgegeten. Kannibalisme is eigenlijk de oorzaak van 12,5 procent van alle voorbedachte kittensterfte. Als een moeder voelt dat haar kitten op een of andere manier ziek is of misvormd, zal ze het onmiddellijk doden en opeten om middelen voor andere kittens te sparen en de anderen te beschermen tegen mogelijke ziektes.

Nog verontrustender zijn echter de manieren waarop mannelijke katten soms kittens doden. Na de bevalling zal een vrouwelijke kat soms een golf van hormonen hebben die Toms in de buurt kan verdenken voor een uitnodiging om te paren. Dit zorgt ervoor dat ze seksueel opgewonden raken, maar het vrouwtje zal natuurlijk elke vooruitgang afwijzen omdat ze nog niet echt klaar is om te paren. Aangezien het mannetje zich al in een staat van opwinding bevindt en enigszins verward is, zal hij proberen te paren met de kittens. Wanneer hij erachter komt dat de kittens te klein zijn om mee te paren, kan hij hun nek bijten in afkeuring, wat hen gemakkelijk kan doden.

Het is al erg genoeg dat kittens op hun hoede moeten zijn voor een strikte moeder, maar het is nog erger dat ze op de hoede moeten zijn voor seksueel overdreven en gewelddadige mannen. Het is een moeilijk leven, kitten zijn, ook al word je altijd heel schattig.

4 honden

Je pasgeboren kinderen eten omdat je dacht dat ze ratten waren, is echt een eerlijke fout en we kunnen dat respecteren. Hondenliefhebbers zijn misschien geschrokken als ze merken dat honden hun eigen kinderen zouden durven doden en opeten, maar het kan om verschillende redenen gebeuren. Net als moederkatten kunnen ze dit doen als ze voelen dat een puppy ziek of misvormd is, of als ze zich nerveus of gestresseerd voelen na de bevalling. Een verstoorde balans van hormonen in de moeder kan er ook toe leiden dat ze haar kinderen verwaarloost of een depressie veroorzaakt, en dit kan ertoe leiden dat de moeder haar hele nest doodt.

Wat echter heel vreemd is, is dat moeders soms hun puppy's gewoon opeten omdat ze ze niet herkennen. Sommige moeders verwarren hun pasgeboren puppies zelfs met knaagdieren vanwege hun ferme bewegingen en piepende bewegingen. Puppies zijn enkele van de meest aanbeden en verknoeide wezens ter wereld, maar humeurige of moeders met geheugenproblemen zijn misschien niet zo vertederd.

3 rupsen

Een vlinder worden vergt veel werk en energie, dus het verslinden van onontwikkelde broers en zussen voor een voedingsstimulans is zeker niet uitgesloten voor rupsen. Deze bekende kleine beestjes houden ervan om graag weg te kauwen totdat ze uiteindelijk de stadia van het worden van prachtige vlinders doorlopen. Rupsen kunnen echter gevaarlijk worden wanneer hun geval van de munchies een beetje uit de hand loopt. Zelfs als ze hun gebruikelijke planten niet opraken om te eten, is het bekend dat rupsen vlindereieren eten.

Kannibalisme kan rupsen op twee manieren helpen. Ten eerste wordt de competitie ongedaan gemaakt, zodat rupsen in de onmiddellijke nabijheid niet hoeven te vechten voor voedsel. Ten tweede heeft het eten van de eieren van uw eigen soort aanzienlijke voedingsvoordelen voor rupsen. Een soort rups van een mot kan bijvoorbeeld pyrrolizidine-alkaloïden vinden - een belangrijk verdedigingsmiddel - in eieren van andere mottenrupspanners als ze er meer van nodig hebben in hun systeem. Dus echt, er zijn niet veel nadelen aan flagrante kannibalisme als je een rups bent. Als het eten van je mede-ongeboren soort helpt om een ​​prachtige vlinder te worden, waarom zou je het dan niet proberen?

2 hamsters

Hamsters zijn misschien enkele van de leukste knaagdieren die levend zijn, maar dat weerhoudt hen er niet van om af en toe moorddadig te handelen. Terwijl andere dieren kunnen kannibaliseren met over het algemeen goede bedoelingen of eenvoudigweg door onbegrip, kunnen hamsters behoorlijk egoïstisch zijn in hun motieven voor moord.

Hamsters zijn erg territoriaal, dus sommigen zullen iedereen doden en eten die in dezelfde kooi durft te leven. En natuurlijk, net als in veel andere gevallen, zullen moeders hun jongen vaak opeten. Dit komt zeer vaak voor bij hamsters. Een onderzoek toonde aan dat meer dan 75 procent van hamster-moeders vrij snel na de bevalling een deel van hun nest aten, en uit een andere enquête bleek dat kannibalisme 97,5 procent van alle voortijdige hamstersterfgevallen uitmaakte. Hamstermoeders zullen dit doen om middelen te sparen, omdat ze weten hoeveel baby's ze eigenlijk kunnen verzorgen, een aantal dat vaak kleiner is dan het aantal babyhamsters in een nest. Als een pluspunt, de opgegeten baby's bieden extra eiwitten voor haar in een tijd van verpleging.

Maar hamsters kannibaliseren niet zomaar elke willekeurige baby. Nee, ze zijn veel selectiever. Studies tonen aan dat hamsters eigenlijk liever hun vrouwelijke baby's eten in plaats van de mannetjes. Het is vreemd voor een moederhamster om schijnbare vrouwenhaat in de praktijk te brengen, maar misschien doet ze dit omdat ze denkt dat mannen een betere kans hebben om te overleven. Hoe dan ook, het is behoorlijk verontrustend om te denken aan deze piepkleine pluisballen die vrolijk hun kinderen en kamergenoten slachten.

1 lieveheersbeestjes

Niemand van ons wil geloven dat lieveheersbeestjes mogelijk op deze lijst kunnen thuishoren, of dat deze alledaagse insecten ooit ooit iets zouden kunnen kwetsen.De koude, harde waarheid is dat ze kannibalisme beoefenen, en dat ze daarvoor worden beloond. Een studie vond dat lieveheersbeestjes die andere lieveheersbeestjes eten, hogere overlevingskansen hebben en zich sneller ontwikkelen. Er is ook een voordeel bij het eten van anderen die beter voedsel hebben gegeten, omdat de superieure voeding wordt doorgegeven aan het moorddadige lieveheersbeestje.

Nog verontrustender zijn deze kannibalen die graag op de zwakken jagen. De meest kwetsbare doelen zijn meestal lieveheersbeestjes die niet kunnen bewegen of een zacht exoskelet hebben vanwege de groeifase waarin ze zich bevinden. Ze hebben ook de neiging om meer kannibalistisch te zijn wanneer ze ver van huis zijn. Als lieveheersbeestjes zich niet in hun natuurlijke habitat bevinden en nieuwe gebieden binnenvallen, zullen ze waarschijnlijk eerder andere lieveheersbeestjes eten dan vast te houden aan hun normale eetpatroon. De volgende keer dat iemand weer een van deze mooie kleine beestjes opraapt, kun je hem vriendelijk eraan herinneren dat hij misschien bezig is een van zijn kleine vrienden te verteren.