Delen:
10 ongelooflijke dingen die dieren kunnen doen die we niet kunnen
Van vormverschuiving naar eeuwig leven, het dierenrijk lijkt de geheimen ontgrendeld te hebben voor alle gekke vermogens die we wilden hebben. In deze lijst zullen we de ongelooflijke en verrassende talenten van een reeks dieren onderzoeken, van de huishond tot de nieuwsgierige kameleon.
10 Zie verschillende kleuren
Probeer je een andere kleur voor te stellen. Het lijkt onmogelijk, nietwaar? Zelfs als we denken dat we aan een unieke kleur denken, is het slechts een combinatie van kleuren die we kunnen waarnemen. In feite is er een enorme verzameling andere kleuren die wij als mensen niet kunnen bevatten.
Vogels hebben het fascinerende vermogen om kleuren te zien die onzichtbaar zijn voor mensen. Dit komt door de extra kleurkegels in hun netvlies die gevoelig zijn voor het ultraviolette bereik. Interessant is dat deze ontdekking feitelijk in het begin van de jaren zeventig gebeurde door een onderzoeker die onderzoek deed naar het vermogen van duiven om kleuren te onderscheiden.
Met deze kennis kan er veel meer gedrag over vogels worden heroverwogen, zoals hun selectie van een partner. Voor ons zien de vrouwelijke en mannelijke versies van elke vogel er ongeveer hetzelfde uit, misschien met een klein verschil om onderscheid te maken tussen geslachten. (Een reutje is bijvoorbeeld donkerder van kleur dan een vrouwtje.)
Voor vogels met hun UV-zicht kan elke vogel er echter heel anders uitzien. Dit zou suggereren dat vogels eigenlijk selectiever zijn over hun partners, wat suggereert dat ze een meer bewuste benadering van paring hebben dan eerder werd gedacht.
9 Run On Water
Het vermogen om over water te lopen lijkt ons misschien iets dat alleen in de Bijbel waar is met Jezus zelf. In het dierenrijk is het lopen op water echter niet zo'n heilige kracht. De gemeenschappelijke basiliskhagedis (Basiliscus basiliscus), ook wel bekend als de 'Jezus Christus hagedis', heeft het unieke vermogen om over het water te rennen.
Hoe de basilisk erin slaagt om deze ongelooflijke stunt uit te voeren, is echt te wijten aan de natuurkunde. Volwassen basilisken hebben de neiging om ongeveer 200 gram (7 oz) te wegen. De hagedis gebruikt zijn achterpoten om zichzelf over het water voort te stuwen, meestal tot een maximale afstand van 5 meter (15 ft) voordat hij begint te zinken.
De exacte methode die de hagedis gebruikte, werd geanalyseerd door een afgestudeerde student aan de universiteit van Harvard, die ontdekte dat de pas van de hagedis in drie delen kan worden verdeeld. De hagedis slaat zijn voet tegen het water door deze verticaal naar beneden te bewegen, strijkt vervolgens het water door zijn voet naar achteren te bewegen en brengt tenslotte zijn voet terug uit het water en keert terug naar de startpositie.
Dus helaas is deze hagedis geen wonder, maar hij heeft er nog steeds een bij de mens.
8 Daag zwaartekracht uit
We weten allemaal dat vogels het vermogen hebben om te vliegen, wat een voor de hand liggende eigenschap is die we als mensen missen. Maar hoe zit het met een wezen zonder vleugels dat de zwaartekracht ook kan trotseren?
Ontmoet de alpiene steenbokgeit. Als je alleen naar hem kijkt, ben je misschien niet onder de indruk, maar wacht je tot je hoort wat hij kan doen. Steenbokkengeiten hebben het ongelooflijke vermogen om heuvels op te rennen die bijna perfect verticaal zijn. Niet alleen dat, maar ze kunnen hun balans houden op de kleinste richels.
Ze hebben ook de kracht om 2 meter (6 ft) te springen, waardoor galopend verticaal terrein nauwelijks een uitdaging is. De steenbokkengeit gebruikt zijn zwaartekracht tartende krachten om te ontsnappen aan zijn roofdieren, waaronder wolven, beren, vossen en lynxen. Zelfs de meest bekwame roofdieren worstelen om het tempo aan te passen aan de steenbok, terwijl deze met gemak naar enkele van de steilste terreinen in Europa glijdt. Ik zou graag zien dat een mens deze uitdaging aanneemt.
7 Wees onsterfelijk
Al decennia lang zetten wetenschappers zich in om het geheim van onsterfelijkheid te vinden. In feite suggereert wetenschapper Aubrey de Gray dat het mogelijk zou zijn in de komende 25 jaar, hoewel veel andere erkende wetenschappers dit betwisten. Echter, voor de Turritopsis-voedingsstoffen (een kwal), onsterfelijkheid is slechts een deel van het leven-woordspeling bedoeld. Dus wat is het geheim van zijn onsterfelijkheid?
Wanneer de Turritopsis-voedingsstoffen (beter bekend als de onsterfelijke kwal) bereikt zijn volwassen vorm van 4,5 millimeter (0,2 in) en heeft gereproduceerd, het keert terug naar zijn beginstadia van het leven. In plaats van dood te gaan, transformeert de kwal zich terug naar hoe het leven begon door zijn lichaam te laten krimpen, zijn tentakels in te trekken en zichzelf naar de bodem van de oceaanbodem te laten zinken.
Zodra dit gebeurt, kan de kwal zijn cyclus van leven opnieuw beginnen ... zonder te sterven! Dit gebeurt niet één keer. De onsterfelijke kwallen kunnen dit proces blijven herhalen voor, nou ja, voor altijd. Voor zover wetenschappers weten, is er geen limiet aan het aantal keren dat de kwal zijn leven opnieuw kan beginnen. Dus zolang dit ongelooflijke schepsel de monden van roofdieren op zee kan vermijden en wegblijven van dodelijke ziekten, kan het voor altijd leven.
6 Regenereer
Voor ons mensen, als een orgaan faalt of we verliezen een ledemaat, kijken we hoopvol naar het verbazingwekkende gebied van de medische wetenschap. Het staat buiten kijf dat we ver zijn gekomen in onze vorderingen bij het creëren van prothetische ledematen en het beheren van het gebruik van gedoneerde organen.
Maar wat als we moeiteloos het falende lichaamsdeel op magische wijze zouden kunnen regenereren zonder dat de wetenschap hoeft in te grijpen? Nou, als we allemaal axolotls waren, konden we dat. Deze exotische amfibie heeft het vermogen om te regenereren gecodeerd in zijn immuunsysteem. Immuuncellen met de naam macrofagen helpen de axolotl bij het regenereren van delen van zijn lichaam.
Bij de meeste zoogdieren worden deze cellen gebruikt in een letselreactie om pathogenen te verteren en helende signalen te creëren. Toen James Godwin (auteur van een leadregeneratiestudie) echter de manier waarop deze cellen in de axolotl werken observeerde, schrok hij om te ontdekken dat ontstekingsremmende signalen al aanwezig waren.Bij andere zoogdieren zouden deze signalen pas later aanwezig zijn als het dier herstellende is van het letsel.
Godwin besefte ook dat het maximale aantal macrofaagcellen aanwezig was op de wond van de axolotl vier tot zes dagen na het letsel. Benieuwd naar dit, verwijderde Godwin de macrofagen van enkele van de axolotls en dit nam hun vermogen om te regenereren weg. Dit alles toont aan dat de macrofaagcellen zich anders gedragen in dit amfibische schepsel, waardoor het het opmerkelijke vermogen tot regenereren krijgt.
5 Heb 360-graden visie
Het menselijke gezichtsveld beslaat ongeveer 50-60 graden horizontaal en 50-70 graden verticaal. Voor ons voelt dit gezichtsveld heel behoorlijk aan. Het is moeilijk je voor te stellen dat je meer kunt zien dan wat we al kunnen.
Voor de kameleon is het menselijke gezichtsveld echter lachwekkend. Kameleons zijn een van de twee dieren die in volledig zicht van 360 graden kunnen zien. (De andere is een libelle.)
De kameleon heeft een unieke ooganatomie, waardoor deze zijn ogen met een hoge mate van vrijheid kan draaien. Een ander fascinerend aspect van de ooganatomie van de kameleon is het ongelooflijke talent om te schakelen tussen monoculair en binoculair zicht. Hierdoor kan het met elk oog twee afzonderlijke objecten bekijken of beide ogen op één object richten (wat we doen).
De libel gebruikt zijn 360-graden visie voornamelijk voor het doel van de jacht. Van alle insecten heeft de libel de grootste ogen - nauwelijks verrassend aangezien 80 procent van zijn hersenen is toegewijd aan de controle en het proces van zicht.
4 Shape-Shift
Shape-shifting klinkt misschien als iets uit een sci-fi film, slechts een verzonnen concept voor amusementsdoeleinden. Maar eigenlijk is er een ongelooflijk dier met het bizarre vermogen om de vorm van andere dieren na te bootsen.
De mimische octopus is een merkwaardige verscheidenheid van octopus die voor het eerst werd ontdekt in 1998 voor de kust van Sulawesi in Indonesië. Hoewel het vermogen om de uitwendige huidskleur te veranderen dezelfde is voor alle soorten octopus, gaat dit intelligente wezen nog een stap verder. Het kan zich fysiek hervormen om er als een ander dier uit te zien.
Niet alleen dit maar de mimische octopus krijgt ook karakter door de kenmerken aan te nemen van de soort die hij nabootst. Dit is uniek van andere dieren die proberen om als andere dieren te verschijnen als een verdedigingstechniek, zoals sommige soorten vliegen die de geel-zwarte strepen van bijen aannemen om potentiële roofdieren voorzichtig te maken.
De lijst van nabootsers van de mimische octopus omvat tong, koraalduivel, kwal en zeeslangen. Ik ben er vrij zeker van dat het veranderen van vorm naar jouw rol stukjes verslaat die ik in een menselijk spel heb gezien. Het is gewoon een schande dat ze geen Oscars onder de zee hebben.
3 Slaap met de helft van hun hersenen
Zou het niet handig zijn om nooit te hoeven slapen? Nou, als je walvisachtig was, zou je dat kunnen. Walvisachtigen zijn een groep zeezoogdieren - bestaande uit dolfijnen, walvissen, orka's en bruinvissen - die het unieke vermogen hebben om tegelijkertijd met één halve bolhersenhelft te slapen.
Dit soort slaap wordt 'unihemisferische slow-wave-slaap' genoemd. Hiermee kunnen de hersenen herstellen van dagelijkse gebeurtenissen en nieuwe herinneringen samenvoegen. Terwijl de linker hemisfeer slaapt, sluit de walvisachtigen het rechteroog en gebruikt het rechter hemisfeer om de ademhalingsfuncties onder controle te houden en het schepsel op de hoogte te houden van zijn omgeving. Wanneer de rechterhersenhelft slaapt, gebeurt het tegenovergestelde.
Hoewel een halfrond slaapt, kan de walvisachtige echter niet functioneren zoals gewoonlijk. Dolfijnen in gevangenschap zijn waargenomen, die ofwel inert aan de bovenkant van het bassin drijven of onderaan liggen. (Ze komen zo nu en dan naar de lucht omdat de actieve hemisfeer hun ademhalingsfuncties in stand houdt.) Met deze slaapmethode kunnen walvisachtigen ongeveer vier uur in een periode van 24 uur aan elke kant van hun hersenen rusten.
2 Bereik 188 decibel
Als je met je stem zou schreeuwen, zou het hoogste decibelbereik dat je zou kunnen bereiken rond de 90 zijn. De hardste schreeuw die ooit door een mens werd geproduceerd, werd bereikt door een Ierse leraar die ironisch genoeg het woord 'stil' schreeuwde. om 121,7 decibel te bereiken.
Een ongelooflijke prestatie ... voor een mens, maar het heeft niets op de blauwe vinvis. Als het grootste wezen dat de mensheid kent, is het nauwelijks verrassend dat de blauwe vinvis het luidste geluid produceert. Maar wat je zou kunnen verbazen is de amplitude van dat geluid.
De laagfrequente vocalisatie van de blauwe vinvis kan een ongelooflijke 188 decibel bereiken. Dat is veel luider dan een jet, die piekt op 140 decibel. Bedenk eens hoe hard ze klinken als ze boven je vliegen, ongeveer 11 kilometer (7 mijl) boven je.
In feite is het geluid van die blauwe vinvis zo hard dat het ver boven onze pijngrens uitsteekt, die piekt op 130 decibel. Het geluid is zo hard dat het op 800 kilometer afstand te horen is, wat gelijk staat aan het horen in San Diego vanuit San Francisco. Er wordt gedacht dat blauwe vinvissen hun luide projectie gebruiken om partners van over de oceaan aan te trekken.
1 Voorspel de toekomst
Hoewel we soms het gevoel hebben dat we kunnen voelen wanneer er iets ergs gaat gebeuren, komt dit voornamelijk door onze geheugenfuncties en door associaties met gebeurtenissen uit het verleden. Voor sommige dieren is het vermogen om gevaar te voelen voordat het gebeurt echter onderdeel van hun instinctieve aard.
Een groep onderzoekers die naar de migratie van goudbeklede zangers kijken, concludeerde dat de vogels in staat waren te voorspellen wanneer een storm dagen voordat het gebeurde toesloeg. De onderzoekers volgden de vogels tijdens hun migratie van Zuid-Afrika naar de Verenigde Staten. Er was echter een vreemde trend in de gegevens.Toen de vogels de zuidelijke Verenigde Staten naderden, namen ze een abrupte, onverwachte omweg - net zoals ze wisten dat er iets mis was.
Het bleek dat er een gigantische storm was die een paar dagen later de regio bereikte. Het was zo traumatisch dat het de dood van 35 mensen zag. Maar stormen zijn niet het enige waar het dierenrijk ons voor kan waarschuwen. Op een meer persoonlijk niveau kunnen dieren ons veel eerder waarschuwen voor gezondheidsproblemen dan wanneer we de symptomen zelf zouden herkennen.
Met hun ongelooflijke reukvermogen kunnen honden worden opgeleid om kanker op te sporen. In 2011 waren honden die in een Japans onderzoek werden gebruikt in staat om colorectale kanker uit ademmonsters met een nauwkeurigheid van 98 procent uit te snuiven. Dit is echt een fenomenaal vermogen en zou het leven van honderden slachtoffers van kanker kunnen redden door de ziekte vroegtijdig op te sporen en tijd voor behandeling toe te staan.