Delen:
10 Hilarische dingen die mensen gewend waren te geloven over iconische dieren
Het is gemakkelijk om de hoeveelheid informatie die we binnen handbereik hebben als vanzelfsprekend te beschouwen. Iedereen die dit leest, kan bijvoorbeeld de Mona Lisa beschrijven, zelfs als ze het nooit hebben gezien, dankzij internet en tv. Maar stel je voor dat je teruggaat in de tijd en probeert iets als een leeuw of een olifant te beschrijven aan iemand die er nog nooit een gezien heeft.
Hier zijn 10 voorbeelden van mensen uit de geschiedenis die beroemde dieren voor mythische beesten, bizarre hybriden of wezens uit hun eigen verwrongen verbeelding hebben verdacht.
10 The Cyclops Myth Begonnen met olifantenschedels
We denken zelden na over hoe dieren eruit zien onder al die vacht en huid. Wist je bijvoorbeeld dat de schedel van een olifant een enorm gat precies in het midden heeft?
Het is gemakkelijk voor ons, als mensen die weten hoe een olifant eruit ziet, om te beseffen dat het gat de locatie van de stam van de olifant markeert. De oude Grieken hadden echter niet de luxe van die kennis, dus toen ze de gigantische schedels van een prehistorisch familielid van een olifant vonden, Deinotherium giganteum, ze deden de enige veronderstelling die ze konden: het was een gigantische eenogige man.
Auteur Adrienne Mayor suggereert dat de botten en de schedel van deze vroege olifant de weg vrijmaakten voor de mythe van de Cycloop, samen met verhalen over andere mythische dieren. Het lijkt misschien nu gek, maar een oude Griek zou het waarschijnlijk niet minder plausibel hebben gevonden dan een reusachtig vierpotig beest met een neus over de lengte van zijn lichaam. In feite, toen meer kunstenaars uit de middeleeuwen de opdracht kregen om een olifant uit zo'n vage beschrijving te trekken, kwamen ze met schepselen op die even onwaarschijnlijk waren als de cyclops.
9 The Elephant Of De Speculum Humanae Salvationis
De Speculum Humanae Salvationis ("Mirror of Human Salvation") was een anoniem geschreven boek uit de middeleeuwen met schattige kleine gedichten gebaseerd op verhalen uit de Bijbel. Het boek was ongeveer 200 jaar populair en het werd tientallen keren opnieuw gepubliceerd in verschillende talen met kunst van niet nader genoemde kunstenaars.
Een bijzonder populair verhaal uit het manuscript is dat van Eleazar Avaran, een soldaat die door een olifant tijdens de Maccabische opstand van 160 voor Christus werd verpletterd. Veel kunstenaars namen het op zich om deze heroïsche daad te tekenen, ondanks de handicap nooit een olifant in hun leven te hebben gezien.
Blader door de verschillende artistieke afbeeldingen om te zien hoezeer de artiesten het doel gemist hebben. Interessant genoeg was het enige dat ze erin slaagden goed te krijgen de stam van de olifant, wat beter is dan de Grieken het deden.
8 Taxidermie Lion door een man die nog nooit een leeuw had gezien
Leeuwen zijn een van de beroemdste grote katten - er was een moment waarop je zelfs geen film kon kijken zonder dat een leeuw recht op je gezicht brulde. Ga terug naar 1731 en het was een ander verhaal.
Hoewel de afbeeldingen van leeuwen wijd verspreid waren op wapenschilden, waren ze nog steeds een vreemd, bijna mythisch beest voor het grootste deel van de westerse wereld. Dus toen Koning Frederik de Eerste van Zweden een leeuw naar zijn plaatselijke taxidermist stuurde, had het onderwerp vrijwel geen idee van welk dier hij werd gevraagd op te stijgen. Het eindresultaat was een cartoonachtige karikatuur van een leeuw die niet misplaatst zou zijn in een Disney-film met KISS-thema.
Het verhaal is mogelijk apocrief - elke huidige bron leidt terug naar een enkele Zweedse blog, waardoor de volledige details bijna onmogelijk te onderscheiden zijn.
7 Het vogelbekdier waarvan niemand geloofde dat het echt was
Zelfs als je weet dat het vogelbekdier echt is, is het dier nog steeds bijna ongelofelijk. Het is een zoogdier, maar het legt eieren en het is ook giftig en heeft een belachelijke eendenrekening.
Met dat alles in gedachten is het niet moeilijk om je voor te stellen dat toen het wezen voor het eerst werd ontmoet, het een gezonde hoeveelheid ongeloof kreeg van naturalisten. Eén expert, George Shaw, viel zelfs wild een opgezette vogelbekdier met een schaar aan om te bewijzen dat het nep was. Het exemplaar in het British Museum heeft nog steeds stijlvolle schaartekens als een eeuwig bewijs van het scepticisme van de mens.
6 De Camelopard
“camelopard"(Soms geschreven als"camelopardalis") Is de naam bedacht door de oude Romeinen voor de eenvoudige giraffe. Ze noemden het onder de valse veronderstelling dat het schepsel een ongebruikelijke kruising was tussen een kameel en een luipaard.
Het is niet duidelijk of ze dachten dat de twee wezens hadden samengevoegd om een giraffe te maken of dat ze dachten dat een van hun ondeugendere goden verantwoordelijk was. Wat we wel weten is dat de Romeinen van cameloparden hielden. Onder de Romeinse elite genoot het schepsel een reputatie als een vreemd en zachtaardig beest, zo timide dat het rond kon worden geleid met niets meer dan een eenvoudige snaar.
Je kunt de Romeinen vergeven omdat ze dachten dat de giraf op de een of andere manier gerelateerd was aan de kameel. Beide wezens zijn grote viervoeterige zoogdieren met lange spichtige benen. De Romeinen dachten ook om de een of andere reden dat de struisvogel op een kameel leek. Sterker nog, de beroemde Romeinse natuuronderzoeker Plinius de Oudere verwees openlijk naar de struisvogel als:struthio camelus"(" Kamelenvogel ") in zijn werken.
5 Bulletproof neushoorn van Durer
Albrecht Dürer was een 16de-eeuwse Duitse kunstenaar die in heel Europa als een beroemdheid werd geprezen vanwege zijn tekeningen - die door de komst van houtsnede-afdrukken gratis op het hele continent te koop waren. Een van de beroemdste tekeningen van Durer is zijn ets van een neushoorn, een wezen dat Durer nooit heeft gezien.
De enige referentie die Durer voor zijn tekening had, was een schets en een brief met details over de afmetingen van het dier. De versie van Durer is daarom aanzienlijk uitgebreider dan het echte werk. Alles is overdreven tot het punt van hilariteit.De dikke, leerachtige huid is bijvoorbeeld getekend als pantser en de hoorn lijkt op een ceremoniële dolk.
We weten niet waarom Durer de neushoorn zo heeft getekend, maar we denken dat we allemaal betere mensen zijn omdat we hem hebben gezien.
4 De gedrongen gewapende kangoeroe
De kangoeroe heeft Australië gesymboliseerd sinds het voor het eerst werd gezien (en geschoten) door naturalist Sir Joseph Banks in 1771. Banken waren aan boord geweest van de HMS Endeavour op zijn onderzoeksreis naar Australië. Toen hij de kangoeroe zag, wist hij dat het gedocumenteerd moest worden, wat betekende dat het gedood moest worden.
Wanneer de Streven terug naar Engeland, gesneuvelde kangoeroe op sleeptouw, vroeg Banks de vooraanstaande schilder George Stubbs om het dier te schilderen voor zijn archief. Ondanks dat hij een echt exemplaar had om zijn tekening op te baseren, schilderde Stubbs het wezen met vermakelijk stompe armen, een te lange staart en een muisachtig hoofd.
Ongeacht hoe de afmetingen waren, de tekening van Stubbs werd nog steeds als goed genoeg beschouwd voor de omslag van het boek waarin de Streven's reis naar Australië, waarbij de status van het dier het belangrijkste symbool van het continent is.
3Het beest van Gevaudan
Zoals we eerder vermeldden, zagen de middeleeuwen dat wolven steeds gewelddadiger werden ten opzichte van mensen vanwege de vele (eetbare) lijken die de Zwarte Dood achterliet. Wolven jaagden actief op mensen om voedsel en toen het tijd werd voor kunstenaars om deze mysterieuze beesten te tekenen, namen ze bepaalde artistieke vrijheden.
Een bijzonder beroemd voorbeeld is het Beest van Gevaudan, een schepsel dat vermoedelijk het gebied van Gevaudan tussen 1764 en 1767 terroriseerde. Het beest werd beschreven als alles van een gigantisch tweevoetig monster bedekt met pieken tot een hybride tussen een hond en een hyena. Je kunt kunstenaars van de dag vergeven voor tekeningen zoals de afbeelding hierboven.
Toen de jager François Antoine echter een echte grijze wolf doodde tijdens de jacht naar het beest, besloten kunstenaars dat hij echt een woedende miereneter had gedood.
2 The Skinny Dodo
Ondanks dat hij de laatste 300 jaar uitgestorven is, is de dodo wereldwijd bekend, dankzij de anatomische tekeningen van kunstenaars als Roelant Savery. Maar heel weinig kunstenaars zagen ooit fysiek een dodo. Ze baseerden hun tekeningen op geschreven beschrijvingen van de vogel, geïsoleerde stukjes exemplaar of zelfs andere onnauwkeurige tekeningen.
Dit heeft geleid tot twee verschillende voorstellingen van de vogel: de vertrouwde onhandige waggelende dodo en een magere, beslist wreeder ogende versie, zoals de bovenstaande tekening van de 17e-eeuwse bioloog Carolus Clusius.
Interessant is dat niemand precies zeker weet welke van deze afbeeldingen nauwkeuriger is. Beide of beide tekeningen kunnen hilarisch verkeerd zijn.
1 The Hyena's Magical Disappearing Penis
De hyena is misschien niet het mooiste dier dat er is, maar het is een van Afrika's meer beroemde en unieke wezens, wat ertoe heeft geleid dat het in tal van historische kunstwerken voorkomt. Er is echter één kenmerk van de hyena die niemand ooit leek te kunnen maken.
Al in de fabels van Aesop is de hyena beschreven als een wezen dat zijn geslacht naar believen kan veranderen. Hoewel dit geloof werd bestreden door zulke gerespecteerde geesten als Plinius de Oudere en Aristoteles, bleef het nog steeds bestendigen tot in de Middeleeuwen.