10 formidabele roofzuchtige insecten

10 formidabele roofzuchtige insecten (Dieren)

Waarschuwing: lelijke bugs We zijn gewend om insecten te zien als prooidieren; iedereen eet ze, van vogels en spinnen tot mensen. Maar er zijn ook roofdieren onder insecten, en sommigen behoren tot de meest perfecte moordenaars van de natuur. Ik geef je tien van de meest geduchte roofinsecten ... en wees dankbaar dat ze niet in grote maten komen!

10

Rover vliegt

We zijn allemaal bekend met de huisvlieg, die zich voedt met rottende organische materie (onder andere walgelijke dingen), en is vrijwel onschadelijk voor andere insecten. Er zijn echter ongeveer 120.000 soorten vliegen in de wereld (velen moeten nog worden ontdekt) en sommige daarvan zijn volbracht roofdieren. Rover vliegt zijn onder deze; ze hebben een extreem scherp zicht en kunnen met hoge snelheid vliegen en andere insecten in de lucht vangen. Ze hebben stekende monddelen (proboscis) die een krachtig neurotoxisch gif en spijsverteringssappen injecteren in het slachtoffer, waardoor de ingewanden vloeibaar worden, waardoor de vlieg achteraf zuigt.

Vanwege dit formidabele wapen en de verwoestende aanvalssnelheid van de roofvogel, zijn zelfs wespen, bijen of spinnen in hun web niet veilig voor deze luchtmoordenaars. Rover gif is meestal onschadelijk voor mensen, maar als ze worden gevangen kunnen ze een uiterst pijnlijke beet geven.

9

Waterschorpioen

Ondanks hun angstaanjagende uiterlijk en alarmerende naam, zijn waterschorpioenen eigenlijk insecten, behorend tot de echte insecten (Hemiptera) groep, en volkomen onschadelijk voor de mens. Ze zijn echter de plaag van kleine waterdieren, die ze vangen met hun sterke, aangepaste voorpoten. Waterschorpioenen zijn een soort insectenequivalent van een krokodil; het zijn langzaam bewegende hinderlaagroofdieren die elk klein dier dat in de buurt komt rukken; meestal voeden ze zich met andere waterinsecten zoals muggenlarven en duikende kevers, maar van hen is bekend dat zij af en toe op kleine vissen en kikkers eten.

Hoewel ze vleugels hebben, zijn hun vluchtspieren slecht ontwikkeld en vliegen ze zelden, meestal wanneer de vijvers of meren waar ze wonen beginnen op te drogen en ze een nieuwe woonplaats moeten vinden. Wat de lange, staartachtige projectie aan het uiteinde van hun buik betreft, het is eigenlijk een ademhalingsbuis; de waterschorpioen gebruikt het om zuurstof van het oppervlak te verzamelen en kan vervolgens maximaal een half uur onder water blijven voordat het opnieuw moet ademen.


8

Arachnocampa luminosa

Arachnocampa is een soort mug uit Nieuw-Zeeland; als volwassene is het enige doel in het leven om te paren, en het voedt helemaal niet. De larven zijn echter volleerde roofdieren met een meest ongewone jachtmethode, die het dier zijn naam geeft (Arachnocampa betekent "spinnenworm"). Ze leven meestal in het plafond van donkere, afgelegen grotten, weg van windstromingen en zonlicht. De larven spinnen een nest van zijde (zelf geproduceerd) en hangen verschillende zijden draden van het grottenplafond rond het nest.

Elk van deze draden is bedekt met kleverige druppeltjes slijm, soms geladen met gif. De Arachnocampa-larve kan gloeien als een vuurvlieg, die vliegende insecten zoals motten naar de kleverige draden trekt en tot een vreselijk einde. Zodra het ongelukkige insect is gevangen, zet de larve zijn gloed omlaag, trekt de zijden draad omhoog en begint gulzig te eten aan de verwarde prooi, of hij levend of dood is.

7

Tiger Beetle

Iedereen weet dat het snelste landroofdier de cheeta is, die snelheden van 115 km (71 mph) per uur kan bereiken. In vergelijking hiermee is een Tiger Beetle een slowpoke; het kan alleen met een snelheid van 8 km (5 mph) per uur lopen. Maar als we er rekening mee houden, is het eigenlijk het snelste dier ter wereld! Als we zo snel als de tijgerkever zouden kunnen rennen, in verhouding tot onze grootte, zouden we snelheden van bijna 500 km (311 mph) per uur kunnen halen! Deze snelheid is zo extreem dat een lopende Tiger Beetle constant moet stoppen om prooi te lokaliseren, omdat zijn ogen niet in staat zijn om visuele informatie op zo'n hoge snelheid te verwerken.

Tiger Beetles voeden zich met het kleine dier dat ze kunnen bedwingen; ze jagen meestal op het land, maar zijn ook bekwame vliegers en staan ​​erom bekend dat ze ook andere insecten in de lucht vangen. Hun scherpe kaken kunnen gemakkelijk de ledematen en lichaamsdelen van andere insecten scheiden, soms groter dan de Tiger Beetle zelf. Er zijn veel soorten Tiger Beetle en ze behoren tot de meest voorkomende insectenroofdieren, die uiterst nuttig zijn voor mensen omdat ze helpen bij het bestrijden van plagen. De larven van deze kevers zijn ook angstaanjagende roofdieren, maar in plaats van hun prooi te achtervolgen, wachten ze liever in een hinderlaag, verborgen onder de grond en vangen ze elk passerend insect met hun enorme kaken.

6

Antlion

Volwassen antholen lijken veel op waterjuffers, en hoewel sommige soorten op kleinere vliegende insecten jagen, geven de meesten de voorkeur aan stuifmeel en nectar. Antlionlarven zijn daarentegen dodelijke insectenroofdieren en net als Arachnocampa hebben ze een meest verbazingwekkende truc ontwikkeld om een ​​prooi te vangen. Ze leven op zanderige plaatsen, waar ze een trechtervormige put graven, slim ontworpen zodat geen insecten de steile wanden kunnen beklimmen. Het antlion begraaft dan zichzelf in de bodem van de put. Wanneer een ongelukkig insect (meestal een mier) op de rand van de put stapt, stort het zand ineen en valt het slachtoffer naar de bodem en in de dodelijke kaken van de antlionlarve.

Soms zal een mier ontsnappen aan de larve en proberen de wanden van de put te beklimmen; in dit geval heeft het antlion nog een truc in petto; het werpt stralen zand naar de mier, zodat het terugvalt in de bodem van de put. Zodra de antlionlarve zijn prooi heeft vastgezet, zuigt deze zijn lichaamsvloeistof op met de tandachtige uitsteeksels van zijn kaken en gooit het droge karkas uit de put.


5

Assassin-bug

Assassin-bugs behoren tot de meest ingenieuze moordenaars van de natuur.Er zijn veel soorten, en de meeste zijn onschadelijk voor de mens (hoewel sommigen ondraaglijk pijnlijke beten hebben). Vaak is een soort huurmoordenaar gespecialiseerd in een bepaald soort prooi; sommige voeden zich bijvoorbeeld alleen op spinnen, anderen geven de voorkeur aan mieren, enz. Ze zijn bewapend met naaldachtige monddelen, die ze gebruiken om dodelijk speeksel in hun prooi te spuiten; dit speeksel maakt de ingewanden van het slachtoffer vloeibaar. (Net als veel andere insecten, kunnen huurmoordenaars zich niet voeden met vaste materie). De meeste huurmoordenaars zijn echter geen snelle vluchters of lopers, dus gebruiken ze bedrog om te jagen. Sommigen bedekken hun lichaam met schors, stof of zelfs dode insecten om hun uiterlijk en geur te verbergen en sluipen op nietsvermoedende prooien.

Speurjachtmoordenaarsmotten bootsen vaak de trillingen na die worden geproduceerd door insecten die in een spinnenweb verstrikt zijn geraakt; de spin valt aan, denkend dat hij een smakelijke maaltijd heeft gevangen, alleen om gedood te worden en zichzelf verslindt. Misschien is de meest verbazingwekkende huurmoordenaar een bepaalde soort die zich voedt met mieren. Het produceert een suikerachtige substantie door zijn buik, die dient als aas voor de zoet-liefhebbende mieren. Maar de suikerachtige substantie is ook geladen met een krachtige kalmerend middel; Binnenkort valt de mier in elkaar, verlamd en de moordenaar kan zijn ingewanden zonder weerstand zuigen.

4

Libel

De Dragonfly is de ultieme luchtmoordenaar van de insectenwereld; het ontwerp is zo perfect dat het de afgelopen 300 miljoen jaar vrijwel onveranderd is gebleven. Het is een van de snelst vliegende insecten en bereikt bijna 90 km (56 mijl) per uur (wat nog verbazingwekkender is als we kijken naar de kleine omvang en schijnbare kwetsbaarheid). Hij kan een duikbom maken, zweven als een helikopter en zelfs achteruit vliegen, en zijn enorme ogen, die bijna het hele hoofd bedekken, geven hem een ​​zicht van bijna 360 graden, zodat geen enkel insect zijn aandacht kan ontgaan.

Libellen voeden zich met vliegende insecten die ze kunnen vangen, en ook met spinnen die ze van hun netten vangen. Hoewel ze meestal met hoge snelheid in de lucht jagen en prooien verslinden, kunnen ze ook spinnen en insecten van blootgestelde oppervlakken rukken. Dragonfly-larven zijn ook formidabele roofdieren; ze zijn in het water en gebruiken hun steile monddelen om andere kleine dieren dood te stenigen, inclusief kleine vissen, kikkers en andere libellarven.

3

Siafu mier

Ook bekend als de chauffeur, safari of legermier, deze Afrikaanse soort als het enige insect dat bekend staat om mensen aan te vallen en te verslinden, hoewel dit maar heel zelden gebeurt. Siafu-mieren hebben zeer grote, scherpe kaken en giftige steken, die ze gebruiken om kleine dieren zoals hagedissen, wormen en andere insecten te onderwerpen. Er zijn echter meldingen geweest van koeien, geiten en andere huisdieren die door hun eigenaars aan bomen of palen waren gebonden en die, niet in staat om uit de weg te gaan, werden gedood door de Siafu-mieren. Wilde dieren vermijden mierenlegers in beweging, en sommige natuuronderzoekers beweren dat zelfs leeuwen en olifanten voor hen wegvluchten.

Er zijn meldingen geweest van aanvallen op mensen die niet op tijd weg konden rennen, zoals baby's zonder toezicht, slapende of gewonde mensen en tenminste één dronken man. Ook bleek een toerist die in Tanzania als vermist was opgegeven later door Siafu-mieren te zijn gedood. Er wordt gezegd dat deze grotere slachtoffers misschien niet doodgaan aan vergiftiging na te zijn gestoken, maar eerder aan verstikking, omdat de aanvallende mieren in elke opening van het lichaam terecht zullen komen en in de longen kruipen.

2

Bidsprinkhaan

Mogelijk het bekendste roofzuchtige insect. Er zijn veel soorten bidsprinkhaan of mantids over de hele wereld, maar het zijn allemaal perfecte hinderlaagjagers, bewapend met lange, aangepaste voorpoten gewapend met scherpe haken om prooien te vangen. Deze voorpoten worden meestal de "raptorial benen" genoemd.
Deze insecten staan ​​meestal stil, gecamoufleerd, tot een kleiner insect of dier dichterbij komt; dan vangen ze met een bliksemsnelle beweging en beginnen te voeden of het slachtoffer levend of dood is.

Ze zijn extreem vraatzuchtig en elke soort prooi is goed voor hen; het is bekend dat ze spinnen vangen en verslinden (inclusief de dodelijke spin van de zwarte weduwe), hagedissen, kleine slangen en zelfs vogels. Ze zijn ook berucht geneigd tot kannibalisme; vrouwen bijten tijdens het vrijen vaak het hoofd van het mannetje en voeden zich daarna met de rest van het mannetje. Het is ook bekend dat baby-mantids zich voeden met hun broers en zussen als voedsel schaars is. Mantids zijn bekwame vliegers, maar ze vliegen meestal alleen 's nachts, om vogels en andere grotere roofdieren te vermijden.

1

Japanse horzel

Deze grote wespen, in sommige delen van Azië bekend als "tijger horzels", zijn meedogenloze jagers die alle insecten doden die ze kunnen vangen, inclusief andere roofdieren zoals de bidsprinkhaan. Ze zijn bewapend met een ongelooflijk krachtig gif en injecteren er grote hoeveelheden van; zoals andere hornets kunnen ze herhaaldelijk steken. Dit gif is sterk genoeg om een ​​ernstige ziekte en zelfs de dood voor de mens te veroorzaken; inderdaad, ze zijn het gevaarlijkste wilde dier in Japan en doden ongeveer 40 mensen per jaar (meer dan giftige slangen en beren gecombineerd). Maar de Japanse horzel gebruikt zijn angel alleen als een verdedigingswapen; om prooi te doden, gebruikt het zijn scherpe kaken om het slachtoffer te onthoofden, en sneed zijn lichaam in kleine stukjes. Vervolgens draagt ​​het het karkas terug naar het nest, waar het het dode insect in een zachte pasta kauwt om de larven te voeren. De larven produceren dan een suikerachtige vloeistof, het hoofdvoedsel van de volwassen horzel.

Om u een idee te geven van de vernietigende kracht van Japanse horzels, laten we alleen zeggen dat een paar van hen een honingbijen kolonie in een paar uur volledig kunnen verwoesten, waarbij ze elke bij in het nest (maximaal 30.000) één voor één onthoofden . Wanneer alle bijen dood zijn, voeden de horzels zich met de honing en dragen dan de bijenlarven en delen van de volwassen bijenlichamen terug naar hun eigen nest om hun larven te voeden.Dit is het afschuwelijke einde van Europese honingbijen (geïntroduceerd in Japan om de honingproductie te verhogen) wanneer ze worden geconfronteerd met de "tijgerhoorn". Maar Japanse honingbijen zijn anders; ze evolueerden samen met de horzel en hebben een ongelooflijke truc ontwikkeld om de Hornet-verkenners te doden zodra ze hun bijenkorf vinden.

Tot 500 bijen vormen een strakke bal die de verkenner hornet (s) overspoelt en beginnen hun vleugelspieren te trillen totdat hun lichaamstemperatuur stijgt tot 47 ° C. Bijen kunnen deze temperatuur overleven, maar horzels kunnen dat niet; ze worden in feite levend gebraden door de bijen. Met de verkenners dood, komt de horzelkolonie nooit te weten over de locatie van het honingbijennest. Zelfs de meest formidabele roofzuchtige insecten moeten op een dag de wedstrijd tegenkomen ...