10 epische wildgevechten en achtervolgingen

De natuur is vaak een grimmige, voortdurende strijd om elementaire overleving, maar niet altijd alleen voor verdediging of voedsel. Slagen voor dominantie en voortplanting zijn net zo belangrijk als competitie om voeding. Kracht en wreedheid is niet alleen om te overleven, maar ook om gezag en controle te vestigen in het dierenrijk. Hier zijn 10 epische veldslagen en achtervolgingen in de race voor het leven.

10 Waterbuffel vs. Rhino

https://www.youtube.com/watch?v=idyZJ7veEc8
De neushoorn staat bekend om zijn slechte gezichtsvermogen. De waterbuffel daarentegen heeft gewoon een slecht humeur. In de bovenstaande video lijken deze twee enorme herbivoren hun respectievelijke punten te willen bewijzen. Een volwassen witte neushoorn kan oplopen tot 3600 kilo (7.900 lb), terwijl een volgroeide mannelijke waterbuffel tot 1.200 kilo weegt (2600 lb). De buffel heeft een zwaargewicht nadeel in vergelijking met zijn tegenstander; de neushoorn tilt hem eigenlijk van zijn voeten. Het lijkt er ook op dat de buffel mogelijk verwondingen heeft opgelopen. (4:54) In een meedogenloze vertoning lijken zelfs de andere waterbuffels zich tegen de verslagen buffel te keren, terwijl ze voortdurend met hem de hoofden slaan.

Er zijn zowel wilde als binnenlandse waterbuffels en de soort is over de hele wereld geïntroduceerd, van Europa tot Australië. De buffel is toepasselijk vernoemd en gebouwd om in de modder te lopen en slaapt in water en modder om koel te blijven en bloedzuigende insecten te vermijden. De wilde vorm van waterbuffel bereikt de grootste omvang.

Met zo weinig natuurlijke roofdieren anders dan de mens, hadden verschillende neushoorns ooit het grootste deel van Europa, Azië en Afrika bestreken. Neushoorns zijn nu een van de meest kritisch bedreigde dieren ter wereld. De Javaanse neushoornsoort in Vietnam werd in 2011 uitgestorven verklaard. Slechts een handvol noordelijke witte neushoorns bestaat in gevangenschap en ze zijn nu uitgestorven in het wild. Deze video is gemaakt door Grant Griffiths, een toerist op safari in Zuid-Afrika. Meer over zijn geweldige video is te zien op Nat Geo Wild hier.

9 leeuwen versus hyena's

Als mensen verpersoonlijken we heel vaak de wezens van de natuur, misschien om ons een groter gevoel van inzicht te geven. In die mate weerspiegelt mogelijk niets de donkere, oorlogszuchtige kant van de mens evenals het eeuwige conflict tussen leeuwen en hyena's. In deze video, geproduceerd door filmmakers Dereck en Beverly Joubert, lijkt een hyena volledig conflict te veroorzaken met een trots van leeuwen, wat tot haar ondergang heeft geleid. (02:41)

Voortdurend strijden om ruimte in hetzelfde gebied voor prooi, hyena's pesten leeuwen meedogenloos naar een uiteindelijk punt van fatale conflicten. Als om zijn haat te benadrukken, zal een leeuw bijna altijd een pijnlijke dood aan een hyena toebrengen door zijn ruggengraat te verbreken, wreed achter te laten, hij is getergd en hulpeloos.

Aan de andere kant van de medaille lijken hyena's tevreden en pronken ze met hun overwinning in de zeldzame gevallen waarin ze in staat zijn om een ​​leeuw te doden. Traditioneel werd de leeuw als het dominante roofdier beschouwd, maar naarmate onze kennis van dieren in het wild zich blijft uitbreiden, hebben we geleerd dat hyena's in sommige gebieden het dominante roofdier zijn.

8 Zeehondenbreuk om haai te ontvluchten

Omdat televisieshows beperkt zijn door de tijd, zien we zelden de realiteit van jagen in het wild, namelijk dat het roofdier vaak faalt, zoals in deze Discovery Channel-clip waar een zeehond ontsnapt uit een grote witte haai. (1:29) Er zijn waarschijnlijk meer nabije telefoontjes dan moorden.

Als afweermechanisme zal een zeehond letterlijk een haai volgen om zijn kaken te ontwijken. Zeehonden zullen ook in kleine groepjes zwemmen, posities uitwisselen om de haaien te verwarren. Als het zegel slaagt, raakt de haai zo gedesoriënteerd dat hij uiteindelijk de achtervolging kan verbreken.

Opmerkelijk is dat grote blanken over het algemeen in staat zijn onderscheid te maken tussen lokvogels die nog in het water liggen en levende zeehonden. Aan de andere kant, als een object in het water beweegt, zal de grote witte minder nauwkeurig zijn in het onderscheiden van de prooi van de aanvalsman. Interessant, omdat het zoveel energie kost (zoals deze haai), is doorbreken geen voorkeursaanval voor een geweldig wit.

7 Bighorn Sheep Collide

Misschien is niets in de natuur even gewelddadig spectaculair als de botsing van dikhoornschapen wanneer ze strijden om suprematie voor een kudde ooien. Deze prachtige dieren met dikke spiraalvormige hoorns zullen zichzelf lanceren van twee poten, hun hoofd naar beneden drijvend in wat verlammende effecten zou zijn voor de meeste andere diersoorten. Bighorn rammen worden beschermd door een dubbele laag bot in hun schedels, evenals een zeer dikke huid.

Rammen en ooien hebben allebei hoorns, hoewel de oehoorns veel kleiner en minder uitgesproken zijn. Ramshoornen kunnen tot 14 kilogram (31 lb) wegen, of hetzelfde gewicht als alle andere botten samen. Het scherpe gezichtsvermogen van het dikhoornschaap kan een rol spelen in het maken van hun gevechten in hun wreedheid zo nauwkeurig te lijken. Hoe het ook zij, de gevechten zijn niets zo niet ontzagwekkend. Interessant is dat, zo lenig als deze in de bergen levende dieren zijn, het bekend is dat ze van de kliffen afvallen naar hun dood.

6 Elephant Seals Battle

Een gebrek aan seks kan mannetjes van vele soorten woedend maken, en zeeolifanten zijn geen uitzondering. Omdat er zoveel sterven voordat ze volwassen zijn, en omdat dominante stieren zoveel zwakkere afjagen, komt een verrassend klein aantal mannelijke olifantenafsluitingen ooit in de buurt.

Er zijn twee soorten zeeolifant, de noordelijke en de zuidelijke soort. Zuidelijke stieren kunnen tot 4.000 kilogram (9.000 lb) wegen tegen de tijd dat ze negen jaar oud zijn en volledig zijn ontwikkeld. Stieren bouwen harems van 40-50 koeien en verdedigen ze genadeloos. Tijdens het paarseizoen gebruiken dominante stieren hun olifantachtige neuzen om andere stieren te waarschuwen.

Noordelijke zeeolifanten zijn kleiner en groeien tot 2.000 kilogram (4.400 lb). Een succesverhaal over het behoud, noordelijke zeeolifanten hebben zich hersteld van naar schatting 100 zeeolifanten in de olifant in 1910 tot meer dan 150.000 vandaag.De zeehondenaantallen rond de eeuwwisseling waren gedecimeerd, toen walvisvaarders een alternatief moesten zoeken voor walvisolie omdat de walvisnummers zelf waren gesloopt. Zeeolifant blubber werd het alternatief.

5 Bison Kill een eland om een ​​wolf af te leiden

In deze Nat Geo Wild-video, wanneer een eenzame wolf een jonge eland aanvalt, lijkt het erop dat een kudde bizons de toevlucht van de eland zal zijn. Jammer genoeg zijn bizons gevaarlijk voor elk dier en deze kudde verwerpt de eland en doodt hem, misschien in een poging om de aandacht van de wolf af te leiden van eventuele bizonkalveren. (00:48)

Weinig dieren in de wereld stralen de kracht en kracht van de Amerikaanse bizon uit. Het grootste zoogdier in Noord-Amerika, bizongevechten, zijn tussen 1-tons dieren gemaakt van testosteron-aangedreven spier. In deze video gaan twee bizons tegen elkaar uit tot een derde beslist om zich bij de fracas aan te sluiten. Er is gesuggereerd dat de laaghangende kop van de bizon een aanpassing is aan vlaktes die grazen, maar het lijdt geen twijfel dat zijn massieve kop en dik gespierde nek ook voor gevechten zijn gebouwd. Zoals vele kudde soorten, bouwen bizonstieren harems, maar ze zullen ook favorieten kiezen bij onvruchtbare koeien en ze verdedigen totdat ze in de hitte raken.

Terwijl wolven zelfstandig zullen jagen, zijn ze meestal meer succesvol als roedeldieren. Een grote bedreiging voor de Noord-Amerikaanse wolf is sarcoptische schurft, een door mijt veroorzaakte infectie die in 2009 een epidemie werd. Nog gevaarlijker voor wolven is hondenziekte, die in 2005 meer dan 65 procent van de wolvenjongen in Yellowstone National Park doodde.

4 Squirrel And Mongoose vs. Cape Cobra

Een eekhoorn neemt een cape cobra aan voordat een mangoest het overneemt in deze Smithsonian Channel-video. (0:24) Het kijken naar deze Kipling-achtige wezensstrijd is als het kijken naar een mixed martial arts-wedstrijd op hoge snelheid. De mangoeste heeft vlijmscherpe reflexen, bijna altijd net buiten bereik van een staking. (2:24) De cape cobra, hoewel hij niet spuugt, is de meest giftige cobra in Afrika.

Zoals deze video laat zien, is de mangoeste niet altijd de overwinnaar, en hij blijft ook nooit ongedeerd. (2:56) Hoewel ze een zeer hoge tolerantie hebben voor slangengif, is de mangoeste niet volledig immuun, een veel voorkomende mythe over dit razendsnelle schepsel. Wat de mangoest heeft, zijn acetylcholinereceptoren die op een zodanige manier zijn gevormd dat slangengif zich niet kan hechten. Er wordt aangenomen dat dit de mangoest resistent maakt tegen gif, hoewel de specifieke mechanica van dit vermogen nog steeds wordt bestudeerd.

Omdat de cape cobra zijn kap niet altijd oproept wanneer hij geagiteerd is, wordt hij soms verward met de niet-giftige molslang. Dit kan leiden tot onbedoelde confrontaties en mogelijk dodelijke slangenbeten.

3 zeearenden vechten om vis

Adelaars zijn visueel prachtige en bekwame vliegeniers. In deze video van National Geographic raken zee-arenden opgesloten in luchtgevechten, terwijl een vrouw probeert een vis terug te nemen van een indringer. Haar partner komt tot haar verdediging, worstelt met de indringer, schijnbaar geen angst voor de zwaartekracht of de dood, terwijl de twee adelaars tegen de takken van het woud botsen. (02:18)

Zeearenden behoren tot de grootste en mooiste adelaarsoorten. Ervaren vissers, zeearenden zullen zelfs concurrerende soorten, zoals de visarend, beroven. Zeearenden met zeeslagen zijn een van Europa's succesvolle natuurveroveringsverhalen. Ze klommen van de lokale uitsterving in Europa en de Britse eilanden in de jaren vijftig naar meer dan 5.000 broedparen in de jaren tachtig.

Zoals bijna alle vogels, adelaars missen het gebruikelijke mannelijke orgaan bezeten door andere diersoorten. In plaats van een penis paren de mannelijke en vrouwelijke adelaars door cloaca's tegen elkaar te drukken. Vreemd genoeg zijn de struisvogel, eend en gans uitzonderingen, omdat het de enige vogelsoort is waarin het mannetje een penis heeft.

2 Cheetah vs. Gazelle

De gazelle heeft niet de snelheid van de jachtluipaard, maar heeft wel een geheim wapenuithoudingsvermogen. Omdat het uitoefenen van zoveel energie het bloed drastisch opwarmt naar de hersenen, kan de cheetah zijn topsnelheid slechts korte tijd handhaven voordat hij oververhit raakt. In deze Smithsonian Channel-clip zien we dat de gazelle een uitgebreide sinuspassage heeft ontwikkeld die bloed naar de hersenen afkoelt, (0:14) iets dat de natuur niet heeft verschaft voor de cheetah. Hierdoor kan de gazelle voor langere tijd zonder oververhitting draaien. De truc is dat de gazelle lang genoeg buiten het bereik van de cheeta blijft zodat de snelle kat oververhit raakt. (01:14)

Naast het feit dat het het snelste landdier op aarde is, is de cheetah ongelooflijk behendig, zozeer zelfs dat de behendigheid waarschijnlijk belangrijker is voor een succesvolle dood dan snelheid. Aangezien de gazelle niet zo snel is maar wendbaarder, moet de cheetah de controle houden over zijn lichaam bij draaisnelheden. Verrassend genoeg, ondanks het feit dat hij in staat is om zo'n hoge snelheid te bereiken, neemt de cheeta slechts ongeveer de helft van de tijd een gazelle in.

1 Zebrahengst Vecht tegen een Merrieveulen

Wie herinnert zich het voor het eerst om de vader van hun vrouw of vriendin te ontmoeten? Het lijkt erop dat menselijke vaders niet de enigen zijn die het beste willen voor hun kleine meisjes. In deze Nat Geo Wild-video vecht een vader een jonge hengst tot hij uitgeput raakt. De jonge hengst wint het merrieveulen om zijn eigen harem te beginnen. Een intenser gevecht tussen zebrahengsten is te zien in deze beelden van Claudio Maioli in Claudio's Nature Travels.

De immense zebele kuddes van de Afrikaanse savanne bestaan ​​in feite uit vele kleine kuddes die bestaan ​​uit een hengst en een paar merries. Inteelt blijkt een probleem te zijn bij in gevangenschap levende kuddes zebra's, wat niet het geval is bij wilde kuddes.

Verrassend genoeg ontwikkelden de beroemde strepen van de zebra, ooit gedacht dat ze zich hadden ontwikkeld als een vorm van camouflage, eigenlijk als middel om vliegen af ​​te weren en andere ziektedragende insecten die zwarte en witte oppervlakken vermijden.Het is echter waarschijnlijk dat de strepen ook als camouflage werken. Veulens worden geboren met lang genoeg benen om uit te lijnen met volwassen zebrastrepen om de visuele verwarring te vergroten.