Delen:
10 Fascinerende feiten over kalkoenen
Elk jaar consumeren Amerikanen meer dan 200 miljoen kalkoenen. Maar hoeveel weet u van de vogel die volgens Benjamin Franklin beter Amerika zou vertegenwoordigen dan de Amerikaanse zeearend?
10 De meeste binnenlandse kalkoenen worden kunstmatig geïnsemineerd
De overdreven grote borsten op commerciële kalkoenen maken ze niet in staat om te paren. Als gevolg hiervan, kalkoenen met brede borsten vereisen kunstmatige inseminatie om vruchtbare eieren te produceren.
Je kunt echter niet zomaar een foto van een dame met grote borsten geven en verwachten dat hij in een kopje ejaculeert. Toms moeten worden "gemolken" van hun sperma. Dit wordt gedaan door een ploeg die meestal uit ten minste vier handlers bestaat.
Het duurt ongeveer twee minuten om het sperma van een tom te verkrijgen, meestal met niet meer dan vier slagen van de cloaca. De National Institutes of Health beveelt niet meer dan één of twee per verzameling aan om letsel te voorkomen (voor de vogel, niet voor de geleider).
Het zaad van de tom wordt verzameld in een klein glas, waarna het met een spuit wordt uitgetrokken en in een glazen fles wordt gedaan. Het sperma moet snel worden gebruikt, bij voorkeur binnen 30 minuten na extractie. Het wordt ingebracht in een kip met een injectiespuit of plastic stro-in-essentie, een kalkoenbroodje.
Als u liever een kalkoen op de ouderwetse manier gebruikt en bereid bent om $ 150 of meer te besteden, kunt u in plaats daarvan kiezen voor een "Heritage" -vogel. Om te kwalificeren als erfgoed, moet een kalkoen op natuurlijke wijze paren, langzaam groeien en een lange en productieve levensduur hebben.
9 Benjamin Franklin probeerde verschillende nationale symbolen vóór het Turkije
In een brief aan de Pennsylvania Journal geschreven in 1775, Franklin suggereerde dat de ratelslang het "embleem van grootmoedigheid en moed" was dat het beste "het humeur en gedrag van Amerika" vertegenwoordigde. Maar tegen de tijd dat het Continentale Congres hem aannam, Thomas Jefferson en John Adams om de nationale te ontwerpen zegel, Franklin was kennelijk van gedachten veranderd.
Maar Franklin's voorstel - een scène met afbeeldingen van Moses en Pharaoh - kwam niet overeen met de goedkeuring van Adams en Jefferson, die iets meer allegorisch wilden. Uiteindelijk compromitteerden de drie op een afbeelding van Lady Liberty ter ondersteuning van een schild dat de staten vertegenwoordigt. Het Continentale Congres verwierp het ontwerp en na een reeks van verdere compromissen werd de Amerikaanse zeearend ons nationale symbool.
Benjamin Franklin was niet blij met de keuze. In een brief aan zijn dochter, ongeveer acht jaar later geschreven, zei hij: "Van mijn kant, ik wou dat de adelaar niet was gekozen als de vertegenwoordiger van dit land. Hij is een vogel met een slecht moreel karakter; hij krijgt zijn brood niet eerlijk ... eigenlijk is de kalkoen in vergelijking een veel meer respectabele vogel, en ook een echte oorspronkelijke inwoner van Amerika ... Hij is trouwens (hoewel een beetje ijdel en gek, het is waar, maar niet de erger embleem daarvoor) een vogel van moed. "
8 Every Hen's Crazy 'Bout A Sharp-Dressed Tom
Kleren kunnen de man maken, maar het zijn veren die een tom helpen een vriend te trekken. Terwijl de kippen over het algemeen grauw bruin of grijs zijn, heeft de borst van een tom iriserende veren in de kleuren groen, koper, brons, rood, paars en goud. Als een pauw heeft hij ook een "ventilator" van 18 staartveren tot 38 centimeter (15 in) lang, die hij tijdens het broedseizoen weergeeft.
De tom heeft ook een "baard" - een gespecialiseerde veer groeit vanuit het midden van zijn borst. Terwijl de baard van een wilde kalkoen meestal uitkomt op ongeveer 23 centimeter (9 in), sommige groeien zelfs langer. De langste op record gemeten een ongelooflijke 46 centimeter (18 inch). Ongeveer 10 tot 20 procent van de kippen heeft ook een baard, hoewel deze korter is dan die op toms.
Een paar zeldzame wilde kalkoenen hebben ook een van de vier ongewone kleuren, bekend als 'fasen'. Dit kunnen rokerig grijs, eryttriet (roodachtig), albino (zeer zeldzaam) of melanistisch zijn - de kalkoenversie van een goth-fase, waarin zijn veren zijn allemaal zwart.
7 wilde kalkoenen kunnen vliegen
De meeste kalkoenen die Amerikanen consumeren zijn gekweekte, "breedrijige" variëteiten. Deze zogenaamde "gedomesticeerde" vogels zijn gefokt om extra groot te zijn, om vlees efficiënt te produceren tegen de laagst mogelijke kosten.
Vanwege hun gewicht zijn binnenlandse kalkoenen langzaam en niet in staat om te vliegen. Maar wilde kalkoenen, die minder zwaar zijn en minder borstvlees hebben, kunnen lopen met snelheden van 32-40 kilometer (20-25 mijl) per uur, maar iets langzamer dan 's werelds snelste mensen.
Wilde kalkoenen kunnen ook korte afstanden vliegen tot 89 kilometer (55 mijl) per uur. Dit helpt hen te ontsnappen aan hun natuurlijke roofdieren, waaronder coyotes, vossen, stinkdieren, wasberen, slangen en honden. Het stelt hen ook in staat om in bomen te beginnen in de schemering, wat hen beschermt tegen roofdieren die een beter zicht hebben op de nacht.
6 kalkoenen kunnen je een mijl afvuren
Hoewel kalkoenen het 's nachts niet goed zien, is hun visie overdag indrukwekkend. De ogen van een kalkoen zijn ver uit elkaar geplaatst en bevinden zich aan de zijkanten van het hoofd. Dit geeft de kalkoen een visueel veld van 270 graden, vergeleken met onze eigen 180. En in tegenstelling tot onze ogen, die niet in staat zijn om te focussen op dingen in ons perifere zicht, kunnen de ogen van een kalkoen zich helder concentreren over het hele gezichtsveld.
Die ogen - samen met het vermogen van de kalkoen om zijn nek helemaal rond te draaien - stellen een kalkoen in staat een roofdier (of jager) vanaf een mijl of meer weg te spotten. Maar omdat zijn ogen op de zijkanten van zijn hoofd zitten, mist de kalkoen 3D-zicht. Het compenseert dit door zijn hoofd te dobberen om de dieptewaarneming te benaderen.
Kalkoenen hebben ook zeven verschillende soorten fotoreceptoren in hun ogen. Dit geeft ze een uitstekend kleurzicht, evenals het vermogen om licht in het UVA-spectrum te zien.Als gevolg daarvan zien kalkoenen de fosfaten in veel wasmiddelen als helder, fluorescerend blauw. Dus als u een van deze detergentia gebruikt, kunt u net zo goed de camo overslaan - u houdt de kalkoenen niet een beetje voor de gek.
5 bramen, yelps en fluitjes
Alleen mannelijke kalkoenen maken het onderscheidende geluid dat we een "schrokken" noemen. Tijdens het broedseizoen vestigen volwassen toms hun dominantie met korte gevechten. De winnaar mag fokken, terwijl onvolwassen mannetjes ("jakes") en de verliezers zijn gedegradeerd tot kijken en dienen als lijfwachten.
Gobblers cruisen meestal in paren, waarbij de ondergeschikte man de dominante helpt een enkele duivin aan te trekken - of, vaker, een harem. Tijdens de nastasefase blozen zowel dominante als ondergeschikte gobblers briljant rood en blauw over het gezicht en de keel. Ze stutten ook met hun staarten gewaaid en hun vleugels slepen over de grond.
Alleen het dominante mannetje slaagt. Elke schop duurt niet meer dan een seconde, maar het kan worden gehoord door kippen tot een mijl afstand. Het helpt kalkoenen uitstekend te horen, ook al zijn hun 'oren' niets meer dan kleine gaatjes in hun hoofd achter de ogen.
Vrouwtjes schrokken niet maar kunnen klokken en kleine piepgeluiden maken. Kalkoenen van beide geslachten kakelen, spinnen en schreeuwen en jonge kalkoenen fluiten naar hun kuddegenoten wanneer ze verloren zijn.
4 wilde kalkoenen betogen elkaar in het voorspel
Na het aantrekken van een kip staat de tom op haar en masseert haar terug door de ene voet op te tillen en vervolgens de andere gedurende ongeveer 10 minuten. Als de kip klaar is, tilt ze haar staart op en de tom bergt haar op.
Ondanks deze lange opbouw is de cloacale kus zelf in slechts enkele seconden voorbij. De tom verdwijnt dan en neemt geen deel aan het nestelen of opvoeden van zijn nageslacht.
Een enkele dekking levert meestal voldoende sperma op om een hele koppeling te bemesten en een kip kan tot vier weken lang sperma in haar eileider opslaan. Als ze klaar is, legt ze bijna elke dag een bevrucht ei tot haar nest tussen acht en vijftien eieren bevat. Daarna incubeert ze de eieren continu tot ze ongeveer 25 dagen later uitkomen.
De jonge "poults" blijven niet lang zitten. Minder dan 24 uur na hun geboorte zijn ze uit het nest op zoek naar voedsel.
3Wanneer het tijd is voor een wild Turkije om te paren, grote maten
Als je ooit een mannelijke kalkoen hebt zien strutten, heb je je misschien afgevraagd over dat vlezige uitsteeksel dat aan zijn snavel hangt. Het is een snood, en alle volwassen mannelijke kalkoenen (bekend als "toms" of "gobblers") hebben er een. De snood lijkt geen functioneel doel te dienen, behalve het aantrekken van een vriend. En verrassing! Grootte doet er toe. De tom met de langste snood krijgt meestal de kippen.
Wanneer een tom wordt opgewonden, wordt zijn haar volgezogen met bloed en vergroot, net als een penis, die een kalkoen niet heeft. In plaats daarvan hebben zowel mannelijke als vrouwelijke kalkoenen een cloaca, een uitlaat waarin de darm-, urinaire en geslachtsorganen opengaan. Tijdens het vrijen tussen wilde kalkoenen - een "cloacale kus" genoemd - wordt het sperma van het mannetje van zijn cloaca naar het wijfje overgebracht en vandaar naar de eileider van de hen.
Andere delen van de tom die doorspoelen als hij opgewonden is, zijn onder meer de karbonkels, ook knobbeltjes genoemd (de vlezige sinaasappel of rode bulten die uit de nek van de tom hangen) en de keelhuid of vlecht (de vlezige flap van de huid die aan de keel van de tom vastzit).
2 Sommige vrouwelijke kalkoenen kunnen zich zonder een man voortplanten
Vrouwelijke kalkoenen zijn in staat tot parthenogenese, ook wel aseksuele voortplanting genoemd. Bij parthenogenese kunnen eieren van een niet-gedekte hen zonder bemesting groeien.
Alle kalkoenen geboren uit parthenogenese zijn mannelijk, en ze zijn niet te onderscheiden van mannetjes geproduceerd door natuurlijke of kunstmatige paring. Hoewel parthenogenese bij kalkoenen zeldzaam is, kan de incidentie worden verhoogd door vaccinatie met bepaalde levende virussen en door kippen in het zicht en het geluid van mannelijke in de omgeving te houden.
Anders dan geslacht, zijn kuikens geproduceerd door parthenogenese klonen van hun moeder. Fokkers willen daarom vaak parthenogenese om de eigenschappen van hun meest wenselijke vrouwtjes te behouden, meestal degenen met de grootste borsten.
1 Dat is een grote vogel
De grootste geregistreerde kalkoen was een 39-kilo (86 lb) vogel genaamd Tyson, die de eerste plaats behaalde in de zwaarste competitie van 1989 in Londen. Als contrast, woog de grootste wilde kalkoen geregistreerd door de National Wild Turkey Federation een schamele 17 kilogram (37 lbs).
Tyson werd later geveild voor het goede doel, waar hij voor een record van $ 6.692 verkocht. Aangezien een "aangeklede" kalkoen meestal 75 procent van een levend exemplaar weegt, zou Tyson bijna 30 kilo (65 lbs) hebben gewogen na het plukken, voor een prijs van meer dan $ 100 per pond.
Andere opmerkelijke kalkoengerelateerde records zijn de snelste tijd om een-3 minuten te snijden, 19,47 seconden - en de grootste bijeenkomst van mensen verkleed als kalkoenen - 661 mensen in Dallas, Texas die niets beters te doen hadden in november 2011.
En je dacht Star Trek conventies waren raar.