Delen:
10 griezelige spinnen die we onlangs hebben ontdekt
Net toen we dachten dat de wereld van spinnen geen verrassingen meer had die op ons wachtten, bewijst een nieuwe reeks griezelig-crawlies ons verkeerd. Of ze nu verwondering opwekken of gewoon een zaak van de heebie-jeebies, spinnen blijven nieuw licht werpen op de natuurlijke wereld.
10 Skeletorus
Hoeveel spinnen hebben namen die lijken alsof ze zijn geïnspireerd door schurken uit de jaren 80? Skeletorus (Maratus-sceletus), ontdekt begin 2015, is een soort pauwspin afkomstig uit het zuidoosten van Queensland, Australië. Wat het uniek maakt van andere pauwspinnen zijn de strepen van wit en lichtblauw pigment die het grotendeels zwarte lichaam versieren. Dit patroon leidde tot de even kleurrijke naam van deze spin, omdat de strepen lijken op een skelet over het hele lichaam.
Maar wat het skelet en anderen in de pauwenspinfamilie echt onderscheidt van andere spinachtigen, is de uitgebreide paringsdans die door de mannetjes wordt uitgevoerd. Displays van zwaaiende frontale armen in combinatie met het heffen en trillen van de buikflap worden gebruikt om de aandacht van vrouwen te trekken, die de nietszeggende bruinachtige kleur van vuil of boomschors zijn.
Zelfs geholpen door instinct, is het gebruikelijk om mannen displays te laten zien voor de verkeerde vrouwensoort. Dit kan een fatale fout voor het mannetje blijken te zijn, omdat het vrouwtje hem meestal in de schaduw stelt. Om toe te voegen aan de complexiteit van dit ritueel, heeft het skelet, samen met alle andere pauwspinnen, dansbewegingen die exclusief zijn voor elke individuele soort.
Het skelet was niet alleen. Madeline Girard, die de spin ontdekte, vond ook een verwante spinsoort en gaf hem de bijnaam "Sparklemuffin" (Maratus jactatus).
9 Mysmena Wawuensis
Op 0,75 millimeter lang, Mysmena wawuensis, een ongelooflijk kleine orb-wevende spin, bevindt zich dicht bij Patu digua-0.37 millimeter-als een van de kleinste spinnen ter wereld. Omdat het ongeveer driemaal kleiner is dan een standaardkorrel witte rijst, is het voor deze spin en anderen van de Mysmenidae-familie van spinachtigen moeilijk om ze te vinden en te bestuderen. De dichte jungle van China waar deze spin zich bevindt, biedt ook barrières voor verder onderzoek. Dit verklaart waarom het tot 2013 duurde om deze bijna microscopische spin te ontdekken.
Het enige gebied Mysmena wawuensis staat bekend als bewoner van het Wawu Mountain National Park in de provincie Sichuan in China. Dit gebied staat ook bekend om zijn panda-heiligdom waar bijna een dozijn van de bedreigde dieren verblijven. Als deze kleine spin over het hoofd kan worden gezien, moeten we ons afvragen welke andere vormen van leven verborgen kunnen blijven tussen het gebladerte.
8 Indian Tiger Spider
Als het gaat om grote spinnen, is de Indiase tijgerspin (Poecilotheria rajaei) neemt zeker de taart als een nieuwe en opmerkelijke figuur in de wereld van spinachtigen. Ontdekt in Sri Lanka in 2009, kan deze beestachtige kerel tot 20 centimeter (8 in) lang worden. Gelukkig heeft dit iets kleinere, boombewonende familielid van de Zuid-Amerikaanse goliath birdeater alleen voldoende gif om dodelijk te zijn voor kleine knaagdieren, hagedissen en af en toe een kleine vogel.
Als gevolg van ongebreidelde ontbossing, deze specifieke spin-samen met maar liefst 15 andere soorten Poecilotheria-is in gevaar. Helaas komen sommige soorten in gevaar voordat wetenschappers voldoende tijd hebben om ze te bestuderen en te classificeren. En aan het eind van de dag is het bijna onmogelijk om te raden hoeveel er al uitgestorven zouden zijn zonder dat de mensheid wijzer is. Het laat alleen maar zien dat zelfs spinnen van een indrukwekkende omvang voorbij kunnen sluipen, onopgemerkt door onderzoekers.
7 Albino Trapdoor Spider
Ontdekt in 2011, in de buurt van een klein stadje in West-Australië, is de albino trapdoorspider een echt zeldzame vondst. In tegenstelling tot de meeste albino-fauna, mist deze spin opmerkelijk alleen pigment op zijn kop terwijl de rest van het lichaam donkerbruin blijft. Er zijn maar drie soorten spins in de wereld die gedeeltelijk albinisme hebben en de albino trapdoor spin is de enige die het op zijn kop heeft.
Deze spin van een halve dollar heeft brede erkenning gekregen voor zoölogen en spin-enthousiastelingen. Het is de enige spin in deze lijst die nog een juiste wetenschappelijke binominale naam moet krijgen. Misschien komt de moeilijkheid om het te benoemen uit hoe weinig erover bekend is.
De meest geaccepteerde theorie over de albino trapdoor spin tot nu toe is dat het een holende spin is. Het beste wat we nu kunnen doen, is goed geïnformeerde gissingen vanwege hoe extreem zeldzaam het is om in het wild te vinden. De unieke kenmerken lijken deze spin een eigen categorie te maken en maken het nodig de naamgeving ervan uit te stellen tot nader onderzoek.
6 Paratropis Tuxtlensis
Verborgen en onbekend bij de mens in het biosfeerreservaat Volcan San Martin tot 2014 was hij een vermomde vermomming. Paratropis tuxtlensis, die zijn naam dankt aan Los Tuxtlas, Veracruz, in Mexico waar het werd gevonden, is een spin met een smerige list op zijn acht minuscule mouwen. Veel spinnen ontwikkelen specifiek pigment dat het mengen met hun leefgebied gemakkelijker maakt. Echter, Paratropis tuxtlensis en anderen in deze familie van spinnen nemen een stap verder vermomming door gronddeeltjes te gebruiken om zichzelf in een laag beschermende camouflage te bedekken.
Deze spin bezit een exoskelet dat een kleverige substantie scheidt van klierporiën, waardoor vuil zich aan zijn lichaam hecht. De spin kan net zo goed een deel van de grond zijn in de ogen van roofdieren en onoplettende prooien. Als een toegevoegde bonus, biedt deze laag vuil bescherming als een harnas wanneer de spin wordt geconfronteerd met bedreigingen. Het kan zelfs verdubbelen als een methode om de spin slecht te laten smaken bij grotere roofdieren die op zoek zijn naar een snack.
5 Mongolarachne Jurassica
Hoewel het waar is dat deze spin al miljoenen jaren is uitgestorven, verdient het nog steeds vermelding als de grootste spin fossiel die tot nu toe is ontdekt. Mongolarachne jurassica meet 24,6 millimeter lang. Normaal gesproken zijn de overblijfselen van oude spinnen veel moeilijker te verkrijgen door het snelle verval van hun zachte exoskeletten, waarmee we in het begin enkele exemplaren hebben. Sinds de ontdekking in 2011 van een vrouwelijk exemplaar, werd gedacht dat deze spin tot het bolgeweven geslacht behoort Nephila, dus de voornaam Nephila Jurassica. Als dit waar was, zou het de geschiedenis van de Nephila geslacht door meer dan 130 miljoen jaar.
Een mannelijk exemplaar is echter opgegraven uit afzettingen van vulkanische as in hetzelfde gebied als de vrouwelijke opgetrokken wenkbrauwen. Vergelijking tussen de twee exemplaren zorgde er al snel voor dat de classificatie van deze spin in twijfel kwam. Na nauwkeurig onderzoek van de overblijfselen van beide fossielen, werd vastgesteld dat ze allebei tot een geheel nieuw geslacht behoorden. Het kreeg toen de naam Mongolarachne jurassica, wat zich vertaalt naar "Mongolia spider."
4 Decoy-gebouwde spin
Keer op keer heeft de Amazon bewezen een geweldige gastheer te zijn voor vele ongewone spinnen. In 2012 werd een verdacht nieuw lid van het geslacht Cyclosa werd ontdekt in de dichte jungle en is de spin van het lokvogelbouwen genoemd. Voor de toevallige toeschouwer, lijkt het niets meer te zijn dan een enigszins ontbonden spin die in het midden van een web zit. Toch zou men, bij nadere inspectie, zien dat op de plaats waar het hoofd zou zitten, een kleinere spin slechts ongeveer 1 centimeter (0,4 in) lang is.
De dode spin is helemaal geen spin. In feite werkt het spinvormige object als een vogelverschrikker gebouwd door de kleinere spin. Met behulp van niets anders dan puin, bladeren en de overblijfselen van andere dode insecten, creëert de kleine vakman een overtuigende lokvogel. Tot nu toe is de meest logische theorie dat ze deze valstrikken bouwen als een manier om enorme waterjuffers af te jagen die erop kunnen jagen.
3 Darwin's Bark Spider
Deze volgende spin komt van het eiland Madagaskar, een van de rijkste hotspots van diversiteit van planten en dieren ter wereld. De bastspin van de Darwin (Caerostris Darwini), officieel ontdekt in 2009 maar sinds begin 2000 bekend, vormt geen uitzondering op deze regel. Het is tot op heden de enige spin in de wereld die zijn websystemen bouwt over waterlichamen zoals rivieren en kleine meren.
Hoewel dat het alleen al uniek maakt, maakt deze spin ook het grootste bolweb van een enkele spin bekend bij de wetenschap. Sommige schorswebben van Darwin strekken zich uit over een gebied van 3 vierkante meter (30 voet). De kracht van het web is beschreven als ongeveer 10 keer sterker dan kevlar kogelvrij vest. Dit zou dit specifieke spinnenweb tot nu toe de zwaarste biologische substantie maken. Dit ongelooflijk indrukwekkende exemplaar verdiende het recht om te worden genoemd ter ere van Charles Darwin op de 200ste verjaardag van Over de herkomst van soorten.
2 Trogloraptor
Niet sinds 1890 heeft een nieuw ontdekte spin in Amerika een nieuw geslacht, familie en soort nodig om het te classificeren. Maak kennis met de trogloraptor, het levende bewijs dat er maar weinig plaatsen op het land zijn, ongeacht de toestand, die een spin niet naar huis kan halen. Deze knappe gozer werd ontdekt in de late zomer van 2012 en leefde in grottensystemen in Oregon.
Deze spin heeft, in tegenstelling tot alle andere, speciale gekartelde klauwen aan het einde van elke arm. Dit kenmerk is waar het zijn charmante naam krijgt, wat 'holbewoner' betekent. Toen het werd gevonden, gebruikte het deze talonarmen om zichzelf op te hangen aan het plafond van de grot door een streng van zijn eigen zijde.
Vanaf nu zijn er theorieën dat het een verwant zou kunnen zijn met de goblin-spin, maar er is tot nu toe heel weinig bekend over deze grotbewoners. Pogingen om de gevangen exemplaren te voeren zijn mislukt, wat aantoont dat zij een specifiek dieet prefereren. Deze spin is zo vreemd voor ons dat zelfs wat ze eten een mysterie blijft.
1 Marokkaanse Flic-Flac-spin
Als het gaat om het krijgen van punt A naar B in stijl, doet geen spin het helemaal zoals de Marokkaanse flic-flac-spin (Cebrennus rechenbergi). Deze spin werd in 2014 in de Marokkaanse zandduinen ontdekt door de Duitse wetenschapper Ingo Rechenberg. Net als een getrainde circusacrobaat is deze spin in staat om zichzelf vooruit en achteruit voort te stuwen door een reeks salto's wanneer hij bedreigd of geprovoceerd wordt, een prestatie die geen andere spin in de wereld heeft gevonden.
Deze kleine truc van de flic-flac levert een geweldige service door zijn normale snelheid te verdubbelen. Deze bewegingsmethode diende als inspiratie voor Dr. Rechenberg om een robot te construeren die op vrijwel dezelfde manier beweegt, waarmee de traditie van de wetenschap wordt voortgezet die op zoek is naar de natuur voor inzicht. Hoewel zijn robot nog lang niet in zijn eindfase is, is Rechenberg van plan om hem ooit te gebruiken om het oppervlak van Mars te onderzoeken.