10 Crazy Animal Odor Feiten
Wanneer gebruikt door dieren en planten, geven geuren een aantal nuttige aanwijzingen. Ze bieden een manier om informatie te verspreiden, of het nu gaat om waarschuwingen of paringsbereidheid. Bepaalde verbindingen dienen ook als verdedigingsmechanismen door roofdieren af te schermen met intense geuren.
10 Grizzlyberen
Ruikt tot 30 kilometer (18 Mi) weg
Grizzlyberen, een van de gevaarlijkste dieren in Noord-Amerika, hebben soms moeite zich aan te passen aan mensen die hun leefomgeving aantasten. Dit kan ertoe leiden dat de beren mensen aanvallen en eigendommen beschadigen.
Hoewel deze zeer intelligente grizzlyberen slecht zicht hebben, zijn ze een van de ultieme roofdieren. Deze dieren hebben een aantal handige eigenschappen die het gemakkelijker voor hen maken om te overleven, inclusief hun uiterst gevoelige neuzen.
De neus van een grizzly heeft honingraatachtig weefsel door de neusholte. De reukzin van deze beer wordt verondersteld tot 100.000 keer sterker te zijn dan die van een mens. Als gevolg hiervan kunnen grizzly's een aantal zeer gespecialiseerde dingen doen, zoals ondergrondse ruikende mossels of onderwateropsporing.
Grizzlyberen ruiken zelfs dingen tot 30 kilometer verderop. Dit helpt grizzlyberen om de dood van minder dieren te vangen. De beren jagen de andere dieren weg, waardoor het voor de grizzlyberen makkelijker wordt om voedsel te vinden.
Om niet te worden overtroffen, is van ijsberen bekend dat ze zeehonden tot 65 kilometer (40 mijl) verderop detecteren.
9 gestreepte bunzings
Zijn geroken tot 2 kilometer (1 Mi) afstand
Foto credit: Daderot De gestreepte bunzing (ook bekend als een zorilla) werkt in relatieve onbekendheid op de Afrikaanse savanne in vergelijking met het stinkdier, zijn beroemdere neef. De gestreepte bunzing verdient het echter om geprezen te worden, omdat het misschien het meest stinkende wezen ter wereld is.
Net als het stinkdier heeft een gestreepte bunzing speciale anale klieren die een bederfelijke geur produceren. De bunzing heeft ook een gespecialiseerde reeks spieren die het mogelijk maakt om deze chemicaliën bij roofdieren te spuiten.
De geur, die vaak wordt vergeleken met rotte eieren of een garderobe, kan tot 2 kilometer (1 mijl) worden geroken. Deze geur - met zijn oogstrelende angel - wordt gegenereerd door zwavelhoudende chemicaliën die bekend staan als mercaptanen.
De afscheidingen van de bunzing smaken ook vreselijk, wat kan dienen als extra afschrikmiddel voor mogelijke roofdieren. Dit is handig voor de bunzing, een lid van de wezelfamilie, want dood spelen is de volgende truc in zijn spelboek als de geur niet effectief is.
8 ratten
Snuivende patronen zijn afhankelijk van de geur
Op basis van studies die zijn uitgevoerd aan de Universiteit van Chicago, hebben onderzoekers ontdekt dat ratten, samen met een paar andere dieren, de mogelijkheid hebben om hun snuiftips te focussen. De patronen veranderen afhankelijk van wat ze proberen te ruiken.
Wetenschappers hadden lang getheoretiseerd dat sommige dieren dit vermogen hadden, wat veel lijkt op mensen die hun zicht richten. Voor ratten wordt deze sniff focus een waardevol hulpmiddel als ze op zoek zijn naar voedsel of roofdieren ontwijken.
In de studie, toen ratten op zoek waren naar een bepaalde chemische stof, konden ze zien of de geur zwakker, sterker of gewoon anders was. Dan zouden ze hun hoeveelheid snuiven veranderen voordat ze de juiste container kiezen.
In feite waren de ratten altijd in staat om de juiste geur te detecteren, ongeacht welke obstakels ze tegenkwamen. De wetenschappers merkten ook op dat doordringende geuren een groter effect hadden op de voorkant van de neusholte van een rat, wat veranderde hoe diep de rat inhaleerde.
7 Mollen
Kan in stereo ruiken
De gewone mol gebruikt elk van zijn neusgaten om de positie van een geur te trianguleren, waardoor het dier in slechts enkele seconden de bron van de geur kan vinden. Voor moeders is dit vermogen cruciaal voor hun overleving, omdat ze blind zijn.
Tot voor kort hadden onderzoekers geloofd dat geen enkel zoogdier dit vermogen bezat. Dus wetenschappers willen nu testen op dit vermogen bij andere dieren die sterk afhankelijk zijn van hun reukvermogen, zoals ratten, honden en varkens.
Om hun hypothese over het vermogen van de mollen te bevestigen, staken onderzoekers rietjes in de neus van de dieren, wat hen aanzienlijk vertraagde wanneer ze op zoek waren naar voedsel.
Wanneer een rietje in elk neusgat werd geplaatst en vervolgens werd gekruist, dan zouden de mollen in de tegenovergestelde richting van het voedsel buigen, wat aangeeft dat ze echt in stereo roken. Haaien en mieren zouden ook dit vermogen bezitten.
6 muggen
Kan u 's nachts beter ruiken
Muggen, een van de grootste plagen in de menselijke geschiedenis, lijken 's nachts geweldige jagers te zijn. Misschien heeft de wetenschap eindelijk door waarom. Blijkbaar accumuleert een keten van geur-bindende eiwitten (OBP's), die muggen helpen om mensen te ruiken, 's nachts in grotere hoeveelheden in hun systemen.
Van OBP's wordt aangenomen dat ze helpen bij het transporteren van moleculen naar de olfactorische receptoren van de mug. Bovendien behouden de muggen hun gevoeligheid voor geuren die geen OBP's vereisen, evenals de niveaus van eiwitten die worden gebruikt om die geuren te ruiken.
Door de geur van onze blote huid en de koolstofdioxide die we uitstoten te gebruiken, kunnen muggen ons eigenlijk vanaf ongeveer 30 meter (100 voet) ruiken. Een aantal andere insecten, waaronder tseetseevliegen en kakkerlakken, vertonen 's nachts ook een groter geureniveau.
Net als veel andere dieren hebben muggen dagelijks ritmische cycli. Onderzoekers geloven dat ze deze nieuwe informatie kunnen gebruiken om de verspreiding van malaria te voorkomen.
5 zeehonden
Laat hun roofdieren niet ruiken
Fotocredit: Genny Anderson Zeehonden, die ongelooflijk langzaam bewegende en kwetsbare zeedieren zijn, stoten een gespecialiseerde uitscheiding uit om te helpen bij hun verdediging en overleving. Wanneer ze worden aangevallen, spuiten ze een mengsel van paarse inkt en een kleverige witte substantie die bekend staat als opaline.
Jarenlang werden onderzoekers gestoord over hoe deze actie de zeehazen beschermde.Deze dieren hebben ook een rudimentaire vorm van camouflage, die wordt bepaald door de kleur van het zeewier waarin ze eten en leven.
De chemische afscheiding van de zeehaas remt het vermogen van een roofdier om te ruiken door de antenne van het roofdier te bedekken, waardoor de zeehaas kan ontsnappen terwijl het slachtoffer zichzelf probeert schoon te maken.
Vanwege dit ongelooflijke afweermechanisme, hebben zeehonden niet veel andere roofdieren dan de Californische langoest. Maar de kreeften worden meestal bedrogen door de afscheidingen van de zeehazen en proberen in plaats daarvan de inkt te eten. Als laatste redmiddel hebben de zeehonden ook gifstoffen in hun vlees.
4 honingbijen
Kan beter ruiken dan honden
Verschillende organisaties, waaronder DARPA in de VS en Inscentinel Ltd. in Groot-Brittannië, hebben honingbijen getraind om bommen en verschillende illegale drugs te detecteren. Vanwege hun ongelooflijke reukvermogen zijn bijen zo goed als of zelfs beter dan de honden die normaal voor dergelijke doeleinden worden gebruikt.
Omgekocht met suikerwater als beloning, kunnen de bijen hun secties uitbreiden bij het detecteren van de doelgeur, of het nu een bomcomponent of een ongeoorloofde drug is.
Honingbijen zijn ook gemakkelijker en goedkoper om te trainen en ze hebben het vermogen bijna elke geur te detecteren. Hoewel een hond maanden kan duren om een effectieve snuffelaar te worden, kan een bij in een paar uur tijd worden geleerd hoe hij smokkelwaar kan vinden. Bovendien kunnen ze geuren detecteren die zo zwak zijn dat deze geuren het equivalent zijn van een korrel zout in een zwembad van Olympische afmetingen.
3 West-grijze kangoeroes
Smell Like Curry
Westerse grijze kangoeroes, een van de meest bevolkte soorten kangoeroe in Australië, hebben een aantal kenmerken die hen scheiden van andere kangoeroes. Ze hebben bijvoorbeeld een resistentie tegen natriumfluoracetaat ontwikkeld, een toxine dat in veel inheemse Australische planten voorkomt.
De mannetjes hebben ook een geweldige functie met betrekking tot geur. Bekend bij de lokale bevolking als, Äústinkers,Äù of, Äúboomers,, Äù de mannetjes scheiden een uiterst penetrante geur af die naar curry ruikt.
Gemaakt via een klier op hun borst, de geur dient geen zichtbaar doel behalve het ontmoedigen van roofdieren van het eten van de kangoeroes. Zelfs Aboriginal-volkeren eten deze kangoeroes alleen als laatste redmiddel.
2 Brown Marmorated Stinkbugs
Ruik als Cilantro
Foto credit: Yerpo De bruine marmorated stinkbug, een extreem veel voorkomend insect met bijna 300 soorten, is over de hele wereld te vinden en irriteert iedereen binnen zijn bereik. De VS raakten overspoeld door hen nadat ze eind jaren negentig per ongeluk door verpakkingsmateriaal uit China werden geïntroduceerd.
Deze stinkbuggen reizen in zwermen, verwoestende gewassen door het vlees van fruit en groenten te doorboren. Ze veroorzaken elk jaar miljarden dollars aan schade. Maar bruine marmorated stinkbugs bezitten ook een interessante gril.
Wanneer ze worden verpletterd of anderszins worden beschadigd, verspreiden ze een geur die vergelijkbaar is met koriander. Sommige mensen hebben ook een geur ontdekt zoals verbrand rubber. Deze geur kan worden overgedragen aan fruit, wat een groot probleem is bij wijndruiven.
1 Binturongs
Ruik als beboterde popcorn
Binturongs (aka bearcats) bezitten een vreemde verzameling kenmerken, waaronder het gezicht van een kat, de loop van een beer en een grijpstaart die bijna de lengte van zijn lichaam heeft.
Een verre verwant van de kat en een lid van de minder bekende familie Viverrid, binturongs hebben een schijnbaar nutteloze eigenschap: ze scheiden een stof af die sterk ruikt naar beboterde popcorn.
Hoogstwaarschijnlijk wordt het gebruikt als een markeersysteem voor territorium. De stof wordt afgescheiden via anale klieren en lijkt voortdurend uit hun bodems te stromen als een lekkende kraan.
Ze voeren ook gespecialiseerde verspreiding uit, Äúdances,Äù wanneer ze hun territorium willen markeren. Deze dansen hebben meestal betrekking op het slepen van hun uiteinden over de takken en bladeren die zij naar huis noemen.