Top 10 rare dingen die de Victorianen voor hun plezier deden

Vóór de uitvinding van radio, televisie, videogames, mobiele telefoons, internet en afbeeldingen van katten met grappige bijschriften, werden negentiende-eeuwse mensen gedwongen om hun eigen entertainment te vinden, zoals lezen, of een echt gesprek voeren met een ander mens. Moeilijk te geloven, ik weet het. Hier zijn tien rare dingen die onze Victoriaanse voorouders voor de lol deden in plaats van hun Facebook-status bij te werken en om de tien minuten over zichzelf te tweeten.

10

Fern Hunting

Alle dingen botanisch bleef ultra modieus in Engeland (minder in Amerika) in de negentiende eeuw. Exotische planten werden in broeikassen gekweekt, tuinen werden gevuld met bloemen en bloementhema's varieerden van behang tot stoffen en sieraden. Tegen 1855 veegde pteridomanie, of een rage voor het verzamelen en kweken van varens, door de Victoriaanse samenleving zoals waterpokken in een crèche. 'Varenexpedities' naar het vasteland (Europa), Azië en daarbuiten brachten wilde varenmonsters naar huis. In feite werden zoveel soorten uit hun oorspronkelijke omgeving verwijderd dat sommigen bedreigd werden of zelfs uitstierven. Op jacht naar varens werd beschouwd als opwindend en gevaarlijk, en het bleef in het begin van de twintigste eeuw.

9

Le Théâtre d'Ombres (The Theatre of Shadows)

In 1887 creëerde Henri Rivère het Théâtre d'Ombres in de beroemde wijk Montmartre in Parijs. Veel ingewikkelder dan de versie van vandaag - een laken, een zaklamp en een hand die verwrongen is in de vorm van een mutant konijn - het Théâtre d'Ombres gebruikte een koor met twintig stemmen, een orkest en poppen in Japanse stijl. Hedendaagse verhalen zijn enthousiast over de schoonheid van de schaduwpartijen, waaronder ten minste één patriottisch spel met militair thema met twee acts en vijftig tableaus. Uiteindelijk zou Rivère drieënveertig schaduwpartijen produceren tot het café in 1897 werd gesloten. Hij kopieerde natuurlijk het idee van schaduwtheater van andere mensen. Zelfs dan kon je de Pirate Bay niet ontsnappen.

8

Waarzeggerij

Theebladeren, palm lezen, de goede oude kristallen bol ... de Victorianen gebruikten al deze methoden en meer terwijl ze probeerden een glimp van de toekomst op te vangen. Wat hebben ze nog meer geprobeerd, vraag je? Dobbelstenen, appels, noten, spiegels, kaarsen en was, speelkaarten, zaden, dromen, munten, fruitcake, moedervlekken en wratten, dode mensen (communicatie met de doden door spirituele mediums was populairder dan Hot Pockets op een nerdconventie), ze speelden allemaal een rol bij waarzeggerij - en de lijst gaat maar door. Veel vormen van waarzeggerij werden toegepast door jonge vrouwen die probeerden meer informatie te krijgen over hun toekomstige echtgenoten. Lijkt romantischer, of minder nauwkeurig, dan Googlen naar uw potentiële echtgenoot.

7

Antropomorfe taxidermie

Victorianen wilden niet noodzakelijk de kunst van het taxidermie zelf beoefenen, maar velen verzamelden en waardeerden dieren van de gevulde variëteit. Denk bijvoorbeeld aan het werk van Walter Potter, wiens zeer gedetailleerde antropomorfe taxidermische tableaus onder andere cavia's met cavia's bevatten, evenals schattige kleine kittens in schattige kleine frilly-kostuums die trouwen. Lief, behalve dat ze allemaal dood zijn, dood, dood. Naar verluidt van natuurlijke oorzaken - maar ik heb mijn twijfels. Niettemin was Potter's museum in Bramber, Sussex (Engeland) een populaire toeristische attractie. Gevulde egels hadden het Victoriaanse publiek verrukt op de Grote Tentoonstelling van 1851, en dit had geholpen om de onsmakelijke rage populair te maken. Ugh.

6

Pornografie

Dacht je dat pr0n werd uitgevonden door het internet? Nee. Negentiende-eeuwse heren hadden een vrij duidelijke smaak voor hardcore erotische literatuur en foto's - heimelijk onder de toonbank verkocht en in het geheim door de heren gekocht. De geschreven erotica, meestal van die alomtegenwoordige auteur, Anonymous, varieert van eenvoudige harem-scenario's tot D / S, BDSM, orgieën en fetisjen in instellingen zoals een meisjesschool. Tijdschriften als de Pearl en de Oyster boden een lichtere prijs, net als een Victoriaanse Playboy zonder de foto's. En erotische foto's bloeide, de nieuwe uitvinding werd gebruikt om een ​​aantal zeer ondeugende dingen vast te leggen, inderdaad. Trouwens, flagellation had de bijnaam "the English vice". Trek je eigen conclusies.

5

Cabinet of Curiosities

Veel Victorianen waren fervente verzamelaars. De meesten specialiseerden zich in het ene vak of een ander, maar een select aantal was onbelangrijk in een belachelijke mate. Hun collecties bevatten verschillende "curiositeiten" zoals zoölogische, botanische, archeologische en geologische exemplaren, gekrompen hoofden, zeeschelpen, antieke wapens, uurwerkautomaten, enz. Sommigen creëerden een "rariteitenkabinet" - in dit geval betekent kabinet een kamer waar dergelijke geaccumuleerde eigenaardigheden werden weergegeven. Verre van een nieuw idee te zijn, bestaan ​​dergelijke collecties al sinds de zeventiende eeuw. Een van de meest bekende was P.T. Barnum's American Museum in New York, waar 15.000 mecenassen per dag konden gapen naar de Feejee zeemeermin, en levende walvissen, tussen 1841 en 1865.

4

Mesmerisme (hypnose)

Negentiende-eeuwse mensen vonden mesmerisme - "dierlijk magnetisme" of hypnose - volkomen fascinerend. Afgezien van het leveren van plotvoedsel voor een aantal erotische romans, waren vertoningen van het mesmerisme, zoals nu, populaire entertainment. Victoriaanse toneelmagnosisten maakten niet dat volwassen mannen heel vaak klokken als kippen. Sommigen demonstreerden hun bekwaamheid door hun proefpersonen ongevoelig te maken voor pijn en chirurgische naalden door hun onderarmen te brengen tot vreugde van het publiek. Gewone mensen namen het mesmerisme om hun vrienden te vermaken. Een beoefenaar zou levende kreeften op een vismarkt hebben gebiologeerd en voor volbrenste getuigen hun benen en staarten afsnijden met een schaar.Het verhaal gaat dat de kreeften geen tekenen van pijn vertoonden - vermoed ik alleen omdat niemand hun piepkleine, gekwelde geschreeuw kon horen.

3

Rouw

Onhygiënische omgevingen, slechte sanitaire voorzieningen, slechte hygiëne, bedorven water, vervalste levensmiddelen, besmettelijke ziekten en andere gevaren van leven in de negentiende eeuw maakten de gemiddelde persoon levensverwachting kort. Vandaar, veel begrafenissen. Met de dood van het gezelschap van koningin Victoria werd Prins Albert in 1861 publiekelijk rouw om de overledene niet alleen een sociale noodzaak, maar een evenement met vrij uitgebreide rituelen. Hele industrieën ontstonden rouwkleding, stationaire rouwkransen, uitvaartkoekjes (koekjes, zoals gunsten uit de Goth-partij) en rouwende juwelen, vaak gemaakt van jet of onyx en met het haar van de overledene. Het tonen van de juiste mate van rouw was een sport die even serieus werd genomen als de Super Bowl, maar met minder schminken, shirtlessness en clowns die John 3:16 tekens vasthielden.

2

Mummy "Unrolling"

De negentiende-eeuwse rage voor alle dingen die de Egyptenaar had, leidde natuurlijk tot het uitpakken of "afrollen" van mummies. In tegenstelling tot een populaire urban legend, deden mensen dit thuis niet. Wie wilde al die stukjes bewaard vlees en bitumen, verspreid over het tapijt, zoals de favoriete confetti van Ed Gein? In plaats daarvan woonde het publiek lezingen en tentoonstellingen bij, waar zelfgekozen deskundigen de mummies sneden die ze op veilingen hadden gekocht. Reizigers vonden het ook leuk om mummies mee naar huis te nemen van hun Egyptische vakanties. Zelfs in feite klaagden Amerikaanse krantenrekeningen uit het laatste deel van de eeuw over mummies die op bestelling werden gemaakt, meestal van de lichamen van recent overleden bedelaars en andere arme mensen ...

1

seances

Weet je nog dat ik de communicatie met de doden noemde? De late negentiende en vroege twintigste eeuw waren de bloeitijd van het spiritisme. Séances waarbij mediums verschijnselen produceerden zoals tafelen, ghost-materialisatie en ectoplasma waren erg populair. Thuis probeerden mensen automatisch te schrijven en Ouija-borden. Veel mediums waren vrouwen, omdat men dacht dat 'gevoelige' vrouwen goed geschikt waren om zichzelf open te stellen voor geestelijk bezit. En als dat geen metafoor is voor iets Freuds ... maar ik dwaal af. Natuurlijk, zodra mediumschap een lucratieve onderneming werd, kwamen opzettelijke fraudeurs in actie. De ontsnappingsartiest en goochelaar, Harry Houdini, heeft veel frauduleuze media blootgelegd.

Victorianen hadden misschien geen Twilight-films om naar uit te kijken (die geluksvogels, geluksvogels), maar ze slaagden erin om entertainment te vinden op een andere tamelijk rare manier ... en allemaal zonder het voordeel van elektriciteit, sms'en, iProducts of illegaal downloaden. Verbazingwekkend.

Nene Adams

Nene Adams is een gepubliceerde schrijver, redacteur, historicus en Amerikaans expat die in Nederland in een ménage à trois woont met haar boekencollectie en haar lieftallige partner.