Top 10 ongebruikelijke oude wapens

De mensheid heeft altijd oorlogen gevoerd en zal dat altijd blijven doen. En om de oorlogen te bestrijden, had de mens wapens nodig. Met behulp van alle vaardigheden en hulpmiddelen die ze hadden, bouwde de mens hulpmiddelen die hun vijanden zouden scheuren, breken, doorboren en verscheuren. Elk land had wapens die hun legers uniek maakten. Als we het vandaag over oude wapens hebben, denken we meteen aan zwaarden, speren, bogen en bijlen. Maar ik vind interesse in wapens die me als buiten de norm vallen. Deze lijst is een assortiment wapens met ontwerpen, achtergronden of gebruiksmogelijkheden die ik nogal afwijkend vind. Als je het gevoel hebt dat alles is uitgesloten of ontbreekt in de lijst, onthoud dan dat er een gedeelte met reacties is waar je mee kunt doen zoals je wilt!

10

Mere Club

Gebruikt door de Māori-stammen van Nieuw-Zeeland, deze eenvoudig ogende, maar solide club werd gebouwd van nefriet jade. Vreemd genoeg gebruikten de Māori de 12-20 inch-knuppel voor stoten en stoten in plaats van neerwaartse slagen te slingeren zoals de meeste andere klaveren worden gebruikt. Voor de Māori was het loutere een erg spiritueel wapen. Ze noemden hun loutere clubs en gaven ze door van generatie op generatie. Ze geloofden zelfs dat de clubs een mana (spirituele kracht) van zichzelf bevatten. De Māori vereerden hun zuivere clubs enorm. Ze waren een symbool van leiderschap, en als een enkel dat door een stam als belangrijk werd beschouwd, misplaatst was, werd er door de stam veel moeite gedaan om ervoor te zorgen dat het loutere was gelegen en teruggegeven aan de respectieve eigenaar.

9

Hook Swords

Misschien wel de meest bekende op deze lijst, de Chinese haakzwaarden werden gehanteerd door de normaal passieve Shoalin-monniken in Noord-China. Prachtig en artistiek ontworpen, waren de bladen gebogen in een haakvorm aan het uiteinde waardoor de gebruiker de bladen kon verbinden met de punt en ze kon hanteren als een enkel langeafstandswapen. De halvemaanvormige bewakers waren uitstekend in het blokkeren van slagen en het hakken van vijanden die te dichtbij kwamen. De uiteinden van de hilts werden in dolken geslepen om van dichtbij te steken. Deze zwaarden gemeten van 4-6 voet vanaf de bovenkant van de haak tot het einde van het gescherpte gevest. De bladen zagen het grootste deel van hun gebruik van burgers, aangezien het Chinese leger ze niet gebruikte in hun legers.

8

Kpinga

De kpinga was een werpmes dat werd gebruikt door ervaren krijgers van de Azande-stam. De inwoners van Zande waren inwoners van Nubië, een regio in Afrika die bestaat uit Noord-Soedan en Zuid-Egypte. Het mes (ook bekend onder de bijnaam, de Hunga Munga) was tot 22 inch lang en had drie bladen die uit het midden reikten. Het blad dat zich het dichtst bij het handvat bevindt, heeft de vorm van een geslachtsdelen en vertegenwoordigt de mannelijke kracht van de eigenaar. De uitlijning van de bladen op de kpinga verhoogde de kansen om een ​​doelwit bij contact aan te vallen drastisch. Toen de eigenaar van het wapen was getrouwd, presenteerde hij de kpinga als een geschenk aan de familie van zijn vrouw.

7

maquahuitl

De macuahuitl was eigenlijk een groot, zwaardvormig stuk hout, met vlijmscherpe stukjes obsidiaan ingebed in de zijkanten. Omdat de macuahuitl geen scherpe punt had, kon deze niet als een steekwapen worden gebruikt; nochtans gaven de scherpe rijen van obsidiaan het wapen een wrede verscheurende macht die diepe snijwonden in de vijand kon snijden. Het hout zelf is zwaar en sterk genoeg om tegenstanders te verslaan, waardoor de Azteken de vijand levend kunnen vangen om te gebruiken in hun beroemde rituele offers. Er zijn verhalen geweest dat maquahuitls paarden konden onthoofden, wat indrukwekkend is, want het hoofd van een paard is veel dikker dan dat van een volwassen mens.

6

Scissor

Dit nogal vreemd uitziende wapen werd in de arena's gebruikt door de gladiatoren van het oude Romeinse rijk. Interessant genoeg waren de gladiatoren die de schaar in de strijd hanteerden ook bekend als een schaar. De metalen behuizing aan de onderkant vormde een lange buis die de arm van de gladiator bedekte, waardoor het wapen gemakkelijk kon blokkeren en parelen, evenals tegenaanval. Gemaakt van gehard staal, de schaar gemeten tot een en een halve voet lang. Het is verrassend licht, met een gewicht van 5 tot 7 kilo; Hierdoor kon de schaar met een goede snelheid worden gehanteerd. De unieke vorm en het unieke ontwerp van de schaar maakten het een publiekslieveling.

5

chakram

Laat je niet misleiden, de chakram is niet iets waar je frisbee mee zou willen spelen. In tegenstelling tot de frisbee, werd de chakram vaak verticaal gegooid in plaats van horizontaal. De dodelijke cirkel van metaal was tot een diameter van de voet. Zijn extreem scherpe rand zorgt ervoor dat de chakram gemakkelijk armen en benen kan afsnijden. Dit wapen is afkomstig uit India, waar het uitgebreid werd gebruikt door de hooggeplaatste Indiase Sikhs. Net zoals een verre verwant, de gekrompen, kon de chakram op elkaar worden gestapeld en herhaaldelijk worden gegooid. Een interessante manier van werpen, gebruikt door professionele krijgers, was om de chakram op hun wijsvinger te laten draaien en dan, met een snelle beweging van de pols, het zoemende mes naar hun tegenstander te lanceren.

4

Chu Ko Nu

Een ander Chinees wapen, de chu ko nu, was in feite een voorouder van het automatische geweer - het offerde bereik en vermogen voor een snelle herlaadtijd. De houten kist op de top van de kruisboog hield 10 kruisboogbouten vast die op hun plaats vielen toen de rechthoekige hendel aan de achterkant werd teruggetrokken na het afvuren van een bout. Een interessant feit is dat de chu ko nu voor het laatst zijn gebruik zag in de Sino-Japanse oorlogen van 1894-1895, jaren na de opkomst van vuurwapens. De kruisboog kon binnen 15 seconden gemiddeld een totaal van 10 bouten afvuren. Wat, vergeleken met de herlaadsnelheid van normale bogen en kruisbogen, een grote verbetering is. Voor extra effectiviteit werden enkele bouten getipt met vergif van de dodelijke aconietbloem, ook wel wolfsbane genoemd.

3

Nest van de bijen

Nu moet ik het aan de Chinezen overhandigen, hun wapens hebben vier vermeldingen op mijn lijst gemaakt.De derde plaats wordt ingenomen door het nest met bijen of met het vliegende vuur. Eigenlijk was het een houten container gevuld met buizen in de vorm van een zeshoek, die, gezien vanaf de voorkant, het wapen het uiterlijk gaf van een grote honingraat. In elk van de buizen zat een raket met pijl. De raketten lanceerden de pijlen met meer kracht en bereik dan die van een traditionele boog. Er kunnen maximaal 32 pijlen tegelijk vanuit een nest worden gelanceerd. De Chinezen zouden duizenden bijennesten tegelijk afvuren en binnen enkele seconden veel vijanden doden.

2

Katar

Dit Indiase wapen gaf de eigenaar de klauwen van wolverine, minus de kracht en de scherpte van adamantium. De katar op het eerste gezicht heeft een enkel blad, maar wanneer een hendel op de h-vormige handgreep werd geactiveerd, zou het lemmet in drie worden verdeeld, één in het midden en één aan elke kant. De drie messen maakten het wapen niet alleen effectiever in steken en snijden, maar ze intimineerden en / of schrokken de tegenstander. Dankzij de positionering op het handvat kon het mes ook gemakkelijk aanvallen blokkeren. Het ongewone ontwerp heeft nog een ander doel: de drievoudige bladen kunnen eenvoudig met gemak door allerlei Aziatische harnassen steken.

1

Zhua

Eén blik op dit ongelooflijk vreemd uitziende apparaat was meer dan voldoende om mij ervan te overtuigen dat het de nummer één plaats op deze lijst verdiende. Weer een ander Chinees wapen, de opvallende ijzeren "hand" van de zhua aan het einde had scherpe, klauwachtige nagels die vlees zouden spietsen en vervolgens van het lichaam afscheuren. Het enorme gewicht van de zhua was genoeg om de tegenstander te doden, maar de klauwen maakten het nog dodelijker. Wanneer het wordt gedragen door een professional, kan het worden gebruikt om bereden soldaten van hun paard te trekken. Maar het voornaamste doel van de zhua was om de schilden van vijanden af ​​te trekken en hen bloot te stellen aan de geklauwde hand van ijzer.