Delen:
Top 10 menselijke lichaamsdelen weergegeven in musea
We gaan naar musea om items te bekijken die van historische, culturele en wetenschappelijke betekenis voor ons zijn. Of items die onze nieuwsgierigheid stimuleren. Items zoals menselijke lichaamsdelen.
Er zijn musea die deze lichaamsdelen tonen. Velen van hen behoren tot beroemde mensen, en de verhalen erachter zijn meestal niet van deze wereld. En au! Ze bevatten ook privé-onderdelen. Twee soldaten eigenlijk - één lang en één kort. Daar gaan we.
10 Grigori Rasputins penis
Grigori Rasputin was een gelovige genezer en adviseur van de heersende Romanov-familie van Rusland voordat hij in 1916 werd vermoord. Hij was een zeer curieus personage, en het enige dat meer bijzonder was dan zijn persoonlijkheid was zijn 33 centimeter lange (13 in) penis die momenteel in het Museum van Erotica in St. Petersburg, Rusland ligt.
Volgens zijn dochter, Marie, was 33 centimeter (13 in) de lengte van haar vaders penis toen het slappe was en het was veel langer als je aandacht trok. Ter vergelijking: de gemiddelde penislengte is 9,2 centimeter (3,6 in) bij slappe en 13,1 centimeter (5,2 in) bij rechtop staan.
Hoe de penis vermist werd, blijft een raadsel. Eén account zegt dat Grigori's huurmoordenaars het afsneden en een meid die de volgende dag zijn kamer kwam schoonmaken was zo onder de indruk van wat ze zag dat ze de penis wegnam. Een ander verslag stelt dat een van Grigori's voormalige minnaressen zijn penis als aandenken nam tijdens zijn autopsie.
Later pakte Marie de penis van haar vader vast, maar die werd vermist na haar dood in 1977. Het verscheen opnieuw toen een Michael Augustine probeerde het te verkopen aan een veilinghuis. Die penis bleek echter een gedroogde zeekomkommer te zijn.
Het echte werk verscheen uiteindelijk in de handen van een Franse verzamelaar die het in 2004 aan een Russische arts verkocht. Het was de arts die het naar het museum bracht waar het onder andere sekssoorten wordt getoond.
Voor alle duidelijkheid: er zijn beweringen dat de penis in het museum niet tot Raspoetin behoort, of zelfs een mens is. Dat neemt echter niet weg dat er in een Russisch museum een 33 centimeter lange (13 in) penis zit.
9 De hersenen van Albert Einstein
Een deel van het brein van Albert Einstein ligt momenteel in het Mutter Museum in Philadelphia. Einstein wilde nooit dat zijn brein in een museum werd bewaard. Hij vroeg eigenlijk om gecremeerd te worden na zijn dood om te voorkomen dat iemand een sekte om hem heen zou creëren.
Na de dood van Einstein op 18 april 1955 verwijderde patholoog Thomas Harvey echter de hersenen en oogbollen van de fysicus, of liever stal hij deze. Later liet de familie van Einstein Harvey toe om het brein op voorwaarde te houden dat het alleen voor wetenschappelijke doeleinden zou worden gebruikt.
Met behulp van lab-arts Marta Keller sneed Harvey de hersenen van Einstein in 1000 plakjes, legde ze op glasplaatjes en stuurde ze naar verschillende pathologen. Dr. William Ehrich van het Algemeen Ziekenhuis van Philadelphia kreeg 46 van deze dia's.
Na de dood van Ehrich gaf zijn vrouw ze door aan Dr. Allen Steinberg, die ze aan Dr. Lucy Rorke-Adams gaf. Het was Rorke-Adams die deze dia's aan het museum schonk. Bijna 350 van de dia's liggen ook in het National Museum of Health and Medicine in Maryland.
Het brein van Einstein is slechts een van de vele lichaamsdelen die in het Mutter Museum worden bewaard. Ze hebben ook de gesmolten levers van Chang en Eng Bunker (de eerste siamese tweeling), het lijk van een vrouw in Philadelphia genaamd de Zeepdame (vanwege de wasachtige consistentie van haar stoffelijk overschot) en een zieke 2,7 meter lange (9 ft) ) colon met 18 kilogram ontlasting.
Geen wonder dat bezoekers meestal geadviseerd worden om niet te eten voordat ze een bezoek brengen.
8 Hoofd van Jeremy Bentham
Jeremy Bentham was een excentrieke filosoof die leefde van 1748 tot 1832. Als we excentriek zeggen, bedoelen we dat hij het soort man was dat zijn kat The Reverend Sir John Langbourne noemde. Bentham vroeg ook dat zijn lichaam na zijn dood zou worden bewaard, zodat hij de feesten van zijn vrienden kon bijwonen.
Trouw aan Bentham's wensen, werd zijn lichaam bewaard na zijn dood en blijft hij tentoongesteld in een museum aan het University College London. Zijn echte hoofd is echter gescheiden van zijn lichaam en vervangen door een wasmodel. Bentham is misschien excentriek, maar niet zodanig dat hij vraagt om zijn hoofd van zijn lichaam te scheiden. Zijn echte hoofd werd verwijderd nadat het gebalsel verkeerd ging.
Bentham verzocht zijn hoofd te laten balsemen met dezelfde methode die de Maori-bevolking in Nieuw-Zeeland gebruikte. Zijn vriend Dr. Southwood Smith - die het balsemen deed - was echter niet bekend met het proces en het hoofd belandde in een vreselijke toestand. Dus het moest worden verwijderd.
Het hoofd werd vroeger in het museum getoond, maar het werd in de jaren negentig in opslag geplaatst nadat het was gestolen door studenten van een rivaliserende universiteit.
7 Tand en vingers van Galileo Galilei
Beroemde astronoom Galileo Galilei stierf in 1642. In 1737 werd zijn lichaam verplaatst naar een nieuw graf tegenover dat van Michelangelo in Florence, Italië, toen enkele fans van Galileo de gelegenheid grepen om drie van zijn vingers, een tand en een wervel te stelen. .
Een van de vingers kwam terecht in het Museum van de Geschiedenis van de Wetenschap in Florence, Italië. De overige vingers (een duim en middelvinger) en een tand werden in het bezit van een familie.
De delen van de familie werden in de 20e eeuw vermist maar kwamen in 2009 weer op de markt. Omdat ze het Galileo-gedeelte niet meer uit het oog wilden verliezen, verwierf het Museum van de Geschiedenis van de Wetenschap de vingers en de tanden en toont ze nu naast de derde vinger .
Het museum werd ook omgedoopt tot het Galileo-museum. Ze hebben meer lichaamsdelen van Galileo dan wie dan ook. Ondertussen blijft de wervel van Galileo op de universiteit van Padua.
6 Antonio Scarpa's hoofd
Antonio Scarpa was een Italiaanse anatoom en neuroloog die stierf op 31 oktober 1832. Vóór zijn dood werkte hij aan de universiteit van Pavia, waar hij meer vijanden dan vrienden maakte. Hij was een arrogante kerel die beroemd was omdat hij geruchten over anderen verspreidde. Hij was ook een nepotist die alleen vacatures aan de universiteit bood aan zijn vrienden en buitenechtelijke kinderen.
Scarpa's autopsie werd uitgevoerd door Carlo Beolchin, een voormalige assistent die Scarpa's hoofd, duim, wijsvinger en urinewegen verwijderde. Niemand weet precies waarom Beolchin de onderdelen van Scarpa heeft verwijderd.
Sommigen zeggen dat Beolchin deze lichaamsdelen voor toekomstige generaties heeft bewaard. Maar gelet op de meedogenloosheid van Scarpa, had Beolchin ze net zo goed kunnen verwijderen om terug te gaan naar zijn voormalige baas. Rivalen die de onderdelen van Scarpa niet konden pakken, hadden een marmeren standbeeld dat ter ere van hem was opgericht, geschonden.
Behalve het hoofd werden de delen van Scarpa bewaard in een Italiaans museum. Het hoofd van de anatoom was aanvankelijk verborgen maar verscheen later jaren later toen het werd tentoongesteld in het Museo per la storia dell'Universita di Pavia (Museum van het verhaal van de universiteit van Pavia). Het museum is nu in bezit van Scarpa's andere delen maar heeft besloten om ze in bewaring te houden.
5 Charles Babbage's Brain
Charles Babbage heeft de moderne computer uitgevonden en wordt beschouwd als de 'vader van de computer'. Tegenwoordig ligt de helft van zijn hersenen in het Science Museum in Londen, terwijl de andere helft in het Hunterian Museum in het Royal College of Surgeons in Londen ligt . In tegenstelling tot Einstein wilde Babbage eigenlijk dat zijn hersenen ergens anders dan in zijn schedel terechtkwamen.
Voordat hij in 1871 stierf, schreef Charles een brief aan zijn zoon Henry waarin Charles zijn wensen over zijn brein uiteenzette. Charles verduidelijkte dat hij er geen bezwaar tegen had dat zijn hersenen werden verwijderd en bewaard na zijn dood, op voorwaarde dat het werd gebruikt om de oorzaak van de wetenschap te bevorderen.
In de brief zei Charles tegen Henry dat hij wilde dat zijn brein 'op elke manier werd afgevoerd die [Henry het meest geschikt achtte voor de vooruitgang van de menselijke kennis en het welzijn van het menselijk ras'.
4 Napoleon Bonaparte's penis
De nederlaag van Napoleon Bonaparte in de Slag bij Waterloo was het begin van zijn einde. Ten eerste verloor hij de Franse troon. Ten tweede werd hij gevangen genomen door de Britten en verbannen naar het eiland St. Helena, waar hij stierf onder mysterieuze omstandigheden in 1821. Ten derde verloor hij zijn penis tijdens een autopsie om te bepalen wat hem doodde.
Dr. Francesco Autommarchi, die de autopsie uitvoerde, verwijderde de penis van Napoleon - die naar verluidt slechts 3,8 centimeter lang is - in de aanwezigheid van 17 personen. Autommarchi gaf het kleine lid aan Abbe Anges Paul Vignali, de priester die Napoleon zijn laatste riten gaf.
Een boekenverzamelaar kocht de penis in 1924 voordat hij werd verkocht aan iemand in Philadelphia. In 1927 werd de penis tentoongesteld in het Museum of French Art in New York.
EEN Tijd De tijdschriftjournalist die de penis in het museum zag, noemde het 'een mishandelde strook van vlasveters.' De penis werd later in 1977 verkocht aan John J. Lattimer en is sindsdien bij de familie Lattimer gebleven.
3 Chief Mkwawa's Skull
Chief Mkwavinyika Munyigumba Mwamuyinga (ook bekend als Chief Mkwawa) wordt herinnerd voor zijn felle verzet tegen de Duitse invasie en kolonisatie van hehe-tribale landen in het huidige Tanzania. In 1891 rebelleerde hij tegen de Duitse kolonisten en vermoordde zelfs een Duitse topambtenaar in de strijd. Duitsland veroverde uiteindelijk de Hehe-dorpen en -forten. Maar ze konden Chief Mkwawa nog steeds niet vangen, die terugvechtte met behulp van hit-and-run tactieken.
In 1898 schoot hoofd Mkwawa zichzelf de kop in nadat hij was omringd door Duitsers. Maar de Duitsers lieten hem niet zo gemakkelijk los. Ze verwijderden zijn schedel en stuurden hem naar Berlijn.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog vocht de Hehe aan de kant van Groot-Brittannië tegen Duitsland. Zoals we allemaal weten, won Groot-Brittannië de oorlog. Om hun waardering voor de inspanningen van de Hehe te tonen, namen de Britten een clausule op in het Verdrag van Versailles van 1919 dat Duitsland beval om de schedel van Chief Mkwawa terug te brengen naar de Hehe.
Duitsland kon de schedel echter niet verklaren, dus kreeg de Hehe niets. Na de Tweede Wereldoorlog herleefde Sir Edward Twining, de gouverneur van Tanganyika, pogingen om de schedel op te halen. Hij volgde het naar het Bremen Museum in Duitsland. Daar vond hij 2000 schedels, waarvan er 84 afkomstig waren uit Tanzania.
Slechts één had een kogelgat in het hoofd, dus veronderstelde Twining dat het toebehoorde aan Chief Mkwawa. De schedel wordt momenteel tentoongesteld in het Mkwawa Memorial Museum in Kalenga, Tanzania.
2 De hersenen en geslachtsdelen van Sarah Baartman
Sarah Baartman werd geboren in Oost-Kaap, Zuid-Afrika, in 1789. Ze had een medische aandoening genaamd steatopygia, die een overvloed aan vet in haar billen veroorzaakte. Dit veroorzaakte dat haar billen groter waren dan normaal, en het veroorzaakte vaak nieuwsgierigheid.
In oktober 1810 ondertekende ze wat papierwerk - ondanks dat ze analfabeet was - dat de chirurg William Dunlop en haar baas, Hendrik Cesars (in wiens huis ze als dienstmeid werkte) toestond haar te vervoeren om in Engeland te worden geëxposeerd.
Daar werd Baartman tentoongesteld onder de artiestennaam 'Hottentot Venus'. Tijdens haar optredens droeg ze vaak kralen, veren en strakke kleding in dezelfde kleur als haar huid en rookte ze een pijp. Ze reisde in 1814 naar Parijs en stierf daar een jaar later.
Na haar dood ontleedde naturalist Georges Cuvier haar. Baartman's hersenen, skelet en genitaliën werden tot 1974 tentoongesteld in het Parijse Museum van de Mens.Na het verzoek van president Nelson Mandela in het midden van de jaren negentig, werden de overblijfselen van Baartman uiteindelijk in maart 2002 teruggebracht naar Zuid-Afrika. Ze werd herbegraven in Hankey.
1 Mata Hari's schedel
Mata Hari was een van de topverspieders van de 20e eeuw, ook al bespeurde ze voor wie ze spiedde een fel bediscussieerd onderwerp. Mogelijke kandidaten zijn Frankrijk, Duitsland of beide. Niettemin werd ze op 15 oktober 1917 door Frankrijk geëxecuteerd wegens het spioneren van Duitsland tijdens de Eerste Wereldoorlog.
Sommigen geloven dat Frankrijk alleen Mata Hari als de spreekwoordelijke zondebok gebruikte om hun verliezen tijdens de oorlog te verklaren. Ze was een professionele prostituee met connecties met Duitse topambtenaren, wat haar de perfecte zondebok maakte.
De overblijfselen van Mata Hari werden niet opgeëist na haar executie en werden naar Parijs gestuurd om te worden gebruikt voor anatomiestudies. Haar hoofd werd verwijderd op de school en werd bewaard in het Museum of Anatomy waar het op mysterieuze wijze werd vermist.