Top 10 nep-spiritisten die in de wet werden gevangen

Spiritualisme, het geloof dat de levenden contact kunnen maken met de overledene, heeft veel mensen een klein fortuin opgeleverd, zozeer zelfs dat het lijkt alsof bijna iedereen een show zou kunnen opzetten, hetzij op de weg of in hun huizen.

Het was populair onder de armen en de rijken, onder de ongeschoolden en de hoogste klassen van de samenleving. Mensen wilden geloven dat er iets goeds was na de dood. Ze wilden communiceren met degenen die ze hadden verloren, en sommige mensen wilden gewoon vermaakt worden.

Hoewel veel mensen genoten van de inspanningen van de spiritisten, was er ook een groeiend aantal mensen dat ze als fraudeurs wilde zien.

10 Een Amerikaan in Parijs

Hoe kon een vrouw in de late jaren 1800 genoeg geld inzamelen om de wereld rond te reizen? Door een spiritist te worden en mensen te laten geloven dat ze contact kon opnemen met de doden.

Mevrouw Mary Williams was razend populair in de Verenigde Staten, en in 1894 besloot ze om haar show onderweg te maken en door heel Europa te reizen. Ze had verschillende geplande stops, zoals Berlijn, Den Haag en St. Petersburg. Haar eerste stop was gepland voor Parijs, maar helaas voor haar hadden de Fransen een valstrik gepland voor de spiritualist. Tijdens haar eerste seance "greep een man" de geest, die een pop bleek te zijn, en andere personen staken de kaarsen aan. "

Mevr. Williams werd betrapt op het dragen van herenkleding om de stunt af te maken van het oproepen van de geest van een Zweedse man. Ze probeerde er een punt van te maken, maar werd betrapt en gedwongen om ieders geld terug te betalen. Uiteindelijk kreeg ze te horen dat ze zou worden gearresteerd als ze deze stunt opnieuw probeerde te trekken. Williams vluchtte naar Engeland.

9 Stoute papegaai

Veel spiritisten hadden helpers die op de ramen zouden kloppen en etherische stemmen of geluiden zouden produceren. Een spiritist in Osuna, Spanje, had echter een papegaai als helper.

Deze spiritist besteedde ontelbare uren aan het onderwijzen van haar papegaai verschillende uitdrukkingen. Tijdens de seances zou de papegaai bepaalde dingen in de wachtrij zeggen vanaf de plek die verborgen was achter sommige gordijnen. De stem van de papegaai zou de stem zijn van een lang geleden overleden non.

Tijdens een bepaalde seance in 1913 besloot de papegaai dat genoeg genoeg was en vloog uit achter de gordijnen en landde op de seance tafel. Dit wekte natuurlijk veel woede en de mensen bij de seance brachten de spiritualist lastig en lieten haar zwaargewond achter.

8 geesten lezen de mail

We hebben allemaal de truc gezien waar iemand een bericht op een stuk papier schrijft, het in een envelop dicht, en een goochelaar of 'paranormaal' doet alsof hij de verborgen boodschap leest. Dr. Walter E. Reid had een vergelijkbare zwendel die in 1890 in Grand Rapids, Michigan, liep.

Volgens de advertentie van de man zouden mensen die een vraag van een overleden persoon willen stellen, de vraag op een vel papier kunnen schrijven en deze in een envelop kunnen verzegelen. Het zou dan samen met een dollar naar Dr. Reid worden gestuurd en hij zou de geest oproepen om de vraag te beantwoorden. Als een wantrouwend persoon zou wensen, zou hij of zij de envelop verder kunnen verzegelen met was of het met draad dicht naaien. Om een ​​vreemde reden kostte deze beveiligingsmethode een paar extra dollars, maar dat is waarschijnlijk omdat het meer moeite kostte om de brief te openen, te lezen en opnieuw te verzegelen.

Helaas voor Dr. Reid, die toevallig de president was van de Michigan Spiritualists 'Association, werd hij beschuldigd van postfraude. Hij haalde veel geld in zijn spirituele mail-leesservice en het viel hem op in de postmaster.

7 The Flower Medium Of Berlin

De sessies van Frau Rothe veroorzaakten nogal opschudding, omdat tijdens haar sessies bekend was dat bloemen en fruit zich manifesteerden. De items waren volgens haar geschenken van de geesten. Het was een unieke eigenschap van haar 'shows' en daarom was ze erg populair.

Echter, in 1903 kwam het nieuws de wereld binnen dat Frau Rothe als fraude was gepasseerd, berecht en veroordeeld. Ze was erin geslaagd om niet alleen gewone mensen voor de gek te houden, maar ook een aantal Duitse functionarissen met haar materialiserende bloemen en fruit, maar politie-detectives betrapten haar op dwaasheid.

Ten eerste slaagde de politie er in een rechercheur van Rothe bij de seance circle van Rothe te betrekken. Later infiltreerde een mannelijke detective de groep zodat tijdens een bepaalde seance Frau Rothe in beslag werd genomen terwijl ze zogenaamd in een van haar trances zat.

Ze is doorzocht. Bloemen en fruit werden in haar petticoats gevonden, maar Frau protesteerde en beweerde dat de geesten die spullen voor haar hadden neergezet. De politie deed een beetje onderzoek en ontdekte waar ze de spullen had gekocht.

Na een proces van zes dagen werd Frau wegens fraude veroordeeld tot 18 maanden gevangenisstraf.

6 Een medium van veel kleding

Mevr. Elsie Reynolds hield haar seances in het Grand Pacific Hotel in Californië. Voordat ze in 1906 een bepaalde seance gaf, werd ze gewaarschuwd dat er misschien een poging was om te bewijzen dat ze een bedrieger was. In de veronderstelling dat ze de persoon die haar klaarstoomde te slim af kon zijn, huurde ze een bewaker in om in de seance-ruimte te blijven en over de kast van het medium te waken.

Selma Savoy kwam binnen en wilde met haar overleden zuster communiceren. Mevr. Reynolds gehoorzaamde en de bewaker zat in de seance, stok in de hand om de geheimen in het kabinet te beschermen. Zodra mevrouw Reynolds de vorm van de overleden zuster aannam, sprong Selma op en greep haar. Er volgde een worsteling en het medium en haar bewaker baanden zich een weg door de hoofdkamer naar een aangrenzende kamer, waar de politie op hen wachtte.

Gevangen door zich voor te doen als een opgewekte geest, ontdekte de politie dat mevrouw Reynolds een groot aantal verschillende kostuums droeg, gemaakt van wit, filmachtig materiaal onder haar jurk. Ze werd publiekelijk als fraude bestempeld en de politie ging aan het werk om klachten tegen haar te verzamelen om voor de rechtbank te gebruiken.

5 Kleerkastprobleem

Londen had een groot aantal spiritisten en gelovigen in 1920, dus het was niet ongebruikelijk dat Mr. Chambers ervoor zou kiezen om er een paar seancesessies te houden. Wat hij echter niet verwachtte, was dat mensen actief mediums als fraudeurs aan het bewijzen waren. Tijdens een van de sessies kon een heer de mousseline voelen die door de vermeende geest werd gedragen. Hij kon ook zien dat de geest laarzen droeg, maar hij besloot zijn mond te houden tot de volgende seance.

Tijdens Mr. Chambers 'laatste seance in Londen, deed een van de zittende mensen een zaklantaarn aan en verlichtte de geest. Plotseling zag iedereen "Kamers met zijn jas en vest verwijderd, zijn laarzen eraf en zijn broek tot op de knie. Hij had een wit doek opgehangen aan zijn middel en een zakdoek op zijn hoofd en was gehuld in een hoeveelheid witte mousseline. '

Chambers probeerden te doen alsof hij onder de controle van een geest was, maar de mensen deden niet mee aan de daad. In plaats daarvan moest meneer Chambers een schuldbekentenis ondertekenen, die in de kranten werd gedrukt.

4 In de vorm van de Geest gegrepen

F.W. Courtney deed heel wat act tijdens zijn seances en stond bekend als een 'fullformematerializer', wat betekende dat hij de geesten kon oproepen en laten zien tijdens de seance. Courtney, afkomstig uit Californië, besloot naar Detroit te gaan om daar zijn fortuin te verdienen. Ongeveer een maand lang hield hij zijn seances tot een dag in 1893, toen hij op heterdaad betrapt werd.

William Cox woonde de laatste seance bij van Courtney in Detroit. Terwijl Courtney zojuist iemands overleden vrouw had opgeroepen, kreeg Cox het in zijn hoofd om uit zijn stoel te springen en de geestvorm te vangen. In plaats van een geest greep Cox naar Courtney. Pandemonium brak uit. Iemand deed de lichten aan en Courtney was tegen die tijd in zijn broek gestript om aan Cox te ontsnappen.

Courtney, die nog steeds probeerde de kamer te verlaten, riep een naam en een vrouw snelde de kamer binnen en zette een revolver op Cox's hoofd. De vrouw verloor echter snel haar greep op het pistool en Courtney besefte dat hij verslagen was. Hij bood aan om in te pakken en de stad onmiddellijk te verlaten, zolang de mensen de politie niet binnenhaalden. Over de deal was overeenstemming bereikt en hij moest iedereen zijn geld teruggeven.

En ja hoor, Mr. Courtney pakte zijn kostuums, pruiken en make-up in en verliet de grote stad. Toen hij vertrok, dreigden andere spiritisten hem te doden als hij ooit zou proberen terug te keren.

3 zoenende geesten

Om op te vallen tussen de massa's, moesten mediums komen met unieke gimmicks die nieuwsgierig zouden maken. Ze vonden het ook leuk om lussen op hun stoelen te laten plaatsen, zodat ze hun handen erin konden steken als bewijs dat ze geen van de schrikbeelden deden. Wat sommige mensen zich niet realiseerden was dat de spiritist even gemakkelijk zijn handen uit de lussen kon glijden als de lichten uitgingen.

In een schokkend incident in 1885 in Detroit, veroordeelde een man het spiritisme als een bedrieger toen een seance slecht ging. Nadat de lichten uitgingen en het medium zijn act deed, speelde hij niet alleen een beetje gitaar in het donker, maar nam hij ook een peddel met lange steel bedekt met flanel materiaal en raakte de sitters lichtjes aan op de wang terwijl hij een kussend geluid. Een man besloot de zoen vast te pakken en ontdekte de peddel. Er was een worsteling, maar het medium was snel en kon terug in zijn stoel gaan en zijn handen door de lussen laten glijden.

Om niet voor de gek te houden, sprak de man zich uit en een politieagent in de buurt kwam het medium arresteren op beschuldiging van fraude. Van de groep oppassers besloot slechts één vrouw niet te denken dat het hele ding nep was. In haar eigen woorden zei ze: "Ik weet genoeg van kussen om het verschil te weten tussen een zwabber en een echte groet. Ik zeg u, dames en heren, ik werd gekust. "De menigte om haar heen barstte in lachen uit, het voornemen van de vrouw het zwijgen opleggend.

2 Geestlandfoto's

S.W. Fallis uit Chicago gebruikte zijn 'mediamieke krachten' om foto's te maken die anders zijn dan alle andere. Volgens hem had hij de 'macht om op karton de kenmerken van overleden mensen te produceren zoals ze zijn uitgegroeid tot' geestelijk land '. "Het was een geweldig optreden en moet een groot deel van zijn inkomen hebben opgeleverd, omdat in 1905 werd gemeld dat hij betrapt werd omdat hij dezelfde foto te vaak had gebruikt.

Mevrouw Louisa Reed gebruikte de diensten van Fallis om erachter te komen hoe haar overleden kind er nu uitzag in het geestenrijk. Wat ze terugkreeg was een foto van een mooi vijfjarig kind. Opgewonden nam ze de foto naar een andere fotograaf om deze te laten vergroten, maar haar hoop werd snel onderuit gehaald. Ze leerde van de tweede fotograaf dat hij diezelfde foto al meerdere malen had vergroot en dat Fallis haar had misleid.

1 Schud nooit de handen met de levenden

"Geen lichamelijk contact met de levenden" had de regel moeten zijn voor één Portland, Maine, midden in 1877. Haar trucje was om achter een scherm in een hoek van een kamer te zitten en geestvormen uit te zenden om met de zittenden te communiceren.

Terwijl de gemiddelde persoon de mogelijkheid van fraude in deze opzet zou zien, had het medium een ​​manier om mensen zich veilig te laten voelen dat ze geen fraude aanging. Voordat de seance begon, ging ze op een kruk achter het scherm zitten en stond de sitters toe om haar rokken op de grond vast te pinnen. De lichten gingen uit en het spel zou beginnen.

Geesten zouden worden opgeroepen en zouden achter het scherm tevoorschijn komen om in contact te komen met de zittenden. Eén man was onbeschaamd genoeg om de geest te vragen zijn hand te schudden. De geest stak zijn hand uit en de man greep de hand - en het medium. Hij hield haar vast en de lichten keerden terug.

Achter het scherm ontdekten de sitters dat het medium eenvoudigweg uit haar rokken was geglipt om haar spiritistische handelingen uit te voeren.