Top 10 bizarre gebruiken van bloed

Bloed is een onvermijdelijk product van dierlijke slachting. Gedurende duizenden jaren van het eten van vlees hebben mensen er veel gebruik van gevonden. Helaas zijn moderne mensen meer preuts dan oude mensen, waardoor het gebruik van bloed wordt beperkt. Deze neerslachtigheid moet worden overwonnen als mensen de vele toepassingen van bloed toepassen om de problemen van de wereld op te lossen. Misschien waren die vampiers ergens mee bezig.

Aanbevolen afbeelding credit: wonderopolis.org

10 Ei Substituut

Historisch gezien werden dieren slechts zelden gedood. Er ging niets verloren. Zelfs bloed vond het gebruik als een verdikkingsmiddel in soepen en sauzen, een rol die meer typisch door eieren wordt gespeeld. Dit is mogelijk omdat eieren en bloed qua chemische samenstelling vergelijkbaar zijn, vooral als ze albumine bevatten.

Zelfs in moderne tijden heeft bloed nog steeds als eivervanger dienst. In de Tweede Wereldoorlog gebruikten de Duitsers bloedplasma in plaats van eieren voor veel voedingsmiddelen. Zelfs coq au vin, een gerecht dat Julia Child vaak maakte tijdens haar kookprogramma, traditioneel gebruikt hanenbloed als verdikkingsmiddel.

Eieren zijn vaak het duurste deel van gebakken goederen. Gesproeidroogde plasma-eiwitconcentraten zijn een derde van de kosten van gesproeidroogde eiwitten. Afhankelijk van het type cake en dier, kan bloedplasma ingrediënten van eieren volledig of slechts gedeeltelijk vervangen.

Bloedalbumine coaguleert bij een lagere temperatuur dan eieren, dus minder warmte en dus minder tijd nodig om het te koken. Bloed heeft het duidelijke nadeel van zijn koperachtige smaak, maar de smaak kan worden afgedekt door het te combineren met een sterke smaak van kruiden en specerijen.

9 Bloedvervanger

Bloed dat wordt gebruikt voor transfusie heeft verschillende problemen, zoals een korte houdbaarheid en de noodzaak om bloedgroepen aan elkaar te passen. Al meer dan 100 jaar hebben mensen gezocht naar een bloedvervanger zonder beperkingen van het bloed.

Gelukkig is er een direct beschikbare en potentieel goedkopere grondstof voor bloedvervangers: koeienbloed. Het hemoglobine in het bloed wordt gebruikt om de bloedvervangers HemoTech en Hemopure te maken, die verschillende voordelen hebben ten opzichte van volbloed.

Terwijl vol bloed een houdbaarheid van 42 dagen heeft, houdt HemoTech 180 dagen aan en bij kamertemperatuur duurt Hemopure drie jaar. Omdat ze zuiver hemoglobine zijn, hoeven de bloedsubstituten niet te worden gekoppeld aan het bloedtype.

Aangezien de vervanger afkomstig is van koeien, heeft het geen risico op het dragen van menselijke virussen zoals HIV. Hoewel de gekkekoeienziekte een mogelijkheid is, wordt hemoglobine gewoonlijk genomen uit landen zonder rapporten. Bovendien worden de bloedvervangers grondig gezuiverd om virussen en bacteriën kwijt te raken.

Het bedrijf dat Hemopure maakt, maakt ook Oxyglobin, een hondenequivalent dat wordt gebruikt voor de behandeling van bloedarmoede. Vreemd genoeg was het het onderwerp van een dopingschandaal: wielrenner Jesus Manzano beweerde dat hij Oxyglobin had geïnjecteerd op de ochtend van etappe 7 van de Tour de France 2003. Deze injectie kreeg de schuld van zijn instorting, waarvan werd beweerd dat deze te wijten was aan een zonnesteek in die tijd.

8 Kunststof

Foto credit: historichomehardware.com

Bois durci, een vroege plastic op basis van bloed van dieren, werd gepatenteerd door Francois Charles Lepage in 1855.

Om dit te bereiken, werden bloedalbums uit Parijse slachthuizen vermengd met zaagsel (met name populierenzaagsel) en kleurstoffen waardoor het hout leek op hout. Het werd vervolgens verwerkt onder warmte en druk.

Het resultaat was compact, sterk gepolijst en houtachtig. Het kan net zo werken als hout. Het ijzer in het bloed reageerde met de tannines in het zaagsel om een ​​donkere kleur te creëren. Bois durci was een waardevolle nabootsing van jet, een steenkoolachtige mineraloid die in de Victoriaanse tijd populair was als edelsteen. Net als plastic, werd bois durci gebruikt om een ​​verscheidenheid aan objecten te maken, zoals fotolijsten.

Dr. W.H. Dibble of Trenton, New Jersey, creëerde in 1877 'Hemacite', een Amerikaans equivalent van bois durci. Net als bois durci, werd het gemaakt van koeienbloed, zaagsel en andere chemicaliën, blootgesteld aan hitte en druk.

Deze vroege kunststoffen werden later achterhaald door synthetische kunststoffen, zoals bakeliet.

7 Vetvervanger

Verwerkt vlees eet veel vet. Dit is ongezond, dus de vleesindustrie wil een vetarm alternatief dat net zo aantrekkelijk is voor klanten. Bloedingrediënten kunnen dit probleem oplossen.

Als eiwitten hebben ze minder calorieën dan vet en verminderen ze dus calorieën voor elke gram vet die ze vervangen. Ze zijn ook goedkoop en omdat ze natuurlijk zijn, doen ze een beroep op klanten die van natuurlijke ingrediënten houden.

In een onderzoek van Viana et al. (2005), er werden hampatjes gemaakt die koe-globine, plasma of beide als vetvervanger gebruikten. Deze werden beoordeeld door een panel van 25 personen en vergeleken met de controle, een normale ham paté. Hoewel de controle de voorkeur had, waren er geen significante verschillen in smaak, aroma en consistentie vanwege de vetvervanger. De conclusie was dat het gebruik van plasma of globines nuttig zou kunnen zijn bij het maken van pastilles met een lager vetgehalte.

Klanten zoals rundergehakt hebben het meeste voedsel met 20 procent vet, dus een vetvervanger genaamd Prime-O-Lean werd gemaakt om mager rundvlees net zo smakelijk te maken als 20 procent rundvlees. Prime-O-Lean is gemaakt van verschillende ingrediënten, waaronder koe-plasma dat werd gehydrolyseerd of afgebroken door enzymen.

6 Immuunbooster

In de bio-industrie wordt een big voortijdig gescheiden van zijn moeder en melk. Op dit moment is het immuunsysteem van een big onrijp en kwetsbaar voor infecties die diarree veroorzaken. Dit is een belangrijke doodsoorzaak bij biggen, maar het gebruik van antibiotica kan antibioticaresistentie in bacteriën veroorzaken.

Gelukkig is er een alternatief voor antibiotica: op bloed gebaseerd diervoeder.

Gemaakt van het bloedplasma van koeien of varkens, lijkt het voer ziekteresistentie te geven op dezelfde manier als melk: via antilichamen. Hoewel het gruwelijk is, is het niet zo vreemd om bloed te gebruiken voor zijn immuunsysteem, omdat veel van de actieve chemische stoffen in melk uit het bloed komen.Als een bonus zorgt plasma-gebaseerd voer ervoor dat de varkens meer eten, waarschijnlijk omdat ze het lekker vinden.

Een soortgelijk product wordt gemaakt om het immuunsysteem van mensen te verbeteren. Slachthuisbloedprocessor Proliant Inc. maakt een immuunsysteemsupplement, verkocht als ImmunoLin, voor de sportvoedingsmarkt. Hoewel het moeilijk te zien is op het etiket, is het supplement gemaakt van bloedplasma van koeien.

5 IJzersupplement

Bloed voert ijzer door hemoglobine. Heme, de ijzerhoudende verbinding in hemoglobine, is een goedkope, efficiënte en gemakkelijk verteerbare ijzerbron. In tegenstelling tot typische ijzerverrijkers interfereren chemicaliën in het dieet zelden met de spijsvertering. Het gebruik van op bloed gebaseerde ingrediënten uit het slachthuis bloed leek een effectieve manier om bloedarmoede te voorkomen.

Een Chileense studie verrijkte melk met koe-hemoglobine. Bij 15 milligram ijzer per liter veranderde de melk niet van smaak en had hij een cafe-au-lait-kleur. Het ijzer in de heem oxideerde de melk echter en het werd snel ranzig. Versterkende melk werd als onpraktisch beoordeeld, dus in plaats daarvan werden koekjes met een lager vetgehalte gebruikt.

Elk kind kreeg drie tot vier van deze chocoladekoekjes met melk. Hoewel het met succes het ijzer in de voeding van de kinderen verhoogde, was er destijds veel minder anemie in de populatie dan verwacht in een eerdere landelijke enquête.

Vergelijkbare "blood cookie" -studies werden uitgevoerd in Brazilië en Mexico. In Brazilië kregen 16 kleuters met een laag ijzerniveau cookies aangeboden die waren verrijkt met runderhemoglobine. In Mexico werd varkenshemoglobine gebruikt bij het vullen van koekjes met chocolade. Beide hebben de ijzerniveaus in enkele maanden effectief verhoogd.

4 Bloed in beton

De architectuur van het oude Rome, zoals de aquaducten, is beroemd duurzaam. Dit kan te wijten zijn aan een vreemd ingrediënt dat wordt gebruikt om het te maken: dierlijk bloed. Door dierlijk bloed aan de betonnen ingrediënten toe te voegen, werd er door het roeren kleine luchtbelletjes van gemaakt, waardoor het werkbaarder en duurzamer werd. Dit systeem van luchtbellen maakte het beton lichter, sterker en beter bestand tegen vorst en waterschade.

In 1805 voltooide de Schotse burgerlijk ingenieur Thomas Telford het Pontcysyllte-aquaduct. Het recept voor de mortel van het aquaduct was vergelijkbaar met dat van Romeinse mortel: water, kalk en koeienbloed.

Meer dan 100 jaar later vond het Franse bedrijf Innobat Airlith uit, een nieuw type beton. Het werd gemaakt met dierlijk bloed in poedervorm en twee chemicaliën op basis van cellulose. Airlith maakt een netwerk van luchtbelletjes van dezelfde grootte die gelijkmatig verdeeld zijn in het beton. Het bedrijf zegt dat de luchtbellen het beton lichter en sterker maken met minstens 40 procent.

Tegenwoordig worden in plaats van bloed gespecialiseerde chemicaliën gebruikt die "lucht meesleepmiddelen" worden genoemd.

3 lijm / lijm

Lijmen op basis van dierlijk bloed hebben een lange geschiedenis en zijn onafhankelijk ontwikkeld in verschillende landen. Op bloed gebaseerde lijmen kunnen worden gemaakt van verschillende soorten dieren, waaronder kippen, koeien en varkens. In de Verenigde Staten worden bloedlijmen grotendeels gemaakt van bloed van koeien en varkens.

Hoewel niet waterdicht, lijmen gemaakt van bloed en aldehyde waren de meest waterbestendige lijmen beschikbaar voor een tijdje. Als gevolg daarvan nam het gebruik in de Tweede Wereldoorlog toe omdat waterbestendige lijmen in vliegtuigen nodig waren.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd fenol strikt gerantsoeneerd. Gedroogd dierlijk bloed werd gebruikt als een extender voor op fenol gebaseerde triplexlijmen. Naarmate de toevoer van fenol afnam, werd meer bloed gebruikt. Later werd echter ontdekt dat dit bloed-fenolmengsel na korte tijd uit elkaar werd gespleten.

Bloedlijm wordt vaak gemengd met sojaboonlijm, de andere op eiwitten gebaseerde concurrent. De twee gemixt bedekken elkaars zwakheden. Bloedslijm en andere eiwitlijmen zijn echter niet zo gewoon als vroeger.

Na de Tweede Wereldoorlog werden synthetische harsen gemaakt, die zelfs meer waterbestendig waren dan bloedlijm. Dit, samen met hun laagdrempeligheid, hielp hen omdat ze in vele opzichten bloedlijmen verving.

2 Surimi

Surimi is een soort pasta op basis van vis, het best bekend in de Verenigde Staten vanwege het gebruik in imitatie krabvlees.

In de Verenigde Staten wordt de meerderheid van de vangst van de wijting in de Grote Oceaan surimi. Pacifische wijting wordt vaak besmet door parasieten in het geslacht Kudoa, verre verwanten van zeeanemonen. Deze parasieten maken cysten in het vlees. Hoewel de cysten onschadelijk zijn voor mensen, dragen ze ertoe bij dat de vis snel afbreekt. De snelle instorting maakte het een laag gewaardeerde vis met zeer weinig markt in de Verenigde Staten en Canada.

Dit veranderde allemaal toen mensen koe bloed begonnen te gebruiken. Van alle onderzochte enzymremmers was dit het meest effectief. Het verbeterde ook de gelsterkte, belangrijk om de surimi de juiste textuur te geven. Echter, na de uitbraak van de gekkekoeienziekte in 2003, was het gebruik van koe plasma in surimi in verschillende landen verboden.

Eiwit, gebruikt als vervanging, was niet zo effectief als koe plasma. De vraag naar een beter substituut leidde tot studies over het gebruik van andere additieven op basis van bloed, zoals varkens-, kippen- en forellenplasma.

1 Hoge bloeddruk

Hoge bloeddruk is een veel voorkomend gezondheidsprobleem van oudere mensen. Een manier om de hoge bloeddruk te verlagen, is door een soort medicijn, een ACE-remmer, te gebruiken. Dergelijke medicijnen vertragen het werk van een enzym genaamd ACE, dat een chemische stof die angiotensine I heet, omzet in angiotensine II.

Angiotensine II draagt ​​bij aan hoge bloeddruk, deels door vernauwing van de bloedvaten. ACE-remmers kunnen via de mond worden ingenomen en hun bloeddrukverlagende effecten treden meestal binnen enkele uren op.

Momenteel hebben ACE-remmers veel bijwerkingen, zoals huiduitslag. Natuurlijke alternatieven lijken aantrekkelijk, omdat ze milder maar nog steeds effectief zullen zijn. ACE-remmers kunnen worden geëxtraheerd uit vele soorten voedsel.

Slachthuisbloed kan een goedkope bron van ACE-remmers zijn, omdat het vaak als een waardeloos afvalproduct wordt behandeld. Tot nu toe kunnen ACE-remmers worden gewonnen uit varkens-, kippen- en koeienbloed. Hoewel bloedplasma in het algemeen wordt behandeld als het meest nuttige deel van het bloed, lijken zowel plasma als hemoglobine goede grondstoffen voor ACE-remmers.