Delen:
Top 10 bizarre skeletten
Sommige menselijke skeletten zijn zo bizar van uiterlijk geweest dat ze geïdentificeerde buitenaardse wezens, apen, vampiers of kabouters zijn. In enkele gevallen hebben de bizarre omstandigheden waarin skeletten werden gevonden, te maken met de omstandigheden waarin de individuen leefden. Andere skeletten zijn indicatief voor culturele tradities die letterlijk hebben bijgedragen aan het vormen van hun botten.
Het leven laat op verschillende manieren zijn sporen achter op de doden, net zoals bij de levenden, zoals deze tien bizarre skeletten bevestigen.
10 Atacama 'alien' skelet
Toen een vreemd skelet van 15 centimeter in de Atacama-woestijn in Chili in 2003 werd opgegraven, beweerden complottheoretici dat de botten die van een buitenaards wezen waren. De langwerpige schedel en het aantal ribben (10 in plaats van 12) waren niet zoiets als die van een mens. Anderen waren van mening dat het het skelet was van een geaborteerde foetus of een primaat. Echter, wetenschappers bevestigden het skelet als mens.
Het langwerpige hoofd zou het gevolg kunnen zijn van opzettelijke schedelvervorming, die ruim duizend jaar geleden in Midden-Amerika algemeen werd toegepast. Niemand weet zeker hoe oud het skelet is, hoewel onderzoekers geloven dat de dood heeft plaatsgevonden "minstens een paar decennia geleden." Een andere mogelijkheid met betrekking tot de misvormde schedel is turricephaly, of high-head syndroom, een geboorteafwijking die de top verlaat van de schedel kegelvormig.
Dan is er de gestalte van het skelet. Het DNA duidt op een kind tussen zes en acht jaar oud, maar het is slechts 15 centimeter lang. Hoe kon een kind van zo'n leeftijd zo klein zijn geweest? Het dwerggroei lijkt niet het verschil te verklaren tussen de leeftijd en de grootte.
Ook vreemd is het feit dat negen procent van de skelet-genen niet in het menselijke genoom passen. Dit kan echter te wijten zijn aan afbraak van het DNA, vervorming van de resultaten door laboratoriumvoorbereiding of onvoldoende gegevens. Niettemin blijven er nog genoeg onbeantwoorde vragen over om dit bizarre skelet tot een waar raadsel te maken.
9 Roopkund-skeletten
In Uttarakhand (een staat in India) op een hoogte van 5.000 meter (16.400 voet) in de Himalyas, zijn maar liefst 600 skeletten begraven in Roopkund Lake (ook bekend als Skeleton Lake). De botten dateren uit de negende eeuw tot de 15e eeuw. Onder hen zijn zowel een groep korte skeletten en een groep lange.
Een eeuwenoude plaatselijke legende beweert dat de overblijfselen die van koning Jasdhawal omvatten, wiens ongehoorzaamheid tijdens een pelgrimstocht met zijn koningin en koninklijke entourage de hindoegodin Mata boos maakte. Om wraak te nemen, schiep zij en een lokale godheid genaamd Latu onweersbuien en lawines en regende gigantische hagelstenen op de koning en zijn leger.
De legende kan een kern van waarheid bevatten, want wetenschappers zeggen dat het mogelijk is dat de gebarsten schedels van skeletten werden geraakt door hagelstenen en dat het feest stierf in een sneeuwstorm of een andere natuurramp. De groep is mogelijk pelgrims geweest die hebben deelgenomen aan de Nanda Jaat Yatra, een religieuze reis die elke 12 jaar wordt gehouden.
8 Middeleeuws boomskelet
Een vreemd skelet werd gevonden in de wortels van een 215-jaar oude beuk in Collooney, Sligo, Ierland, nadat de boom omvergeworpen was door een storm en het skelet blootlegde, "gevangen in de wortels". De botten 900 tot 1.100 jaar oud en zijn die van een man van 17 tot 21 jaar oud.
Marion Dowd, de directeur van de Archeologische Diensten van Sligo-Leitrim, bepaalde dat het individu een gewelddadige dood stierf. Meswonden in de borst van het skelet wijzen erop dat de persoon was doodgestoken. Hij vecht echter, zoals aangegeven door een defensieve steekwond in de linkerhand. Er zijn aanwijzingen dat het slachtoffer een christen was: zijn hoofd wees naar het westen en uit de gegevens blijkt dat er ooit een kerk en een begraafplaats in de buurt waren.
Het slachtoffer werd waarschijnlijk begraven door vrienden of familie. Toen, jaren later, werd de boom geplant en zijn wortels omvatten uiteindelijk het begraven slachtoffer. De vreemde aanwezigheid van het skelet in de wortels van de boom is puur toeval; de boom was geplant door iemand die geen kennis had van het lichaam dat eronder lag.
7 lang skeletig skelet
Een zogenaamd buitenaards skelet met een langwerpige schedel werd gevonden in Arkaim, de 'Russian Stonehenge', vlakbij Chelyabinsk in Centraal-Rusland. Ufologen geloven dat de overblijfselen die van "een humanoïde figuur" zijn, vergelijkbaar met de 3.000 jaar oude, langwerpige schedels van Paracas. DNA-analyse van Peruaanse schedels suggereerde dat ze misschien niet menselijk zijn geweest.
Onderzoekers geloven echter dat het skelet dat in Rusland is ontdekt, dat van een Sarmati-vrouw is. Hoewel ze niet van buitenaardse oorsprong zijn, zijn haar stoffelijk overschotten al 1000 jaar ouder dan de schedels van Paracas. Haar schedel is langwerpig, denken wetenschappers, vanwege hoofdbinding.
6 seksueel perverse nonnen
Archeologen hebben de skeletten van 92 nonnen ontdekt in Littlemore Priory in Oxfordshire. Hun overblijfselen worden geassocieerd met het perverse, gewelddadige en seksuele gedrag dat zich binnen de muren van het klooster heeft voorgedaan.
De priorij werd gesticht in 1110. Kardinaal Wolsey loste het in 1525 op, toen zijn priorin werd gestraft voor haar obsederende "zonden." Het was opvallend dat de botten van de nonnen niet binnen het klooster waren begraven, een ereplaats die ze normaliter zou omvatten. In plaats daarvan werden ze gevonden op het kerkhof van de priorij. Een van de vrouwen werd met het gezicht naar beneden begraven naast een doodgeboren baby in een kist, waarschijnlijk als boetedoening voor haar zonden. Ze was misschien een van de nonnen wiens gedrag 'kardinaal Wolsey uitlokte om de priorij op te heffen en de priores te pensioneren'.
In de 16e eeuw werd ontdekt dat zowel de prioress, Katherine Wells, als een andere non onwettige kinderen hadden. Wells gaf later ook toe dat ze fysiek misbruik had gemaakt van nonnen die zij beweerde misdragen te hebben. Het is mogelijk dat een van de nonnen een ongewenste baby heeft weggegooid door deze in de kluis te laten vallen. Een vrouw die overwoog een non te worden, was zo belazerd door de wrede manieren waarop de non haar wegliep.
Wells werd ook schuldig bevonden aan diefstal van het klooster om een bruidsschat voor haar dochter te financieren. De vader van haar kind, een priester, bezocht de moeder en het kind regelmatig in de priorij. De vader van het kind van de andere non was een getrouwde man uit Oxford. Volgens Wells hadden seksuele contacten tussen nonnen en mannen die in de buurt van de priorij woonden, haar eigen gewelddadige gedrag tegenover de nonnen en haar diefstallen van het klooster acht jaar aan de gang.
5 Bigfoot-skeletten (of een gebrek daaraan)
Als Bigfoot bestaat, moeten de doden onvermijdelijk skeletten achterlaten. Maar tot op heden is er nog nooit een gevonden of bewaard gebleven. Andere vermeende overblijfselen zijn van bekende dieren gebleken.
Bigfoot-botten werden vermoedelijk verzameld na de uitbarsting van Mount St. Helens, maar de nationale garde zou hen samen met de andere botten van dieren die werden verzameld, vernietigen. Een kaakbot van Bigfoot zou verloren zijn gegaan bij een brand in een huis. Een universiteit zou een Bigfoot-schedel hebben ontmanteld voordat hij de stukjes en beetjes aan zijn vinder terugleverde. Musea zijn vermoedelijk exemplaren kwijtgeraakt. Een groot aantal andere Bigfoot-botten zijn naar verluidt op verschillende manieren misplaatst, verloren of vernietigd, volgens gelovigen.
De natuur zelf lijkt ook samen te zweren om Bigfoot-skeletten te verwijderen. De botten worden in korte tijd verslonden door dieren. Zelfs microben en mieren helpen vernietigen wat er nog over is. Ondanks claims van een overvloed aan Bigfoot-botten en skeletten, blijven wetenschappers niet overtuigd van het bestaan van de schepsels.
4 centaur skelet
Centauren bestaan niet, behalve bij het International Wildlife Museum van Tucson, waar het skeletbeeld van zoöloog en beeldhouwer Bill Willers te zien is. Als onderdeel van een verzameling die 'Mythological Wildlife' wordt genoemd, is het beeld ontworpen, zei Willers, 'om mensen na te laten denken over wat echt is'.
De exposities, die ook andere mythologische wezens omvatten, herinneren bezoekers eraan dat de wetenschap uit mythen is voortgekomen, waarvan sommigen een realistische basis hadden. De cyclops kunnen bijvoorbeeld zijn gebaseerd op een misverstand over de overblijfselen van een mastodont, en de Protoceratops "hebben mogelijk de eenhoorn deels geïnspireerd".
3 vergiftigde skeletten
Verdedigend Dura-Europos, een bezette Syrische stad, van een Perzisch leger die de muren van de stad probeerde te ondermijnen, bestormden Romeinse soldaten een nauwe tunnel. Ze werden gedood door een "schadelijke zwarte rook die in hun longen zuur werd." Een van de vijand lag in de buurt, misschien gedood door het "giftige ondergrondse vuur" dat hij was begonnen. Zijn harnas wordt opgetrokken rond zijn borst, wat suggereert dat hij het misschien probeerde te verwijderen toen hij op sterven lag.
De Romeinen en hun tegenstander kunnen het oudste archeologische bewijs van chemische oorlogvoering bevatten, dat werd toegepast toen de Perzen Dura aanvielen.
2 Vampierskelet
Onlangs werd een graf ontdekt in Bulgarije. Binnen lag een 700 jaar oud tandeloos skelet, de ijzeren stang die door zijn borst was geslagen en naast de resten lag. Zowel de roede als de extractie van de tanden van het lijk zorgden ervoor dat de dode niet meer opstond - als een vampier.
Het graf, gelegen op een kerkhof, werd omlijst door dikke stenen muren. Het skelet is nog een ander historisch voorbeeld van een begraven lijk dat verminkt is met als doel het te verhinderen dat het weer opstijgt.
1 gecastreerd skelet
Nee, het skelet zelf was niet gecastreerd; de man die de botten achterliet, de beroemde negentiende-eeuwse mezzosopraan Gaspare Pacchierotti (1740-1821), was. De conditie van zijn botten laat de effecten zien die de chirurgische ingreep op zijn lichaam had. Pacchierotti werd vóór zijn 12e verjaardag gecastreerd om zijn stem te behouden.
De hoogte van Pacchierotti, 190 centimeter (6'3 "), komt overeen met de lange beenbotten die kenmerkend zijn voor castrati vanwege de" vertraagde fusie "van de botten, die ook de ontwikkeling van de heupbotten beïnvloedt. Castrati leed doorgaans aan osteoporose, evenals Pacchierotti, die verschillende fracturen vertoonde in zijn lumbale wervelkolom en een lage botdichtheid in zijn armen en benen.