Delen:
Top 10 van bizarre insectenpredatoren
Sommige roofzuchtige insecten zijn beroemd en redelijk eenvoudig. Iedereen weet over hornets en mantids, die bijna alles dat hun pad kruist, zullen doden en eten. Sommige geleedpotigen hebben echter ultraspecifieke diëten of levensstijlen ontwikkeld, evenals ongebruikelijke jachttechnieken.
Uitgelichte afbeelding: Gil Wizen10 Ant-Eating Paussinae-kevers
De onderfamilie Paussinae (hierboven afgebeeld voorbeeld van een volwassene) is een ongewone, zelden geziene groep van kleine bombardierkevers die gewoonlijk in de nesten van mieren leven, die zowel op hun volwassen als op jonge dieren azen. De larven van deze kevers onderscheiden zich door een terminale schijf, een vertakte, schotelvormige reeks aan het uiteinde van hun staarten.
Bij veel soorten scheidt de terminale schijf een aantrekkelijke geur af en klemt hij zich vast op onoplettende insecten zoals een tweede stel kaken. Andere soorten begraven zichzelf eenvoudig en stoppen hun hol met de schijf, die als een soort triggerpaneel zal fungeren. Mieren die op de gevoelige staart trappen, worden aangevallen.
9 Brachyspectra Fulva
De larven van het kleine Brachyspectra fulva kevers lijken op een paar manieren op die van de Paussinae doordat ze ook op de loer liggen om met hun staarten aan te vallen. In dit geval is de hele larvale kever zo vlak als een kleed en bezit een enkele scherpe punt aan de achterkant, als een dikke spijker.
Deze wezens lijken primair te voeden met spinnen en net als de Paussinae scheiden ze een chemische stof af die hun prooi aantrekt. De spin wordt rechtstreeks op het afgevlakte, gecamoufleerde wezen gelokt, alleen om iets te vinden dat op een prooi lijkt. De spin wordt snel gevangen tussen de kaken en de staart van de larve. Het is net een stripfiguur die op de gigantische, rode letter "X" staat, zich niet bewust van een voor de hand liggende valstrik.
8 Ant-Eating slak Maggots
De larven van Microdon mutabilis vliegen (volwassene hierboven afgebeeld) zijn zo ongewoon ogend dat ze ooit werden aangezien voor een soort naaktslak. Ze hebben de vorm van een gladde, afgevlakte koepel met een dik, rubberachtig oppervlak.
De made leeft tot twee jaar lang in mierenkolonies, voedend met miereneieren en larven. De mieren lijken het grootste deel zelfs niet op te merken en het is waarschijnlijk dat de madelonk ruikt naar gewoon een ander deel van de kolonie. Zelfs als een mier verdacht wordt, zal het een moeilijke tijd zijn om zijn kaken rond te krijgen of zelfs onder het gladde lichaam van de indringer en zijn strakke, sukkelachtige onderkant.
7 Spongillaflies
Misschien heb je wel antholen gezien of gehoord, insecten die erom bekend staan om valkuilen in zandgrond te bouwen. Ze hebben neven en nichten in de volgorde Sisyridae, of sponvilla's, die niet vreemder kunnen zijn.
Deze insecten brengen hun larvenstadium onder water door en zijn technisch vleesetend, hoewel de dieren die ze eten weerloze zoetwatersponsen zijn. Met lange, dunne monddelen penetreert de jonge spongilla het "skelet" van de spons en zuigt de vloeistoffen eruit. Weinig mensen realiseren zich zelfs dat er zoetwater sponzen bestaan, laat staan het feit dat er een insect is dat specifiek is gewijd aan het verslinden ervan.
6 Slakkenetende rupsen
Slechts een paar soorten rups zijn puur carnivoor en de meesten van hen leven op Hawaii. Het vreemdste van alles is een soort die uitsluitend proeft op kleine slakken via een meerstapsmethode.
De rups draagt een stoer omhulsel met zich mee dat het handelt van zijde, zoals een gewone bagworm. Wanneer het een slak tegenkomt, brengt het deze zak onder de rand van de schaal van het slachtoffer en gebruikt dan zijde om de slak op zijn plaats vast te klemmen, waardoor het niet meer in staat is om te vluchten of zich terug te trekken in de schaal.
5 Parasitaire wesp-Jagende wespen
Je hebt waarschijnlijk gehoord van parasitaire wespen. Ze leggen hun eieren in een ander insect, de eieren komen uit en de larven eten het insect van binnenuit. Een groep die de trigonalids wordt genoemd, gaat echter een stap verder.
In plaats van een paar eieren in een gastrups te injecteren, implanteert de moeder trigonalid tot 10.000 eieren aan de randen van de bladeren, waar de rupsen ze waarschijnlijk zullen doorslikken. Dit verhoogt de kans dat ten minste een paar van haar eieren hun weg vinden naar rupsen die al besmet zijn door de larven van andere sluipwespen, die ten prooi vallen aan de trigonale larven. Dat klinkt misschien als een nuttige dienst voor de rups, maar helaas zullen de trigonaliden nog steeds een uitweg moeten vinden.
4 Head-Stealing Flies
Als je het leuk vindt om te lezen over bizarre insecten, heb je misschien gehoord van kleine vliegen die zich parasiteren in de hoofden van vuurmieren en uiteindelijk het hele hoofd van de gastheer doen afvallen. Ze hebben ook een familielid dat dit tot een gewelddadiger extreem neemt.
De vrouwelijke vliegen van het geslacht Dohrniphora zijn niet tevreden om door een parasitaire fase te wachten. Ze zoeken naar mieren die al gewond zijn, vastzitten, ziek zijn of sterven. Gewapend met een gekarteld lemmet op haar buik, zal een vrouw hakken en zagen aan de hals van de nog levende mier totdat zijn kop is doorgesneden. De vlieg sleept het hoofd weg en legt haar eieren erin.
3 Microwasps zwemmen
Fairy wespen, ook wel spitsvliegen genoemd, zijn de kleinste insecten en een van de kleinste meercellige dieren ooit gedocumenteerd. Ze zijn soms kleiner dan een eencellige amoebe. Je zou een wolk van deze wespen kunnen inademen en het zelfs nooit weten, omdat ze kleiner zijn dan de meeste stof en stuifmeel die je dagelijks inademt.
Hun naam klinkt zoet en grillig, maar deze onzichtbare "feeën" zijn, zoals zoveel andere wespen, parasitoïden. Ze leggen hun eieren in de eieren van waterinsecten. Verbazingwekkend genoeg gebruiken ze hun microscopisch kleine vleugels om onder water te kunnen vliegen en peddelen.
2 Snake-Eating Beetle
Onder normale omstandigheden voeden begraaf kevers (ook bekend als "grafkevers") zich op de lijken van kleine dieren en begraven ze volledig ondergronds als voedsel voor hun larven. Ten minste één soort heeft echter een nog morbide broeierstrategie ontwikkeld. Wat betreft het opscheppen van insecten, zouden niet veel dingen indrukwekkender kunnen klinken dan "snake embryo parasitoïde".
Nicrophorus pustulatus zal desnoods naar lijken grijpen, maar gelet op de keuze, legt het altijd de voorkeur om zijn eieren in het nest van een slang te leggen. Wanneer de larven uitkomen, kauwen ze zich een weg door de zachte, leerachtige omhulsels van de slangeneieren en brengen ze een aantal dagen door met het consumeren van de embryonische slangen en hun dooiers, precies zoals ze de ingewanden van een dode vogel of knaagdier zouden doen. Hierdoor is de kever het enige bekende insect dat zich als een broedparasiet - een nestdief - gedraagt tegen een gewervelde. De moederslang zal het nooit eens merken dat sommige van haar eieren uitkomen in kleine, onopvallende zwarte kevers in plaats van reptielen.
1 Frog-Hunting Ground Beetles
Er zijn roofwouden waaronder gewervelde dieren voorkomen en er zijn insecten die gewervelde dieren dodelijk parasiteren, maar de twee bekende keversoorten van het geslacht Epomis blijven de enige bekende insecten die zich strikt specialiseren in het jagen en doden van een gewervelde. Het gedrag van deze kevers werd uitgebreid onderzocht door entomoloog Gil Wizen, die vier jaar experimenteerde met de insecten voordat hij het definitieve document publiceerde over deze woeste en verraderlijke wezentjes.
Als larven lijken de kevers uitsluitend op kikkers te jagen en maken ze ten volle gebruik van het feit dat keverribben een hoofdbestanddeel van het amfibiedieet zijn. In de aanwezigheid van een kikker, zal het insect noch vluchten, noch naderbij komen, maar het zal verleidelijk zijn antenne gebruiken om de kikker dichterbij te trekken. Als het slachtoffer eenmaal binnen bereik is, zal het rooi zich omdraaien en de haakvormige kaken in de zachte keel van de kikker steken. Het zal voor de amfibie bijna onmogelijk zijn om los te laten als het begint naar binnen te kauwen.
Wizen observeerde zelfs enkele gevallen waarin een kikker met succes een anus slikte Epomis larve, alleen voor het insect om zijn aanval van binnenuit voort te zetten. De kikker spuwde onvermijdelijk de maaltijd weer op en bezweek voor verdere aanvallen van de veranderde worm.
Als volwassen kevers, Epomis zijn meer opportunistische roofdieren en zullen een verscheidenheid aan kleine prooien jagen, maar ze gebruiken nog steeds speciale gevechtstactieken wanneer ze een kikker of pad tegenkomen, de hongerige mond van de amfibie ontwijken, klauteren op zijn rug en in het ruggenmerg bijten. Beide fasen van de levenscyclus van de kevers vormen een smerig einde voor Kermit, maar eerlijk is eerlijk, gezien hoeveel ongelukkige insecten in die kleine groene kelen verdwijnen.