Delen:
Top 10 kunstwerken gemaakt van mensen
Vele culturen in de geschiedenis hebben de overblijfselen van zowel mensen als dieren voor verschillende dingen gebruikt: kleding, wapens, rituelen, medicijnen, enzovoort. Hoewel we niet verwachten dat veel van deze dingen in de moderne tijd zullen worden vertaald, is de realiteit dat veel mensen nog steeds veel gebruik lijken te hebben voor dode (en soms levende) mensen en vastbesloten zijn om geen opschudding te voorkomen. wat zij willen.
10 sieraden
We hebben eerder gesproken over bedrijven die diamanten van je geliefde maken als ze zijn gepasseerd, maar dat is niet de enige optie als je de overledene wilt dragen. Sunspot Designs maakt sieraden door te werken met botten en tanden. Eigenaar Columbine Phoenix vergelijkt het werken met deze om "eigen ivoor" te gebruiken en zegt dat het bedoeld is om het leven te vieren in plaats van de dood. De botten die ze in haar werk gebruikt, haalt ze uit educatieve leveranciers die ze kopen van scholen of musea die hun collecties bijwerken. Niet verrassend, de belangrijkste doelgroep is goths. De stukken kunnen tot $ 200 kosten.
Als je ongelukkig genoeg bent om nog steeds al je geliefden in je leven te hebben, vrees dan niet, dames, want vrouwen kunnen nu hun moedermelk veranderen in sieraden. In feite zijn er niet minder dan 70 bedrijven die zich toeleggen op het veranderen van de melk van een vrouw in iets persoonlijks en toch trendy. Bedrijven zoals Breast Milk Keepsakes en Mommy Milk Creations nemen een kleine hoeveelheid van uw melk en veranderen deze in een kraal die in dingen als hangers, oorbellen en armbanden kan worden geplaatst voor ongeveer $ 80.
Eindelijk, als iemand Kesha herinnert, weet je dat ze altijd een beetje een eigenzinnig gevoel voor stijl heeft gehad, maar je zou waarschijnlijk nog steeds behoorlijk verrast zijn om te horen dat ze een deel van haar kleding uit menselijke tanden heeft gevormd - haar fans tanden, om precies te zijn. In 2012 vroeg ze haar fans om haar elk een tand te sturen en kreeg ze er uiteindelijk ongeveer 1000, waarmee ze oorbellen, een hoofdtooi, verschillende halskettingen en ... een bh maakte. Praten over een ondersteunende fanbase.
9 Fotografie
Veilingen zijn een geweldige plek om ongewone stukken tegen lage prijzen op te halen en zijn een populaire attractie voor artistiek ingestelde mensen. Toen Francois Robert een schoolveiling bijwoonde in Michigan, was hij eigenlijk gewoon op zoek naar een paar oude kluisjes voor praktische, in plaats van artistieke doeleinden. Maar de gouden regel bij het veilen is dat als je iets koopt, je alles wat erin zit kunt behouden. Dus toen een van de drie lockers die hij kocht voor de spotprijs van $ 50 een echt menselijk skelet bleek te bevatten, wist Robert dat hij zijn volgende project had gevonden.
Voor de duidelijkheid, het skelet was gebruikt voor wetenschappelijke lessen en was niet het trieste overblijfsel van een lang vergeten poindexter. Eigenlijk was dit specifieke skelet bedraad om zijn vorm te behouden, dus Robert moest het inruilen voor een ander voordat hij aan de slag kon. Hij besloot dat de beste manier om zijn nieuwe vriend te gebruiken was om een reeks foto's te maken waarin hij de botten in verschillende vormen rangschikte die aan oorlog deden denken. Met het maken van vuurwapens, granaten, tanks, vliegtuigen en messen, gebruikte Robert zijn tweede skelet om een angstaanjagende fotocollectie te maken voor een serie getiteld Stop het geweld. Hoewel het nauwelijks de subtielste verzameling is die je ooit zult zien, heeft Robert zeker zijn waarde van $ 50 gekregen.
8 Beeldhouwkunst
Kijkend naar de twee beeldhouwwerken van Tim Hawkinson uit 1997, Ei en Vogelje zou kunnen worden vergeven dat je dacht dat je precies dat zag: een ei en een vogel. Dit is natuurlijk niet het geval, want de sculpturen zijn eigenlijk gemaakt van ieders favoriete lichaamsdelen zonder lijf: haar en vingernagels.
Veel subtieler dan veel van de andere vermeldingen op deze lijst, deze sculpturen zijn bedoeld om onze intrinsieke link naar de natuur te vertegenwoordigen en hoe ons realiteitsgevoel nooit aan onze lichamen kan ontsnappen, die de materialen leveren om de illusie te creëren die we waarnemen.
7 mallen
Anthony-Noel Kelly is een Britse kunstenaar die in de jaren negentig naam maakte met zijn realistische sculpturen van menselijke lichamen, voornamelijk in de vorm van bustes. Na een tentoonstelling in 1997 werd de politie achterdochtig over zijn werk en startte een zoekactie waarbij menselijke resten werden gevonden in zowel zijn huis als het appartement van zijn vriendin. Met de hulp van Niel Lindsay van het Royal College of Surgeons had Kelly de lichaamsdelen over een periode van drie jaar gestolen. Hij gebruikte deze om afgietsels te maken, die vervolgens werden verguld in zilver en goud.
Ongeveer 40 lichaamsdelen werden teruggevonden, waaronder koppen, torso's en ledematen. Lindsay kreeg de genereuze som van £ 400 voor zijn betrokkenheid, maar kreeg ook zes maanden gevangenisstraf, terwijl Kelly werd veroordeeld tot negen maanden. Het paar was de eerste mensen in de geschiedenis van het Verenigd Koninkrijk die daadwerkelijk veroordeeld werden met de diefstal van menselijke resten, na een uitspraak dat menselijke lichamen eigendom kunnen zijn - en daarom gestolen. Zo'n misdaad werd al beschouwd als 'verleidelijk publiek fatsoen'.
6 lampenkappen
Er is in de loop der jaren veel gespeculeerd over de juistheid van de beweringen dat de nazi's lampekappen uit de menselijke huid hebben gemaakt. Veel mensen geloven dat het gewoon een belachelijke stedelijke legende is, gemaakt om de nazi's nog meer kwaadaardig te maken dan ze in werkelijkheid waren. Welnu, in 2005 werd een lampenkap gekocht in een kofferbakverkoop voor $ 35 van een man die de koper vertelde dat het was gemaakt van de huid van een joodse persoon. De koper, Skip, werd uiteindelijk te ongemakkelijk met de lamp en gaf deze aan zijn journalistieke vriend Mark Jacobson, die de dingen verder onderzocht.
De lamp werd gebracht naar Bode Technology in Washington, DC, waar het een DNA-test onderging.Bode Technology is een van de toonaangevende DNA-laboratoria ter wereld, heeft veel werk voor de Amerikaanse overheid gedaan, inclusief het identificeren van overblijfselen van 9/11. Toen de resultaten terugkwamen, werd bevestigd dat het materiaal dat in de schaduw werd gebruikt, in feite een menselijke huid was van twee verschillende mensen. De eerste vermelding van nazi-huidlampkappen komt uit 1945, door een verslaggever genaamd Ann Stringer, die zegt dat andere items gemaakt in het concentratiekamp Buchenwald onder meer gekrompen hoofden en een asbak gemaakt van een menselijk bekken.
Een kunstenaar genaamd Andrew Krasnow heeft ook een aantal stukken uit de menselijke huid gemaakt, waaronder lampenkappen, een directe verwijzing naar Buchenwald. Andere dingen die hij heeft gemaakt, zijn laarzen, kaarten, vlaggen en een rekening van $ 10. U hoeft waarschijnlijk niet te horen dat dit een verklaring is over moraliteit, of het ontbreken daarvan, in de Verenigde Staten.
5 3-D geprinte sculpturen
Als iemand je tien jaar geleden had gevraagd of een machine 24 uren kon worden ingeschakeld en alleen kon worden achtergelaten om een huis helemaal alleen te maken, zou je waarschijnlijk hebben gezegd dat het op zijn minst onwaarschijnlijk is. En toch, dat is waar we nu zijn. Dus als ik je vandaag zou vragen of je je grootvader in een schommelstoel zou kunnen veranderen, zou je misschien aan je antwoord willen denken.
Wieki Somers is een Nederlandse kunstenaar die op een meer creatieve manier wilde komen om gecremeerde assen te gebruiken. Zo werd haar tentoonstelling In Progress geboren. Somers laadde 3D-printers met gedoneerde as, die vervolgens werden omgezet in verschillende sculpturen en meubels. De resultaten zijn angstaanjagend bekende huishoudelijke voorwerpen die ons doen nadenken over onze gehechtheid aan wereldse bezittingen. Hoewel we graag willen dat dit niet aanslaat, moet je misschien wennen aan het idee om te leven in een wereld waarin je onderscheid moet maken tussen 'Rock on, Grandpa!' En Rock opa.
4 Kaas
De Dublin Science Gallery in Trinity College is een plek voor tentoonstellingen waar wetenschap en kunst samenkomen. Selfmade is zo'n tentoonstelling, waar kaas werd gemaakt van beroemdheden die niet hun melk doneerden, maar eerder hun slijm, tranen, monsters van huidbacteriën en wat er op de loer lag in de diepten van hun navel.
De bacteriën die uit hun lichaam werden gehaald, werden gebruikt om kaas te laten groeien, die toen rook en smaakte als dat lichaamsdeel. Er werd een kaas- en wijnavond georganiseerd, hoewel de gasten de kunst niet mochten eten, gewoon ruiken.
3 vliegenwimpers
Jessica Harrison is een Britse kunstenaar die gespecialiseerd is in wat zij 'body furniture' noemt. Dit is een beetje een misleidende naam, omdat het bij haar creaties niet gaat om het gebruik van stukken van het menselijk lichaam, maar ze zijn er over het algemeen door geïnspireerd, zoals haar harige stoel of haar laden die op mensenvlees lijken. Maar ze trok veel aandacht in 2010, toen ze een video van haar nieuwste modieuze ontwerp plaatste: valse wimpers gemaakt van echte vliegpoten.
Hoewel ze niet beschikbaar zijn om te kopen (nog niet, hoe dan ook), heeft ze ze zelf nog steeds gemaakt en gedragen, wat behoorlijk smerig is. De wimpers hebben kritiek gekregen van PETA, die ze vergeleken met het afbreken van de oren van beagles om kleding te maken.
2 kunst aan de muur
Vergeten overerving is een stuk muurkunst gemaakt van steen en gehard zand dat voor het eerst te zien was in het Hawaii Convention Center in Honolulu in 1996. Ondanks dat het werd goedgekeurd door een comité dat inheemse Hawaiiaanse leden omvatte, waren veel andere inboorlingen erg aanstoot aan het beeld. De reden hiervoor is dat het de echte botten van Hawaïaanse inboorlingen bevat.
Een dergelijk beeldhouwwerk krijgt waarschijnlijk overal ter wereld een zekere mate van kritiek, maar de inwoners van Hawaï geloven er sterk in Malama iwi, dat zorgt voor en respecteert de botten van hun voorouders. Na jarenlang een groot aantal klachten te hebben ontvangen, namen functionarissen in het congrescentrum de sculptuur uiteindelijk in september 2013 onder handen en begonnen ze te onderzoeken hoe ze het konden verwijderen zonder het te vernietigen en de botten die het bevatte. Uiteindelijk is een akkoord bereikt om toe te staan Vergeten overerving om te worden weergegeven.
1 zelfbeeld
Hananuma Masakichi was een kunstenaar die leefde in de 19e eeuw. Later in zijn leven kreeg hij de diagnose tuberculose en besloot hij dat hij zichzelf wilde vereeuwigen door een levensgroot zelfbeeld te maken. Hij maakte het beeld met behulp van een uitgebreide lay-out van spiegels waardoor hij de stukjes van zichzelf kon snijden die hij niet kon zien. Hij construeerde elk lichaamsdeel afzonderlijk. De ongeveer 5.000 individuele stukken van het beeldhouwwerk zijn naar verluidt zo goed samengevoegd dat zelfs een vergrootglas de naden niet kan detecteren.
Masakichi polierde het model, gebruikte naalden om kleine poriën in de huid te porren, en plukte haartjes en bracht ze in deze poriën. Voor elk lichaamsdeel van het model gebruikte hij haar uit het overeenkomstige gebied bij zichzelf om exact realisme te creëren, tot aan de wimpers. Hij haalde ook al zijn eigen tanden, vingernagels en teennagels tevoorschijn en maakte de ogen uit glas.
Masakichi eindigde in 1885 en zou naast het beeldhouwwerk staan, zodat mensen zouden kunnen raden wat menselijk was en wat kunst was. Blijkbaar was het extreem moeilijk om te vertellen. De sculptuur is momenteel eigendom van Ripley's Odditorium en is gerestaureerd en onderhouden door uiterst getalenteerde professionals.