10 vreemde militaire plannen om dieren te gebruiken als wapens

Dieren worden al heel lang in oorlog gebruikt: sinds we hoorden dat het op een paard zitten sneller was dan rennen. Deze tien voorbeelden laten enkele van de meer ongewone manieren zien waarop we dieren in de loop der jaren als oorlogswapens hebben gebruikt.

En net als een notitie bevat dit geen schaamteloos gruwelijke tactieken zoals het vastbinden van bommen aan honden - die mensen zouden nooit geëerd moeten worden. Al deze inzendingen zijn uniek omdat ze belachelijk geweldig, creatief of gewoon, nou ja, nogal bizar zijn.

10

Chicken Powered Nukes

In 1957, op het hoogtepunt van de Koude Oorlog, kwam Groot-Brittannië een plan uit om een ​​reeks kernkoppen in heel Duitsland te begraven als een failsafe in het geval het Sovjetleger probeerde Europa vanuit het oosten binnen te vallen. Onmiddellijk kwamen ze een probleem tegen: de wintertemperaturen van de Noord-Duitse vlakte - waar ze van plan waren om de kernwapens te begraven - kregen veel te koud voor de werking van de elektronica van de bommen.

Dus de beste militaire wetenschappers van Groot-Brittannië gingen aan de slag en kwamen met het meest belachelijke idee ooit: kippen, zeiden ze, zouden voldoende lichaamswarmte produceren om de elektronische circuits warm te houden. Met een voedselvoorraad van een week zouden de kippen lang genoeg in leven blijven om de bommen in goede staat te houden. Uiteindelijk werd het project geannuleerd, niet omdat het gek was, maar omdat Groot-Brittannië zich zorgen maakte over de politieke aspecten van het ontploffen van kernkoppen op geallieerd gebied, wat veel logischer is.

9

Anti-communicatie valken

Voordat langeafstandscommunicatie algemeen beschikbaar was, werden postduiven vaak gebruikt om berichten te verzenden. Alleen al in de Tweede Wereldoorlog gebruikte het Verenigd Koninkrijk naar schatting 250.000 postduiven om discreet berichten te ontvangen van troepen achter de vijandelijke linies, vooral in situaties waar ze geen radio's konden gebruiken. Het is de perfecte tactiek: een getrainde duif kan meer dan 1.100 mijl (1800 km) reizen naar een precieze locatie en ze sturen geen signalen uit die door de vijand kunnen worden getraceerd. Maar aangezien duiventechnologie niet exclusief is voor een enkel leger, zonden de Duitsers ook berichten via de duif.

Dus de Britten verhoogden de ante door een kleine groep slechtvalken op te leiden om de kust van Groot-Brittannië te patrouilleren en uitgaande postduiven te onderscheppen. Het project lijkt succesvol te zijn geweest, en ten minste twee vijandige duiven werden levend gevangen en vervolgens gekscherend als krijgsgevangenen aangeduid - hoewel dit een tijd was waarin duiven werden gedecoreerd voor daden, dus misschien was het geen grap.

8

Dolfijnen tegen terrorisme

Sinds de jaren zestig heeft de Amerikaanse marine een actieve afdeling met maar één doel: zeewezens opleiden voor oorlog. Als dat geweldig klinkt, is dat omdat het zo is. Meestal worden tuimelaars getraind om onderwatermijnen te detecteren en waarschuwen ze een nabijgelegen patrouille van hun aanwezigheid.

In Seattle worden dolfijnen en Californische zeeleeuwen ook opgeleid om menselijke indringers te detecteren. Wanneer een dolfijn een zwemmer ziet, zal deze naar de dichtstbijzijnde Marineboot zwemmen, waarna een zeeleeuw met een metalen manchet zal naderen en deze rond het been van de indringer zal vergrendelen. Werkelijk.

De Sovjetunie had ook een militaire eenheid voor oorlogsdieren in zee, en zou dolfijnen trainen om vijandige schepen aan te vallen door onderscheid te maken tussen het geluid van de propellers van de schepen. Een paar jaar geleden werden de dolfijnen verkocht aan Iran om te worden gestationeerd in de Perzische Golf en werden ze hilarisch gezien huurlingen.

7

Project X-Ray-The Bat Bomb

Tijdens de Tweede Wereldoorlog waren militaire wetenschappers aan beide kanten van de strijd actief op zoek naar manieren om de overhand te krijgen. Een idee dat uit de VS kwam, was de vleermuisbom, met de codenaam Project X-Ray.

Ontwikkeld door Lytle S. Adams en daadwerkelijk goedgekeurd voor gebruik door president Roosevelt, bestond de bat-bom uit een grote lege bom die vol was met overwinterende vleermuizen. Op een bepaalde hoogte zou de bom opengaan en de vleermuizen, gewekt door de warme lucht, zouden met duizenden uitzwermen.

Elke knuppel had een kleine lading met daaraan zeventien gram napalm. Toen de vleermuizen landden op de bomen en huizen van Japan, zouden de kleine bommen ontbranden en alles in brand steken. Het project was op een gegeven moment een van de belangrijkste strategieën van Amerika, en duizenden Mexicaanse vrijstaartvleermuizen werden geïmporteerd voor de oorzaak, maar het werd uiteindelijk afgesloten om meer geld te investeren in de atoombom.

6

Genetisch gemodificeerde bommen sniffers

Een van de meest viscerale herinneringen aan eerdere oorlogen is de aanwezigheid van ontelbare landmijnen verspreid over oude gevechtszones. Deze mijnen vormen een reëel gevaar voor burgers, en naar schatting zijn minstens zeventig landen nog steeds vergeten mijnen begraven onder de grond.

Wissen van mijnen met menselijke arbeid is tijdrovend en dodelijk, dus dieren worden vaak gebruikt voor het doel. Mongolië bood zelfs naar verluidt de Amerikaanse 2.000 apen aan om te helpen bij het opruimen van oude mijnenvelden. Maar net als mensen zijn apen nog steeds zwaar genoeg om per ongeluk een mijn te activeren, daarom werkt Charlotte D'Hulst aan een genetisch gemodificeerde muis die in staat zal zijn om met soldaten te werken om meer dan 300 vierkante meter land nauwkeurig op te ruimen in slechts een paar uur.

De muizen zijn gemodificeerd om geuren 500 keer zwakker te detecteren dan normale muizen, en zijn klein genoeg om niet per ongeluk mijnen in het proces te activeren, waardoor mogelijk duizenden levens worden gered.

5

Het USSR Humanzee Army

In de jaren twintig van de vorige eeuw zette Josef Stalin een plan in gang om een ​​ras van super-soldaten te creëren door de genetica van de mens en de chimpansee te kruisen. Hij plaatste zijn beste veterinaire wetenschapper, Ilya Ivanov, om aan het project te werken en hem te belasten met het creëren van een 'onoverwinnelijk menselijk wezen, ongevoelig voor pijn'.

Ivanov ging naar Frans Guinee en daar probeerde hij vrouwelijke chimpansees te impregneren met menselijk sperma - zijn eigen sperma.Verslagen van de experimenten suggereren dat hij slechts drie chimpansees gebruikte voor het inseminatieproject, hoewel hij tien anderen mee naar Rusland meenam, waarschijnlijk voordat hij tegen zijn vrouw zei: 'Voor de experimenten, ik beloof het.'

De volgende fase van het experiment betrof het gebruik van apen-sperma om een ​​vrouwelijk wijfje te impregneren, maar van wat we kunnen vertellen is het nooit gebeurd, omdat de enige reproductieve leeftijdspin waar ze toegang toe hadden, stierf voordat ze konden beginnen.

4

Griekse oorlogshonden

Hoewel honden tegenwoordig veel worden gebruikt in oorlogen, zijn het niet echt wapens. In het oude Griekenland waren krijgerhonden misschien wel enkele van de meest felle tegenstanders op het slagveld.

In de zevende eeuw voor Christus begon de Griekse stad Magnesia hun strijdkrachten aan te vullen met getrainde mastiffs, die kunnen opgroeien tot 113 kilo. Ze zouden de honden eerst naar de strijd sturen om de troepformaties te verbreken, waarbij de soldaten achteropvolgen om te profiteren van de chaos. Het klinkt misschien wreed, maar houd er rekening mee dat deze honden vaak werden behandeld als elke andere soldaat, zelfs tot het punt waarop ze werden uitgerust met pakken met spijkerpantser om hen te beschermen in de strijd.

3

De voorbode van de bijen

In 1994 startte de Amerikaanse luchtmacht een initiatief om niet-dodelijke wapens te ontwikkelen voor gebruik in gevechten. Een van de voorstellen (die feitelijk serieus werd genomen) had als titel: Intimidatie, Vervelend, en Bad Guy, identificerende chemicaliën. En het was, nou ja, dom (om nog maar te zwijgen van vaag aanstootgevend).

Het hele rapport, dat je hier kunt lezen, identificeerde verschillende mogelijke manieren om chemische bommen op de slechteriken te laten vallen die hen niet zouden doden, maar ze er een beetje geïrriteerd van maken. Een dergelijke bom zou bijvoorbeeld feromonen bevatten om bijen of wespen aan te trekken om de vijandige soldaten te steken. Een andere chemische stof zou de vijand met "ernstige en blijvende onwelriekende adem (slechte adem)" aandoen.

Ten slotte suggereert categorie # 3 het gebruik van sterke afrodisiaca die "homoseksueel gedrag veroorzaakten". Met andere woorden, de luchtmacht overwoog - op een gegeven moment - om een ​​homobom te maken.

2

Hannibal's Snake Bombs

Zoals elke historicus je zal vertellen, Hannibal was een behoorlijk fatsoenlijke militaire generaal. Zijn strategische genie speelde een beslissende rol in de Punische oorlogen en legde jarenlang een enorme doorn in de monolithische kant van Rome. Hannibal is waarschijnlijk het meest bekend vanwege het leiden van een invasiemacht (olifanten en allen) over de zogenaamd onbegaanbare Alpen om Rome vanuit het binnenland aan te vallen waar ze het het minst verwachtten, zoals een pre-Christ Lawrence van Arabië, maar zijn meest bizar creatieve strategie moest nog komen .

Dit is de korte versie: jaren na de Punische oorlogen voerde Hannibal zijn eigen strijd tegen Eumenes II, de koning van Pergamon. Het was een bootgevecht en Hannibal was in de minderheid. Maar hij was voorbereid - hij had al uitgezocht welk schip de koning droeg, dus zodra zijn eigen schepen binnen bereik waren, begon hij meteen potten vol met giftige slangen rechtstreeks op dat ene schip te lanceren, de rest van de vloot negerend. De koning schrok, draaide zich om en vluchtte, en de rest van de schepen volgde.

1

Pigeon Guided Missiles

Een ander misleidend idee uit de Tweede Wereldoorlog, Projectduif, was een militair plan om duiven in de neuskegel van een raket te plaatsen om hem naar het juiste doelwit te leiden. Dit was vóór het tijdperk van geleide raketten, en het kreeg veel aandacht van het Amerikaanse leger.

Het plan was om een ​​speciale neuskegel te maken die op een Pelican-raket zou passen. Elke kegel had drie compartimenten waarin getrainde duiven werden ondergebracht en een scherm dat het pad van de raket liet zien. Terwijl de raket naar zijn doelwind viel, pikten de duiven naar het scherm en brachten ze de raket in de juiste richting. De duiven werden van tevoren getraind om het doelwit te herkennen, dus als het uit het midden was - zoals toen de raket van koers veranderde - corrigeerden de knoppen totdat alle drie de duiven in het midden van het scherm pikken, waardoor het doelwit dood midden bleef verder.

Na wat vroege financiering was het project niet geschikt omdat het te onpraktisch was, hoewel het een geweldige Pixar-film zou zijn.

Andrew Handley

Andrew is een freelance schrijver en de eigenaar van de sexy, sexy HandleyNation Content Service. Wanneer hij niet schrijft, is hij meestal wandelen of rotsklimmen, of gewoon genieten van de frisse lucht uit North Carolina.