10 Unsettling Teachings Of The Eccentric Aleister Crowley
Ongeacht iemands religieuze of spirituele overtuigingen, of het gebrek daaraan, is Aleister Crowley een ongelooflijk fascinerende figuur. Er is zoveel mythe en legende rondom hem als er feiten zijn, en het doornemen van de verhalen is een vreemde, vreemde blik in een van de meest beruchte levens van de 20e eeuw. Hij liet een ongelooflijk rijke geschiedenis van leringen en overtuigingen achter, om maar te zwijgen van een paar schandalige claims.
Uitgelichte foto via Wikipedia10 claimde het 'V For Victory'-teken te hebben ontwikkeld
Foto via WikipediaEr was een behoorlijk krachtige symboliek gaande in de Tweede Wereldoorlog, en volgens Crowley was het geallieerde teken "V for Victory" zijn creatie. Aangezien we weten wat er aan het einde van de oorlog is gebeurd, is het vanzelfsprekend dat hij gelijk had - als hij inderdaad deed wat hij beweerde.
In die tijd was hij vrienden (of op zijn minst bekenden) met Ian Fleming, een echte super-spion. Wat voor soort effect Crowley in de oorlogsjaren had, staat ter discussie. Er zijn enkele beweringen dat hij een spion was en sommigen die zeiden dat hij, zelfs teruggaand naar de Eerste Wereldoorlog, zich voordeed als een Duitse supporter om een aanzienlijke hoeveelheid gek op te trommelen om de Amerikanen te helpen bij de oorlog tegen de kant van de Britten.
Aleister zei ook dat hij het oor had van Winston Churchill, en toen het tijd was om een symbool te ontwikkelen dat de geallieerde troepen zou verzamelen, was hij degene die de 'V for Victory'-groet bracht. Het was niet alleen een inspirerend teken, maar ook bedoeld om angst te zaaien in de harten van Nazi-occultisten. De swastika, die zijn kracht kreeg van de zon en zonne-energie, was een krachtig ding; daarom hebben de nazi's het tenslotte gekozen. Crowley verklaarde dat het teken "V for Victory" net zo krachtig was in zijn oppositie. Vermoedelijk was het een magisch, mystiek teken dat de macht van Apophis en Typhon opriep en hun vernietigende krachten channelde om te vechten voor degenen die het hanteerden.
9 Crowley en de hermetische orde van de gouden dageraad
Foto via WikipediaOoit een belangrijke speler in de Hermetische Orde van de Gouden Dageraad, Crowley is uitgevallen met het geheime genootschap binnen slechts een paar jaar na zijn introductie in 1898, een vrij goed precedent voor hoeveel verschillende verhalen er rondom hem zijn ontwikkeld. Volgens Crowley kwam zijn ontgoocheling met de organisatie toen hij zich realiseerde dat de mensen die waren ingewijd niet per se wisten waar ze mee te maken hadden als het ging om mystiek, riten en rituelen. Hij verklaarde dat terwijl de oprichter, S.L. MacGregor Mathers, had wel wat mystieke krachten, hij had in essentie meer afgehakt dan dat hij kon kauwen en begon te miezeren met kwaden waarover hij geen controle had. Zijn acties hadden de Orde vernietigd en Crowley vertrok.
De Orde vertelt een heel, heel ander verhaal. Volgens hun officiële biografie van Crowley, veroorzaakten zijn nogal over-the-top persoonlijkheid en zijn seksuele geaardheid al problemen toen er een ruzie ontstond tussen twee tegengestelde facties binnen de organisatie. Uiteindelijk verliet Crowley de Orde niet, niet zoals hij het omschreef, maar rondde hij zijn vervreemding van de groep af door enkele van hun geheime documenten te publiceren. Om nog erger te maken, onthulde hij niet alleen geheimen, maar gaf hij zichzelf ook de eer voor werken die Mathers had geschreven. Crowley beweerde het te doen omdat Mathers eigenlijk onder de invloed was van het kwaad dat hij niet kon controleren.
Rechtszaken volgden al snel, maar aangezien Mathers de werken buiten de organisatie niet had beschermd, won Crowley.
8Onzichtbaarheid en de lamp van onzichtbaar licht
Na zijn ruzie met de Hermetische Orde van de Gouden Dageraad vlucht Crowley eerst naar Parijs en vervolgens naar Amerika. Toen hij in Mexico was, werd hij absoluut geïnspireerd door wat hij daar aantrof en vestigde hij zijn eigen bevel: The Lamp of the Invisible Light.
Volgens Crowley was zijn tijd in de Orde van de Gouden Dageraad slechts een warming-up. Hij vergeleek zijn exodus van de Orde om 'kinderlijke dingen' weg te doen en ging op eigen gelegenheid op weg om te leren. Toen hij eenmaal bevrijd was van de ketenen van de al georganiseerde samenleving, deed hij een heleboel dingen met inspirerende namen.
Hij leerde de 'allesomvattende keten van de Grote Broederschap' en het 'Zwaard van het Vlammende Licht' te hanteren, waarbij hij de slang die de ondergang van Christus was begonnen doodde, terwijl hij goede en slechte stieren temde, de tanden van draken zaagde en de Gouden vlies. Het was terwijl hij zijn zelfinitiatieceremonies schreef voor zijn nieuwe bestelling dat hij ook ontdekte hoe hij zichzelf onzichtbaar kon maken, wat blijkbaar vrij gemakkelijk is als je eenmaal de trucs kent. Crowley zegt dat het niets te maken heeft met echt jezelf onzichtbaar maken, maar gewoon alle anderen om je heen beheersen en hen helemaal niet interesseren om oogcontact met je te maken of je op een of andere manier op te merken. Hij zegt dat hij, toen hij erachter was gekomen hoe hij het moest doen, die hij kon meten aan de zwakte van zijn eigen spiegelbeeld, zijn rode gewaden en gouden kroon kon dragen en door de straten van Mexico kon lopen, waar niemand ooit oogcontact zou maken. met hem of een gesprek op gang brengen.
Het was duidelijk dat hij onzichtbaar was.
7 Aiwass
Aiwass betekende verschillende dingen in de loop van de evolutie van de overtuigingen van Crowley. In 1904 schreef Crowley Het boek der wet, vermoedelijk met begeleiding van de buitenaardse Aiwass. In die tijd schilderde Crowley hem heel duidelijk als iets dat buiten hemzelf bestond in plaats van als een deel van hem. Het was tenslotte noodzakelijk als Het boek der wet was ontworpen om de nieuwe religie te zijn waarvan hij had gehoopt dat alle andere religies overbodig zouden worden.Deze religie, Thelema, moest van wereld veranderen, en daarvoor moest het komen als een boodschap van iets van buiten de wereld. Aiwass werd geschilderd als de boodschapper, maar naarmate de leer zich ontwikkelde, deed Aiwass ook zijn rol.
Tegen 1929 had Crowley een veel meer formule-achtige methode voor magie ontwikkeld. Tegen de tijd dat hij schreef Magick in Theory and Practice, Aiwass was een soort van Satan-achtige figuur geworden die sommigen interpreteren als een demonische beschermengel. Ook had Crowley tegen die tijd zichzelf verheven in de leringen; hij was een profeet, zich steeds meer identificerend met zijn meest beruchte persona, The Beast.
Omdat er weinig aspecten van het occulte zijn die niet in elkaar kunnen worden gewikkeld, wees Crowley de numerologie als een andere indicator van de goddelijke krachten van Aiwass. Aiwass kan op verschillende manieren worden gespeld, zei hij, en als 'Aiwas' was het engelachtige wezen een 78. Dat aantal was ook belangrijk, zoals het was, volgens Mathers en de Hermetische Orde van de Gouden Dageraad, de nummer van Mezla. Mezla, op zijn beurt, werd gedefinieerd als een straal die het bovenaardse en het goddelijke zou laten verschijnen voor de uitverkorenen als boodschappers. Dit bracht Crowley's relatie met het goddelijke niet alleen dichterbij, maar het suggereerde ook dat hij een ongelooflijk belangrijke boodschap overhandigde die afkomstig was van het ongelooflijk belangrijke wezen van een andere wereld.
Aiwass wordt ook geïdentificeerd als 'de predikant van Hoor-par-kraat', die Crowley identificeerde als de baby Horus. Typisch voorgesteld als zuigen aan zijn vinger in een gebaar van stilte, sprak de baby via Aiwass naar Crowley. Volgens Crowley verscheen Aiwass aan hem in Cairo op een tijdstip dat door zijn vrouw was aangegeven tijdens een trance-achtige toestand. Hij had maar een uur om te spreken, en Crowley beschreef hem als een 30-jarige man, lang, donker en een aureool van engelenkracht en kracht afgevende ondanks zijn bijna doorzichtigheid.
6 Crowley's Eucharistie
De eucharistie kan iets zijn dat meer vertrouwd wordt geassocieerd met het christendom, maar Crowley gebruikte het ook als een van zijn meest geheimzinnige rituelen. Voor degenen die waardig werden geacht, was het een vrij voor de hand liggend ritueel dat in zijn geschriften werd onthuld, maar als je niet waardig was, kon je het niet zien en wist je het niet. Hij geeft echter wat achtergrondinformatie aan de rest van ons, en zegt dat het gewoon iets gewoons neemt, het verandert in God en het consumeert.
Tot nu toe gaat het om de lijnen van de christelijke eucharistie. Volgens Crowley moet je echter, om echt een goede eucharist te krijgen, dingen gebruiken die eerder levend dan dood waren; levende wezens hielden het goddelijke beter.
Er waren een paar verschillende versies van de Eucharistie. Het ritueel met twee elementen gebruikte een wafel die hij de Cake van het Licht noemde, en de wijn, of beker, die gevuld zou moeten worden met het bloed van de persoon die het ritueel uitvoert. (En het moet elke avond bij zonsondergang worden gedaan, voor het geval u aantekeningen maakt.) De drie elementen-eucharistie gebruikte elementen voor duisternis (gewoonlijk opium of nachtschade), activiteit (strychnine) en kalmte (Cakes of Light). Vier elementen waren letterlijk items die voor de vier natuurlijke elementen stonden; dingen zoals wierook, vlammen, wijn en zout werden voorgesteld. De Eucharistie van vijf was gebaseerd op de vijf zintuigen, en de zes was alleen voor degenen in de hoogste niveaus, die de Vader, de Zoon en de Heilige Geest voorstellen, samen met bloed, water en adem. En de eucharistie van zeven is "mystiek identiek aan die."
Die is wat Crowley 'de hoogste vorm van de eucharistie' noemt. Het bestaat uit een enkel element dat een absoluut geheim is, tenzij je waardig bent geworden. Hij geeft een paar cryptische aanwijzingen over wat de Ene is: het is iets dat niet levend of dood is, niet een vaste of vloeibare, niet koud of heet, en niet mannelijk of vrouwelijk. Als je eenmaal weet wat het is, zegt hij, is het vrij duidelijk. The One was waarschijnlijk seks.
Net zoals het sterfelijke lichaam voedsel nodig heeft om te overleven, heeft het magische leven de eucharistie nodig om te overleven. Crowley beschouwt het als de belangrijkste van alle rituelen, want het is degene die completeert wat hij ziet als een cirkel van magie, die het in het lichaam absorbeert en op zijn beurt creëert.
5 Jack Parsons en L. Ron Hubbard
Foto via WikipediaIn de jaren veertig werkten de Verenigde Staten aan enkele vrij baanbrekende projecten, waaronder de ontwikkeling van raketten. Jack Parsons (foto hierboven), een Cal Tech-onderzoeker, zat midden in militaire projecten waarvan niemand dacht dat die echt zou werken. Mensen waren zo sceptisch dat de groep de bijnaam "Suicide Club" kreeg. Wat de overtuigingen van Parsons ook waren buiten de wetenschappelijke wereld, hij was een redelijk briljante onderzoeker en legde de basis voor rakettechnologie en NASA's Jet Propulsion Labs.
Dit was voordat hij betrokken raakte bij Aleister Crowley en L. Ron Hubbard. Crowley was tegen die tijd goed ingeburgerd en Hubbard was niet veel meer dan een kleine sciencefictionschrijver. Parsons verzuimde zijn relatie met Crowley rustig te houden, en nadat een beschamende Amerikaanse regering hem betaalde om rustig weg te gaan, bleef hij correspondentie houden met Crowley en werd hij het hoofd van zijn Ordo Templi Orientis in Amerika. Parsons maakte uiteindelijk contact met Hubbard en Crowley was niet tevreden.
Hij noemde Hubbard een complete charlatan, ook al zei Parsons dat Hubbard bovenaan de lijst stond als het ging om mensen die toegewijd waren aan de Thelemische religie. Crowley dacht dat Hubbard een bedrieger was en maakte zijn standpunt vrij bekend. Parsons luisterde echter absoluut niet en ging een bizarre samenwerking aan met Hubbard.Ze probeerden een vrouw op te roepen die Crowley Babalon, de Scarlet Woman, de godin van hun Thelemic-wortels noemde. Het duurde niet lang of Parsons, en Hubbard, die optrad als zijn schrijver, voerde het ritueel uit dat hij de roodharige Marjorie Cameron ontmoette.
Het was duidelijk dat hij was geslaagd. Parsons schreef Crowley extatisch, dat hij erin geslaagd was zijn roodharige godin op te roepen. Crowley was minder onder de indruk en schreef aan een van zijn medewerkers: "Blijkbaar produceert Parsons of Hubbard of iemand een Moonchild. Ik word redelijk gek als ik de idiotie van deze geiten overdenk. "Crowley hoefde zich geen zorgen te maken; het hele ding zou uit elkaar vallen met een bizarre con-game waarbij Hubbard Parsons overtuigde om het geld voor te kopen voor het kopen van een paar jachten zodat Hubbard de winst kon oogsten. Een zwart magisch ritueel en een plotselinge, onverklaarde storm later, en de twee gescheiden wegen.
4 Crowley op yoga
Yoga is trendy vandaag. Alle coole moeders hebben yogabroeken en yogamatten in hun auto, maar ze doen feitelijk niet aan een oefening om je flexibeler te maken, maar aan een oefening om alles wat we zijn te verenigen met alles wat de wereld is. Dat is wat Aleister zegt, tenminste.
Volgens Crowley bestaat niets echt zonder andere dingen. In zijn verhandeling over yoga geeft hij het voorbeeld van kaas: kaas heeft op zichzelf geen eigenschappen, omdat elke persoon die het probeert iets anders zou kunnen zien. Maar we hebben die kwaliteiten ook niet in ons, want zonder de kaas zijn we niets. Pas wanneer we de kaas ontmoeten, gebeurt er magie, en yoga is een manier om onze geest en ons onderbewuste te verbinden met de wereld om ons heen.
Hij gaat verder met te zeggen dat ieder beetje van ons yoga is, want het is alleen door yoga dat we echt iets kunnen ervaren. En voor degenen die het regelmatig en op de juiste manier gebruiken, zegt hij dat er uiteindelijk vier dingen zullen gebeuren. De eerste is transpiratie en vervolgens een spasme in het lichaam waardoor alle spieren van het lichaam stijf worden. Daarna zegt hij dat er een derde fase van 'bhucari-siddhi' zal zijn, een soort van vreemd omschreven fenomenen van 'rondspringen als een kikker'. De vierde fase is volledige levitatie, en Crowley zegt dat terwijl hij het nog nooit heeft gezien gebeuren , mensen hebben hem verteld dat ze hem hebben zien zweven.
3 De basisprincipes van Thelema
Foto via WikipediaHet concept bestond al lang, maar het was Aleister Crowley die de mix van westerse idealen en oosterse mystiek creëerde die Thelema werd. Hoewel er veel over geschreven is, is het een beetje een vreemde filosofie, omdat het op veel verschillende manieren kan worden toegepast en door verschillende personen anders kan worden geïnterpreteerd.
Er zijn echter enkele basisbeginselen die Crowley heeft geschetst: De bekendste van deze principes is zijn beruchte regel "Doe wat je wilt, zal de hele wet zijn". Zelfs dat is voor interpretatie. Sommigen zeggen dat het duidelijk betekent dat je kunt doen wat je wilt, en je bent nog steeds binnen de geaccepteerde richtlijnen van de filosofie. Een enigszins alternatieve interpretatie brengt echter ethiek en moraliteit terug en zegt dat het simpelweg betekent dat iedereen een goddelijk doel en de bijbehorende natuur heeft.
Daarom koppelt Crowley gewoonlijk 'thelema', wat 'wil' betekent, met de Griek met open mondof 'liefde'. Alleen door liefdesdaad verliezen mensen hun gevoel om alleen te zijn en openen ze de deur naar alles wat ze op aarde zouden moeten bereiken. Er wordt ook beweerd dat er niet zoiets bestaat als de erfzonde en dat elke mens een goddelijk wezen is. De ware deugden zijn ook niet de typische christelijke deugden zoals bescheidenheid en naastenliefde, maar zijn in plaats daarvan dingen als moed en eer. Crowley leerde ook dat het allemaal om balans ging. Om echt alles te omarmen, moet er een balans zijn in een persoon. Er moet logica zijn om de emotie van een persoon in evenwicht te brengen, wijsheid om intelligentie in balans te brengen, enzovoort.
De Thelematische relatie met God is een behoorlijk gevaarlijke voor bijna elke andere godsdienstschool. Volgens Crowley zijn er een paar verschillende fasen in de relatie van de mens met God. Ten eerste verwerpen ze het idee van geloof in God, in plaats daarvan staan ze naast God. Alleen dan zal een persoon gaan beseffen dat zij God zijn.
2 Eroto-Comatose Lucidity
Iedereen die zelfs de meest algemene basiskennis over Crowley kent, weet waarschijnlijk dat hij wordt geassocieerd met seksmagie. Zijn geschriften over het onderwerp zijn ongelooflijk diepgaand en vol rituelen en betekenis, en het heet officieel eroto-comateuze helderheid. De basis is vrij eenvoudig. De persoon die zich voorbereidt om de spirituele reis te ondergaan, doorloopt een basis fysieke en atletische training en wat feesten. Tijdens het ritueel is het dan aan een paar suppoosten (hoe meer ervaren, hoe beter) om hem "seksueel uit te putten met alle bekende middelen." Het doel is om de persoon ergens tussen slaap en opwinding op te schorten. Volgens Crowley put het het lichaam uit en vrolijkt de geest op, en wanneer de persoon een staat bereikt waarin ze niet wakker zijn en ze zich bewust zijn en ze niet slapen, is hun geest vrij om de meest goddelijke van andere geesten te ervaren .
Deze principes zijn zogenaamd oud en worden vergeleken met een soort alchemie, waarbij de energie in het lichaam wordt omgezet in de energie van het goddelijke. Crowleys term combineert het erotische met een toestand van zowel verhoogd bewustzijn als bewusteloosheid, en veel van zijn aandacht was gericht op het behoud van het heilige, het goddelijke en de energie die niet alleen in het menselijk lichaam was opgeslagen, maar ook in lichaamsvloeistoffen.
Dit betekende, volgens sommige teksten, de consumptie van die lichaamsvloeistoffen daarna.Sommige geschriften van Crowley suggereren dat hij geloofde dat de connectie met het goddelijke voortging zelfs nadat de episode was geëindigd, en hij schreef over profetieën die hij beschreef door zijn evaluatie van wat hij 'het elixer' noemde.
In de meest extreme en meest goddelijke gevallen verklaarde Crowley dat er slechts één einde was aan de uitvoering van een episode van eroto-comateuze luciditeit. Terwijl sommigen eindigden in een mislukking om verlichting te bereiken, en anderen eindigden in het bereiken van die goddelijkheid, deze gevallen eindigden in de dood tijdens een orgasme. Hij noemde dat Mors Justi en schreef dat het de beste, ultieme manier was om te sterven.
1 De rationaliteit van magie
We hebben er een beetje over gesproken Het boek van de Goetia van Salomo de koning en hoe het wordt gebruikt om allerlei duivels en demonen op te roepen - 72 van hen, om precies te zijn. Hoewel we niet zeker weten wie het boek in de eerste plaats heeft geschreven, werd een van de definitieve versies verzameld en gepubliceerd door Aleister Crowley in 1904 - hetzelfde jaar waarin hij Aiwass channelde en zijn Book of Law. Naast instructies over het oproepen van de demonen en beschrijvingen van wie ze zijn, de vormen die ze aannemen en wat ze macht hebben, bevat Crowley ook een behoorlijk fascinerende rationele verklaring waarom de oproeping werkt.
Volgens Crowley bestaan magische fenomenen uit zes dingen: aanraken, proeven, ruiken, zien, klinken en de geest. De eerste vijf, afhankelijk van hoe ze worden gestimuleerd, veroorzaken veranderingen in de hersenen, die vervolgens worden gemanifesteerd als magische resultaten. Zodra de geest verwerkt wat het van de zintuigen ontvangt, projecteert het de resultaten terug in de fysieke wereld, en dat betekent dat alle demonen en duivels recht uit de geest komen van de persoon die ze roept.
Elke demon wordt geassocieerd met bepaalde tekens, zegels en namen. De namen zijn in wezen vibraties, die een deel van de hersenen stimuleren en de werper in staat stellen om het deel te controleren dat met die specifieke demon is geassocieerd. Als je op zoek bent naar een demon die je gaat helpen met je wiskundehuiswerk, gebruik je bijvoorbeeld beelden en geuren die het logische deel van de hersenen stimuleren terwijl je de woorden uitspreekt die ook datzelfde stuk stimuleren.
Dat maakt magie niet alleen een zaak van het oproepen van demonen en het loslaten van de hel op de wereld. Volgens Crowley is het de meest natuurlijke van alle kennis, de meest goddelijke van alle acties en de meest deugdzame van alle filosofieën. Dit is een vrij verheven idee voor iemand die een Sex Magick-abdij heeft opgericht.
Na een aantal klusjes gedaan te hebben van schuur-schilder tot grafdelver, houdt Debra van schrijven over de dingen die geen geschiedenisles zal leren. Ze brengt veel van haar tijd door, afgeleid door haar twee veedrijvershonden.