Delen:
10 stammen met superkrachten die je wenste dat je had
Ooit gewenst dat je een of andere superkracht had? Er zijn hele stammen van mensen die schijnbaar bovenmenselijke vermogens hebben waar we alleen maar van kunnen dromen. Soms realiseren deze mensen zich niet eens dat ze uitzonderlijk zijn totdat ze erop gewezen worden.
Deze stammen hebben hun superkrachten te danken aan verschillende factoren, waaronder hun voedsel, klimaten en levensstijl. In verschillende gevallen zijn de bronnen van deze vaardigheden verklaarbaar. Niettemin geven deze superkrachten hen een voorsprong op andere mensen op sport en andere manieren.
10 De Kalenjin van Kenia zijn 's werelds beste langeafstandslopers
Iedereen weet dat Kenia de beste marathonlopers ter wereld heeft. Wat de meeste mensen niet weten, is dat de meerderheid van deze lopers van dezelfde stam zijn. Betreed de Kalenjin, 's werelds beste langeafstandslopers.
Verschillende wetenschappers, onderzoekers en sportanalisten hebben geprobeerd uit te leggen waarom de stam over lange afstanden domineert. Hoewel hun zetmeelrijke dieet, de locatie van hun thuisland en toevallige sociale en economische factoren als mogelijke redenen zijn aangegrepen, is niemand tot een definitieve conclusie gekomen. Er wordt echter vermoed dat het iets met genetica te maken heeft.
De Kalenjin hebben kleine enkels en kuiten en een slank postuur, wat perfect is voor marathonlopen. Lichaamsgrootte is belangrijk om te bepalen wie een marathon zal winnen, omdat mensen met kleinere enkels en kalveren minder energie gebruiken dan anderen. Er wordt zelfs gezegd dat men de winnaar van een marathon kan raden door na te gaan welke van de deelnemers de kleinste enkels en kuiten heeft.
9 Bajau Mensen van Indonesië kunnen hun adem onder water ongebruikelijk lang vasthouden
De Bajau-bevolking in Indonesië wordt zeemarndat of zigeuner genoemd vanwege hun vermogen om enkele minuten onder water te blijven zonder apparatuur. De meest ervaren duikers kunnen 13 minuten onder water blijven voordat ze terugkeren naar de oppervlakte om te ademen. Onderzoekers van de universiteit van Cambridge ontdekten dat de Bajau-bevolking dit kan doen omdat hun lichaam zich aanpaste aan duiken, waardoor hun milt met 50 procent toenam.
Vóór de ontdekking hadden onderzoekers altijd vermoed dat de grootte van onze milt iets te maken had met ons vermogen om onder water te blijven. Een grotere milt comprimeert onder water, waardoor zuurstofrijk bloed in het lichaam vrijkomt. Dit vermindert het zuurstofgebruik en stelt ons in staat langer onder water te blijven. In het geval van de Bajau-bevolking hebben ze een uniek gen dat de afscheiding van het schildklierhormoon T4, dat grotere milt veroorzaakt, verhoogt.
8 Moken People Of Indonesia kunnen Underwater zien
Wat is er leuker dan je adem onder water kunnen houden? Onder water zien.
Dit vermogen is beperkt tot de kinderen van de Moken-bevolking in het westen van Thailand. Net als de Bajau-bevolking in Indonesië leven de Moken aan de kust en worden ze ook waternomaden genoemd. In tegenstelling tot andere kinderen hebben de Moken-kinderen echter uitstekend zicht onder water.
In 1999 reisde Anna Gislen, een onderzoeker aan de Universiteit van Lund, naar Thailand om bij de Moken-mensen te wonen en hun superkracht te bestuderen. Ze besefte dat het gezichtsvermogen van hun kinderen twee keer beter onder water was dan dat van Europese kinderen. Interessant genoeg merkte ze ook op dat volwassen Moken onder water niet zo goed kan zien.
Gislen vermoedde aanvankelijk dat de ogen van de kinderen waren geëvolueerd. Maar dat was niet het geval omdat het hun gezichtsvermogen buiten het water had beïnvloed. Na zorgvuldige observatie besefte ze dat de kinderen hun pupillen konden vernauwen en de vorm van de lenzen van hun ogen konden veranderen - twee factoren die nodig zijn voor onderwaterzicht. Sterker nog, dit is hoe zeehonden en dolfijnen onderwater zien.
Om haar theorie te bevestigen, heeft Gislen enkele Europese kinderen in Thailand en Zweedse kinderen in Zweden opgeleid om hun leerlingen en lenzen onder water te besturen. Een maand later konden ze net zo goed onderwater zien als de Moken-kinderen. De Europese kinderen vonden het echter niet gemakkelijk. In tegenstelling tot de Moken-kinderen, werden hun ogen altijd rood vanwege het zoute zeewater. Maar zij zouden zich daaraan ook hebben aangepast als de training zou worden voortgezet.
Moken-volwassenen kunnen onderwater niet zo goed zien omdat hun lenzen al stijf zijn, net als bij volwassenen elders. Van alle indicaties is het onwaarschijnlijk dat Moken-kinderen hun superkracht lang zullen behouden. De hele stam was ver naar het binnenland verhuisd nadat een door de aardbeving veroorzaakte tsunami hun kustdorp in 2004 verwoestte. Ze hebben niet langer zo'n gemakkelijke toegang tot de zee.
7 De Sherpas zijn deskundige bergbeklimmers
Het beklimmen van de Everest of een andere berg zou een lastige taak voor de gemiddelde persoon zijn. Maar niet voor de Sherpa's. Het zijn ervaren bergbeklimmers met het vermogen om onbekende routes op te zoeken. Tegenwoordig gaan mensen die de Mount Everest beklimmen altijd met Sherpa-gidsen.
Onderzoek heeft uitgewezen dat Sherpa's uitstekende bergbeklimmers zijn omdat hun lichaam zuurstof beter beheert op grotere hoogten dan de gemiddelde persoon. Dit zou geen verrassing moeten zijn. De Sherpa's leven al meer dan 6.000 jaar op de Himalaya, wat ruim voldoende is voor hun lichaam om zich aan te passen aan de extreem koude temperaturen en lage zuurstofgehaltes. De sherpa's zijn ook immuun voor de vervelende bijwerkingen en soms dodelijke aandoeningen die andere klimmers treffen.
Zuurstof neemt af naarmate we hoger op de Mount Everest gaan. Als reactie produceert het lichaam meer rode bloedcellen om de spieren te voeden met de benodigde zuurstof. Tegelijkertijd zorgen deze overtollige bloedcellen ervoor dat het bloed dikker wordt en het hart wordt benadrukt.
De sherpa's ervaren ook hetzelfde, maar in een veel lager tempo. Dit is niet alles. Hun lichamen zijn ook in staat om meer energie te produceren in afwezigheid van zuurstof.
6 Sommige inheemse Ecuadoriaanse lijders aan het Laron-syndroom zijn immuun voor kanker en diabetes
Laron-syndroom is een aandoening die mutatie veroorzaakt in de menselijke groeihormoonreceptor, leidend tot dwerggroei. Het is gebruikelijk bij leden van een stam in een afgelegen dorp in Ecuador. Niemand dacht veel na over het syndroom totdat Dr. Jaime Guevara-Aguirre, die met de stam had gewerkt, besefte dat stamleden met het syndroom bijna immuun waren voor diabetes en kanker.
Daarentegen waren stammen zonder het syndroom zeer vatbaar voor kanker en diabetes. Om zijn vermoeden te bevestigen, werkte Guevara-Aguirre samen met Dr. Valter D. Longo van de Universiteit van Zuid-Californië om labotesten uit te voeren met serum gemaakt van genen van de Laron-patiënten.
De onderzoekers hebben het serum toegevoegd aan menselijke cellen die opzettelijk zijn beschadigd. Ze ontdekten dat het serum deze cellen ervan weerhield meer genetische schade te ervaren. Tegelijkertijd vernietigden deze cellen zichzelf in plaats van kanker te worden.
5 Sommige van de mensen van Papoea-Nieuw-Guinea zijn immuun voor Kuru en gekkekoeienziekte
Kuru is de naam van een dodelijke hersenziekte die uitbrak onder leden van de Fore-stam van Papoea-Nieuw-Guinea in de 20e eeuw. Het was het resultaat van stamleden die de hersens van hun doden aten als onderdeel van hun begrafenisrituelen.
Sommige van de geconsumeerde hersenen waren besmet met prionziekte, die kuru veroorzaakte. De meerderheid van de sterfgevallen vond plaats in de jaren 1950, waardoor de stamleden gedwongen werden de traditie te verlaten. Op dat moment stierf elk jaar 2 procent van de stamleden.
Tegenwoordig zijn verschillende stamleden immuun voor kuru en zullen het niet krijgen, ook al eten ze de geïnfecteerde hersenen van een overleden persoon. Ze zijn ook immuun voor vergelijkbare ziekten, waaronder de gekkekoeienziekte. Deze bescherming is terug te voeren op de unieke genetische mutatie van V127 die aanwezig is in de lichamen van overlevenden van kuru's. Nakomelingen van stamleden die nooit kuru hebben gehad, hebben niet de mutatie of de immuniteit voor kuru en gekkekoeienziekte.
Om hun theorie te testen, gebruikten onderzoekers genetische manipulatie om enkele muizen met de mutatie te ontwikkelen voordat de dieren met de verschillende hersenziekten werden geïnjecteerd. Ze vonden dat de muizen immuun waren voor kuru, de ziekte van Creutzfeldt-Jakob en de variant van de ziekte van Creutzfeldt-Jakob, afhankelijk van het feit of de dieren een of twee exemplaren van de V127-mutatie hadden.
Wat de Fore-mensen betreft, menen onderzoekers dat ze allemaal immuun zouden zijn geworden voor kuru en soortgelijke hersenziekten als ze de hersens van hun doden zouden hebben opgegeten.
4 Tsimane Mensen van Bolivia zijn bijna immuun voor hartziekten
De Tsimane bevolking van Bolivia heeft het laagste risico op hartziekten in de wereld. Tussen 2004 en 2015 testten onderzoekers honderden stamleden en ontdekten dat 90 procent duidelijke slagaders had, wat direct verband houdt met een lagere kans op het krijgen van een hartaandoening. Tegelijkertijd hebben ze een lagere bloeddruk, cholesterol en bloedsuikerspiegel.
Onderzoekers hebben deze uniciteit toegeschreven aan het dieet en de levensstijl van de Tsimane-bevolking. Ze eten onverwerkte koolhydraten samen met weinig vet en eiwitten. Ze halen hun eiwitten uit de dieren die ze jagen en de vissen die ze vangen. Ze zijn ook erg actief en werken lange dagen.
3 De Hmong-mensen van China kunnen communiceren door te fluiten
Fluiten is niet exclusief voor de Hmong-bevolking in China. Verschillende stammen over de hele wereld leerde onafhankelijk communiceren via fluiten. Ze bevinden zich echter meestal in bergachtige gebieden waar mensen ver uit elkaar wonen. De Hmong wonen aan de voet van de Himalaya.
De Hmong-boeren fluiten om te kletsen op boerderijen, tijdens de jacht in de jungle en om 's nachts liefdesboodschappen te sturen. Iedereen begrijpt wat de minnaars zeggen. Maar ze herkennen de mensen niet omdat een fluitje niet individueel identificeerbaar is als een stem. Hierdoor kunnen de geliefden anoniem blijven terwijl ze berichten doorgeven. Sommigen voegen zelfs onzinfluitjes toe om de luisteraars te verwarren.
Een stam op een van de Canarische eilanden communiceert ook via fluiten. Hun fluitende taal heet Silbo Gomero en klinkt zo vergelijkbaar met vogelgeluid dat sommige vogels het imiteren.
Sommige Amazone stammen gebruiken ook het fluiten om te communiceren tijdens het jagen in de jungle. Dit is veiliger dan spraak, want fluiten zal het spel niet laten schrikken. De Inuitgemeenschappen van de Beringstraat gebruiken ook gefluit om te communiceren tijdens de jacht op walvissen.
Fluiten is zelfs in oorlogsvoering gebruikt. De Berbers van Noord-Afrika gebruikten het om geheime berichten door te geven tijdens hun verzet tegen Frankrijk. Tijdens de Tweede Wereldoorlog huurde Australië WAM-sprekers uit Papoea-Nieuw-Guinea op om gefloten berichten te verzenden en te decoderen om te voorkomen dat radio-berichten door de Japanners worden onderschept.
2 Sommige Aboriginal Australiërs hebben een fantastische visie
Op zoek naar mensen met het beste gezichtsvermogen? Informeer bij de inheemse bevolking van Australië. Sommigen hebben vier keer beter zicht dan de gemiddelde persoon. Hierdoor kunnen ze dingen zien die vier keer kleiner zijn dan wat de gemiddelde persoon kan zien. Andere aboriginal Australiërs hebben niet zo'n uitstekend zicht, hoewel ze twee of drie keer beter kunnen zien dan de gemiddelde persoon.
Sommige inheemse mensen werken als spotters voor het Australische leger omdat ze vijanden op extreem lange afstanden kunnen waarnemen. Ze worden ook gebruikt om illegale immigrantenboten en illegale vissersboten in Australische wateren te spotten.
Deze superieure visie wordt verondersteld het resultaat te zijn van de aard van de jagers-verzamelaars van oude Aboriginal-mensen die een uitstekend gezichtsvermogen nodig hadden om in het wild te overleven. Helaas hebben de Aboriginal Australiërs van tegenwoordig niet altijd hun opmerkelijke gezichtsvermogen tot op hoge leeftijd.Vanwege verschillende factoren, waaronder slechte hygiëne en diabetes, zijn Aboriginals boven de 40 zes keer meer kans om blind te worden dan andere Australiërs.
1 De Okinawans van Japan wonen het langst
Op zoek naar de oudste mensen in leven? Zoek niet verder dan de inheemse bevolking van Okinawa, Japan. Ze zijn waarschijnlijker om de leeftijd van 100 te bereiken dan de leden van een andere stam in de wereld.
Okinawa schept op van het hebben van de grootste concentratie van honderdplussers ter wereld. Levensduur bij Okinawanen is terug te voeren op hun gezonde voeding. Ze eten veel volle granen, soja, tofu, groenten, zoete aardappelen, vis, inktvis en inktvis.
Ondanks hun grote honderdjarige bevolking lijden de Okinawanen de laatste jaren aan een gestage achteruitgang van de gezondheid. Dit is terug te voeren op de toegenomen consumptie van fast food van winkels die volgden op de opening van een Amerikaanse basis in het gebied.