10 dingen die op de verkeerde plek terechtkwamen
Sommige dingen zijn niet waar ze zouden moeten zijn. Je kunt bijvoorbeeld naar Schotland gaan om wallaby's te zien of de enorme populatie kamelen in Australië bekijken. Deze 10 gebouwen zullen hetzelfde doen om je uit te roepen "Wat doet de Aarde nu? hier?”
10 drijvende boerderij van Manhattan
Fotocredit: Beyond My KenHuizen in Manhattan zijn vaak lang en gemaakt van baksteen. Huizen bouwen uit hout is in de 19e eeuw zelfs verboden om branden te voorkomen. Dat is waarom het houten huis op 203 East 29th Street eruit ziet alsof het uit de 18e eeuw stamt. Het is bijna alsof een boerderij met drie verdiepingen vanuit het platteland is ingevlogen, op een bakstenen gebouw is beland en platgedrukt.
Er is veel mysterie rond de oorsprong van het huis. Een huis van een soort werd genoteerd op die locatie in 1840, en een huis met drie verdiepingen werd opgenomen in belastingdossiers in 1860. Tegen 1880 was het toegenomen tot vier verdiepingen. Het houten huis is misschien opgetrokken en versterkt met een ondiepe stenen vloer, wat zou verklaren waarom de voordeur zich op de tweede verdieping bevindt.
Het huis vond later een paar decennia van gebruik als rommelwinkel, waar metaal, rubber, touw en papier werd gekocht en verkocht. In 1979 werd het gerestaureerd en teruggebracht tot particulier gebruik.
Het wordt niet veel bizarder dan dit! Koop Strange Mysteries of the Unexplained op Amazon.com!
9Seattle's Lenin-beeld
Beelden van Vladimir Lenin komen veel voor in de voormalige Sovjet-Unie. Een voorbeeld is een bronzen standbeeld van beeldhouwer Emil Venkov dat in 1988 werd opgericht. Het 5 meter lange beeldhouwwerk van de communistische revolutionair werd opgetrokken in Poprad, een Slowaakse stad die toen deel uitmaakte van Tsjechoslowakije. Slechts een jaar later, toen de USSR afbrokkelde, belandde het in een lokale vuilnisbelt.
Het werd gespot door een Amerikaanse zakenman genaamd Lewis Carpenter, die hield van zijn kunstenaarschap. Timmerman heeft zijn huis verpand om het standbeeld te kopen en het naar Seattle te verschepen. Toen hij in 1994 bij een auto-ongeluk om het leven kwam, leende Carpenter's familie het beeld uit aan de wijk Fremont in Seattle. Het is al 20 jaar actief, technisch te koop. Vandaag kunt u het kopen voor $ 300.000.
Het standbeeld is een controversieel monument geweest. Een Facebook-pagina met de titel "Seattle, Tear Down dit Vladimir Lenin-standbeeld!" Verklaart dat hij "GEEN PLAATS IN AMERIKA!" Heeft. Fremont rechtvaardigt zijn aanwezigheid als een "symbool van een artistieke geest die regimes en ideologieën overleeft".
8Mo'ynaq
Fotocredit: Albert HerringOezbekistan heeft een hele stad die er volledig misplaatst uitziet. De stad Mo'ynaq was ooit een bloeiende vissersplaats met tienduizenden mensen. Tegenwoordig is het een woestijn, 88 kilometer (55 mijl) verwijderd van de zee. Het is een slachtoffer van de drooglegging van de Aralzee door de USSR. Het water dat in de stad wordt gelaten om te drinken is zwaar vervuild en de mortaliteit is 30 keer groter dan vroeger.
Toch heeft de stad nog steeds zijn vissersvloot, tientallen boten die in het zand achteruitgaan. Het welkomstbord van de stad heeft een logo van een vis die uit het water springt, en er is een reclamebord op de weg met een schilderij van glimlachende vissers in een overall die een vangst uit de zee trekken. Er is nog steeds een fabriek voor het inblikken van vis, waarvan wordt aangenomen dat deze minder wordt gebruikt dan op het kerkhof van schepen, wat een geïmproviseerd speelterrein voor lokale kinderen is geworden.
7Viaduct Petrobras
Fotocredit: Fabio MusarraHet Viaduct Petrobras is een verhoogde strook snelweg die 40 meter boven de Braziliaanse jungle ligt. Het werd gebouwd in de jaren zestig en zeventig om deel uit te maken van de Rio-Santos Highway, maar verlaten na een last-minute route verandering in 1976. De jungle sloot snel in, waardoor de 300 meter (984 ft) weg daar stond, met nooit ergens bij geweest.
Ironisch genoeg kan het niet met de auto worden bereikt. Je kunt een smalle landweg naderen, maar de rest van de reis moet worden gelopen. Een rudimentaire houten trap is de enige weg omhoog. Dit heeft de mislukte weg veranderd in een verrassende toeristische attractie. Als je de klim durft te maken als onderdeel van een georganiseerde tour, kun je zelfs afdalen in de overkapping hieronder.
Het viaduct is een van verschillende bouwprojecten die verloren zijn gegaan in de jungle tijdens de aanleg van de snelweg BR-101. Er zijn tunnels, muren en fundamenten die ergens anders in het gebladerte verborgen zijn. In het begin van de jaren 2000 stuurde de burgemeester van Sao Sebastiao een brief naar de minister van transport in Brazilië om hen te vragen de bouw af te ronden. De stad ligt aan de kust en zou zijn omzeild door de oorspronkelijke route maar heeft nu te maken met frequente verkeersproblemen.
Ontdek de verborgen mensen die nog steeds op een van de grootste en meest mysterieuze plekken op aarde leven. Koop The Unconquered: In Search of the Amazon's Last Uncontacted Tribes op Amazon.com! Nu slechts $ 9,99 voor de Kindle-versie!
6De Reading Pagoda
Fotocredit: Andy GaskinIn 1906 had een zakenman genaamd William A. Witman een plan om een luxe resort te bouwen op Mount Penn, net buiten Reading, Pennsylvania. Het middelpunt was een pagode van zeven verdiepingen, voltooid in 1908. Binnen twee jaar was het vakantieplan uit elkaar gevallen, omdat Witman geen drankvergunning kon verwerven. Op 21 april 1911 werd het gebouw aan de stad gegeven. De pagode is een symbool geworden van de stad, die een Aziatische bevolking heeft van slechts 1,2 procent, de helft van het gemiddelde van de staat. Op een bepaald moment werden lichten op de structuur gebruikt om berichten in morsecode over te brengen, inclusief de resultaten van sportevenementen.
Hoewel de pagode van buitenaf niet op zijn plaats lijkt, is de echte rariteit binnen. De pagode is de thuisbasis van een bel die in 1739 in Obata, Japan werd gegoten. Het was onderdeel van een boeddhistische tempel genaamd Choshoji. De tempel was in de stad Hanno, nu onderdeel van Tokio, maar is sindsdien gesloopt.Alle documentatie over hoe de bel uiteindelijk de Stille Oceaan kruist, is verloren gegaan. Sommige relikwieën van Choshoji worden bewaard en nog steeds aanbeden in een andere tempel in de buurt. De opperpriester daar zou graag de bel aan hun verzameling toevoegen, maar verwacht dat het terugbrengen naar Japan "onmogelijk" zou zijn. Op zijn minst hoopt hij dat de stad Hanno een zusterstad van Reading zou kunnen worden.
5Colonia Tovar
Foto credit: RjcastilloColonia Tovar wordt het 'Duitsland van het Caribisch gebied' genoemd. Het lijkt een contradictie, maar het is onmogelijk om precies te beschrijven hoe Duits de stad is. Het heeft de architectuur van een Beiers bergdorp en de bijpassende keuken. Het is misschien wel het meest authentieke stuk van Europa in Zuid-Amerika, en het is volledig te wijten aan de vreemde geschiedenis van Colonia Tovar.
De stad werd gesticht in 1843 door een Italiaanse cartograaf genaamd Agustin Codazzi. Toen de Venezolaanse regering op zoek ging naar immigranten om hun economie nieuw leven in te blazen, vond Codazzi een geschikte plek en rekruteerde 376 Duitsers. Tegen de tijd dat ze daar aankwamen, had de regering geen belangstelling meer en ze leefden op een afgelegen plek in de jungle.
Ze bouwden een stad om zoveel mogelijk op hun thuisland te lijken en zich voor een eeuw af te sluiten van de cultuur in de omgeving. Tot 1940 mochten bewoners niet met buitenstaanders trouwen en tot 1963 was er geen weg naar Colonia Tovar. Tegenwoordig groeit de bevolking en het is vaak gevuld met toeristen.
4Prada Marfa
Fotocredit: Marshall AstorIn 2005 kreeg Texas zijn eerste Prada-winkel. Het was gevuld met items uit de najaarscollectie van dat jaar, waaronder schoenen uitgekozen door Miuccia Prada zelf. Het is bezocht door beroemdheden als Beyonce, maar het is nog nooit geopend en het bevindt zich op een weg langs de weg, vele kilometers van de bewoonde wereld.
De winkel is gebouwd als een kunstwerk, bedoeld als een kritiek op luxegoederen. Het werd drie dagen na opening vernield en de inventaris werd gestolen. Het werd gerepareerd en kreeg een beter beveiligingssysteem, maar de toekomst ziet er somber uit. Het is opnieuw vernield, ditmaal op grotere schaal. De artiesten zijn van plan het te herstellen, maar ze staan voor een groter probleem.
In 2013 werd het gebouw door de Federal Highway Administration geclassificeerd als illegale reclame langs de weg. De Highway Beautification Act van 1965 verbiedt het gebruik van bedrijfslogo's langs de kant van de weg zonder een vergunning en de transportafdeling heeft beloofd actie te ondernemen. Sommige mensen, inclusief de artiesten achter Prada Marfa, zien dit als onnodige bureaucratie, vooral omdat het stuk er acht jaar was voordat iemand er een probleem mee had.
3Gebouwen midden op de weg
Fotocredit: Richard HarveyEr zijn twee manieren waarop structuren in het midden van een openbare weg terecht kunnen komen. Eén is per ongeluk, zoals wanneer miscommunicatie heeft geleid tot een telefoonmast die uit het asfalt op een weg in Quebec steekt. Een veel voorkomend probleem zijn koppige huiseigenaren die weigeren te verhuizen om plaats te maken voor nieuwe snelwegen.
Stott Hall Farm is een bekend voorbeeld in Engeland. Toen de M62 in de jaren 1970 werd gebouwd, weigerde boer Ken Wilde zijn boerderij op te geven. Ondanks de wettelijke bevoegdheid om een aankoop te forceren, gaf de gemeente toe en splitste de rijbanen rond het huis. Vandaag staat de boerderij midden op de weg, met een tunnel onder het asfalt om veilig uit te komen.
Op dezelfde manier botsten Chinese autoriteiten met gepensioneerde Luo Baogen en zijn vrouw over een wegproject, maar ze hadden geen boerderij. Hun huis was onderdeel van een groter gebouw. In tegenstelling tot Engeland kan de Chinese overheid mensen niet wettelijk dwingen om te verkopen, dus sloegen ze gewoon het gebouw rond het gedeelte van Luo neer en omringden het in een cirkel van asfalt. Het verkeer wordt rechtstreeks naar het huis geleid, voordat het strak om het huis zweeft, letterlijk op een paar centimeter van de muren.
2 Londen-brug in Arizona
Foto credit: Aran JohnsonIn 1831 werd een nieuwe brug over de Theems in Londen gebouwd. Het werd ontworpen door een beroemde civiel ingenieur, John Rennie, en gebouwd van 130.000 ton graniet. Er was een London Bridge op de site sinds de Romeinen Engeland bestuurden, en de laatste had 600 jaar overleefd. Op een gegeven moment had de beruchte middeleeuwse brug 200 gebouwen in de lengte.
Rennie's brug werd gebouwd om het verkeer van een veel drukkere stad te verwerken, maar het begon al snel te zinken. In 1967 was de brug niet langer duurzaam en werd hij te koop aangeboden. De koper was Robert P. McChulloch, een Amerikaanse zakenman die $ 2.460.000 betaalde. Een jaar later werd de brug verbroken en naar Arizona verscheept. Het werd herbouwd in Lake Havasu City om het middelpunt te zijn van een Brits themapark, waar het nu nog steeds zit.
1 Real Egyptische tempel van Madrid
Foto credit: Andrew J.KurbikoMet al je problemen in Egypte kun je misschien op zoek naar een veiligere plek om een stukje originele oude Egyptische architectuur te zien. Gelukkig is Madrid de thuisbasis van de Tempel van Debod, 2.200 jaar geleden gebouwd door de Egyptische koning Adikhalamani. Het is het oudste monument in de stad met een ruime marge. De oorspronkelijke muren van Madrid dateren alleen uit de negende eeuw, waardoor ze meer dan 1.000 jaar jonger zijn dan Debod.
Het verhaal van hoe een Egyptische tempel in Spanje terecht is gekomen, is fascinerend. In de jaren vijftig groeide de bevolking van Egypte, dus het land moest landbouw en energie opwekken. De oplossing was de bouw van een gigantische dam, die leidde tot de oprichting van een van 's werelds grootste kunstmatige reservoirs, het meer Nasser. Helaas betekende dit dat grote aantallen monumenten zouden worden ondergedompeld, waaronder Debod. Archeologen haastten zich om hen te redden in de paar jaar die ze hadden, en Debod werd uit elkaar gehaald en de blokken werden opgeslagen.
De tempel is in 1967 aan Spanje geschonken als blijk van dankbaarheid voor financiële hulp aan Egypte. De stukken van het gebouw werden vervoerd per binnenschip, schip en vrachtwagen. De laatste van 1.350 dozen kwam op 28 juni 1969 aan in Madrid en de tempel werd in drie jaar tijd weer samengevoegd. Als je tevreden bent met iets dat iets kleiner is, zijn er echter altijd de obelisken in New York en Londen.