Delen:
10 Schokkende gevallen van mensen die hun eigen begrafenis bijwoonden
Begrafenissen geven ons de kans om de dood van onze dierbaren te rouwen en zijn vaak beladen met gespannen emoties. Gezien de hoge spanningen en soms schokkende onthullingen die op deze bijeenkomsten kunnen voorkomen, kan het als een verhulde zegening worden beschouwd dat we (meestal) alleen in het lichaam aanwezig zijn.
Het is niet verwonderlijk dat maar weinig mensen hun eigen begrafenis zien; de meesten zijn al lang dood voordat de ceremonie begint. De volgende mensen slaagden er echter elk in hun eigen herdenking te aanschouwen - hetzij door keuze of door een bizarre kans.
10 Timothy Dexter
De zonderlinge 18e-eeuwse miljonair Timothy Dexter wilde weten wat mensen van hem dachten. Hij besloot een nagebootste begrafenis te houden, zich te verbergen en te zien hoe zijn dood de gasten beïnvloedde. Dexter stuurde een bericht waarin hij beweerde dat hij was gestorven en zijn familie nodigde mensen uit voor zijn begrafenis.
Meer dan 3.000 mensen woonden de ceremonie bij. Dexter's familie begroette de rouwenden. De rouwende gasten werden naar binnen geleid en gezeten voor een extravagante kist. Een man, die Dexter had ingehuurd om als priester te poseren, las een lange lofzang, die Dexter had geschreven. Nadat hij was uitgesproken, werd de kist naar de tuin gedragen en begraven.
Een feest volgde de dienst. De maaltijd werd echter onderbroken door een hard geluid uit de keuken. De gasten openden de deur en zagen Dexter zijn vrouw slaan. Hij was boos omdat hij dacht dat ze tijdens de dienst niet genoeg had gehuild.
9 Gilberto Araujo
In 2012 ontving Jose Marcos een telefoontje van de politie. Ze vertelden hem dat zijn broer, Gilberto Araujo, was gedood en dat zijn lichaam in het mortuarium was. Marcos moest naar het politiebureau om het lichaam van zijn broer te identificeren. Hij bevestigde dat de dode man Araujo was.
De familie van Araujo plande een begrafenis voor de dode man. Toen de rouwenden zich verzamelden om te rouwen rond de kist, kwam Araujo naar de voordeur. Zijn uiterlijk maakte de gasten doodsbang: sommige mensen vielen flauw en anderen vluchtten in paniek weg. Een vriend vertelde Araujo dat zijn lichaam in de nabijgelegen kist was. Araujo verzekerde zijn geliefden dat hij nog leefde, en hij bood aan om hen te laten knijpen om het te bewijzen.
Araujo vertelde zijn familie dat hij onlangs had gehoord van de fout van een kennis, die hem vertelde dat zijn familie zijn begrafenis aan het voorbereiden was. Hij probeerde te bellen en vertelde hen dat hij nog leefde, maar ze dachten dat het een wrede grap was.
De familie gaf het lichaam terug aan de politie, die de ware identiteit van het lijk ontdekte: Genivaldo Santos Gama, een man die sterk leek op Araujo.
8 Felix 'Bush' Breazeale
Felix Breazeale bracht vijf jaar door met het plannen van zijn eigen begrafenis. Omdat hij nooit getrouwd was geweest of veel vrienden had gehad, wilde Breazeale graag horen wat de prediker over hem te zeggen had. Zijn bizarre begrafenis in 1938 kreeg nationale aandacht en er waren 8.000 mensen aanwezig. Verkopers verkochten frisdranken en hotdogs en het spektakel had een carnavalsachtige sfeer.
Breazeale arriveerde in een lijkwagen, naast de chauffeur. Gasten lastiggevallen hem toen hij uit het voertuig stapte. Breazeale had hulp nodig van de troopers van de staat om in de begrafenistent te komen. Hij ging op een stoel naast zijn zelfgemaakte doodkist zitten en luisterde naar de prediker die een lofzang gaf.
Honderden mensen benaderden hem na de ceremonie. Breazeale schudde hun handen en tekende handtekeningen. Hij was tevreden met de service en hij zei dat het de mooiste was die hij had bijgewoond. Breazeale stierf vijf jaar later in 1943. Op verzoek vroeg hij geen begrafenis.
7 Kong Channeang
Kong Channeang leed aan een psychische aandoening. Gedurende de dag liet zijn familie hem in hun huis vastzitten - een gangbare praktijk in Cambodja. Op een dag in 2014 lukte het hem echter uit de ketens te glippen. Zijn familie zocht naar hem, maar ze konden hem niet vinden.
Een paar dagen later werd een ontbindende instantie gespot in een nabijgelegen rivier. Zijn familie geloofde dat het lichaam van Kong was en ze regelden een begrafenis voor hem. Ze begonnen het lichaam voor te bereiden op crematie. Ze bevroorten echter toen Kong opdook.
Rouwenden waren doodsbang door het uiterlijk van Kong en de meesten renden weg. Ze waren bang dat ze door een geest werden achtervolgd. Kong's vader was een van de vluchtelingen, maar hij stopte toen Kong naar hem schreeuwde. Hij liep naar zijn zoon toe, greep zijn hand en vertelde de familie dat zijn zoon geen geest was.
6 Zeng Jia
In 2013 besloot Zeng Jia, na het bijwonen van de begrafenis van haar grootvader, zelf een begrafenis te houden. Zeng heeft een ceremonie gepland bij een uitvaartcentrum en haar vrienden en familie uitgenodigd. Ze kocht bloemen, huurde een kist en huurde een fotograaf in. Ze huurde zelfs make-upartiesten in om haar als een lijk te laten lijken. Toen lag ze in een kist terwijl ze haar favoriete Hello Kitty-pop vasthield.
Zeng sloot haar ogen en luisterde naar haar vrienden en familie. Ze zeiden wat ze over haar dachten, en Zeng geloofde dat hun toespraken haar hielpen om haarzelf beter te begrijpen en hoe ze door anderen werd gezien.
Zeng bracht een uur door in de kist en ze hield haar ogen gesloten tijdens de ceremonie. Ze barstte bijna in tranen uit toen ze haar ogen opendeed; ze voelde dat de wereld was veranderd. Zeng beweerde dat de ervaring haar meer waarde heeft gehecht aan haar leven.
5 Frederick Ward
Frederick Ward, alias Captain Thunderbolt, een outlaw uit de 19e eeuw, heette de 'gentleman bushranger'. Hij gebruikte nooit geweld en was altijd beleefd tegen zijn slachtoffers. Ward bracht zes jaar lang stelen van eigendommen en het houden van postkoets. Hij gaf veel geld weg dat hij had gestolen.
Op een dag in 1870 werd Ward in het nauw gedreven door een veldwachter en schoot hij op de politieagent terwijl hij vluchtte. Hij probeerde op zijn paard te ontsnappen.Het dier was echter uitgeput na bijna 3 kilometer hard te hebben gereden. Ward had geen kogels en werd neergeschoten door de agent.
Ward's afstammelingen betwijfelen dat de dode Frederick was, zoals de bushranger nog nooit eerder naar de politie had geschoten. Ze geloven dat de overleden man Frederick's oom was, Harry Ward.
De begrafenis van Frederick Ward ging echter door. Het werd bijgewoond door een vrouw in het zwart gekleed, wiens gezicht verborgen was door een sluier. Ze liep met een mannelijke manier van lopen. Zijn familie gelooft dat het Ward was, die laatste eerbetuigingen aan zijn oom kwam betalen voordat hij het land ontvluchtte.
4 Zhang Deyang
Zhang Deyang is nooit getrouwd of heeft kinderen gekregen en maakte zich zorgen over zijn leven na de dood. In de Chinese cultuur wordt aangenomen dat de doden dezelfde behoeften hebben als de levenden. Van families wordt verwacht dat zij de begrafenissen regelen en regelmatig het graf van de overledene bezoeken. Zhang maakte zich zorgen dat niemand voor hem zou zorgen nadat hij stierf.
In 2016 besloot hij een schijnbegrafenis te organiseren en nodigde hij zijn vrienden en familie uit. Ongeveer 40 van zijn geliefden woonden samen met enkele honderden nieuwsgierige mensen uit nabijgelegen dorpen. Zhang was heel blij met zijn ceremonie. Hij vond het leuk om te zien hoe de rancuneuze helden hun hoofd buigen in gebed aan zijn voeten. Zhang kroop zelfs tegen het einde van de begrafenis in zijn nepgraf.
De nep-begrafenis van Zhang omvatte ook een schijnhuwelijk met een dode vrouw, omdat het als ongelukkig wordt beschouwd om zonder partner in het hiernamaals te gaan.
3 Dragan en Dragica Maric
Dragan en Dragica Maric regelden hun voortijdige begrafenis in 2016. Het echtpaar had geen kinderen en ze wilden voor zichzelf een begrafenis organiseren voordat ze stierven. De Marics wilden niet dat iemand moest betalen voor een begrafenis voor hen.
Het paar kocht en hief hun eigen grafstenen op, en daarna stuurden ze uitnodigingen naar hun begrafenis. Ongeveer 200 mensen kwamen opdagen. Dragan hield een toespraak over het liefdesleven van het paar en het tweetal vertelde hun geliefden vaarwel.
Na de ceremonie gingen de gasten naar een traditioneel diner na de begrafenis in een lokaal restaurant. The Marics hadden een band ingehuurd en ze kochten hun gasten eten en drinken. Het feest veranderde in een nachtviering met muziek.
De Marics beschouwden hun begrafenis als een succes: hun zielen en harten waren vredig en ze zullen klaar zijn om te sterven wanneer hun tijd komt.
2 Ademir Jorge Goncalves
Verschillende familieleden van Ademir Goncalves identificeerden hem als slachtoffer van een auto-ongeluk in 2009. Het lijk was ernstig misvormd, maar de kleding was vergelijkbaar met wat Goncalves had gedragen. Zijn familie begon de begrafenis voor te bereiden, die de volgende dag zou plaatsvinden.
Het lichaam van Goncalves werd in een kist geplaatst. De familie kwam voorbij om hun respect te betuigen aan de overleden man. De moeder van Goncalves keek lange tijd naar de kist. Ze kon niet geloven dat het lichaam van haar zoon was.
Ze had gelijk; het lijk was niet van hem. Haar zoon had de nacht doorgebracht aan het einde van een vrachtwagen en praatte met vrienden tijdens een drankje. Hij had geen idee dat zijn familie dacht dat hij dood was. Goncalves hoorde niets over zijn begrafenis totdat het plaatsvond. Hij snelde ernaar toe en vertelde zijn familie dat hij nog leefde. Zijn onverwachte aankomst maakte zijn familie doodsbang en sommigen probeerden uit een raam te springen.
1 Noela Rukundo
De Australische Noela Rukundo reisde terug naar haar geboorteland, Burundi, om de begrafenis van haar stiefmoeder bij te wonen. Ze ging vroeg terug naar haar hotelkamer en dommelde in. Ze werd gewekt door een telefoontje van haar man, Balenga Kalala. Rukundo zei dat ze zich niet goed voelde, en hij zei haar naar buiten te gaan en wat frisse lucht te krijgen.
Rukundo nam zijn advies. Ze deed een stap buiten het hotelcomplex en zag een man naar haar toe lopen. Hij trok een pistool tegen haar en dreigde haar te vermoorden. De schutter dwong haar in een auto waarin twee andere mannen zaten te wachten.
Ze brachten haar naar een gebouw en bonden haar vast aan een stoel. Ze vroegen haar waarom haar man haar wilde vermoorden, en ze geloofde ze niet. Een van hen belde haar man en vertelde hem dat ze haar hadden. Ze hoorde de stem van haar man via de telefoon: "Dood haar."
Ze begonnen te bespreken hoe ze over haar lichaam zouden beschikken, en Rukundo viel flauw. Ze kwam naar toe toen ze hun telefoontje beëindigden. De ontvoerder keek haar aan en zei dat hij haar niet zou doden, omdat ze geen vrouwen en kinderen doodden. De schutters bevrijdden haar twee dagen later en gaven haar een geheugenkaart met opgenomen telefoongesprekken met haar echtgenoot.
Ze keerde drie dagen later terug naar Australië. Haar man had de gemeenschap laten weten dat zijn vrouw was overleden in een tragisch ongeluk en dat hij een begrafenis voor haar had gepland. Ze benaderde haar man toen de ceremonie bijna was afgelopen. Hij was doodsbang en liep langzaam naar haar toe. Toen hij haar bereikte, raakte hij haar schouder aan en sprong. Hij begon te schreeuwen: "Het spijt me voor alles."
Ze belde de politie. Haar man legde een volledige bekentenis af. Hij zei dat hij haar wilde vermoorden omdat hij dacht dat ze hem wilde achterlaten voor een andere man - wat ze ontkende. Hij werd veroordeeld tot negen jaar gevangenisstraf.