Delen:
10 prachtige kastelen van curiosa
Honderden jaren geleden waren miniatuurmusea bekend als rariteitenkabinetten populaire verzamelingen van royals, edelen en geschoolde leden van de middenklasse die rijk genoeg waren om ze te onderhouden. Omdat reizen zeldzaam en beperkt was, leken veel planten, dieren en natuurlijke objecten exotisch.
Kastelen met curiositeiten vertoonden deze natuurlijke wonderen - met vreemde exemplaren en verbazingwekkende artefacten uit verre landen. Meer dan plezier voor de luie rijken, deze schermen hielpen mensen om de mysterieuze wereld om hen heen beter te kennen en te begrijpen.
10 Kunshtkameroy
In 1714 richtte de Russische tsaar Peter de Grote (1672-1725) de Kunshtkameroy ("kabinet van zeldzaamheden") in Moskou op. Sindsdien is het verplaatst naar het zomerpaleis van St. Petersburg. Op bevel van Peter keerden reizigers thuis met alles wat 'buitengewoon oud en ongewoon' was dat ze tijdens hun reizen hadden gevonden.
Items zoals "botten, stenen, antieke gebruiksvoorwerpen en wapens" kunnen terecht komen in zijn persoonlijke verzameling, die ook "drugs uit de collectie van de Nederlandse anatoom Ruysch, verschillende kleine dieren en vogels, [een] herbarium, vlinders, schelpen" bevat , en meer."
Zijn kabinet toonde ook meer bizarre exemplaren: "hoofden van kinderen, geconserveerd in alcohol, gebalsemde lichaamsdelen," en menselijke "monsters" -mensen die "vreemde anatomische kenmerken hadden." Net als veel rariteitenkabinetten breidde Peter zich in de loop van de jaren uit toegevoegd artefacten als "oude heidense items, huishoudelijke gebruiksvoorwerpen en kleding, idolen, zeldzame munten en oude manuscripten, minerale exemplaren en nog veel meer."
9 Royal Danish Kunstkammer
De Deense koning Frederick III (1609-1670) hield ook een rariteitenkabinet, de Koninklijke Deense Kunstkammer ("wonderkamer") in het kasteel van Kopenhagen. Ook bekend als het Museum Regium, werd het geïnstalleerd in een gebouw met zes kamers dat speciaal voor dit doel in 1665 werd gebouwd.
In een van de kamers was 'naturalia' ondergebracht, waaronder een heupbot dat werd teruggevonden door de arts van Frederick, Dr. Sperling, in de buurt van Brugge in Vlaanderen, waar het skelet van een olifant, oorspronkelijk verondersteld dat van een 'reus' te zijn, werd opgegraven. Andere olifantenbeenderen en twee gedeeltelijke sets tanden werden aan de verzameling toegevoegd.
De tanden werden opgeslagen onder andere bizarre items zoals hoorns die naar verluidt waren gegroeid uit de oren van Frederick's paard, een witte mus en een "kleine draak, vakkundig gemaakt." Andere exemplaren waren onder andere vijf olifanten, verschillende delen van andere olifanten, en " een opgezette os en walrus. "
Na de ondergang van Ole Worm, een andere verzamelaar, kocht Frederick zijn kabinet en breidde hij zijn eigen verzameling curiositeiten uit.
8 Kunst- und Wunderkammer
Rudolf II (1552-1612), keizer van het Heilige Roomse Rijk, had een uitgebreide verzameling kunstwerken, zeldzame antiquiteiten en exotische wonderen bekend als de Kunstkammer ("kunstkamer") en Wunderkammer ("wonderkamer"). Hoewel deze rariteitenkabinetten niet langer intact blijven, bewijzen de artefacten die ze in 1648 van de Zweedse troepen tijdens de verovering van Praag hebben gestolen, de enorme omvang van de originele verzameling, die hele kamers van het kasteel van Rudolf had gevuld.
Geplunderde voorwerpen omvatten talrijke schilderijen, bronzen figuren, munten, medailles, "vaten van agaat en kristal, faience-werken, Indiase curiosa, werken van kostbare steen, ongeslepen diamanten, wiskundige instrumenten en vele andere objecten." Net als veel andere kasten, Rudolf's was bedoeld om de wonderen van de natuur te suggereren teruggebracht tot een grote maar beheersbare verzameling die waarnemers toestaat om een glimp op te nemen van de schoonheid, het wonder en het mysterie van de wereld.
7 De Studiolo van Francesco I de 'Medici
Een van de eerste kasten van nieuwsgierigheid was die van Francesco I de 'Medici (1541-1587), de groothertog van Toscane, die gepassioneerd was door zowel de kunsten als de wetenschappen. In de gewelfde kamer van het Palazzo Vecchio in Florence, Italië, die zijn kabinet omsloot, hield de groothertog "zijn mirabilia, zeldzame en kostbare dingen van over de hele wereld".
Hij ging zich terugtrekken in deze kamer om de voorwerpen te bestuderen, die '20 kasten behelsden die langs vier muren waren verdeeld'. Elke muur vertoonde objecten die verband hielden met een gemeenschappelijk thema dat door een schilderij werd gesuggereerd. Na Francesco's overlijden, zijn studiolo werd ontmanteld. De collectie is inmiddels echter hersteld, hoewel niet precies zoals deze oorspronkelijk was.
Om zijn privacy binnen zijn studiolode ingangen waren verborgen achter de deuren van het kabinet. Francesco verschijnt in twee van zijn studiolo's schilderijen, misschien om zijn rol als verzamelaar te suggereren die de fijnere dingen van kunst en aard waardeerde.
6 Kamer van Kunst en Curiosa
Ferdinand II, aartshertog van Oostenrijk (1529-1595), had de Chamber of Art and Curiosities in Ambras Castle in Innsbruck, waar het vandaag nog steeds te zien is. Een gouacheschilderij die door zijn ambassadeur in Spanje naar de aartshertog werd gestuurd, was een vroege directe advertentie van soorten, die objecten te koop aanbood. De aartshertog kocht ze allemaal, en voegde er een neushoornhoorn, tand en huid aan toe, en "een overdekte beker" gevormd van een van de hoorns van het dier tot zijn "encyclopedische" verzameling.
De collectie van Ferdinand bevat ook "koralen die zijn gerangschikt in kastdozen, houtbewerking of ivoor, glazen figuren, porselein- en zijdeschilderijen, handstenen, dieren gemaakt van brons, meetinstrumenten, automaten en klokken." Zijn schilderijen van "nieuwsgierige personen" inclusief een portret van graaf Dracula.
5 Kircherianum
Als voorzitter van de wiskunde bij Collegio Romano, gaf de jezuïet priester Athanasius Kircher (1602-1680) zijn passie voor de zeldzame en exotische wonderen van de natuur over door het Kircherianum te stichten, een rariteitenkabinet. Toen zijn verzameling te groot werd voor zijn vertrekken, verhuisde hij naar ruimere accommodaties en pochte dat geen enkele reiziger kon beweren Rome te hebben gezien dat zijn kast niet had bezocht.
De edelen van Europa stroomden samen naar zijn Kircherianum, dat zo groot was dat het decennia duurde om volledig te catalogiseren. Kircher was een man met veel ideeën. Hij geloofde dat sommige dieren hybriden kunnen zijn. De giraffe leek een "kamelenluipaardmix" te zijn, en het gordeldier in zijn eigen kast was misschien "het nageslacht van een schildpad en een egel of stekelvarken."
4 Het kabinet van Belsazar Hacquet
Als historicus R.J.W. Evans wees erop dat er twee soorten rariteitenkabinetten waren: 'prinselijke' kasten die werden verzameld en tentoongesteld door koningen en edelen en kleinere, minder ambitieuze die eigendom waren van geleerden en anderen.
Ondanks financiële beperkingen wist de Carniolaanse chirurg Belsazar Hacquet (1739-1815) een indrukwekkende reeks van 4.000 curiosa bijeen te brengen. Ze waren goed gekozen, bestaande uit "specimens van Carniolan en buitenlandse planten, een kleiner aantal dierlijke exemplaren, een natuurlijke geschiedenis en medische bibliotheek, en een anatomisch theater."
3 Museum Wormianum
De Deense arts Ole Worm (1588-1654) heeft in zijn huis een ruimtelijk rariteitenkabinet onderhouden. Een mix van exemplaren uit de natuur, wetenschap en verschillende culturen, het was bedoeld om te verbazen, maar het was ook bedoeld om 'studie en begrip' te inspireren.
Een gravure uit 1665 van zijn Museum Wormianum toont enkele van de fascinerende kunstvoorwerpen die hij tentoonstelde. Skeletten van vissen en vogels hangen aan het plafond terwijl geweien en hoorns aan één muur sieren. Gevulde gordeldieren, enorme schildpadden, krokodillen en hagedissen versieren de tegenoverliggende scheidingswand. Gevulde vogels, een struisvogelei, een menselijk skelet, schedels en rotsen en mineralen bezetten planken.
Worm's kabinet was ook de thuisbasis van zijn auk (een soort die nu is uitgestorven), een maki en een hert. Zijn nagemaakte kast is nu een permanent onderdeel van het Geologisch Museum in het Natural History Museum in Denemarken.
2 'De Ark' van John Tradescant The Elder
Botanicus en tuinman John Tradescant the Elder (circa 1570s-1638), zowel een ondernemer als een verzamelaar van curiositeiten, heeft het publiek een vergoeding gevraagd om zijn kabinet te zien. De toegang moet de prijs waard zijn geweest omdat royals en edelen tot de bezoekers behoorden.
Zijn werk bracht hem ver weg, en Tradescant en zijn zoon verzamelden veel exotische planten, waaronder "fruit-steen houtsnijwerk" en "schetsen van exemplaren van een pauselijke menagerie." De fruit-steen houtsnijwerk gekenmerkt ingewikkelde afbeeldingen van muzikanten, dieren en religieuze scènes, waaronder een van de kruisiging.
Met hulp van anderen kon Tradescant zo'n grote verscheidenheid aan vreemde exemplaren verzamelen dat zijn kabinet de bijnaam 'De ark' kreeg. Tradescant wenste zijn verzameling aan zijn zoon. Maar na de dood van Tradescant the Younger viel het kabinet in de handen van buurvrouw Elias Ashmore nadat Hester, de weduwe van de jongere, Ashmore beschuldigde van het stelen van haar en 'met haar gezicht naar beneden en dood in een ondiepe vijver op haar eigen terrein'.
1 P.T. Barnum's Collection
Amerikanen waren net zo gefascineerd als Europeanen door curiositeiten, en de grote showman P.T. Barnum (1810-1891) begreep hoe ze hun aantrekkingskracht konden benutten. Na een groot aantal van hen verzameld te hebben, verlevendigde Barnum zijn tentoonstellingen met 'levende curiositeiten', zoals 'bedrijvige vlooien, een nijlpaard dat hij het publiek vertelde was' De Grote Behemoth van de Schriften 'en diverse baardige dames.'
Het resultaat was een half museum, een halfcircus en het publiek was er dol op. Veel van de artefacten kwamen terecht in het Amerikaanse museum van Barnum in New York City, dat volgens Barnum 15.000 bezoekers per dag trok.