Delen:
10 controversiële theorieën achter oorlogs-tragedies
Oorlog brengt vaak het slechtst in de mensheid naar boven. Tragedie treft talloze mensen, zowel militair als civiel, dus het kan verleidelijk zijn om naar redenen te zoeken waarom. Hoewel sommige verklaringen algemeen worden aanvaard, zijn anderen controversieel geworden en blijven ze fel bediscussieerd.
10Iran bedroog de Verenigde Staten in binnenvallend Irak
Tot op heden heeft de oorlog in Irak de levens geëist van tienduizenden coalitieleden. Sommige schattingen van Iraakse slachtoffers zijn ook zo hoog als een half miljoen. Met de opkomst van opstandige facties zoals ISIS, lijkt er geen einde te komen aan het geweld in de regio.
Velen wijzen op het onverstandige besluit van de Verenigde Staten om ten strijde te trekken tegen Irak. Hoewel de officiële verklaring voor de invasie was met het doel om massavernietigingswapens te vinden, bleek speculatie met betrekking tot een jacht op olie en goud behoorlijk populair te zijn. Sommigen hebben Ahmed Chalabi, voorheen genaamd "The George Washington of Iraq," de schuld gegeven van het aansporen van de Verenigde Staten om zijn dodelijke vijand, Saddam Hussein, te verdrijven en valse informatie te verschaffen over het nucleaire programma van Irak. Ze beweren dat Chalabi in cahoots had gezeten met een ander doelwit van havikachtige elementen in de Verenigde Staten: Iran.
Anderen beweren dat Iran achter dit alles zou kunnen zitten en dat Chalabi en andere overlopers mogelijk onbewust door Iran zijn gebruikt om zijn agenda te bevorderen. Een van die Iraakse overloper zou de belangen van Iran boven Amerika hebben geprioriteerd en verschillende documenten met betrekking tot het nucleaire programma van Irak werden door deskundigen als vervalsingen beschouwd. Ze werden oorspronkelijk in het Farsi geschreven door een Iraanse wetenschapper voordat ze naar het Arabisch werden vertaald.
9De Indo-Pakistaanse oorlog van 1971 was een wereldwijde samenzwering
Tussen maart en december 1971 werden ongeveer 2-3 miljoen burgers gedood in Bangladesh (destijds Oost-Pakistan) tijdens de bevrijdingsoorlog tegen Pakistan. Toen de Pakistaanse strijdkrachten binnenreden, slachtten ze miljoenen en verdreven ze nog meer. Deze gruweldaden gingen ongecontroleerd tot India terugvechtte aan de kant van Bangladesh, waardoor Pakistan werd gedwongen zich over te geven en de onafhankelijkheid van de kleine natie te erkennen.
Sichila Bose, een fellow aan de Universiteit van Oxford, heeft echter beweerd dat veel van de wreedheden die Pakistan heeft begaan overdreven zijn. In haar boek beweerde ze ook dat veel feiten over de oorlog zijn vervormd en dat sommigen in het kamp in Bangladesh even schuldig waren. Ze verdedigt haar onderzoek tegen mensen die het volgens haar zien als een "verraad" door te stellen dat ze zich eenvoudigweg "niet op hun gemak voelen met de waarheid".
Volgens een ander rapport worden kinderen in Pakistan 'hocus pocus' tijdens hun vormingsjaren onderwezen. Veel van wat er op school over de oorlog wordt onderwezen zijn samenzweringstheorieën, zonder melding te maken van de gruweldaden begaan door het Pakistaanse leger. Sommige studieboeken bevatten fragmenten over een fictieve groep van 10 miljoen Hindoes die in Oost-Pakistan wonen en waarvan gezegd wordt dat ze namens India spioneren om hun economische positie in de regio te versterken. Andere lessen vertellen studenten over een 'mondiale samenzwering' tussen India, Rusland en de Verenigde Staten om Pakistan te binden.
8De slachtoffers van de Joegoslavische oorlogen waren overdreven overdreven
Het Srebrenica-bloedbad van juli 1995 leidde tot de wrede afslachting van meer dan 7.000 Bosnische moslims (mannen en jongens). Meer dan 20.000 burgers werden ook ontheemd en lieten de ongelukkige personen achter om zichzelf te beschermen temidden van de chaos van het voormalige Joegoslavië.
Het Internationaal Straftribunaal voor het voormalige Joegoslavië (ICTY) kwam tot de conclusie dat moorden en uitzetting van burgers neerkwamen op genocide, en de Verenigde Naties accepteerden de schuld voor het niet beschermen van de bevolking. Decennia later, in 2010, verontschuldigde de Servische Nationale Assemblee zich dat ze de moorden niet had voorkomen.
De tragedie werd echter door andere individuen in een ander licht bekeken. Diana Johnstone, een Amerikaanse schrijver, daagde openlijk de door de media gepresenteerde feiten uit en beweerde dat er "geen enkel bewijs" van genocide was. Terwijl haar boek werd verworpen door uitgevers in Zweden, verdedigde een verontrustend aantal supporters haar werk.
Ed Hermann, een andere academicus, stichtte de Srebrenica Research Group, die het incident wilde witwassen en de bevindingen van de VN en het ICTY tegenspreekt. George Bogdanich, producent van een pro-Servische film, hielp ook met het publiceren van een revisionistisch rapport over de gebeurtenissen. Deze "bevindingen" vermelden het werkelijke aantal slachtoffers als niet meer dan 700.
7Lincoln zette de burgeroorlog in gang voor persoonlijke winst
Het merkwaardige idee dat de Unie de burgeroorlog initieerde, met name dat president Abraham Lincoln en de republikeinen de natie manoeuvreerden in een catastrofe die jaren duurde en het platteland om egoïstische redenen verwoestte, is tot op de dag van vandaag gebleven. Deze theorie werd grotendeels bestendigd door leden van de Confederatie, die beweerden dat ze zichzelf eenvoudig verdedigden tegen de vijandelijkheden van de Unie.
De heropleving van Lincoln's populariteit, met name zijn uitbeelding in de media als een kalme ziel tegenover hardnekkige politieke oppositie en zelfs een vampierjager, laat enkele 'problematische kwaliteiten' van 'The Great Emancipator' achterwege. We hebben eerder gemeld dat Lincoln regelmatig zwarte mensen 'n-s' noemde en naar verluidt van plan was hen naar Panama te sturen in plaats van hen vrij te laten om in vrede te leven in de Verenigde Staten. Dergelijke niet-vleiende en weinig genoemde feiten worden vaak uitgebuit om het vuur van deze theorie te voeden.
Een ander incident dat als bewijs van de theorie werd opgeëist, was Lincoln's plan om Fort Sumter te leveren. Deze daad werd aanvankelijk met schroom bekeken door het Congres, die geloofde dat het vijandigheden met het Zuiden zou signaleren.Lincoln ging toch door met de schertsvertoning, zelfs gezien de missie een "succes." De oorlog zou dus zijn genadeslag worden en zijn politieke carrière bevorderen.
Een andere theorie stelt dat de Burgeroorlog minder om filosofische redenen ging om de Unie te behouden en de slavernij te beëindigen, en meer om ervoor te zorgen dat de enorme inkomsten die de regering uit het Zuiden ontving binnen bleven stromen. Voorstanders van deze theorie noemen een incident voorafgaand aan het begin van vijandelijkheden waarin Lincoln naar verluidt verzekerde partijen verzekerde dat hij slavenvangers en bandieten steunde die werden gestuurd om weggelopen slaven te doden of te vangen.
6De explosie van Halifax was een daad van sabotage
Op 6 december 1917 verschepen de Franse munitie Mont Blanc botste tegen de Noor Imo in de havenstad Halifax, Nova Scotia. De Mont Blanc barstte in vlammen uit toen het de haven in glipte en binnen enkele minuten explodeerde het schip plotseling. De donderslag en het vuur doodden onmiddellijk 1800 mensen, verwondden nog eens 9.000 (inclusief meer dan 200 mensen die permanent geblindeerd waren) en vernietigden 1.600 huizen. Het incident, de Halifax Explosie genaamd, werd jaren later bestudeerd om de potentie van atoomwapens te meten.
Slechts drie dagen na de grimmige gebeurtenis verspreidde zich een beruchte theorie onder de overgebleven burgers en in heel Canada. Voorstanders geloofden dat de Halifax-explosie geen ongeval was, maar een daad van sabotage die door de centrale machten was ontworpen om zoveel mogelijk dood en vernietiging te veroorzaken. Een lokale krant voedde de controverse door melding te maken van de arrestaties van 16 vijandige burgers in een operatie om alle Duitse mensen in de stad bijeen te ronden.
Twijfel was ook geworpen op de bemanning van de Mont Blanc, die uit hun schip zijn gered in plaats van te proberen de ramp te voorkomen. Burgers geloofden op dat moment dat dit het gebrek aan interesse onder Frans-Canadezen betekende om "de last" van de oorlogsinspanning te delen.
5De Joden hebben de Armeense genocide veroorzaakt
We hebben eerder gesproken over een schandelijke samenzweringstheorie dat de Joden eigenlijk de belangrijkste architecten van de Holocaust waren. Verbazingwekkend genoeg kwam dezelfde theorie ook naar voren met betrekking tot de Armeense genocide.
De etnische zuiveringen uitgevoerd door de Ottomanen tegen de Armeniërs van 1915-1916 was grotendeels vergeten tijdens die periode, omdat de Eerste Wereldoorlog zijn scharnierpunt had bereikt. Ongeveer 1,75 miljoen Armeniërs werden gedeporteerd, resulterend in naar schatting 600.000-1.500.000 doden, naast massamoorden en verhongering.
De daders leken de Jonge Turken te zijn, een factie die het decadente Ottomaanse Rijk probeerde te hervormen, maar sommigen beweren dat deze factie feitelijk geleid werd door Joden. In een boek uit 1929 stond bijvoorbeeld dat de jonge Turken uit ontheemde Balkan-joden bestonden. Evenzo werd gezegd dat een Joodse man, Emmanuel Carasso, een van de grondleggers van de beweging was. Naar verluidt richtte hij in zijn vrijmetselaarsloge in Griekenland een geheim genootschap op, waaronder de top van de jonge Turken.
Een andere theorie veronderstelt dat de moorden een "eerlijke prijs te betalen" waren voor de controle van de olierijke provincies in de regio. De Rothschilds hadden een grote interesse in de olievelden van Bakoe in Rusland, maar ze hadden een manier nodig om deze bronnen naar Suez te transporteren. Meer dan een miljoen mensen moesten worden gedeporteerd en ontheemd om plaats te maken voor deze overnames.
De Ottomanen verwelkomden samenzweringstheorieën en steunden er zelfs een zelf, bewerend dat Armeense separatisten erbij betrokken waren om hun oorlogsinspanningen te ondermijnen. Dit geloof bereikte feitelijk de imperiale Duitse oren, die niet onder de indruk bleven.
4World War I Was An Illuminati Plot
Het is gemakkelijk om catastrofen en rampen de schuld te geven van geheime organisaties die plannen maken voor wereldwijde dominantie. Volgens sommige historici en complottheoretici was de Eerste Wereldoorlog een van de catastrofes. De theorie begint met het absurd beweren dat de Britse koninklijke familie banden had met prominente Joodse zakenmensen. Sommigen geloven zelfs dat koningin Victoria kinderen heeft gekregen van een lid van de familie Rothschild.
Na het vaststellen van dat verband wendt de theorie zich tot de precaire situatie in Europa. Duitsland was een bloeiende natie geworden en werd gezien als een bedreiging voor de belangen van de Nieuwe Wereldorde, zeggen ze. De ambities van het Vaterland moesten worden beteugeld, en een moordenaarskogel, gecombineerd met het verstrengelde web van allianties, zou het werk doen.
Ten slotte wijzen theoretici op de Amerikaanse intrede in de beroering. Het zinken van de Lusitania, hoewel niet genoeg om de Verenigde Staten in de oorlog te provoceren, drong toch door op de agenda van agressieve elementen. Verschillende goed verbonden families van bankiers en economen, volgens de theoretici, lobbyden bij de burgervoertuigen om munitie te dragen, en Winston Churchill wist misschien van deze specifieke informatie. Churchill wist misschien ook de verblijfplaats van Duitse onderzeeërs die de vijandige zeeën patrouilleerden en bestelde de Lusitania's escorte om terug te stomen naar de haven, waardoor meer dan 1.000 mensen een somber lot ondergaan in de diepten van de Atlantische Oceaan.
Voorstanders van deze theorie beweren dat wanneer al deze factoren in aanmerking worden genomen, het einde van de oorlog en de oprichting van de Volkenbond, in feite de eerste stap naar een een-wereldregering was.
3Joodse kapitalisten en president Woodrow Wilson begonnen met elke Russische tragedie in de twintigste eeuw
Elke tragedie die Rusland in de 20ste eeuw overkwam, van de oorlogen en opstanden die volgden op de oprichting van het communisme tot de zuiveringen van Stalin en de opzettelijke hongersnood, werden allemaal geloofd door complottheoretici als het werk van de joodse kapitalisten.
De theorie gaat terug tot één cruciaal moment tijdens de Eerste Wereldoorlog: Lenin's terugkeer naar Rusland aan boord van een verzegelde trein uit Duitsland op 16 april 1917. Onder zijn reisgenoten was zijn grote liefde, Inessa Armand, en $ 10 miljoen voor de financiering van de bolsjewistische revolutie . De meesten hebben snel geaccepteerd dat het plan door Duitsland werd uitgebroed om de overgave van Rusland te vergemakkelijken en daardoor het grootste deel van zijn troepen naar het Westelijk Front te brengen, maar complottheoretici beweren dat het complot Joodse kapitalisten en politici uit heel Europa en de Verenigde Staten betrof.
Een auteur beweert bijvoorbeeld de twijfelachtige bewering dat president Woodrow Wilson Leon Trotsky, een andere communistische revolutionair, hielp bij het binnenkomen van Rusland met een Amerikaans paspoort. Andere theoretici hebben beweerd dat prominente Britse figuren, zoals Lord Alfred Milner, de revolutie financierden en dat verschillende rijke families verschillende industrieën in Rusland bezaten of controleerden, voornamelijk olie. De Rockefellers hebben naar verluidt $ 750 miljoen bijgedragen aan leningen voor olierijke eigendommen in de Kaukasus. Nadat hij aan de macht was gekomen, zou Lenin grote hoeveelheden goud hebben gestort in de privé-rekeningen van zijn rijke weldoeners.
2 Hitler redde Europa eigenlijk van het communisme
Tijdens een gesprek met de Finse veldmaarschalk Mannerheim vertelde Adolf Hitler hoe ontzet hij was toen hij hoorde over de miljoenen mannen en de duizenden voertuigen en bewapening die Rusland aan zijn westelijke grenzen had vergaard. Hitler voerde aan dat zo'n enorm aantal troepen zeker betekende dat Rusland van plan was meer te doen dan een verdediging op te zetten.
Vladimir Rezun, een Sovjet-inlichtingenofficier die in 1978 naar Groot-Brittannië was overgelopen, schreef in verschillende boeken dat Hitlers vermoedens correct waren geweest. Onder het pseudoniem Viktor Suvorov verklaarde Rezun in zijn boek uit 1990 Ijsbreker en andere follow-ups die Stalin, van wat hij had geleerd tijdens zijn tijd met de Spetsnaz en de GRU, inderdaad van plan was om Europa te slaan om het te "bevrijden" met de brute kracht van het communisme.
Naar verluidt zou dit begin 1941 plaatsvinden, maar dit werd maandenlang aanzienlijk vertraagd. Tegen de tijd dat het gepland was om te beginnen, lanceerde Hitler Operation Barbarossa al, niet als een middel om het te bereiken lebensraum (of "leefruimte") voor Duitsland, maar om het Westen te redden door preventief de Sovjets te slaan voordat ze hun troepen konden verzamelen.
Sommige vermeende ooggetuigenverslagen versterkten deze overtuiging, hoewel ze nooit werden bevestigd. Eén van die verhalen beweert dat de Wehrmacht talloze pakhuizen, geïmproviseerde vliegvelden, tanks en zelfs Sovjet-troepen in de lucht heeft gevonden. Als dat klopt, was dit zeker buitensporig voor een defensieve oorlog, en het zou moeilijk zijn om te beweren dat Stalin niet op de hoogte was van de plannen van Duitsland.
Hoewel het geloof in een geplande Sovjet-invasie van Europa niet nieuw was, kreeg Rezun door zijn werk een ongebruikelijke aanhang en een enorm aantal critici. Hoewel historici hebben gewezen op de vele misvattingen en onnauwkeurigheden in zijn werk, blijft zijn controversiële theorie populair in bepaalde kringen in Rusland en Duitsland.
1The Rape Of Nanking Never Happened
Op 13 december 1937 vond een van de lelijkste bloedbaden in de geschiedenis plaats in de stad Nanking in China. Een deel van het groeiende Chinees-Japanse conflict, de verkrachting van Nanking, zoals het bekend werd, zag de meedogenloze moord op ongeveer 200.000 burgers. Velen waren vrouwen en kinderen, die werden verkracht en verminkt. De gruweldaad begaan door het Keizerlijke Japanse leger schaamde zijn commandanten en politici na het einde van de Tweede Wereldoorlog, maar de revisionistische theorieën hielden stand in de daaropvolgende jaren.
In 1971 beweerden rechtse conservatieven dat het hele fiasco nooit is gebeurd. Tijdschriften zoals Elke heren liet deze opvattingen circuleren onder het publiek, terwijl sommige boeken eenvoudig de absolutie van Japan bepleiten. Het was China, zeggen ze, die de schuld had voor het plegen van deze gruweldaden.
Het Japanse Ministerie van Onderwijs heeft het boek overwogen Nanking-incident een officiële geschiedenistekst over de tijdsperiode. Het boek reduceerde de raming van het aantal slachtoffers tot ongeveer 38.000-42.000 onnodige sterfgevallen, aangezien het doden van gevangen soldaten niet als een massamoord moet worden beschouwd.
Ishihara Shintaro, voormalig gouverneur van Tokio en lid van het Japanse dieet, verklaarde in een interview in Playboy dat het bloedbad in Nanking nooit is gebeurd. "Het was allemaal verzonnen door de Chinezen ... het was een leugen." Natuurlijk riep Ishihara de Japanse regering ook op om het gebruik van kernwapens te omarmen.
Het onderwerp blijft een gevoelig onderwerp in Japan. In februari 2014 veroorzaakte Naoki Hyakuta, een senior lid van de omroep NHK, verontwaardigde verontwaardiging onder de benadeelde partijen en historici toen hij publiekelijk ontkende dat het bloedbad plaatsvond. De Japanse regering stelde echter vast dat zijn verklaring de uitzendwetten niet schond.