Delen:
10 Bizarre schoonheidswedstrijden uit het verleden
Voor een gezonde waarnemer kunnen schoonheidswedstrijden nogal vreemde zaken lijken, maar toch zijn ze een ingebakken onderdeel van de moderne cultuur in vele delen van de wereld. Het idee dat vrouwen primair worden beoordeeld op hun uiterlijk, en alleen in de tweede plaats op hun talent, is niets nieuws. Maar als je terugkijkt door de geschiedenis op de schoonheidswedstrijden van weleer, zul je zien dat dit soms tot het uiterste werd doorgevoerd. Als er iets is, worden schoonheidswedstrijden minder vreemd!
10 Miss Perfect Posture
In de jaren 1950 en 1960 hielden Amerikaanse chiropractici een aantal schoonheidswedstrijden waarbij deelnemers niet alleen werden beoordeeld op hun schoonheid, maar ook op hun staande houding. Deze houding werd gecontroleerd door een aantal methoden: een schietlood werd gebruikt om de rechtheid van hun ruggen te controleren, röntgenstralen werden gebruikt voor het onderzoeken van hun wervelkolomstructuren en twee schalen werden gebruikt voor het evalueren van hun gewichtsverdeling. (Een correcte houding zou resulteren in dezelfde aflezing op beide schalen.)
De wedstrijden waren een publiciteitsstunt bedoeld om de reputatie van chiropractors te vergroten. Er werd gezegd dat een goede houding zou leiden tot een betere gezondheid, en chiropractici waren daar om mee te helpen.
"Dhr. Perfect Posture-wedstrijden werden ook gehouden maar waren niet zo populair en duurden niet lang. Bovendien slopen de mannen altijd, wat betekende dat het vinden van Mr. Perfect Posture geen eenvoudige opgave was.
9 Miss Lovely Eyes
Tijdens de jaren 1930, bizarre wedstrijden bekend als "Miss Lovely Eyes" waren populair in de Verenigde Staten. Tijdens deze wedstrijden waren alle kenmerken van de deelnemers, behalve de ogen, geïsoleerd, soms met ongelooflijk griezelige maskers. Deze angstaanjagende maskers gaven de juryleden de kans om objectief te beslissen wiens ogen het mooist waren zonder afgeleid te worden door andere functies.
Een paar decennia later maakte de vreemde wedstrijd een korte comeback met de "Beautiful Eyes" -wedstrijd in een Brits vakantiekamp. De deelnemers kregen hun eigen genummerde kraampjes, die hun lichaam volledig verborgen. Ze hadden ook hun gezichten bedekt met een sjerp. De wedstrijd werd gefilmd en de opgewonden omroeper beweerde zelfs dat als de wedstrijd aansloot: "We kunnen heel goed concoursen hebben voor mooie oren of zelfs neuzen!" Gelukkig kwamen zijn opgewonden voorspellingen niet uit.
8 Miss American Vampire
In 1970 werd de "Miss American Vampire" -wedstrijd uitgeschreven als een promotietool voor de horrorfilm met kenmerkende lengte House of Dark Shadows. Regionale wedstrijden werden overal in de VS gehouden, waarbij New York City en Los Angeles de meeste belangstelling van concurrenten wonnen. De wedstrijd werd in Californië afgesloten met Sacheen Littlefeather als de nationale winnaar.
Meisjes tussen de 18 en 25 jaar werden gevraagd om met de meest tot de verbeelding sprekende "vampierlook" te komen met originaliteit, charme en evenwicht. Ongewone en zelfs schokkende kostuums en make-up waren aan te raden.
Sommige kostuumvoorstellen bevatten een witte, delicate lijkwade voor de nieuw 'ingewijde' vampier, een strakke zwarte lijkwade voor het meer geavanceerde schepsel van de nacht, en kettingen gemaakt van tanden. Toneelaanwezigheid en videogene kwaliteiten waren ook belangrijk, omdat de winnaar van de wedstrijd een week lang een rol speelde in de televisieshow Donkere schaduwen.
7 Miss Beautiful Ape
De "Miss Beautiful Ape" -wedstrijd vond plaats in 1972 en viel samen met de release van de film Verovering van de planeet van de apen. De wedstrijd werd gerund door Gary Owens, radio- en tv-persoonlijkheid.
De meeste deelnemers van Miss Beautiful Ape waren gekleed in bikini's en droegen allemaal buitengewoon uitgebreide en realistische aapmaskers boven hun hoofd. Winnaar van de wedstrijd was Dominique Green (deelnemer nummer 2), die in de toekomst een rol won Strijd om de planeet van de apen film.
6 Marilyn Monroe Look-Alike-wedstrijden
Marilyn Monroe werd, en wordt vaak nog steeds beschouwd, een godin, een geslachtsymbool en een pictogram. Het zou dus geen verrassing moeten zijn dat de gelijkaardige wedstrijden van Marilyn Monroe in de loop van de dag behoorlijk populair waren.
Sommige werden gehouden in de Verenigde Staten, zoals een die werd gecollaboreerd door muziek- en entertainmentketen Sam Goody en Twentieth Century Fox. Er is niet veel over deze wedstrijd bekend, behalve dat deze werd gehouden in een Sam Goody-verkooppunt. De hoofdprijs bestond uit een videorecorder en een contract van een jaar met de Ron Smith Celebrity Look-Alike Agency.
Andere Marilyn Monroe-wedstrijden werden buiten de VS gehouden, zoals die in 1958 plaatsvond in Hastings, Verenigd Koninkrijk. De deelnemers werden gemeten met knipsels van Marilyn Monroe om te zien of hun cijfers overeenkwamen met die van de wulpse ster. De deelnemer met de meeste gelijkenis met die van Monroe werd tot winnaar uitgeroepen.
5 Miss Atom Bomb
Tijdens de jaren vijftig leed de Amerikaan aan een "atoomkoorts" die diep in de Amerikaanse cultuur werd weerspiegeld. Het was het meest gebruikelijk in Las Vegas, omdat het slechts 105 kilometer ten zuidoosten van de Nevada Test Site lag. Het was daar dat de missverkiezingen van "Miss Atomic" populair werden.
Dergelijke wedstrijden omvatten "Miss A-Bomb" en "Miss Atomic Blast." De laatste ging gepaard met een van de vroegste atoom-explosie picknicks, gehouden door het hotel en casino El Rancho Vegas. Het werd gewonnen door een showgirl genaamd Candyce King, die een atoombom-kapsel droeg dat een rol wc-papier en twee blikjes haarlak vereiste.Als koningin van het spectakel was King begiftigd met een zak van 4,5 kilo paddenstoelen die een paddestoelwolk vertegenwoordigde.
Soms waren de schoonheidskoninginnen echter niet echt winnaars van schoonheidswedstrijden, maar gewoon showgirls die werden gekozen vanwege hun "stralende" uiterlijk. Dit was het geval met "Miss Atomic Bomb" en "Miss Cue."
4 Miss Muller Bros.
Muller Bros. Oldsmobile uit Los Angeles, Californië, was een van de grootste nieuwe en gebruikte autohandelaars van zijn tijd. Afgezien van het feit dat hij een autohandelaar was, was Muller Bros. ook een bandenwinkel, carrosseriebedrijf, autoleveringsbedrijf, winkel voor huishoudelijke apparaten, autowasstraten en café.
De Muller Brothers wisten zeker hoe ze publiciteit moesten aantrekken. In 1951 organiseerden ze een schoonheidswedstrijd ter ere van de 3.000.000ste auto die door hun wasstraat moest worden getrokken. Het schoonheidswedstrijd trok heel wat publiek, en Leven tijdschriftfotograaf Allan Grant was aanwezig om het evenement te documenteren. Het is onduidelijk wie de koningin van de verkiezing was, maar enkele van de winnaars waren "Miss Lube Rack", "Miss Polish Job" en "Miss Auto Accessory."
3 Miss Subways
Van 1941 tot 1976 sponsorde New York Subways Advertising het schoonheidsspectakel dat bekend staat als 'Miss Subways'. Om zich te kwalificeren voor de verkiezing moesten kandidaten in New York City wonen en regelmatig gebruikmaken van het metrosysteem.
In het begin werden de winnaars gekroond en gefotografeerd door het modelleringsbureau van John Robert Powers. (Powers was een top-modelleringsagent.) Affiches van de foto van de winnaar en een korte bio bleven vervolgens hangen in metro's en bussen die iedereen kon zien.
Later werden de foto's van de deelnemers in de metro getoond en konden de forensen zelf op de winnaar stemmen door een ansichtkaart met de naam van hun favoriet in te sturen en later door te telefoneren. Staren naar mooie gezichten kan een woon-werkverkeer zeker aangenamer maken.
2 Miss Prettiest Enkels
Hoe gek het ons ook moge klinken, van de jaren 1930 tot de jaren 1950 waren de 'mooiste enkel'-wedstrijden extreem populair, zowel in Engeland als in Frankrijk. Soms stonden deze vreemde wedstrijden op zichzelf en andere keren maakten ze deel uit van grotere optochten waarbij de schoonheid van vrouwen uitsluitend werd beoordeeld op hun enkels, benen, schouders en armen.
Enkel- en beenspectakels werden vaak gesponsord door kousenfirma's, zoals Max Japy, die de winnaars met gratis kousen cadeau zouden doen. De deelnemers aan deze verkiezingsuitslagen werden verborgen achter gordijnen met alleen hun enkels en soms benen. Een rechter zou dan op en neer lopen om enkels te onderzoeken (en soms zelfs te raken en te meten) voordat hij een winnaar kiest.
Naar verluidt, het beste deel van deze enkelrepetities was dat zelfs oudere vrouwen ze konden betreden en een even grote kans hadden om te winnen als hun dochters.
1 Miss NASA
Van de jaren 1950 tot de jaren 1970, verschillende NASA-installaties begonnen de traditie van het organiseren van schoonheidswedstrijden en het kronen van ruimtekoninginnen. Het Jet Propulsion Laboratory, het Lewis Space Center (later bekend als het Glenn Research Center) en het Johnson Space Center hielden elk respectievelijk "Miss Guided Missile" (later "Queen of Outer Space"), "Miss NASA" en "Lunar Landing Festival Queen. "De deelnemers waren vrouwelijke medewerkers van NASA.
Hoewel de winnaars van deze wedstrijden lachten en poseren op foto's, keurden veel vrouwen de optochten niet goed. In feite was hun afkeuring zo sterk dat tijdens de Lunar Landing Festival Queen-wedstrijd een groep feministen de gewone stemming verwisselde met een onechte stembiljet, waarin 45 mannelijke NASA-werknemers werden vermeld die konden worden verkozen als de "Koning van het Hof" of de "Jongen van het hof."
De mannen waren geschokt, er werd gebeld en alle stembiljetten werden verzameld. De schijnstemmingresultaten, die karikaturen van de mannelijke winnaars vertoonden, werden echter 's nachts door de ijverige feministen verspreid en maakten alles behalve één mannelijke NASA-arbeider diep boos.
Andere NASA-installaties hadden deze ruimteschilderingen op de ruimtescholen al beëindigd en kort na dit incident maakte het Johnson Space Center ook een einde aan hun jaarlijkse Lunar Landing Festival Queen-feest.