Top 10 bizarre micronaties

Een micronation is eigenlijk hoe het klinkt, een klein land! Een land dat is begonnen onder twijfelachtige omstandigheden, zoals een zelfgemaakte natie. Sommige Micronations worden gestart als schoolprojecten, of protesten, andere zijn gewoon grappen. Andere keren zijn het zwendelpraktijken om belasting te vermijden of geld uit mensen te verdrijven. Soms is het echt onduidelijk waarom een ​​micronatie is gevormd, en het is moeilijk te zeggen of degene die de show uitvoert het echt serieus neemt of dat ze gewoon gek zijn. In willekeurige volgorde zijn hier tien voorbeelden uit de vreemde wereld van micronaties.

10

Het Groothertogdom Westarctica

Toen het Antarctische verdrag werd ondertekend, splitste het het grondgebied op verschillende delen van Antarctica op, maar er is een gebied in West-Antarctica genaamd Marie Byrd Land, tussen de beweringen van Chili en Nieuw-Zeeland, dat geen territoriale claim had. In 2001 zag Travis McHenry dat het gebied niet werd opgeëist en noemde het een onafhankelijke natie met zichzelf als de heerser. Het verzenden van aangiften naar alle ondertekenende naties van het Antarctisch verdrag; de brieven werden natuurlijk universeel genegeerd, omdat er geen bewoners van het gebied het hele jaar door zijn en niemand die beweert een deel van de regering van de naties te zijn, zelfs op de locatie tot nu toe is geweest. Over de intenties van de oprichter of de 'adel' van de natie is maar heel weinig bekend. De meesten die uit het land zijn gekomen zijn een paar munten en postzegels en een gratis e-mailservice voor "Citizens".

9

Pitcairn Island

Van al deze micronaties heeft deze verreweg de meest interessante geschiedenis. We zijn op zijn minst enigszins bekend met de Muiterij op de Bounty, waar de kwaadaardige Captain Bligh werd overmeesterd door muiters die terug wilden naar Tahiti in plaats van terug te gaan naar Engeland. Wat de meesten niet weten, is dat veel van de muiters feitelijk uiteindelijk naar Tahiti zijn verhuisd, hoewel sommigen vestigden zich in een klein eiland genaamd Pitcairn in de zuidelijke Pacific, waar enkele van hun nakomelingen nog steeds leven. Officieel wordt het eiland niet als een natie beschouwd, maar als een gebied zonder territorium. Het is juridisch een democratie met burgemeester van de stad beschouwd als de heerser, maar wordt niet beschouwd als een land. Met een bevolking van ongeveer 50 vanaf 2003 is dit eiland officieel de kleinste democratie ter wereld.

8

Molossia

Gestart door Kevin Baugh in 1977 als een schoolproject, is de republiek Mallosia een schijndictatuur in het noorden van Nevada, beschreven als een "hobby" door de feitelijke heerser. Kevin Baugh noemt Molossia een "Enclave Nation" omdat het omringd is door de Verenigde Staten, en terwijl het land een grondwet en een nationale vergadering heeft, claimt Baugh de krijgswet vanwege de "Ooit aanwezige buitenlandse dreiging" van de VS. De micronatie heeft ook territoriale aanspraken in Pennsylvania en Noord-Californië en heeft onlangs aanspraak gemaakt op de Neptunus diep (de vloer van de diepste geul in de Stille Oceaan) en de provincie Vesperia op de planeet Venus. Baugh heeft ook nationale verboden op vuurwapens, gloeilampen en roken afgekondigd, samen met meer bizarre verboden tegen uien, meervallen, walrussen en alles uit Texas. Het bezit wordt hoofdzakelijk beschouwd als een toeristenval, met toerist die een reis van het land van 45 minuten van het land door Kevin Baugh zelf krijgt die verwacht dat zij hun paspoorten bij de poort voorstellen.

7

Freetown Christiania

Hoewel het geen traditionele Micronation is (als er zoiets bestaat), komt Freetown Christiania zeker in aanmerking voor deze lijst als een zelfbestuurbaar gebied met een kleine inwonende bevolking. Freetown werd in 1971 in een verlaten militaire basis in Kopenhagen, Denemarken opgericht door vrijdenkers en hippies met ambities om een ​​vrije samenleving op te bouwen. Afhankelijk van met wie je praat, is Freetown Christiania ofwel '' s werelds eerste volledig functionerende anarchistische samenleving 'of een gebied dat overspoeld wordt met krakers en drugsdealers. Het is ofwel een "veilige, rustige stad waar men vrij is om zichzelf te zijn" of een sloppenwijk met misdaden, waar mensen vaak worden verkracht, beroofd of vermoord.

Omdat het gebied zich inderdaad in een staat van anarchie bevindt, bestaan ​​er geen officiële cijfers over de criminaliteitscijfers, dus het is moeilijk te zeggen of de verheven visie van de oprichters echt overeenkomt met de realiteit. De "stad" bestaat uit een gebied van minder dan een kilometerplein en de burgers betalen nog steeds belastingen en stadsvoorzieningen aan Kopenhagen, maar de bewoners beweren dat het zijn eigen wetten en openbare diensten heeft. De plaatselijke wetten verbieden vuurwapens, camera's, "hardcore" drugs en auto's, hoewel het onduidelijk is hoe deze wetten worden gehandhaafd, aangezien de stad er ook trots op is dat het geen politie heeft. De belangrijkste attractie voor bezoekers is "Pusher street", waar mensen marihuana en aanverwante parafernalia kunnen kopen in een openluchtmarkt. Ondanks het feit dat het illegaal is in de rest van Denemarken en hoewel het een slechte reputatie heeft, staat Freetown nog steeds bekend als de oorsprong van vele beroemde Deense schrijvers, artiesten en theatergroepen. Het wordt door sommigen beschouwd als een lichtend voorbeeld van hoe anarchie een plausibel regeringssysteem is.

6

De natie van de hemelse ruimte

Als ik deze landen zou beoordelen op basis van beweerd grondgebied, zou deze natie de winnaar zijn. De zogenaamde "Nation of Celestial Space" werd op 1 januari 1949 opgericht door James Thomas Mangan toen hij zijn lokale raad van akten en titels schreef om aanspraak te maken op een eerder niet opgeëist territorium. Wat was dit territorium? Het hele universum, minus de aarde. Hoewel deze bizarre claim door de meeste mensen werd genegeerd, heeft het Mangan niet belet om munten, rekeningen en postzegels voor zijn 'natie' te drukken.Toen de VS en Rusland vliegtuigen op grote hoogte begonnen te vliegen, schreef hij een klachtschrift aan hun respectieve staatsafdelingen, waarin hij beweerde dat deze vluchten zonder zijn toestemming inbreuk maakten op zijn territoriale claim. Vreemd genoeg was Mangan niet de enige die een buitenaardse micronatie oprichtte voordat het Outer Space Treaty in 1967 werd ondertekend en territoriale claims in de ruimte verbood. Anderen omvatten de "Andere Wereldnatie" die de andere planeten van het zonnestelsel claimt en het "Hemelse Zonnewijk" die het oppervlak van de zon claimen.

5

Rose Island

In 1968 bouwde de Italiaanse architect en vastgoedbelegger Giorgio Rosa een platform van 400 vierkante meter in de Adriatische zee op 7 kilometer van het Italiaanse Rimini. Het platform moest een toeristische plek zijn, met een eigen souvenirwinkel, vissteiger en een radiostation. Kort nadat het was geopend, verklaarde Rosa de soevereiniteit en hernoemde het platform "The Republic of Rose Island" en begon te beweren dat hij zijn eigen valuta ging drukken. Bezorgd dat dit een list was om belasting te ontwijken, heeft de Italiaanse regering kort daarna Rosa en zijn werknemers uitgezet en heeft de Italiaanse marine het platform met explosieven vernietigd. In een snauwende retort begon Rosa postzegels af te drukken met een afbeelding van de vernietiging van het platform en gaf ze uit van zijn "Government In Exile".

4

Conch Republic

Een voorbeeld van een micronatie opgericht in naam van zowel protest als komedie, de Conch Republiek werd opgericht op 23 april 1982 om te protesteren tegen de bouw van een Amerikaans grenscontrolepunt tussen de sleutels van Florida en het vasteland. Het checkpoint moest een instroom van illegale immigratie en smokkel vanuit Cuba en andere Caribische eilanden beteugelen, maar zorgde per ongeluk voor een blokkering op de enige snelwegbrug die naar de Keys leidde en het toerisme en de scheepvaart belemmerde. Burgemeester van Key West Denis Wardlow verklaarde zich premier van de republiek en verklaarde tijdens de afscheidceremonie de oorlog aan de Verenigde Staten door een oud brood Cubaans brood te breken boven een nabijgelegen marineofficier. Hij gaf zich vervolgens snel over en vroeg een miljard dollar aan buitenlandse hulp aan in de Verenigde Staten.

Hoewel de afscheiding nooit ernstig was, worden de sleutels nog steeds schertsend aangeduid als de Conch Republic en het protest slaagde er wel in de Border Patrol te overtuigen het checkpoint te verwijderen. De bevolking van de Conch Republiek verenigde zich ook in 1994 om een ​​nationaal park te heropenen dat gesloten was vanwege de sluiting van de federale overheid. Tijdens de sluiting verklaarde de premier: "De Amerikaanse regering is gesloten, maar de Conch-republiek kan nog steeds paspoorten uitgeven." Inderdaad, paspoorten en andere souvenirs zijn beschikbaar op de website van het land. Hun nationale motto is "We zijn afgesplitst waar anderen faalden".

3

Republiek Minerva

Willend om een ​​libertaire utopie zonder belastingen, subsidies of welzijn tot stand te brengen, begon de immobiliënmiljonair Michael Oliver een project om een ​​eiland te creëren en het een onafhankelijke natie te verklaren. In 1971 is hij erin geslaagd. In het Minerva-rif, tussen Tonga en Nieuw-Zeeland, werd tonnen zand in de ondiepe riffen gegoten om het boven zeeniveau te brengen en een klein eiland te creëren. De inwoners van dit kleine eiland hadden hoge verwachtingen en dachten dat ze toeristen, vissers en zelfs de industrie konden aantrekken na het toevoegen van meer zand aan het eiland, dat in die tijd nauwelijks stabiel genoeg was om een ​​vlag op te hijsen. De groep verkoos een president, Morris C. Davis, en schreef een onafhankelijkheidsverklaring op en stuurde deze naar naburige landen. Verdacht van de bedoelingen van de groepen, gaf het nabijgelegen Tonga een proclamatie af dat het eiland zich in hun territoriale wateren bevond en soldaten gebruikte om de inwoners met geweld uit te zetten en de vlag te laten zakken. Deze actie werd gesteund door het South Pacific Forum, dus er was niet veel dat Oliver kon doen, maar de 'president' van zijn land ontslaan en zijn verliezen beperken. Jaren later keerde voormalig president Davis terug met een expeditie van Amerikaanse kolonisten, met het voornemen om het rif opnieuw te bezetten, maar werd opnieuw door Tongaanse troepen uitgezet. Een meer recente expeditie heeft aangetoond dat het kunstmatige eiland "min of meer door de zee is teruggewonnen".

2

Prinsdom van Zeeland

Sealand begon zijn leven als een offshore luchtafweerplatform genaamd "HM Fort Roughs" geplaatst in een Britse scheepvaartstrook tijdens de Tweede Wereldoorlog om Duitse mijnopruimingsvliegtuigen af ​​te weren. Tijdens de oorlog huisvestte het platform 107 Britse matrozen op zijn 550 vierkante meter dek en observatietorens. In 1967 bezet Pirate Radio-omroep Paddy Roy Bates het platform en richtte het op als basis voor zijn piratenstation "Radio Essex". Een jaar later vuurde de zoon van Bate een geweer af op een werkploeg die een geautomatiseerde boei nabij het platform repareerde en werd gearresteerd wegens vuurwapenovertredingen omdat Bates en zijn familie nog steeds als Britse staatsburgers werden beschouwd. Bates werd vrijgesproken omdat het platform drie mijl buiten de oceaanclaim van het Verenigd Koninkrijk en in internationale wateren lag. Toen hij zag dat Bates het platform het "Prinsdom van Zeeland" noemde, gaf hij zijn land het motto E Mare Libertas (From the Sea, Freedom), schreef een volkslied en begon met het uitgeven van postzegels en valuta. Hij verklaarde dat de rechterlijke uitspraak hem het recht gaf om het open-zee-platform als een soevereine natie te verklaren.

Omdat Sealand in internationale wateren bestaat, kon de Britse regering weinig doen aan de piratenuitzendingen (en de gewoonte van de familie Bates om te schieten op passerende boten terwijl ze "hun wateren verdedigden"), tot op de dag van vandaag heeft nog niemand officieel de soevereiniteit van de platform.

1

Prinsdom van Hutt River

Waarschijnlijk de meest bekende micronatie op deze lijst, het Prinsdom van Hutt River werd in 1970 opgericht door Leonard George Casley.Het bestaat uit ongeveer 75 vierkante kilometer landbouwgrond in de buurt van de stad Northampton in het westen van Australië. Het ontstond als gevolg van een wet inzake tarwequota die Casley "Draconian" noemde. De regering legde quota op die hem slechts 99 hectare tarwe mochten verkopen toen hij net 9900 hectare groot was geworden. Aanvankelijk vocht hij de oneerlijke quota voor de rechtbank, zelfs een beroep op het Britse koningshuis. Toen al het andere faalde, nam Casley zijn toevlucht tot een obscure wet inzake onrechtmatige daad die Britse kolonies toestond zich in vergelijkbare omstandigheden af ​​te scheiden. Leonard George Casley noemde zichzelf "Zijne Koninklijke Hoogheid Prins Leonard" en verklaarde zijn onafhankelijkheid.

Ondanks bijna veertig jaar zichzelf een soevereine staat te noemen, is het Prinsdom van Hutt River niet erkend door het Gemenebest van Australië, noch enige internationale entiteit. Het vorstendom heeft echter postzegels, paspoorten en munten uitgegeven (het ene met het profiel van de Amerikaanse ex-president Bill Clinton) en beweert ongeveer 18.000 burgers 'Wonen in het buitenland', aangezien je op de website van het land tegen een kleine vergoeding burgerschap kunt aanvragen. Het heeft een staand leger (meestal bestaande uit Casley's kinderen en kleinkinderen) en hoewel het land is ingesloten, beweren ze dat ze een marine hebben. De Australische regering beschouwt Hutt River niet als een echt land, maar beschouwt het gewoon als een excentrieke oude man die souvenirs aan toeristen verkoopt. Veel tours in de Australische wildernis omvatten een stop bij Hutt River, en factureren het als "De op een na grootste natie op het vasteland".

Listverse Staff

Listverse is een plek voor ontdekkingsreizigers. Samen zoeken we naar de meest fascinerende en zeldzame pareltjes van menselijke kennis. Drie of meer lijsten vol met feiten per dag.