10 Popcultuurversies van beroemde schilderijen

10 Popcultuurversies van beroemde schilderijen (De kunst)

De Amerikaanse kunstenaar Ron English is wat veel mensen een subvertiser noemen - door middel van zijn kunst breekt hij iconische beelden uit de popcultuur en advertenties af, waardoor de boodschap in iets totaal anders verandert - meestal het tegenovergestelde van wat oorspronkelijk was bedoeld. Het resultaat is dat de meeste van zijn kunst een satirische uitspraak doet, meestal in de trant van politiek, religieus of consumentistisch, maar wat de boodschap ook mag zijn, de kunst staat alleen als iets ongelooflijks.

Het merendeel van zijn werk verschijnt 's nachts op billboards - illegaal - zoals de nu beroemde "Camel Kid" -advertenties met een jonge Joe Camel die sigaretten aan kinderen aanbiedt, of de McDonald's-advertenties met een overgewicht van Ronald McDonald en een aantal niet-vrij subtiele vergelijkingen met afgodenaanbidding.

Maar het is met de olieverfschilderijen van Ron English dat hij echt een unieke mix van klassiek en modern tot leven brengt. Soms is de boodschap duidelijk; soms staat het iets meer open voor interpretatie. Hier zijn tien van zijn beste popcultuurversies van beroemde schilderijen, met wat saaie kunstgeschiedenis op zijn zij.

10

De sterrennacht

De Sterrennacht is een van de beroemdste schilderijen van Vincent van Gogh. Het toont een gestileerde versie van de stad Saint-Remy gezien vanuit het raam van het psychiatrisch ziekenhuis waar Van Gogh toen woonde, in 1889.

Volgens Ron English was wat hij uit zijn raam zag een zee van advertenties, en daarmee maakte hij zijn eigen versie, getiteld McStarry.

9

Maagd van de lelies

De Maagd van de lelies is een schilderij van William Bouguereau uit 1899. Het toont een vredige Maagd Maria die het kind Jezus vasthoudt, die zelfs als kind een houding van gezag heeft aangenomen met zijn uitgestrekte armen. De halo's rond hun hoofden waren typerend voor de katholieke kunst uit die periode.

Als een andere verklaring over de goden van de popcultuur, zet de Engelse versie de bekende KISS-gezichtsverf over de twee onderwerpen, waardoor Mary effectief in Gene Simmons en Jezus in Paul Stanley verandert.


8

Abraham Lincoln

In 1863 werd een daguerreotypie, een vorm van afdrukken op een koperen plaat, gemaakt van Abraham Lincoln. Dit enkele beeld is waar de meeste van onze moderne waarnemingen van Abraham Lincoln vandaan komen.

In 2008 creëerde Ron English Abraham Obama, een verrassend subtiele samensmelting van de gezichten van beide presidenten. Dit is sindsdien een van zijn beroemdste politieke beelden geworden, tenzij je natuurlijk Incredible Barack wilt tellen.

7

Guernica

Nadat het dorp Guernica in 1937 was gebombardeerd, creëerde Pablo Picasso deze enorme olieverfschilderij, Guernica genaamd, in een poging het lijden van de dorpsbewoners te vangen. Het is sindsdien een van zijn meest populaire stukken geworden en wordt vaak opgehouden als een symbool voor anti-oorlogsinspanningen.

De versie van Ron English biedt kinderschoolkinderen in dezelfde gruwelijke poses als het origineel, omringd door carrouselbeesten terwijl een jongen in het midden bommen laat vallen uit een speelgoedvliegtuig. Het is getiteld Guernica Go-Round. Hij creëerde ook deze, waarin Mickey Mouse bommen uit het vliegtuig laat vallen.

6

De lunch op het gras

De lunch op het gras, of Le dejeuner sur l'herbe in het Frans, werd geschilderd door Edouard Manet. Het origineel zelf was op dat moment schokkend voor het kenmerken van een vrouw die niet alleen naakt is, maar naakt, ondanks de twee mannen met wie ze is, die volledig gekleed zijn. Nog ongewoner is de manier waarop de twee mannen een gesprek lijken te voeren en de vrouw volledig negeren.

De Engelse versie van Ron spreekt voor zich. Het is hetzelfde schilderij, maar de figuren worden vervangen door Peanuts-personages Charlie Brown, Lucy en Sally. De rollen zijn ook omgekeerd - Charlie Brown is het naakt, terwijl Lucy en Sally gekleed zijn.


5

Marilyn Diptiek

Andy Warhol creëerde bijna in zijn eentje de Amerikaanse popartbeweging en het meest duurzame beeld uit die tijd is zijn zeefdrukreeks van Marilyn Monroe, die hij na haar dood in 1962 creëerde.

Ron English nam het geslachtsymbool een nieuwe richting in zijn eigen versie, wat eigenlijk meer een eerbetoon is dan een "versie." Zijn olieverfschilderij toont Marilyn Monroe topless met het gezicht van Mickey Mouse in plaats van elke borst. De achtergrond van het schilderij heeft een zich herhalende reeks Mickeys met het haar van Marilyn in een veranderend kleurenpatroon.

4

De zoon van de mens

In 1964 schilderde René Magritte de surrealist The Son of Man, die een man in een pak en een bolhoed heeft, met een appel voor zijn gezicht. De kunstenaar beschreef het schilderij als een voorbeeld van hoe alles dat te zien is, eigenlijk iets anders verbergt.

In Stereo Magritte haalde Ron Engels de man en de appel na, maar plaatste ze naast een ander onderwerp - een skelet dat dezelfde kleren droeg als de man, met een verwende appelklok voor zijn gezicht, waarschijnlijk een teken van leven en dood.

3

De Schreeuw

Edvard Munch's The Scream is waarschijnlijk het meest herkenbare schilderij ter wereld. Er zijn eigenlijk vier versies van The Scream, die aan het einde van de 19e eeuw werden gedaan.

Ron English's versie, Harmonic Scream, is behoorlijk anders. In overeenstemming met zijn gebruikelijke stijl, zijn de figuren in het schilderij hoogstwaarschijnlijk leden van een band.

2

De waterlelievijver

Van 1893 tot 1900 creëerde Claude Monet een reeks schilderijen die zich concentreerden op een brug over een kleine vijver op zijn terrein. Deze serie bevat enkele van de meest beroemde stukken uit de impressionistische periode.

De versie van Ron English maakt gebruik van opvallende donkerdere kleuren en bevat het "Bunny Rabbit", een griezelig figuur dat ook in veel andere Ron-Engelse schilderijen te zien is. Terwijl de achtergrond en voorgrond zijn geschilderd in de stijl van Monet, is het konijn een stuk helderder en moderner.

1

Het laatste Avondmaal

Het Laatste Avondmaal is een van de meest iconische schilderijen ter wereld, die Jezus Christus voor zijn laatste maaltijd met zijn twaalf discipelen voorstelt. Het werd geschilderd in de late 1400 door Leonardo da Vinci.

Volgens Ron English komen verschillende tijden verschillende goden met zich mee, en dus krijgen we zijn kans, Super Supper. De parallellen liggen voor de hand en het maakt een ongelooflijke visuele indruk. Er is hier een andere versie.

Andrew Handley

Andrew is een freelance schrijver en de eigenaar van de sexy, sexy HandleyNation Content Service. Wanneer hij niet schrijft, is hij meestal wandelen of rotsklimmen, of gewoon genieten van de frisse lucht uit North Carolina.