Delen:
10 van de meest bizarre vormen van moderne kunst
Kunst bestaat al langer dan de menselijke beschaving, en mogelijk bijna net zo lang als mensen. Maar het is redelijk zeker dat onze voorouders uit de grotkunstenaars zich geen enkele van de vreemde vormen konden voorstellen die de moderne kunst heeft aangenomen.
10Anamorphosis
Anamorfose is de techniek om afbeeldingen te tekenen die alleen volledig vanuit een specifiek punt of een bepaalde hoek kunnen worden begrepen. In sommige gevallen verschijnt de juiste afbeelding alleen als deze in een spiegel wordt bekeken. Een van de vroegst bekende voorbeelden van anamorfose werd geproduceerd door Leonardo da Vinci in de 15e eeuw. Verschillende andere beroemde voorbeelden van de kunstvorm dateren uit de Renaissance, waaronder Hans Holbein de Jongeren De ambassadeurs en de prachtige fresco's van Andrea Pozzo op de koepel van de kerk van Sant'Ignazio in Rome.
Door de eeuwen heen is de techniek geëvolueerd, gaande van 3D-afbeeldingen op papier tot straatartiesten die gaten of spleten in de grond nabootsen. Een bijzonder interessante ontwikkeling is anamorfische typografie. In een voorbeeld schilderden studenten grafische vormgeving Joseph Egan en Hunter Thompson de gangen van hun college met vervormde tekst die in berichten wordt omgezet wanneer ze vanaf het juiste punt worden bekeken (je kunt een deel van hun werk zien in de video die hierboven is gelinkt). Chicago-ontwerper Thomas Quinn heeft vergelijkbaar werk gedaan. Egan, Thompson en Quinn zijn allemaal geïnspireerd door de moderne meester van anamorfose: de Zwitserse kunstenaar Felice Varini.
9Photorealism
Vanaf de jaren zestig probeerde de fotorealistische beweging schokkend levensechte beelden te maken, meestal in navolging van echte foto's. Door zelfs de kleinste details te kopiëren die een camera kon vastleggen, konden fotorealistische kunstenaars een "beeld van een levenbeeld" produceren. De beweging, ook wel Superrealisme of hyperrealisme genoemd, omvatte beeldhouwkunst en schilderkunst en werd sterk beïnvloed door de hedendaagse popartbeweging. Maar terwijl popart ironisch commerciële beelden uit hun context verwijderde, concentreerde fotorealisme zich op de kracht van het gewone dagelijkse leven, zo nauwkeurig mogelijk opnieuw gemaakt.
Invloedrijke fotorealistische artiesten zijn Richard Estes, Audrey Flack, Robert Bechtle, Chuck Close en beeldhouwer Duane Hanson, die allemaal kunst hebben gemaakt die verbazingwekkend realistisch genoeg is om je te laten twijfelen of je hele leven een leugen is geweest. De beweging is meestal geen hit bij kunstcritici, die vaak geloven dat het pure mechanische vaardigheid over ideeën en stijl verhoogt.
8Dirty Car Art
Tekenen in het vuil aangekoekt boven een ongewassen auto heeft over het algemeen geen reputatie als grote kunst - de meeste deelnemers streven naar weinig meer dan "mij wassen" of, op het hoogtepunt van creativiteit, "Ik wou dat mijn vrouw zo vuil was."
Maar een 52-jarige Amerikaanse grafisch ontwerper genaamd Scott Wade is beroemd geworden door zijn geweldige tekeningen, gemaakt met behulp van het vuil dat op autoruiten is gevonden. Wade begon met het gebruik van de dikke lagen stof van de lokale wegen van Texas als zijn canvas en oorspronkelijk geschetst cartoons met zijn vingers, vingernagels en twijgen. Tegenwoordig gebruikt hij een verfvormer en borstels om een verscheidenheid aan complexe en spectaculaire stukken te maken.
Wade is te zien op kunstshows en ingehuurd door adverteerders om zijn vaardigheden te tonen op hun evenementen. Terwijl hij het liefst op glas werkt dat bedekt is met verschillende lagen vuil, gebruikt hij vaak olie en een haardroger om een auto klaar te maken voor een van zijn live optredens.
Hoewel vuile autokunst een relatief nieuwe stijl is met slechts een paar opkomende artiesten, loopt de tijd van "wash me" mogelijk ten einde.
7Body Fluid Art
Het lijkt misschien bizar, maar zoveel kunstenaars maken werken met lichaamsvloeistoffen waarvan we in het verleden een hele lijst hebben gemaakt. Maar dat was slechts het topje van de walgelijke ijsberg. De Oostenrijkse performancekunstenaar Hermann Nitsch gebruikt bijvoorbeeld urine en overvloedige hoeveelheden bloed van dieren in zijn werk en produceert extreem bloederige resultaten. Zijn speelstukken, beïnvloed door zijn jeugd in de Tweede Wereldoorlog, hebben in de loop van de jaren voor controverse gezorgd en zelfs voor meerdere rechtszaken.
De Braziliaanse kunstenaar Vinicius Quesada staat bekend om een reeks lichaamsvloeistoffen met de titel "Blood Piss Blues." Quesada werkt alleen met zijn eigen bloed, weigert donaties of dierlijk bloed. Zijn schilderijen in zieke tinten rood, geel en groen creëren een sombere, surrealistische sfeer. Enkele van zijn opmerkelijke individuele werken zijn Mr. Monkey, met een sigaar rokende aap met een bril gemaakt van een Nintendo-spelbesturing, en Telemptyness, wat de obsessie van een jongen met televisie laat zien.
6Schilderen met lichaamsdelen
En het is niet alleen het gebruik van lichaamsvloeistoffen die in opkomst zijn - kunstenaars die delen van hun eigen lichaam gebruiken om mee te schilderen, worden ook steeds populairder. Neem Tim Patch, die de naam "Pricasso" draagt ter ere van de grote Spaanse schilder Pablo Picasso. En ook omdat hij zijn penis als penseel gebruikt. De 65-jarige Australische kunstenaar houdt er echter niet van om beperkt te worden - hij gebruikt ook zijn kont en scrotum. Patch volgt zijn ongewone muze al ruim tien jaar en zijn populariteit lijkt alleen maar te groeien.
Er is ook Kira Ayn Varszegi die met haar borsten abstracte portretten schildert. Hoewel ze als gimmicky is bekritiseerd, is Varszegi een echte kunstenaar en schildert ze fulltime (ze schildert ook zonder haar borsten te gebruiken).
Andere kunstenaars in het vreemd drukke veld zijn Ani K., die met zijn tong schildert, en Stephen Murmer, een leraar die schildert met zijn billen (en zijn baan erover heeft verloren nadat studenten en schoolbeambten erachter kwamen). Misschien wel het vreemdste is de Noorse kunstenaar Morten Viskum, die naar verluidt met een afgehakte hand schildert.
5 omgekeerde 3D-weergave
Terwijl anamorfose tweedimensionale objecten driedimensionaal wil laten lijken, probeert reverse 3D-imaging het tegenovergestelde te doen - om een driedimensionaal object eruit te laten zien als een tekening of schilderij. De bekendste artiest in dit gebied is Alexa Meade. Meade, gevestigd in Los Angeles, gebruikt niet-giftige acrylverf om haar onderwerpen eruit te laten zien als levenloze, 2-D schilderijen. Ze begon de techniek in 2008 te ontwikkelen, hoewel ze het pas eind 2009 publiekelijk onthulde. De werken van Meade houden over het algemeen een menselijk onderwerp tegen een geschilderde muur om het uiterlijk van een doek te geven, en het kan enkele uren duren om te voltooien.
Een andere populaire figuur in het veld is Cynthia Greig, een in Detroit gevestigde kunstenaar en fotograaf. In tegenstelling tot Meade gebruikt Greig gewone huishoudelijke voorwerpen als onderwerpen, waarbij ze witte verf en houtskool bedekken om een illusie van vlakheid te creëren.
4Shadow Art
Schaduwen zijn van nature vluchtig, dus het is moeilijk te zeggen wanneer mensen ze voor het eerst gebruiken om kunst te maken, maar moderne schaduwkunstenaars hebben de dingen zeker naar spectaculaire nieuwe hoogten gebracht. Schaduwkunstenaars gebruiken zorgvuldig geplaatste objecten om prachtige schaduwbeelden van mensen, woorden of plaatsen te casten. Bekende artiesten in het veld zijn Kumi Yamashita en Fred Eerdekens.
Natuurlijk hebben schaduwen een enigszins griezelige reputatie en veel schaduwartiesten nemen thema's van horror of stedelijk verval op in hun werk, met name het team van Tim Noble en Sue Webster. Een van hun bekendste stukken is Vuile witte prullenbak, die een stapel vuile witte vuilnis gebruikt om een schaduw te werpen van twee mensen die roken en drinken. Een ander werk creëert de schaduw van een vogel, mogelijk een raaf, die zich voedt met twee afgehakte hoofden die op staken zijn geplant.
Het is echter niet allemaal doem en somberheid. Schaduwkunstenaar Rashad Alakbarov gebruikt helder, kleurrijk glas om spectaculaire beelden op een lege muur te reflecteren.
3 omgekeerde graffiti
Net als bij vuile autokunst, houdt omgekeerde graffiti in dat je kunst maakt door vuil te verwijderen, in plaats van verf toe te voegen. Kunstenaars gebruiken vaak wasmachines om het vuil dat op de muren achterblijft te verwijderen door uitlaatgassen van de auto, waardoor er prachtige afbeeldingen of patronen in worden gemaakt. Ook wel bekend als "clean tagging", de beweging is ontstaan met de Engelse kunstenaar Paul "Moose" Curtis, die zich liet inspireren door de met nicotine besmette muren van een restaurant waar hij als tiener zijn gerechten waste.
Een andere Britse kunstenaar is Ben Long, die een iets minder technische versie van omgekeerde graffiti hanteert dan Curtis. Long maakt tijdelijke afbeeldingen op de achterkant van trailers door met zijn vinger het vuil uit de uitlaat van de vrachtwagens te verwijderen. Zijn tekeningen kunnen verrassend lang duren - tot zes maanden als ze niet worden verwijderd door regen, vandalen of vrachtwagenbestuurders - waardoor ze een potentieel groot publiek van automobilisten kunnen bereiken.
Verrassend genoeg is reverse graffiti enigszins controversieel gebleken. Paul Curtis heeft verschillende keren bij de politie gerend, wat hij vergelijkt met 'iemand arresteren om met een stok in het zand te schrijven'.
2Body Art Illusion
Het schilderen van het lichaam bestaat al lang - iedereen uit de Maya's, terug naar de oude Egyptenaren, probeerden het zelf. Body-art illusie geeft een moderne draai aan de oude praktijk. Zoals de naam al doet vermoeden, heeft de illusie van body art te maken met het schilderen van een menselijk canvas dat past bij een achtergrond of anderszins de toeschouwers misleidt. De illusies variëren van mensen die lijken op dieren of auto's tot subtielere, verontrustende beelden, zoals gapende gaten in hun huid.
Hikaru Cho is een veelgeprezen Japanse lichaamskunstenaar die bekend staat om haar ongewone, cartoonachtige illusies. Andere opmerkelijke artiesten zijn Johannes Stoetter en Trina Merry, die de kunst van het camoufleren van haar onderwerpen beheerst.
1Light Painting
Vreemd genoeg probeerden sommige van de eerste beoefenaars van de lichte schilderkunst helemaal geen kunst te maken. Frank en Lillian Gilbreth (onderwerpen van de roman Goedkoper per dozijn) waren beroemd voor het verhogen van de efficiëntie van industriële arbeiders door tijd- en bewegingsstudies. In 1914 begon het echtpaar met het gebruik van lichten en een camera met de sluiter ingeklemd om de bewegingen van individuele werknemers vast te leggen. Door de resulterende lichtbeelden te bestuderen, hoopten ze manieren te vinden om het werken eenvoudiger en gemakkelijker te maken.
De methode ging naar de kunstwereld in 1935, toen de surrealistische kunstenaar Man Ray een open camerasluiter gebruikte om een foto van zichzelf te maken omringd door wervelende lichten. Er werd gedacht dat dit willekeurige kronkels waren tot in 2009, toen ontdekt werd dat ze eigenlijk een spiegelbeeld waren van de handtekening van de kunstenaar. In navolging van Man Ray's leiding, werd de nieuwe stijl verder ontwikkeld door kunstenaars en fotografen zoals Gjon Mili, Henri Matisse, Barbara Morgan en Jack Delano, zelfs Pablo Picasso dweepte er kort in.
Moderne lichtkunstenaars zijn Michael Bosanko, Trevor Williams en Jan Leonardo. Met licht schilderen steeds meer een online trend, lijkt het erop dat de kunstvorm een mooie toekomst tegemoet gaat.