10 Meer fascinerende ambachtelijke ambachten

Zoals eerder in een eerdere lijst is besproken, is een ambachtelijk ambacht de praktijk om een ​​voorwerp te maken dat gemaakt is om een ​​of meer praktische functies te vervullen en invloedrijk te zijn als een artistiek werk. Hoewel sommige van de inzendingen op deze lijst geen ander praktisch doel dienen dan artistieke verdienste en esthetiek, zijn ze des te meer welkom omdat ze van vergelijkbare vaardigheden naar ambacht lenen. De focus van deze lijst ligt op de meer intrigerende en minder bekende ambachtelijke ambachten, maar is ook samengesteld uit suggesties in de vraag van de vorige lijst. Als zodanig heb ik geprobeerd om zoveel mogelijk informatie op te nemen over de vermelde ambachten die ik relevant en informatief vond, en als gevolg daarvan zijn sommige van de lijstinvoeringen langer dan andere. Voel je vrij om je eigen hand te suggereren of te noemen in de comments!

10

sieraden gemaakt van zeeschaal

Scrimshaw is het handwerk van het snijden en graveren van de bijproducten van zeezoogdieren, meestal de botten en tanden van potvissen, de baleinen van andere walvissen en de slagtanden van walrussen. De praktijk vond zijn oorsprong in walvisschepen rond 1750 in de Stille Oceaan en werd grotendeels toegepast tot het verbod op commerciële walvisvangst. De praktijk overleeft nog steeds als een hobby en als een handel voor commerciële ambachtslieden. Een maker van scrimshaw staat bekend als een scrims hander.

9

Glas blazen

Glasblazen is een techniek om glas in bepaalde vormen te vormen, waarbij gesmolten glas met behulp van een blaaspijp in een luchtbel of parison wordt opgeblazen. Glasblazen maakt gebruik van een werkend vermogen van glas dat bekend staat als inflatie. Inflatie verwijst naar de uitzetting van een gesmolten klodder glas door er een kleine hoeveelheid lucht aan toe te voegen. Er zijn veel methoden om het glas te vormen en er een verscheidenheid aan kleuren aan toe te voegen, maar artikelen gemaakt met glasblaastechnieken hebben de neiging om hun ronde of spiraalvormige vorm te behouden.

8

Taxidermie

Taxidermie wordt beschouwd als een kunstvorm en dient ook een paar doelen voor de taxidermist; ze kunnen hun vak uitoefenen om artistieke redenen als een hobby, voor het bestuderen van anatomie, of voor catering aan individuen of organisaties zoals jagers en musea. De werkelijke kunst van taxidermie is het voorbereiden, vullen en monteren van dierenhuiden voor weergave. Typisch, gewervelde dieren worden gebruikt en hebben de voorkeur om mee te werken omdat ze gemakkelijker op verschillende posities kunnen worden opgezet. Het is ook vermeldenswaard dat er twee subcategorieën zijn van taxidermie: rogue taxidermy en antropomorfe taxidermie. Schurken-taxidermie is het creëren van knuffelbeesten die in het echte leven geen tegenhangers hebben en meestal gebaseerd zijn op mythes en folklore, terwijl antropomorfe taxidermie is waar knuffelbeesten verkleed zijn als mensen of weergegeven alsof ze betrokken zijn bij menselijke activiteiten. De laatste was populair in de Victoriaanse en Edwardiaanse tijd en is tegenwoordig niet zo gewoon.

7

batik

Batik is een doek dat traditioneel wordt gemaakt met behulp van een handmatige wax-resist verftechniek. Batik of stoffen met de traditionele batikpatronen zijn te vinden in Indonesië, Maleisië, Japan, China, Azerbeidzjan, India, Sri Lanka, Egypte, Nigeria, Senegal en Singapore. Traditionele kleuren zijn indigo, donkerbruin en wit, die de drie belangrijkste hindoegoden (Brahmā, Visnu en Śiva) vertegenwoordigen. Dit hangt samen met het feit dat natuurlijke kleurstoffen het meest verkrijgbaar zijn in indigo en bruin. Bepaalde patronen konden alleen door adel gedragen worden; traditioneel gaven bredere strepen of golvende lijnen met grotere breedte een hogere rang aan. Regio's van Indonesië hebben hun eigen unieke patronen die gewoonlijk thema's uit het dagelijks leven nemen, met patronen zoals bloemen, natuur, dieren, folklore of mensen. De kleuren van pesisir batik, afkomstig van de kuststeden van Noord-Java, zijn bijzonder levendig en absorberen invloeden van de Javaanse, Arabische, Chinese en Nederlandse culturen.

6

Huichol Art

Huichol-kunst gaat eeuwen terug en wordt tegenwoordig gemaakt met voorwerpen zoals garen en kleine kralen in Midden-Amerika. Dit heeft veel van de traditionele materialen zoals klei, steen en plantaardige kleurstof vervangen. Huichol kunst omvat het maken van kralen oorbellen, kettingen, enkelbanden, maskers en garen schilderijen. Wat de garenschilderijen en gerolde objecten die vandaag de dag gemaakt zijn, meestal verbindt, is het voortbestaan ​​van de traditionele patronen die eeuwenlang zijn gebruikt om de goden te vertegenwoordigen en met hen te communiceren. Het gebruik van commercieel materiaal heeft toegestaan ​​voor de productie van meer gedetailleerde ontwerpen en helderdere kleuren, evenals meer flexibiliteit in hoe traditionele concepten worden weergegeven. Het is ook belangrijk op te merken dat India een sterke Huichol-kunstbeweging heeft met vergelijkbare stijlen en technieken.

5

boekbinding

Boekbinden is het proces waarbij een boek wordt samengesteld uit een aantal gevouwen of ongevouwen vellen papier of ander materiaal en meestal gaat het om het aanbrengen van een omslag op de gebonden pagina's. De geschiedenis en de oorsprong van het maken van boeken is uitgebreid, met veel culturen die verschillende technieken, methoden en bronnen inbrengen om een ​​boek te maken. Vroege voorbeelden omvatten, maar zijn zeker niet beperkt tot: Romeinse rollen, wastabletten en perkament; Griekse boekjes; Indiase palmbladboeken en de Maya-codex. Uiteindelijk hebben we ons gewend aan een routine die de nieuwste bestseller bindt in de dichtstbijzijnde boekhandel in paperback of hardcover. Er zijn talloze methoden om boeken te binden; de bovenstaande afbeelding was koptisch gestikt en geconceptualiseerd door Jessica Buzanko. De methode vereist een juiste hoeveelheid spanning tussen het papier dat door hun vouwen wordt genaaid en de steken over de rug.

Om haar ervaring met het maken van dit boek te citeren, "wordt deze bindende techniek gebruikt in hardcoverboeken en kan het soms heel moeilijk zijn om met knopen en spanning te werken. Ik ontdekte dit toen ik het Ierse linnen brak dat ik twee keer gebruikte en het hele boek opnieuw moest doen nadat het echt aan elkaar was genaaid omdat het niet strak genoeg was. "

4

Psikhelekedana

Psikhelekedana is een traditionele kunstvorm uit het zuiden van Mozambique die dateert uit minstens de koloniale tijd. Miniatuurmodellen van Psikhelekedana, bestaande uit klein houtsnijwerk geschilderd in heldere, glanzende kleuren. Op het moment weerspiegelden de sculpturen de landbouwmaatschappij waarin ze woonden en beelden ze ook wilde dieren uit zoals vogels, slangen of krokodillen. Ze zouden ook miniatuurlepels, kommen en andere huishoudelijke voorwerpen maken. Met de wildgroei van verstedelijking begon Psikhelekedana nieuwe vormen aan te nemen en zich te ontwikkelen om de tijd weer te geven met voorwerpen zoals voertuigen of technologie die de voorhoede van Psikhelekedana-kunstenaarschap aanneemt. Het dagelijks leven werd ook afgebeeld, waarbij het leven in de stad steeds vaker wordt afgeschilderd in plaats van de agrarische representaties uit de koloniale tijd. In de jaren 80 ontstond er een trend waarbij hele scènes zouden worden gemaakt door de kunstenaars. Deze trend werd steeds dominanter naarmate de tijd voortschreed, en vooral aan het einde van de Mozambicaanse burgeroorlog in 1992 (een scène die is afgebeeld in de oorlog hierboven). Scènes die worden afgebeeld zijn meestal gebaseerd op de Mozambikaanse geschiedenis, zoals de komst van Vasco da Gama, de Carlos Cardoso moordzaak of de overstroming van Mozambique in 2000. Een ander voorbeeld van Psikhelekedana met een zakelijke bijeenkomst is hier te zien.

3

Stone Balancing

Stenen balanceren is een zeer eenvoudige kunst. Deze kunst vereist precisie en discipline van de vakman om stenen op de top van elkaar te balanceren in verschillende posities. Er zijn geen trucs nodig om te helpen bij het balanceren, zoals kleefstoffen, draden, steunen of ringen. Stenen balanceren kan een uitvoerende kunst zijn of gewoon experimenteren van de kunstenaar, die een foto kan maken en vervolgens de rotsen kan terugbrengen naar waar ze ze vonden (dit komt door de regels in veel openbare ruimtes en nationale parken over het niet verstoren van het landschap of de dieren in het wild). In wezen houdt de kunst in dat een combinatie van steen of steen in arrangementen wordt geplaatst die geduld en gevoeligheid vereisen om te genereren. Er zijn veel stijlen van stenen balanceren, de foto hierboven heet pure balans.

2

Lutherie

Lutherie is de praktijk van het maken van snaarinstrumenten, zoals een viool of gitaar. Lutherie wordt gewoonlijk verdeeld in twee hoofdcategorieën: makers van tokkelinstrumenten of snaarinstrumenten of makers van snaarinstrumenten die zijn gebogen, waarvoor mogelijk de hulp van een archetier nodig is. Een archetier is iemand die bekwaam is in het maken van bogen, terwijl een gitaarbouwer iemand is die bekwaam is in het maken en maken van strijkinstrumenten. Er is een lange geschiedenis geweest van het maken van traditionele en klassieke snaarinstrumenten, maar er zijn innovaties geweest die onze instrumenten hebben gemaakt tot wat ze nu zijn, wat ons naar onze volgende entry brengt.

1

Experimentele Lutherie

Experimentele gitaarbouwers zijn vakmensen die instrumenten ontwerpen met gewijzigde delen, of die geheel nieuwe en originele instrumenten creëren. Het meest gebruikt in de experimentele rock- en jazzgenres, de meeste instrumenten worden nooit gerepliceerd of in massa geproduceerd op een schaal zoals de gitaar of de viool. Toevoegingen aan belangrijke instrumenten, zoals de originele vibrato-balk of pedalen op een piano, zijn echter even fundamenteel geworden als het instrument zelf. Op een gegeven moment stond de piano bekend om zes pedalen. Van de experimentele instrumenten, de meest bekende is de Chapman Stick (hierboven afgebeeld), die deel uitmaakt van de gitaarfamilie. De Chapman-stick kan tussen 8-12 individuele snaren hebben die een breder notenbereik beslaan dan die van een 6-snarige gitaar. Oorspronkelijk ontwikkeld in de vroege jaren 1970 door Emmett Chapman als een volledig polyfonisch akkoordinstrument, het notenbereik van de Chapman Stick maakt het mogelijk om gebruikt te worden voor baselines, melodieën, akkoorden en texturen. Het wordt gespeeld door frets (bekend bij veel gitaristen als hammer-on's) achter de juiste frets voor de gewenste noten zonder dat je de snaren hoeft te tokkelen of tokkelen. Sommige spelers van de Chapman Stick hebben opgemerkt dat het meer te vergelijken is met een toetsenbord vanwege het bereik van noten, de mogelijkheid om meer noten tegelijkertijd aan te slaan, en de optie om tegelijkertijd bas, akkoorden en melodielijnen uit te voeren.