Delen:
Top 10 Victoriaanse tijdverdragen die hun tijd ver vooruit waren
Van spoorweg tot telefoon, en van fietsen tot elektrische verlichting, de wereld in 1900 was heel anders dan de wereld van 1800. Natuurlijk waren er voor elke succesvolle uitvinding honderden mislukkingen - ideeën die niet werkten of die niemand interesseerde Er was ook een derde categorie: uitvindingen die succes hadden, maar jaren nadat ze voor het eerst verschenen. De uitvinders hadden een geweldig idee, maar een essentieel materiaal of stukje technologie ontbrak, dus de eerste poging mislukte.
10Talking Doll
Thomas Edison
Poppen die spreken zijn er al heel lang. Ze variëren van pull-string types zoals Toy Story's Woody tot hedendaagse computergestuurde modellen. De eerste pratende pop die te koop werd gesteld, bleek echter een enorme mislukking voor Amerika's beroemdste uitvinder.
In 1877 vond Edison de fonograaf uit, en tegen 1890 was er een versie die klein genoeg was om in het lichaam van een pop te passen. De aantrekkingskracht van een pop die praatte, leek overduidelijk. Het was zeker om goed te verkopen. Een Edison-fabriek in New Jersey begon met het produceren van poppen die een 20-seconden lang kinderliedje konden voordragen. Het rijm voor elke pop moest afzonderlijk worden vastgelegd, dus de vrouwen zaten in cabines in de fabriek om kopieën te maken van "Jack and Jill" of "Hickory Dickory Dock". Om de pop te horen spreken, moest het gelukskind dat het kreeg een slinger op zijn rug.
De poppen waren groot (22 centimeter lang), zwaar (4 lb) en duur ($ 10-equivalent tot meer dan $ 200 nu). Ze waren een commerciële ramp. De fonograaf was niet robuust genoeg om het ruwe weggedrag van kinderen het hoofd te bieden, de geluidskwaliteit was vreselijk en de slinger was gemakkelijk te verliezen.
Gelanceerd in april 1890, werden ze in mei 1890 uit de handel genomen na een stortvloed van klachten en retouren. Edison bleef achter met 7.500 onverkochte poppen en een berging vol met onderdelen. De uitvinder beschreef de poppen zelf als "kleine monsters" - maar als je er een op zolder vindt, is het een klein fortuin waard.
9Amferische spoorlijn
I K Brunel
Isambard Kingdom Brunel was een briljante ingenieur. Hij bouwde spectaculaire spoorwegen, schepen en bruggen. In 2002 werd hij tweede in een BBC-stem om de Grootste Brit te vinden. Zijn genialiteit betekende dat hij nooit bang was om nieuwe ideeën uit te proberen, maar deze innovaties werkten niet altijd.
Brunel bracht veel van de jaren 1840 door met het bouwen van de Great Western Railway. Dit loopt van Londen tot de uiterste westpunt van Engeland. Een deel van de spoorweg ging door heuvelachtig terrein in het graafschap Devon en Brunel besloot om een nieuwe manier te proberen om treinen te verplaatsen - een atmosferische spoorweg.
Er waren geen locomotieven. In plaats daarvan creëerden stationaire stoommachines een vacuüm in leidingen die tussen de sporen werden gelegd. Het vacuüm trok toen de treinen. Het systeem werkte, trok het rollend materieel aan met ongeveer 20 mijl per uur, maar er was een fatale fout.
De leidingen hadden een flexibele afdichting nodig. Het enige geschikte materiaal dat op dat moment beschikbaar was, was leer, en de enige manier om het leer flexibel te houden, was het regelmatig in talg (dierlijk vet) te coaten. Als je een rat bent, is een lekker stukje leer dat in vet is gedoopt een heerlijke maaltijd. De lokale ratten kregen al snel de gewoonte om zich een weg te knagen tussen de leren zeehonden en de treinen tot stilstand te brengen. Na minder dan een jaar moest Brunel de nederlaag toegeven en terugkeren naar conventionele locomotieven.
Moderne materialen betekenen dat atmosferische spoorwegen nu realiteit zijn. Met de naam Aeromovel werkt een systeem op een Braziliaanse luchthaven en een tweede is in aanbouw in de Braziliaanse stad Canoas.
8Indoor ijsbaan
John Gamgee
In april 1876 werd 's werelds eerste overdekte ijsbaan met echt ijs geopend voor zaken. Het werd in Chelsea, Londen, gebouwd door John Gamgee en heette het Glaciarium.
Het ijsoppervlak was slechts 37 voet bij 24 voet, maar het werkte op dezelfde manier als de ijsbanen van vandaag. Een koelmachine buiten de baan koelde een vloeistof af die door een netwerk van leidingen over de vloer van de ijsbaan stroomde. Het oppervlak werd vervolgens overstroomd met een dunne laag water en de koude pijpen bevroor het water, waardoor een massieve plaat van hard, glad ijs ontstond.
Wat een bezoeker uit de 21ste eeuw het meest tegenstrijdig zou vinden aan het Glaciarium van John Gamgee, zou het ketelhuis zijn naast het gebouw van de ijsbaan, compleet met rook uit de schoorsteen. Zowel de koelmachines als de circulatiepompen werden aangedreven door een stoommachine. De oprichting van de ijsbaan was gebaseerd op een stoker die kolen schept.
Drie andere ijsbanen werden gebouwd met behulp van het octrooi van Gamgee, waaronder een in een drijvend zwembad aan de rivier de Theems. Ze faalden allemaal commercieel. Ze waren gewoon te duur om te bouwen en te gebruiken. De eerste kunstmatige ijsbaan in de VS werd in 1879 geopend in Gilmore's Garden (een voorganger van Madison Square Garden), maar deze had ook een kort leven. Het was het einde van de eeuw voordat de technologie het concept had ingehaald en er in de grote steden openbare rinks begonnen te verschijnen en met winst te werken.
7 Stofzuiger
Hubert Booth
In 1901 bekeek Hubert Booth een demonstratie van een reinigingsmachine die werkte door stof te blazen. Hij was er zeker van dat het stof opzuigen een beter idee was. Als een praktische man testte hij zijn theorie. Hij legde een zakdoek op de stoel van een treinwagon en zoog hem met zijn mond (probeer dit thuis niet!). Toen hij zag hoeveel stof er aan de andere kant van de zakdoek was, wist hij dat hij een winnaar was.
Booth ontwierp een door paarden getrokken machine aangedreven door een verbrandingsmotor. Londense huishouders boekten zijn diensten en de stofzuiger van Booth kwam naar hun straat.Met de machine buiten geparkeerd, werden slangen door de ramen gevoerd en werden de kamers door afzuiging gereinigd.
Sinds enkele jaren was het bedrijf succesvol. Toen in 1907, aan de andere kant van de Atlantische Oceaan, bedacht een conciërge in Ohio zijn eigen uitvinding. James Spangler had een elektrische motor, een ventilator en een kussensloop samengesteld om een kleine draagbare reinigingsmachine te maken. Hij noemde het de Electric Suction Sweeper. Spangler worstelde om zijn uitvinding te verkopen en verkocht in 1908 zijn patent aan de echtgenoot van een neef. De naam van de man was William Hoover. De rest is geschiedenis en de dagen van de gigantische stofzuiger op straat van Hubert Booth waren genummerd.
6Groot Oosters
I K Brunel
Isambard Brunel had al twee stoomschepen gebouwd, de Great Western en Groot Brittanië, toen hij op het idee kwam van een enorm schip dat vanuit het VK naar India kon reizen zonder te hoeven tanken. De theorie was dat schaalvoordelen de kosten per passagier, of per ton vracht, veel lager zouden maken dan op een schip van gemiddelde grootte.
Gelanceerd in 1858, de SS Great Eastern was 692 voet lang. Qua volume was ze acht keer groter dan een typisch schip dat op dat moment werd gebouwd. Het zou 41 jaar duren voordat een groter schip werd gebouwd. Er waren veel problemen tijdens de bouw en de lancering, en het schip opereerde nooit bij een winstdragende passagiers. Ze was in ieder geval te groot. Ontworpen om tot 4.000 passagiers te vervoeren, heeft ze nooit in de buurt van dat aantal gedragen. Verschillende bedrijven gingen failliet en probeerden geld te verdienen aan reizen over de Atlantische Oceaan.
Eindelijk, in 1864, de Great Eastern werd verkocht voor slechts £ 25.000, ondanks een schrootwaarde van £ 100.000. De nieuwe eigenaars monteerden het schip opnieuw en gebruikten het om de eerste telegraafkabel over de Atlantische Oceaan te leggen. Dit zorgde voor de eerste keer voor onmiddellijke communicatie tussen Noord-Amerika en Europa. In de volgende 14 jaar legde ze meer dan 30.000 mijl aan kabel op de zeebodem over de hele wereld. Brunel's enorme schip had eindelijk zijn waarde getoond.
5Antiperspirant
John Gamgee
John Gamgee, de man die de ijsbaan uitvond, was ook geïnteresseerd in de volksgezondheid. In de jaren 1870 bracht hij tijd door met het zoeken naar een nieuw ontsmettingsmiddel en kwam met een stof die hij "Chloralum" (gehydrateerd chloride van aluminium) noemde, waarvan hij beweerde dat het werkte als een "zeer krachtig en effectief antisepticum, desinfectiemiddel of deodoriseermiddel."
Gamgee nam een patent aan en The Chloralum Company Ltd werd opgericht om deze nieuwe substantie te exploiteren. De enige kopers waren brouwerijen die het gebruikten om vaten te desinfecteren. Het bedrijf werd ontbonden in 1885 en John Gamgee zag bijna zeker Chloralum als een mislukt project.
Als hij op een later tijdstip had geleefd, toen lichaamsgeur meer een zorg voor de algemene bevolking vormde, is John Gamgee misschien wel een zeer rijke man geworden. Zijn patent voor Chloralum is door het multinationale bedrijf Unilever aangehaald in octrooien met betrekking tot "antitranspiratiesamenstellingen en methode voor het verminderen van transpiratie", waarbij een van de octrooien pas in 2015 wordt verleend.
Als je een blik aërosoldeodorant uit een supermarktrek oppakt en bekijkt wat het bevat, zul je waarschijnlijk "aluminiumchlorohydraat" hoog op de lijst vinden. Elke dag spuiten miljoenen mensen een klein beetje onder hun armen en de levens van degenen die er wonen en werken zijn iets minder stinkende. Dus de volgende keer dat je geplet wordt in een warme en overvolle lift, bus of trein, en de lichaamsgeur niet al te overweldigend is, zeg dan een beetje dank aan professor John Gamgee.
4 Panamakanaal
Ferdinand De Lesseps
Van 1859 tot 1869 hield Ferdinand de Lesseps toezicht op de bouw van het Suezkanaal. Het kanaal was 120 mijl lang en verbond de Middellandse Zee met de Rode Zee en sloeg 4000 kilometer van de reis van Europa naar Zuid-Azië.
Nadat hij met succes één kanaal had voltooid, richtte de Lesseps zijn aandacht vervolgens op Midden-Amerika. Hij promootte het idee van een kanaal tussen de Atlantische en de Stille Oceaan in Panama. Tegen 1880 had hij geld ingezameld en stond hij klaar om aan het werk te gaan.
Er was echter een enorm verschil tussen de twee kanalen. Het Suezkanaal was door zandgrond gegraven, met het omliggende land nauwelijks boven zeeniveau. In Panama was het plan om het kanaal op zeeniveau te houden. Dit betekende het afschieten van een stuk door een 300 voet hoge heuvel van massief gesteente.
De Lesseps was een diplomaat en een promotor, geen ingenieur. De constructie was een ramp. Het werk verliep in een slakkengang en duizenden arbeiders stierven aan gele koorts en malaria. Tegen 1888 was het idee van een kanaal op zeeniveau verlaten en werd de grote Franse ingenieur Gustave Eiffel (bekend van de torenfaam) aangetrokken om de nodige sluizen te ontwerpen.
Het jaar daarop liep het geld op en stopte al het werk. Erger nog, nadat hij miljoenen frank had ingezameld zonder enig teken van een eindproduct, waren de Lesseps, zijn zoon en Gustave Eiffel allemaal beschuldigd van fraude. Het schandaal rond de Panama-affaire heeft de kans op een kanaal in Franse stijl gedood.
In 1904 namen de VS het project over en werd het werk hervat met behulp van veel geavanceerdere graafapparatuur. Het kanaal ging uiteindelijk open in 1914, 24 jaar nadat de Lesseps aan het werk was.
3Telefoonopnameapparaat
Edison / Bell
In 1881 verbond de Philadelphia Local Telegraph Company een vroege telefoon met een van de fonografieën van Thomas Edison. Het doel was om een machine te maken om telefoongesprekken op te nemen. Het was geen voicemail, maar een systeem om een telefoongesprek volledig op te nemen, om te gebruiken in het geval van een geschil over een zakelijke oproep.Het concept "oproepen kunnen worden opgenomen voor monitoringdoeleinden" gaat bijna 140 jaar terug.
Het apparaat was een prototype en Edison leek te voelen dat zijn werk was voltooid. In een krantenartikel werd hij geciteerd als te zeggen: "Er is de uitvinding, en het is alleen de taak van een monteur om het verhandelbaar te maken." Jammer genoeg lijkt het veranderen van de machine in iets dat mensen zouden willen kopen te veel geweest voor de monteur op deze gelegenheid. De wereld moest wachten tot de jaren veertig voordat voicemail een feit werd.
2Airship
Jules Henri Giffard
Rond de jaren 1850 waren zowel heteluchtballonnen als waterstofballonnen een goed ingeburgerde manier om lucht te krijgen. Het probleem was dat er geen manier was om de richting of snelheid van de vlucht te regelen. Je ging gewoon waar de wind je naartoe bracht.
Toen 1852, de Fransman Jules Henri Giffard erin geslaagd om een lichtgewicht stoommachine te bouwen. Lichtgewicht is een relatieve term, en de motor van Giffard heeft de weegschaal op 250 pond gekanteld. De brandstof en het water voegden nog eens 150 pond toe. Dit kan echter nog steeds worden gedragen door een waterstofballon.
Giffard monteerde zijn motor op een 144 meter lange ballon. Het dreef een schroef met drie schoepen, 10 voet in diameter, en het luchtschip was ook uitgerust met een groot roer. Op 24 september 1852 vertrok Giffard van Parijs en vloog hij 17 mijl. Tijdens de vlucht wist hij zijn luchtschip in cirkels te sturen, waardoor dit de eerste aangedreven en gecontroleerde vlucht ooit was.
Helaas was de kleine stoommachine van Giffard niet krachtig genoeg om de wind te overwinnen en hem terug te vliegen naar zijn startpunt. Hij zat vast met een enkele reis en nog steeds overgeleverd aan de wind, behalve in zeer kalme omstandigheden. Praktische luchtschepen moesten wachten op de lichtere en krachtigere verbrandingsmotor.
1Computer
Charles Babbage
In het begin van de 19e eeuw gebruikte iedereen die wiskundige berekeningen gebruikte als onderdeel van hun werk afgedrukte tabellen. Dit omvatte een heleboel mensen, bijvoorbeeld navigators, ingenieurs, bankiers, verzekeringsmakelaars en architecten. Het probleem was dat de tabellen met de hand werden berekend, met de hand werden gekopieerd en vervolgens met de hand werden gezet voordat ze werden afgedrukt. Er waren fouten en soms hadden deze fouten fatale gevolgen voor zeevarenden en ingenieurs.
Charles Babbage, een wiskundig genie aan de universiteit van Cambridge, bedacht het idee van een mechanische rekenmachine. Dit zou de fouten elimineren. Hij noemde zijn machine de Difference Engine. Hij overtuigde de Britse regering om het project te financieren en gedurende enkele jaren werd er vooruitgang geboekt. De Difference Engine had 25.000 onderdelen en zou ongeveer 4 ton wegen als hij klaar was. Toen brak in 1833 Babbage uit met zijn gereedschapmaker en stopte de bouw. Duizenden onderdelen werden gesmolten en verkocht voor schroot.
Onverschrokken begon Babbage aan een tweede machine, Difference Engine 2, die groter was en 5 ton weegt. Hij ontwierp ook een analytische motor. Dit had alle elementen van een computer zoals een geheugen en de mogelijkheid om programma's uit te voeren. De programma's waren gebaseerd op gestopte kaarten. Ada Lovelace, de dochter van de dichter Lord Byron, werkte met Babbage aan de Analytical Engine en claimt de eerste computerprogrammeur te zijn.
De mechanische complexiteit van de ontwerpen en de vaak chagrijnige persoonlijkheid van Babbage betekenden dat de Analytical Engine en de Difference Engine 2 nooit werden gebouwd. Er bestaan echter twee werkende replica's van Difference Engine 2, één in Londen en één in Californië.